www.ivayana.com
സ്നേഹം നിറഞ്ഞ …………….. അറിയുവാൻ ഇങ്ങനെ ഒരു കത്ത് തീരെ പ്രതീക്ഷിച്ചു കാണില്ല. കുറച്ചു ദിവസമായി ആലോചിക്കുന്നു. ഇന്നാണ് എഴുതുവാനുള്ള ഒരു മനസ്സാന്നിധ്യം ലഭിച്ചത്. ഇതിൽ എഴുതുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഗൗരവമായിട്ടെടുക്കണം എന്നാണ് ആമുഖമായി പറയുവാനുള്ളത് . ഓഫീസിലെ എത്രയെത്ര ചെറിയ കാര്യങ്ങളാണ്…
ലോക് ഡൌൺ ദിനങ്ങൾക്ക് അവധി നൽകി സമ്മറിലെ ഒരു ചൂടുള്ള ദിവസം ….മഴ തൂളുന്ന നിരത്തിലൂടെ അതിവേഗം നടക്കുകയാണ് ഞാൻ അടുത്ത ചില്ലു മൂടിയ അലങ്കാര കടയിൽ കണ്ണുകൾ ഉടക്കി.. നിര നിരയായി പല വർണ്ണങ്ങളിൽ തൂങ്ങി കിടക്കുന്ന തുണി മാസ്കുകൾ…
ഡേയ് നീ സിക്സ് അടിച്ചില്ലെങ്കി നമ്മളീ കളി ജയിക്കില്ല, സിക്സ് അടിച്ചാലും അപ്പ്രത്തെ വീണയുടെ വീട്ടിലോട് അടിക്കേണ്ട , അവിടെ പോയ് പന്തെടുക്കാൻ ഇവന്മാർ എല്ലാം കൂടെ ഓടും, അവളെ പിന്നെ നിനക്കു വളയ്ക്കാൻ പറ്റില്ല , നീ തന്നെ സിക്സ്…
ഏറെ നേരത്തെ ഓട്ടത്തിന് ശേഷം ആ ദീർഘദൂര തീവണ്ടി കിതച്ചുകൊണ്ട് സ്റ്റേഷനിലേക്കടുക്കുന്ന നേരത്താണ് അഖിലേഷന്റെ ഫോൺ ശബ്‌ദിച്ചത്, മഹാബലി എന്ന പേര് മൊബൈൽ സ്‌ക്രീനിൽ തെളിഞ്ഞു, ഇറങ്ങാനുള്ള യാത്രികർ കൂട്ടമായി തീവണ്ടിയുടെ വാതിലിന് സമീപത്തേക്ക് നീങ്ങുന്നതിന്റെ ശബ്ദമുഖരിതമായ അന്തരീക്ഷം, അഖിലേഷന്റെ ഓർമ്മകളെ…
രാവിലെ എണീറ്റ് ഡാറ്റ ഓൺ ചെയ്തപ്പോൾ വാട്ട്സ്അപ്പ് ഇൻബോക്സ് അവളുടെ മെസ്സേജുകൾകൊണ്ട് നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. “അനന്തൻ ഞാൻ പോകാണ്, എന്നോട് ക്ഷമിക്കണം എന്നല്ലാതെ എനിക്ക് മറ്റൊന്നും പറയാൻ കഴിയില്ല” “നീ എന്നോട് എന്നോട് ക്ഷമിക്കില്ലേ?, ഞാൻ നിന്നെ വേദനിപ്പിക്കുകയാണെന്ന് അറിയാം. എന്റെ സന്തോഷമാണ്…
കല്ല്യാണത്തലേന്ന്,വരൻ ബൈജുവിൻ്റെ വീട്… രാത്രി, പത്തര കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.വീടിന്നോടു ചേർന്ന പറമ്പിലെ,തലേദിവസ സൽക്കാരം,അതിൻ്റെ പൂർണ്ണതയിലേക്കെത്തിയിരിക്കുന്നു.കലവറയിൽ,നാളെ ഉച്ചതിരിഞ്ഞു വെള്ളേപ്പത്തിൻ്റെ കൂടെ കൊടുക്കാനുള്ള ചിക്കൻ കറിയുടെ ആദ്യപടിയായി,ചിക്കൻ വറുക്കാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.പാചകക്കാരൻ സദാനന്ദൻ,വലിയ ഉരുളിയിൽ കോഴിക്കഷണങ്ങൾ വറുത്തു കോരുന്നു.നല്ല മസാല ഗന്ധം,ഇരുമ്പു മേശകൾ കൂട്ടിയിട്ടു അതിൻമേലിരുന്നു റമ്മി…
എത്രദൂരം ഓടിയെന്നറിയില്ല..ഇറക്കം കുറഞ്ഞ വസ്ത്രം ഏതോ മുള്ളിൽ കുരുങ്ങി പാതിയും കീറിപറിഞ്ഞു പോയിരുന്നു..കാൽപ്പാദങ്ങൾ എവിടെയൊക്കെയോ തട്ടിരക്തമൊഴുകുന്നുണ്ടായിരുന്നു..ദൂരെ ആളുന്ന വെളിച്ചത്തിലേക്കാണ് ഓടിക്കയറിയത്..അതൊരു ശ്മശാനമായിരുന്നു..ശവം കത്തിയെരിയുന്ന രൂക്ഷഗന്ധം ആയിരുന്നു ചുറ്റിലും.. ഒരു ചിത കത്തിത്തീർന്നിരിക്കുന്നു..തൊട്ടടുത്തായി പാതിയായ മറ്റൊരു ചിത ആളിക്കത്തുന്നു..തളർന്ന കണ്ണുകൾ വലിച്ചുതുറന്നു ഞാൻ…
അസ്തമയ സൂര്യൻറ്റെ വെളിച്ചം ഗ്രാമ പാതയിൽ പടർന്നിരുന്നു.. ചേച്ചിയമ്മ പുളിയും ഉമിക്കരിയുമുപയോഗിച്ച് ഓട്ട് നിലവിളക്ക് ഉരച്ച് കഴുകുന്നതു നോക്കി ഇളംതിണ്ണയിലിരിക്കുകയാണ്..തെക്കേ പറമ്പിൽ വാഴ കുലച്ചിട്ടുണ്ടാവണം.. നരിച്ചീറുകൾ മുറ്റത്തെ പാതിയിരുട്ടിലൂടെ നിഴൽപോലെ പാറുന്നുണ്ട്.. പണ്ട് സ്കൂളുവിട്ടുവന്നാൽ സന്ധ്യമയങ്ങാൻ കാത്തിരിക്കും വാഴത്തേനുണ്ണാൻ വരുന്ന നരിച്ചീറുകളെ…
കാവിന്റെ അങ്ങേപ്പുറത്തുള്ള തൊടിയിൽ നിന്ന് സർവ്വതും വാരിപ്പിടിച്ചു രേവതി എഴുന്നേറ്റു. ഇന്നലെ രാത്രിയിൽ, വിശപ്പിന് ഒരറുതിവരുത്തിത്തരാമെന്നു പറഞ്ഞ് വിളിച്ചു വരുത്തിയത് കാവിന്റെ മേലേതൊടിയിലെ വീട്ടിലെ സാറാണ്. സാറ് ഏതോ വലിയ ഉദ്യോഗസ്ഥൻ ആണെന്നു മാത്രമറിയാം. പലപ്പോഴും, കുട്ടികൾക്ക് വയറുനിറയെ ഭക്ഷണം വാങ്ങിക്കൊടുക്കാനായി…
അണ്ണാ മൂന്ന് പഴംപൊരിയും രണ്ടു ഗുണ്ടും ,ഈ അഞ്ചു കടിയും എനിക്ക് തന്നെയുള്ളതാണെന്ന ഭാവത്തിൽ അഭിമാനത്തോടെ ഞാൻ അത് പറഞ്ഞിട്ട് ചുറ്റുന്നുമുള്ളവരെ ഒന്ന് നോക്കി, മാധവണ്ണന്റെയും കൗസല്യ ആന്റിടെയും ഉന്തുവണ്ടി കടയിലാ അമ്മയും ഞാനുമൊക്കെ പഴംപൊരി വാങ്ങാൻ വരുന്നേ ,പാവങ്ങൾ ആണെന്നെ…