വിട്ടു പോരുമ്പോൾ
രചന : കല ഭാസ്കർ ✍ വിട്ടു പോരുമ്പോൾതേൻമധുരത്തിന്റെഓർമ്മയിൽതിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോൾപൂവുകൾ ചിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.പൂത്തുമ്പിക്ക് അതിശയംതോന്നാതിരുന്നില്ല.പ്രണയത്തിന്റെമായാമുദ്രകവിളിലെ നഖമുറിവാകുന്നത്,കരളിലെ വിരഹാഗ്നിപടർന്നെരിയാതെ ,പൊള്ളലില്ലാതെഅമർന്നണയുന്നതുകൊണ്ടാവുമോ?കൊമ്പിലും വമ്പിലുംഅതിനാദ്യമായ്അവിശ്വാസം തോന്നി.തിരിച്ചു പറക്കാതിരിക്കാൻഅതൃപ്തിക്കായില്ല.ആദ്യത്തെപ്പോലെആത്മാർത്ഥതയ്ക്ക്ഇതളിലമരാനായില്ല :വെറുതെ മൂളിയുംമുറുമുറുത്തും സംശയംവട്ടം ചുറ്റിപ്പറന്നു നിന്നു .പ്രണയമില്ലേ നിനക്ക് …പ്രണയിയല്ലേ ഞാൻ …ജന്മാന്തര സംശയങ്ങളുടെമർമ്മരം കേട്ട്പൂവുകൾ പിന്നെയുംചിരിച്ചു കുഴഞ്ഞു.ചിരിച്ച്…