Category: ടെക്നോളജി

രചന : ബിന്ദു കമലൻ ✍ ആശിച്ചു ഞാനെൻ യേശുവേകാണാൻ ഗോകുൽത്ത തേടി വന്നിടുമ്പോൾനിൻ ചുടുരക്തം വീണു പതിച്ചമണ്ണോ ചുമന്നു തപിച്ചു നിൽപ്പു.കുരിശേന്തി മുറിവേറ്റ ചുമലുകളിൽപാരിലെ പാപത്തിന്നടയാളങ്ങൾ.ആ പുണ്യഭൂമിയിലഞ്ജലിയോടെഅർച്ചനയേകാം ഞാനശ്രുസൂനങ്ങളാൽ.അതിരുകളില്ലാത്തൊരാകാശമേകികരുണക്കടലല തീർത്ത നാഥാദീനദയാലൂ നിൻ സ്നേഹത്തിൻ ധാരഉലകിലിതെന്നും നിറഞ്ഞു തന്നെ.കുന്നിറങ്ങാത്തൊരു കുരിശുമരമായ്എന്നെ…

രചന : ബീഗം✍ എത്ര ഇറങ്ങി പോക്കുകൾക്ക്സാക്ഷ്യം വഹിച്ചിരിക്കുന്നുചിലപ്പോൾ മിനിറ്റുകളുടെഅകമ്പടിയോടെചെറുപുഞ്ചിരിയുമായി മടക്കംഹൃദയവാതിൽ താഴിട്ട് പൂട്ടിവലിച്ചെറിഞ്ഞ താക്കോൽകണ്ടു പിടിക്കാൻമണിക്കൂറുകളുടെകാത്തിരുപ്പിന്തയ്യാറെടുക്കുമ്പോൾപശ്ചാത്താപത്തിൽപൊതിഞ്ഞ താക്കോൽഏൽപിക്കുംപച്ച മാംസത്തിൽ കുത്തിയകത്തി പോലും വിറങ്ങലിച്ചുനിന്ന നിമിഷംപരസ്പരംവെട്ടിമരിച്ച വാക്കുകളുടെഅന്ത്യശുശ്രൂഷ നടത്തിയുള്ളഇറങ്ങി പോക്കിൽവർഷങ്ങളെ കടമെടുക്കുമ്പോൾപുതു വാക്കുകളുടെമാധ്യരുവുമായി വീണ്ടുംകൂടിച്ചേരൽതിരിച്ചുവരവിന് ചാലിച്ചനിറക്കൂട്ടിൽസ്നേഹവർണ്ണത്തിൻ്റെ ആധികൃമുള്ളതിനാലാണോഇറങ്ങി പോകലുകൾക്ക്എണ്ണം കൂടുന്നത്?

രചന : രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്✍ സായന്തനം തീർത്ത വിരഹാഗ്നിതന്നിൽഇടറി വീഴുന്നു ഞാൻ പ്രിയേഹിമമണി ചിതറുന്നൊരമൃതായിനീയെന്നിൽനിറഞ്ഞു തുളുമ്പി നിൽക്കുന്നു ഇരുളിൽ നറുതിരിയാകും പനിമതിപോലെ നീ വന്നു നിന്നെങ്കിൽഹൃദയമാമിലത്തുമ്പിൽ ഹരിതകമായത്നീയായിരുന്നല്ലൊയെന്നുംനിർവൃതിയേകിടും വെയിലിൻ ചെറുകണംനീയായിരുന്നല്ലൊയെന്നും നീരലയായി നീ എന്നെ തഴുകിയുംചഷകത്തിൻവീര്യമായ് എന്നിൽ നിറഞ്ഞുംആളിപ്പടരുന്ന പ്രണയാഗ്നിയായതുംജ്വാലയായുള്ളിൽ നിറയുന്നു…

രചന : സെഹ്റാൻ✍ മൗനം പത്തിവിരിച്ചാടുന്നചില പുലരികളിൽ ഞാൻകാടുകയറുന്നു.മങ്ങിയ വെളിച്ചംമടിച്ചുപൊഴിയുന്ന കാടകം.കാലുറകൾ ധരിച്ച വൃക്ഷങ്ങൾ.ശിഖരങ്ങളിൽ തൂങ്ങുന്നകൂടുകളിൽ അടയിരിക്കുന്നസ്വർണമത്സ്യങ്ങൾ,ചതുരാകൃതിയാർന്ന പാറകൾ.പാറകളുടെ മാറുപിളർന്ന്മേലോട്ട് കുതിക്കുന്നജലധാരകൾ.അദൃശ്യമായ മുരൾച്ചകൾ,ചിലപ്പുകൾ, ചിറകടികൾ…കാഴ്ച്ചകളുടെ മടുപ്പിക്കുന്നആവർത്തനങ്ങൾ!എന്തുകൊണ്ടാണെന്നറിയില്ല,ഏകാന്തത ഒരു ഭാരമാണെന്നേഅന്നേരം പറയാൻ തോന്നൂ…ചിന്തകളും, തത്വചിന്തകളുംക്രമംതെറ്റി കലമ്പാൻതുടങ്ങുമ്പോൾ തിരികെ…കാടിറങ്ങുമ്പോൾകടന്നൽക്കൂട്ടിൽ നിന്നുംപറന്നിറങ്ങിയൊരുസർപ്പമെന്നെ ദംശിക്കുന്നു!എന്തുകൊണ്ടാണെന്നറിയില്ല,വഴിമറന്നുപോകുന്ന യാത്രകളിൽമരണമെന്നതൊരുമിഥ്യാധാരണയാണെന്നേഅന്നേരം പറയാൻ…

രചന : ബിനു. ആർ ✍ സ്വന്തബന്ധങ്ങളെ തിരയുന്നുനന്മകളെല്ലാം വറ്റിയകാലംപണത്തിന്മേലെ പരുന്തുംഒരിക്കലും പറക്കില്ലെന്നുക്രൂരചിന്തയിൽ കുടുങ്ങിയവർ,മദോന്മത്തതയിൽനടനമാടിയവർഅണുകുടുംബം പോറ്റുന്നവർ,നന്മകളെല്ലാം തറവാടിൻമോന്തായത്തിൽകൂശ്മാണ് ണ്ടം പോൽകെട്ടിത്തൂക്കിയിട്ടിട്ടുവന്നവർ,ഞാൻ എന്റേതെന്നതീട്ടൂരങ്ങൾ മടിയിൽതിരുകിനടക്കുന്നവർ,അമ്മയുയ്ക്കും അച്ഛനുംസഹോദരർക്കുംകഞ്ഞികുടിക്കാൻ പോലുംവകയില്ലെങ്കിലുംകറുത്തതുണിയാൽമുഖംമുറുക്കിക്കെട്ടിസ്വന്തബന്ധങ്ങളെകാണാതെ കേൾക്കാതെസ്വയം മറന്നവർ,കാലം മാറി കോലംതുള്ളുന്നന്നേരംതൻ മക്കളാൽ വൃദ്ധസദനംതിരുപ്പിടിപ്പിക്കുന്നതറിയവേ,കണ്ണീർതൂക്കിയിട്ടെന്തുകാര്യം!

രചന : ഡോ, ബി, ഉഷാകുമാരി ✍ ചുറ്റിലും അവാർഡുകൾ ചിറകിട്ടടിക്കുന്നു !കർത്തവ്യ വിമൂഢയായ് ഞാൻ ചടഞ്ഞിരിക്കുന്നു,, !ചട്ടിയുംകലവുമായ് തട്ടിമുട്ടുമ്പോൾ, കഷ്ടം !എന്നിലെ കവിതയോ ദൂരത്ത് മറയുന്നു,, !ഒക്കെയും നളപാകമെന്നു ചൊല്ലുന്നൂ കാന്തൻ,,ബുദ്ധിമുട്ടുകൾ ഞാനുമപ്പൊഴേ മറക്കുന്നു, !പാടുവാനില്ലാനേരം, തൊണ്ടയിൽ നിരന്തരംപാട്ടുകൾ ഭൃംഗങ്ങൾ…

രചന : അൻസാരി ബഷീർ✍ നേര് ചുരന്നമ്മിഞ്ഞപ്പാലതി –ലൂടൊഴുകുന്ന മഹാഗന്ധം!വേര് വലിച്ചു കുടിച്ചു തളിർത്തതി-ലൂടെഴുതുകയാണെൻ ജന്മം !നൂറുമണങ്ങൾ കവിഞ്ഞു കലങ്ങിയഘ്രാണനദിക്കരയകലത്തായ്പ്രാണനുണർന്ന സഹസ്രദളപ്പൂ-വിൽനിന്നൂർന്ന മഹാഗന്ധം!എന്നമ്മയുലഞ്ഞ മഹാഗന്ധം, ഒരുനന്മ പകർന്ന മഹാഗന്ധം, നറു-വെൺമ പുരണ്ട മഹാഗന്ധം, ഉയി-രുണ്മ പുണർന്ന മഹാഗന്ധം!നിന്നു വിശപ്പെരിയുന്നൊരു നേർവഴി-തന്നിലിരുട്ട് കനത്താലുംഅങ്ങു…

രചന : പി.ഹരികുമാർ✍ പൂരങ്ങളുടെ പൂരം.പൊടിപൊടിക്കുന്ന മേളം.മതി മറക്കുന്ന ലോകം.തിടമ്പാന ഞരങ്ങുന്നു: –അഹങ്കാരീ കട്ടുറുമ്പേനീയെന്നേം കടിച്ചല്ലേ?ചുടുമൂത്രപ്പുഴയിലുംകടിച്ചു നീ നിൽപ്പല്ലേ?എനിക്കിപ്പം ഭ്രാന്തിളകുംനാട്ടുകാരുമാർത്തിളകും.ഇന്നോളം തൊഴുതോരുംമദയാനക്കുറുമ്പെന്നതീപ്പന്തപ്പഴി ചാരും.കാണില്ലയാരും,പറയില്ലയാരുംകട്ടുറുമ്പിന്നഹങ്കാരം.ആനക്കറുപ്പിതിലാരറിയാൻഎറുമ്പോളം കറുപ്പിനെ.2കട്ടുറുമ്പ് ഞെരിച്ചു:-ഞാൻ വെറും കട്ടുറുമ്പ്;ആനയോളം തടി വരില്ല.ആനച്ചന്തമൊട്ടുമില്ല.തിടമ്പേറ്റാൻ ശക്തിയില്ല.തീറ്റ തരാനാളുമില്ല.പട്ടയ്ക്ക് മെരുങ്ങുന്നപൊക്കത്തടി നീയെങ്കിൽ,വാഴ്ത്തുകൾക്കും വഴങ്ങാത്തവായ ഞാനെന്നറിയുക.വേണ്ടാത്ത നേരത്ത്വേണ്ടാതെ…

ജോർജ് കക്കാട്ട്✍ സോഫ്‌റ്റ്‌വെയർ നമ്മെ വിഴുങ്ങുന്ന ഒരു സമയത്ത്, ഹാർഡ്‌വെയറിനു നാം കൊതിക്കുന്നു—നമ്മുടെ അഭൗതിക യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളുടെ ഭൗതിക ആങ്കർ.സോഫ്‌റ്റ്‌വെയർ ലോകത്തെ തിന്നുകളയുന്നുവെന്ന് ഒരിക്കൽ എഴുതിയത് കണ്ടു. യഥാർത്ഥത്തിൽ സംഭവിച്ചത്, നമുക്ക് തോന്നുന്നത്, സോഫ്‌റ്റ്‌വെയർ അതിന്റേതായ ഒരു ലോകം ഉണ്ടാക്കി അവിടെ ഭക്ഷണം…

രചന : സന്ധ്യാ സന്നിധി✍ എനിക്ക് വിശക്കുന്നു..വരണ്ടചുണ്ടിനപ്പുറംതൊണ്ടയില്‍അനേകതരം വിശപ്പുകളുടെ നിലവിളികുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു..ഉള്ളിലെവിടെയോഅകാരണമായൊരുഭയവും ഭീതിയുംഉത്കണ്ഠയുംപേരറിയാത്തൊരു തിക്കുമുട്ടലുംഉടലെടുക്കുന്നുണ്ട്…കൊടുംവളവിലെ അപായസൂചനപോലെകടുത്ത ശൂന്യതകളെന്‍റെനിലതെറ്റിക്കുന്നു..ഒരേസമയം പൊട്ടിത്തകരുമോയെന്നുംഎറിഞ്ഞുടയ്ക്കണമെന്നുംതോന്നുന്നഅസ്വസ്ഥതകളെന്നെആലിംഗനത്തിലമര്‍ത്തുന്നു..വെളിച്ചമസ്തമിച്ചാല്‍ഇരുട്ട് വിഴുങ്ങുമോയെന്നുംപുലച്ചെയുണര്‍ന്നാല്‍തൂക്കിലേറ്റാന്‍ വിധിച്ചപോലെയും നെഞ്ചിടിക്കുന്നു..തീവ്രാസ്വസ്ഥതകളുടെതീഷ്ണതയില്‍ തിരയുന്നുതോള്‍ ലിസ്റ്റുകള്‍..ഇല്ല,ഒരുതുള്ളിയില്ല..ഒരുനുള്ള് നനവുംഒരിടത്തുമില്ലഒരുമുറിക്കയറോമൂര്‍ച്ചയുള്ളൊരായുദ്ധമോഅരികിലുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലെന്ന്ആര്‍ത്തികൊള്ളുമ്പൊഴുംധാത്രികാത്തിരിക്കുന്നതറിയുന്നുഅരുതെന്ന്,സ്വയം ശ്വാസിക്കുന്നു..ആത്മബോധത്തിലഭയം തേടുവാന്‍ യാത്രപോകുന്നു………….