www.ivayana.com
ഒ. കെ. ശൈലജ ടീച്ചർ* വേർപാടിൻ വേദന തളംകെട്ടിയ മനസ്സിൻ വിങ്ങലിൽആശ്വാസത്തിന്റെയൊരു കുഞ്ഞുകൈത്തിരി വെട്ടമായിപാറുന്ന മിന്നാമിന്നിയായിവന്നുവല്ലോ നിങ്ങൾനിദ്രയിൽ കിനാവിന്റെപൂന്തോപ്പിൽ വിരിയുന്നസ്നേഹപ്പൂക്കളാൽകുഞ്ഞു വെട്ടമായി ശോഭനൽകാനെത്തിയല്ലോനോവുമെന്നോർമ്മകൾക്ക്പുതുനിറമേകിയല്ലോനന്ദിയോതട്ടെ സൗഹൃദങ്ങളെപ്രത്യാശയേകിയ നന്മതൻആത്മമിത്രങ്ങളെ… 🌹
ജീ ആർ കവിയൂർ✍️ വെയിലു പെയ്യ്തുനനഞ്ഞൊട്ടി മെല്ലെവഴിമുറിച്ചു കടന്നുപുസ്തകങ്ങളുടെ സാമീപ്യംനിറഞ്ഞ ലോകത്തേക്ക്മൃതരായവരും ശയ്യാവലമ്പരുംവിസ്മൃതിയിലാണ്ടു കിടപ്പുമരിച്ചിട്ടില്ലാത്തവർ തലപൊക്കിനോക്കുന്നത് പോലെ തോന്നിഏറെ നോവറിയിച്ച നോവലുകൾനടന്നു വഴിത്താരകളൊടുങ്ങാത്തസഞ്ചാര സാഹിത്യങ്ങളും ലോഹ്യംവിട്ടും ലോകോത്തരമാവേണ്ടിയതാംലേഖനങ്ങൾ ഇവക്കൊക്കെ ആവശ്യക്കാർഏറെ ഉള്ളത് പോലെ പൊട്ടി തട്ടി കിടപ്പുകവിത ‘ക’ യുമില്ലാതെ വിതയുമില്ലാതെവായിക്കപ്പെടാതെ…
വി.ജി. മുകുന്ദൻ✍️ കാൽവഴുതി വീണ ചിന്തകളിൽമുങ്ങി താഴുമ്പോഴാണ്വഴിതെറ്റിപ്പോയ ജീവിതത്തെവീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടുന്നത്.ഒഴുകിയെത്തുന്ന ഓർമകളിലേറിതിരിച്ചെത്തുമ്പോഴായിരിക്കുംകൊഴിഞ്ഞുപോയ കാലത്തിന്റെ നിഴലുകൾമങ്ങിയ കാഴ്ച്ചകളായ് വീണ്ടും മുന്നിൽ തെളിയുന്നത്.നടന്നകന്ന വഴികളെഅടയാളപ്പെടുത്തികൊണ്ട്തന്നെയായിരിരുന്നുഓർമകൾ ഒഴുകിയിരുന്നത്.എന്നിട്ടും,വഴിതെറ്റിയ യാത്രകളിൽകൂർത്ത കല്ലുകൾ കോർത്ത്ചോരപൊടിഞ്ഞപ്പോൾജീവിതത്തിന്റെ അരികുകളിൽനിന്നും മാറി നടന്നു തുടങ്ങിയമനസ്സിലേയ്ക്ക്ഒരുപിടി ചോദ്യശരങ്ങൾപാഞ്ഞുവരുകയായിരുന്നു !.കത്തിപ്പടരുന്ന കാട്ടിലകപ്പെട്ടചിന്തകളപ്പോൾ ഓടിത്തളർന്നുപുറത്തുകടക്കാനാവാതെ!.ചിറകിട്ടടിച്ചുതളർന്ന കിളിവലയ്ക്കകത്ത്കുഴഞ്ഞു വീഴുകയായിരുന്നു!.ഇനിയും…
രചന :- ബിനു. ആർ. വിഷം നുരക്കുന്ന ചിലന്തികൾതുപ്പലുകൊണ്ടു തീർക്കുമൊരുചതിവലയിൽ പലരും വീണീടവേ,പലതും പുലമ്പാനാവാതെസ്പർദ്ധകൾ വളർത്തിടുന്നുചതിയന്മാരാം ഇരുകാലികൾ,ചിന്തയില്ലാത്തവർ ചിലന്തികൾഎട്ടുകാലിയുടെ പിന്മുറക്കാർഞാനോ നീയോ എന്നുള്ളൊരുവ്യർഥമായ ചിന്തതീർത്തവർ.മനംമയക്കി കറക്കിക്കൂത്തിവീഴ്ത്തുന്നൂ,തലയിൽചീന്തേരിനാൽ ചീകിമിനുക്കുംതേനൂറുംവാക്കുകളാൽ,മയക്കിവീഴ്ത്തുന്നൂസർവ്വവുംഅടിയറവുവയ്ച്ചുകേഴുവോളം..!എവിടെത്തിരിഞ്ഞുനോക്കിയാലുംഅവിടെയെല്ലാംഇരയെകാത്തിരിക്കുംവലനൂലുകൾമാത്രം;കരുതിയിരിക്കുക-യെന്നുമാത്രമേ ചൊല്ലാൻകഴിയൂയെല്ലായിരയാവാൻപോകുന്നവരോടും..
രാജശേഖരൻ ഇരമ്പിപ്പായുന്നു തീവണ്ടിഇടനെഞ്ചിലലറിക്കൂകിക്കുതിപ്പൂ.ഇരുഹൃദയധമനികൾ നീളുമു-രുക്കിൻ ദൃഢപാളങ്ങൾ പോലെ.സർവ്വതും വിറപ്പിച്ചതിശീഘ്രമോടുമു-ന്മാദിക്കൊരേയൊരു ലക്ഷ്യം.സർവ്വതും തട്ടിത്തെറിച്ചോടുന്നുമസ്തകം പൊട്ടിപ്പായും മത്തേഭം പോൽ. ചിന്തകൾ കുത്തി നിറച്ചു പിഞ്ഞിയചാക്കിൽ ചരക്കു നിറഞ്ഞ മുറി.നിറം കെട്ട മുറികളിൽനിലതെറ്റിവീണുതുളുമ്പിയ കോലങ്ങൾ. യാത്രികർ, തീർത്ഥാടകർചെറുവാതായനങ്ങളിൽവാതിൽപ്പടികളിൽ…പട്ടുപുഴുക്കൾ പോൽതൂങ്ങിയാടുന്നുചവിട്ടുപടിയിലും, ഹാ കഷ്ടം! ആശകൾ,ആശങ്കകൾനിരാശകൾ, പ്രതിഷേധങ്ങൾമോക്ഷമോഹങ്ങൾ…പട്ടുപുഴുക്കൾ പോൽതൂങ്ങിയാടുന്നുചവിട്ടുപടിയിലും,…
രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട്* രാവിലെഅടുക്കളയിൽനനക്കല്ലിൽ പുറമ്പണിയിൽഓഫീസിൽസ്റ്റപ്പിൽ തൂങ്ങിനിൽ –ക്കേണ്ടിവരുന്ന ബസ്സിൽ വൈകുന്നേരവേവലാതികളിൽപാതിരാകട്ടിലിൽ അല്ലെങ്കിൽ,കണക്കിൽപെടാത്തനേരത്തു വേണംകവിത എഴുതാൻ എന്നിട്ട്ഒന്നും ചെയ്തില്ലെന്നമട്ടിൽനിത്യ ജോലിയിൽഏർപ്പെടുക കവിത എഴുതുകയേചെയ്യരുത്എഴുന്നുനിൽക്കണംകവിത
രാജശേഖരൻ ഗോപാലകൃഷ്ണൻ* ‘ബിന്ദു’വെങ്കിലും ശക്തിദുർഗ്ഗ നീയേസിന്ധുസംസ്കാരപിൻമുറക്കാരി നീആത്മശക്തി തൻ മൂർത്തിഭദ്ര നീയേഅണുശക്തിയൊത്ത സംഹാരരുദ്രേ.കരിവീട്ടിപോലഴകാർന്നവൾ തൻകാർക്കണ്ണിൽ കണ്ണകിയണിഞ്ഞൊരഗ്നി.വാർത്തിങ്കൾ പോലെ പൂപ്പുഞ്ചിരി ചൂടിപോർക്കുന്തമുനയാൽ നോട്ടമെയ്യുവോൾ!വിശക്കുവോർക്കന്നമായ് മാറുന്നവൾവിയർക്കുവോർക്കിളനീർക്കുളിരാകും.അന്ധവിശ്വാസ നാഗഫണത്തിന്മേ-ലാനന്ദമാടും ദളിതപാദം നീ!ഉഴവുചാൽ തന്ന ഭൂമിപുത്രി പോൽഉണർവുള്ള സ്ഥിതമാനസിയവൾ.ദളിതജീവിതയിരുളിൽ വന്നനിറവെളിച്ചം, മേഘഗർജ്ജനം നീ.ഇരുമുടിക്കെട്ടിലീശ്വരനേകിപരിദേവനമൊന്നുമാത്രമന്നു,“പരിചോടുപോറ്റണമങ്ങയ്യനേആർത്തവനാരിയഭിശപ്തയല്ല!”ക്രുദ്ധമതമൃഗമൊഴിക്കെല്ലാംചുട്ടമറുമൊഴി നീ ഭദ്രകാളി !ദളിതഗോത്രദേവികേ…
അശോക് കുമാർ* കേരനിര മൂടിഭംഗി മലർ പാകികാണുമൊരുകടവ് .അച്ഛന്റെകടത്തുവള്ളമടുക്കുന്നകടവ് ….ലാസ്യ ചലനമായിഎന്നിലൊഴുകിയെത്തുന്ന,എനിക്കുള്ള വഞ്ചിയടുക്കുന്നകടവ് …കടവെനിക്കത്കരുതലെനിക്കു നിറയ്ക്കാൻവഞ്ചി കൂട്ടി വയ്ക്കുന്നകടവ് ….രാപ്പകൽതുഴയെറിഞ്ഞ്തുഴയെറിഞ്ഞ്കടവിലടുപ്പ് പുകയ്ക്കാൻവിറകു കൂട്ടുന്നൊരച്ഛൻ.കടവാം വീട്ടിനുള്ളിൽമേപ്പോട്ട് നോക്കിയാൽസൂര്യ കിരണങ്ങളൊരുമിച്ച്തീ കൂട്ടുന്നതു കാണാംകടവാം വീട്ടിനുള്ളിൽമേപ്പോട്ട് നോക്കിയാൽകാർമേഘങ്ങളുരുളുന്നമത്സരം കാണാം…പകൽ മടങ്ങുമൊരു നേരംകാറ്‌, പേമാരിയായൊരു നേരംകടുത്തു വഞ്ചിയുംയാത്രികരുംമറഞ്ഞു…
ടി.എം. നവാസ് വളാഞ്ചേരി പെയ്ത് തേരാതെ പെയ്തൊരു പെരുമഴപെയ്തിറങ്ങുമ്പോ ദുഖത്തിൻ പെരുമഴആർത്തുവന്നാ മലവെള്ളപാച്ചിലിൽആർത്തനാദ മുയർന്നോരോ ഊരിലുംആർത്തലച്ച് കരയുന്നു ഭീതിയാൽആരുമില്ലാതെ ഒറ്റയായ് പോയവർസങ്കട പെയ്ത്ത് നൽകി മടങ്ങിടാൻഓടിയെത്തുന്നു പെരുമഴ വർഷവുംഓർമ്മ പോയുള്ള ഓരോ മനുഷ്യനുംഓർമ നൽകുന്നു നിസ്സാരനാണ് നീഓരിയിട്ടവർ കൂട്ടിനെ പൂട്ടുവാൻകൂട്ടത് തന്നെയെത്തികൈ…
മാധവ് കെ വാസുദേവ്* നിഴലിൽതിരയൊടുങ്ങി കടൽ കിടന്നുഹിമമുണങ്ങി മല കറുത്തുഉയിരു കാക്കണ പുഴകളെല്ലാം മെലിഞ്ഞുണങ്ങി വരണ്ടുപോയി.അതിരു കാക്കണ മലകളെല്ലാം ഉരുൾപ്പൊട്ടി ഇടിഞ്ഞുപോയി.കാളകൂട വിഷങ്ങളെല്ലാം മനസ്സിലേറ്റി മനുഷ്യനുംചിന്തയിൽ അണുബോംബു തീർത്തുമദിച്ചുതുള്ളും മനസ്സുമായി.ആദ്രചിന്തകൾ അകന്നു പോയി.ഹൃദ്ത്തടങ്ങളിൽ നീർ വരണ്ടു പോയിഇല കൊഴിഞ്ഞു മരങ്ങളിൽ കൂടൊഴിഞ്ഞൂ…