www.ivayana.com
ജോർജ് കക്കാട്ട്* പതിവുപോലെ, ഞാൻ വളരെ വൈകിമറ്റൊരു അര കിലോ മാംസം ചോദിച്ചു,ഷോപ്പിംഗ് കൊള്ള ഉപയോഗിച്ച് വണ്ടികൾ തള്ളിചെക്ക് ഔട്ടിലേക്ക് മറ്റ് ആളുകൾ..ഇതിനകം കട അടച്ചു വീട്ടിലേക്ക് .ഞാനും ബൈക്കും നനഞ്ഞുപില്ലർ ബക്കറ്റുകളാൽ നിർമ്മിച്ചതാണെന്ന് തോന്നുന്നു.ദിവസവും എന്നെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ ഞാൻ അനുവദിച്ചില്ല.എന്റെ…
കവിത : ഗോപാലകൃഷ്ണൻ ഇടത്തണ്ണിൽ. കീറ തുണിയാലെ നാണം മറയ്ക്കുന്നകീടങ്ങളാം ജനകോടികൾക്കായ്ഒരു തുണ്ടു ഭൂമിയും ചുരുളുവാൻ കൂരയുംഅതിരറ്റ മോഹമായ് ശേഷിയ്ക്കയുംനിറവാർന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ നിറവേറ്റാനാകാതെനിറംമങ്ങി വികൃതമായ് ബാക്കി നിൽക്കേകനിവാർന്ന നയമോതിയധികാരമേറിയോരോദയ തോന്നി നില മാറ്റാനൊരുമ്പെട്ടില്ലചുടുചോര വീഴുന്ന ചേരികളുംതുണിക്കൂറ നിറയുന്ന കോളനിയുംമലിനജലമൊഴുകും ഓടകളുംമാലിന്യശേഖര കൂനകളുംജീവൻ…
സുമോദ് പരുമല* രഹസ്യാന്വേഷണങ്ങളിൽഅവളുടെ ജാരൻവളരെപ്പതിവായിഅവളിലേയ്ക്കെത്തുന്നത്ഒടുവിലയാളറിഞ്ഞു .ഒരു തീവണ്ടിയാത്രയിലെഎതിരിരിപ്പിടത്തിൽ നിന്ന് ,സിനിമാതിയേറ്ററിലെഅരണ്ടവെളിച്ചത്തിൽഅറിയാതെ ,കാലിൽത്തട്ടിക്കടന്നുപോയഅതികായനായഅപരിചിതനിൽ നിന്ന് …ആൾത്തിരക്കിൽ നിന്ന്വായിച്ചകഥകളിൽ നിന്ന്കേട്ട പാട്ടുകളിൽ നിന്ന്ചിലപ്പോൾനനുത്ത കവിതകളായിചിലപ്പോൾകാറ്റായ് ,കടലായ് ,ചുഴലികളായ്അനന്തരംതാൻമാത്രമാത്രമാണ്,പുരുഷനായിവ്യവസ്ഥചെയ്യപ്പെട്ടഅവളുടെകാമനകളുടെയുടവനെന്നതുംസ്നേഹമെന്നത്ഒരാളിലേയ്ക്ക് കൂർത്ത് നീണ്ടവജ്രായുധത്തിൻ്റെഒറ്റമുനയെന്നതുംഒരു കല്യാണത്താലിയുടെഹൃദയാകൃതിയിൽ നിന്ന്അയാളടർത്തിയെറിഞ്ഞു .അന്നാദ്യമായിഅയാൾക്ക്അവളെയറിയുന്നതായിത്തോന്നി .അന്നേദിവസമവളയാളെപ്രണയിച്ചുതുടങ്ങി .അങ്ങനെ ,ഒരിയ്ക്കലുംപെയ്തൊഴിയാത്തപെരുമഴകൾകൊണ്ട്അവരുടെ രാത്രികൾമൂടി.കാഴ്ചകളിൽ നിന്ന് ,കേൾവികളിൽ നിന്ന്അവളറിഞ്ഞവയാകെഅയാളിലലിഞ്ഞുചേർന്നു…
ഇസബെൽ ഫ്ലോറ* ഗ്രാമവാസിയായ ഒരു പെൺകുട്ടിനഗരഹൃദയത്തിലേക്ക്‌ നാടുകടത്തപ്പെടുന്നുഅവളൊട്ടും തിരക്കുകൂട്ടാതെനടക്കുമ്പോൾആളുകൾ അത്ഭുതപ്പെടുന്നു.ഇലകൊഴിച്ച്‌ മരങ്ങളുംപടം പൊഴിച്ച്‌ പാമ്പുകളുംപുതുമനേടുമെന്നറിയാവുന്ന അവൾനഗരം തന്റെ മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രം മാറാൻ എന്നും മറന്നുപോകുന്നതു കാണുന്നു.ഒരു കാവൽക്കാരൻ അവളുടെ സഞ്ചി പരിശോധിക്കുന്നുഅടുക്കിവച്ച വസ്ത്രങ്ങളോപലനിറത്തിലുള്ള ചെരുപ്പുകളൊഅതിലില്ലെന്നു കണ്ട്‌ അയാളിലൊരുപുച്ഛ ഭാവം നിറയുന്നുഈ നഗരത്തെ…
രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* ഇനി നിന്റെ സ്വരംഅവരുടെ സ്വരത്തിനേക്കാൾഉയരേണ്ട.ഇനി നിന്റെ വാക്യങ്ങൾഅവരുടെ വാക്യങ്ങളെതാഴേയ്ക്കു തള്ളരുത്.ഇനി നീ പറയുന്നത്അവർ പറയുന്നതിനേക്കാൾകുറഞ്ഞിരിയ്ക്കട്ടെ.ഇനി മുതൽ നീ,പറയുന്നതിനേക്കാൾകൂടുതലായി കേൾക്കുക. അവരെ നാട്ടുകാരും, പരിചയക്കാരുംമാത്രമായി കണ്ടത്നിന്റെ അറിവില്ലായ്മയായിരുന്നു.അവർ നിനക്ക്സഹോദരങ്ങളാണ്.അവർ നിനക്ക് പുത്ര തുല്യരാണ്.അവർ നിനക്ക്അച്ഛനമ്മമാർക്കൊപ്പമാണ്. അവരുടെ…
വി.ജി മുകുന്ദൻ* പ്രബദ്ധതയുടെ ചങ്കുറപ്പോടെവാക്കുകളുടെ പടവാൾ ഉയർത്തിഇന്നിന്റെ കാഴ്ച്ചകളിലേക്ക് തന്നെഎഴുത്തുകാരൻ മടങ്ങുമ്പോഴാണ്അധികാരത്തിന്റെ ഇടനാഴികളിൽമറയ്ക്കപ്പെടുന്ന സത്യങ്ങൾചത്തൊടുങ്ങാതെ, കാഴ്ചകളായിസ്വയം സംസാരിച്ചു തുടങ്ങുന്നത്.പണം ഒഴുകുന്ന വഴികളിലെല്ലാംചിതറിതെറിച്ചൊഴുകുന്നചോരയുടെ കറഅടയാളപെടുത്തുന്നതുംഇന്നിന്റെ കാഴ്ച്ചകളാണ്.വംശീയ ചിന്തകൾദൈവങ്ങളെ ഉപേക്ഷിച്ച്ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾ കടന്നപ്പോഴാണ്രാജ്യം നഷ്ടപെട്ട ജനങ്ങൾഅതിരുകൾ കടന്ന്അഭയാർത്ഥികളാകുന്നത്.ജീവിത ക്രമങ്ങളിൽ നിന്നുംഅതിജീവന പോരാട്ടങ്ങളിലേയ്ക്ക്മനുഷ്യർ വഴിമാറുന്നതുംഇന്നിന്റെ കാഴ്ച്ചകളാണ്.സാമ്പത്തിക യുദ്ധത്തിൽഉപരോധമിറക്കിയുംപങ്കാളിത്തമൊഴിഞ്ഞുംപുതിയപങ്കാളിയെ…
താഹാ ജമാൽ* തേങ്ങായിടാൻ വന്ന രഘുവിനോട്തെങ്ങു ചെത്താൻ വന്ന സുകുവിനോട്കുരുമുളക് പറിയ്ക്കാൻ ഏണിയുമായിപ്പോകുന്ന ബാബുവിനോട്ഒരു തളപ്പു കിട്ടുമോ?ചോദ്യം ചിന്തിതംപക്ഷേ? ഇക്കാലത്ത് ‘തളപ്പ് ‘ വ്യവഹാര ഭാഷയിൽ നിന്നും മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾഎന്താണ് തളപ്പ്?ആപ്പുകൾ മാത്രം കേട്ടു ശീലിച്ചവർക്ക് എന്ത് തളപ്പ്?ഉയരങ്ങളിലെത്താൻപാടുപെടുന്നവർതളപ്പിനോളം ഉയരം പ്രതീക്ഷിച്ച്നടവഴിയിൽ കുശലം…
രചന :- ജോയ് പാലക്കമൂല* കുരുത്തം കെട്ടവന്റെജാതകമായതുകൊണ്ടാവാംപൂജയിൽ മന്ത്രാക്ഷരങ്ങൾതലതിരിഞ്ഞ് നടന്നു.ഭൂതഗണങ്ങൾ കളത്തിനപ്പുറംദിശയറിയാതെ ഉഴലുന്നു.നിശബ്ദമായ് കാതോർത്തമിഴികളിൽ ജിജ്ഞാസബുധനിൽ നിന്ന്ചൊവ്വ വഴിവ്യാഴത്തിലേയ്ക്കുള്ള സഞ്ചാരംശനിയിൽ ചുറ്റി തിരിയുന്നത്രേകണിയാൻ ഗണിച്ചിത്കണിശമാണന്ന് അമ്മപിഴച്ച കാലത്തിനുംപിശകിയിരിക്കാമെന്ന് അച്ഛൻഇടക്ക് ഇടവഴികളിൽകണ്ടൻ പൂച്ചകൾവിലങ്ങായ് ചാടുന്നതുംനിമിത്തമെന്ന് ഞാൻപൂജാദ്രവ്യങ്ങളിലുംമായമുണ്ടന്നൊരു ശങ്കതന്ത്രിശിരസ്സിൽസന്ദേഹം ഒഴിയുന്നില്ല.കൂടെ നടന്ന കൂട്ടുകാർ മാത്രംമറിച്ചൊന്ന്…
സുബി വാസു* ഓരോ വാർത്തകളും മനസാക്ഷിയെ ഞെട്ടിച്ചു കൊണ്ടാണ് പത്രത്താളുകളിൽ നിറയുന്നത്. സ്ത്രീകൾ എത്രയൊക്കെ പുരോഗമനവും പെൺ വാദങ്ങൾ നടന്നാലും പെണ്ണ് എന്നും പെണ്ണാണ് ഓരോ സംഭവങ്ങളും അതാണ് വിളിച്ചുപറയുന്നത്. അവൾ കരയാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ അല്ലെങ്കിൽ അനുഭവിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവരാണ് എന്ന തോന്നലിലാണ്…
കവിത : ഷാജു. കെ. കടമേരി* ബസ്സിറങ്ങികോളേജിലേക്കുള്ളനടത്തത്തിനിടെമോനേയെന്നൊരു വിളിപിന്നിലൂടെ ഓടിക്കിതച്ചെത്തി.ഫുട്പാത്തിൽ അങ്ങിങ്ങായ്ചിതറിവീണ മഴത്തുള്ളികളിൽമേഘക്കാറ് കീറിമുറിച്ച്വെയിൽനാളങ്ങൾചിത്രം വരയ്ക്കാൻതുടങ്ങിയിരുന്നു.മാസ്ക്ക് ധരിച്ച മുഖത്തെതിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾഎന്റെയടുത്തേക്ക്നടന്നടുത്തു.വറുതിയുടെ ചുണ്ടിൽകവിത പൂത്തിറങ്ങുന്നവെയിൽഞരമ്പുകളിൽകണ്ണീരടർന്ന പഠനകാലത്തിന്റെകനൽവഴികളിൽ കൈകാലിട്ടടിച്ചനിഴൽചിത്രങ്ങളിലേക്കിറങ്ങികൈപിടിച്ചുയർത്തിആകാശത്തോളം സ്നേഹംഅളന്നുതന്ന എന്റെ ടീച്ചറമ്മ.വിശേഷങ്ങൾക്ക് ചിറക് മുളച്ചുഞങ്ങൾക്കിടയിൽ വാക്കുകൾകെട്ടിപ്പിടിച്ച് സന്തോഷക്കണ്ണീർവാർത്തു.“പഠിപ്പിക്ക്യാണ് “ന്നെന്റെമറുപടിയിൽ ടീച്ചറുടെ കണ്ണുകളിൽആയിരം സൂര്യനാമ്പുകൾഓളം…