Category: ടെക്നോളജി

പുണ്യപമ്പാനദിയിലെ കല്ലോലങ്ങളേതുള്ളിത്തുള്ളിക്കളിക്കുന്ന കുഞ്ഞോളങ്ങളേസ്വാമിപ്പാട്ടു ചൊല്ലിത്തരൂ,, ഹല്ലകങ്ങളേഓളംതല്ലി താളം നല്കൂ,നല്ലോളങ്ങളേ(പുണ്യ..)പള്ളിക്കെട്ടും തോളിലേന്തിയെത്തും ഭക്തർക്കുമെല്ലെ മെല്ലെ പകർന്നേകൂ നല്ഗീതകങ്ങൾമുങ്ങിക്കുളിച്ചേറി ഞങ്ങളേറ്റുപാടീടാംകാട്ടിലൂടെ പോകും വേള ചുണ്ടിൽനിറുത്താംഅങ്ങു ചെന്നങ്ങയ്യപ്പനെ കാണുംനേരത്തുംവാഴ്ത്തിപ്പാടാൻ പകർന്നേകൂ നല്ഗീതകങ്ങൾ(പുണ്യ…)സ്നാനം ചെയ്യുംനേരം ദേഹം കുളിരേറുന്നുസ്വാമിഗീതം കേട്ടു മനം കുളിരാകുന്നുഉള്ളിൽ ഭക്തി നിറയുന്ന ഭക്തരൊന്നിച്ചുതാളം തട്ടിപ്പാടിക്കേറും…

നിൻ മുന്നിൽ വന്നോരു നേരം തൊഴുതതും ഇല്ലാ ….കണ്ടൊന്ന് തൊഴുത് മനം നിറവാൻ വന്നപ്പോൾ കണ്ടതും ഇല്ലാ …..മടിശ്ശീല നിറവതിനാൽ പിന്നേ കാണുവാനൊട്ടു മോഹിച്ചും ഇല്ലാ ….മാളിക മേലിരുന്നു ഞാൻ കുംഭവീർപ്പിച്ചങ്ങനേ വിളയാടീ കണ്ണാഇപ്പോൾ ജലപാനമില്ലാതലയുകിൽ വന്നു ഞാൻ എന്റെ ഭഗവാനേ……എന്റെ…

അന്ന് മഹാലയ അമാവാസി!പിതുക്കൾക്ക് പിണ്ഡം വെച്ച്,ദാനങ്ങൾ നല്കി,പുണ്യം തേടി,പിൻഗാമികൾ!തെരുവുകളിൽ ദൃഷ്ടി ചുറ്റിഉടച്ച കുംബളങ്ങകൾ.ഉടഞ്ഞ കുമ്പളങ്ങയുടെഅകം ചികഞ്ഞ്-ദാനമിട്ട നാണയത്തുട്ടുകൾഎടുത്തു വഴിപോക്കൻ!വഴിപോക്കന്റെ കണ്ണുകളിൽതിരിച്ചറിവിന്റെ തിളക്കം!മ്ലാനമായ മുഖത്ത്നേർത്ത പരിഹാസ ചിരി!ദാനം കിട്ടിയ നാണയങ്ങൾതാഴെ എറിഞ്ഞ്…..അയാൾ നടന്നു!പൈതൃകത്തിന്റെ പരിമാനങ്ങളിൽ,സംസ്കൃതിയുടെ വ്യാകുലതകളായി,പാതയിൽ ചിതറിക്കിടന്നു,കറുത്ത വാവിൽ നിലാവ് തേടുന്ന –നാലണത്തുട്ടുകൾ!!…

സൃഷ്ടിയുടെ നാളിൽദൈവത്തിന്മഴത്തുള്ളിയിൽ നിന്നും കിട്ടിയവാക്കായിരിക്കാംമനുഷ്യൻഅല്ലെങ്കിൽ ,ഒരീർപ്പത്തിൻ്റെ തന്മാത്രയിൽ നിന്ന്ദൈവം കേട്ടൊരു വാക്കായിരിക്കാംമനുഷ്യൻഅതുമല്ലെങ്കിൽഒരു മഞ്ഞ് തുള്ളിയുടെ അദ്ധ്യാപനത്തിൽ നിന്ന്ദൈവത്തിന് കിട്ടിയൊരുവാക്കു മാത്രമായിരിക്കാംമനുഷ്യൻഇന്ന്മനുഷ്യരേക്കുറിച്ചോർക്കുമ്പോൾഉല്പത്തിയിൽ വെച്ച്കിട്ടാതെ പോയഉയർന്നവിദ്യാഭ്യാസത്തെയോർത്ത്ദു:ഖിക്കുകയാവാംദൈവം ജെസ്റ്റിൻ ജെബിൻ

ഒന്‍പതു ജാലകങ്ങളുമടച്ചഒറ്റമുറിയിലെചുരുണ്ട മുടിയുള്ളരാജകുമാരിയെകഥ പറഞ്ഞുചിരിപ്പിക്കുകയെന്നാണ്എനിക്ക് വിധിച്ച ശിക്ഷ ..!!ഈയലിന്റെ കഥ കേട്ടകുമാരി കരഞ്ഞു .കണ്ണീര്‍ കടല്‍പോലെ പെരുകിആരുമെത്തും മുന്നേഒന്നാമത്തെ ജനാല തുറന്നുകടലിനെ ഞാന്‍ പുറത്തൊഴുക്കി .കള്ളി മുള്‍ച്ചെടികളുടെകഥയില്‍പെട്ട്കുമാരിയുടെ വിയര്‍പ്പുകണങ്ങള്‍മണല്‍ത്തരികളായിരണ്ടാമത്തെ ജനാലയിലൂടെമരുഭൂമി പുറത്തിറങ്ങിഞാനെന്‍റെ കഥ പറഞ്ഞുകുമാരി കാര്‍മേഘമായി പെയ്തുമൂന്നാമത്തെ ജനാലമഴ നനഞ്ഞലഞ്ഞു.നിന്റെ കഥ…

നീ വന്നെങ്കിൽ ഉണ്ടെങ്കിൽ എൻ ചാരെമാരിവില്ലിൻ സ്വർഗീയ ചാരുത പാരംപാരിനെ പൊതിയുന്നു പരിശുദ്ധ സ്നേഹവുംപരിമളം പരത്തുന്നു കുളിരിളംതെന്നൽപോൽ.കാണുവാനെന്തിനീ കണ്ണുകളെൻ നാഥാ !എല്ലാം കാണുന്ന നിൻ കണ്ണെന്മേലില്ലേ?കേൾക്കുവാനെന്തിനു കാതുകളെൻ നാഥാ !എല്ലാം കേൾക്കുന്ന നിൻ മനസ്സാണെൻ കാത് ?ദർശനത്തിനെന്തിനു മറ്റൊരുരൂപം, നാഥാ !കാണുന്നതെല്ലാം…

മനുഷ്യവാസമില്ലാത്ത , പവിഴങ്ങളുടെ ദ്വീപിൽ എത്തപ്പെട്ട ഒരു പ്രൊഫസറുടെ കഥ എവിടെയൊ എപ്പോഴൊ വായിച്ചിട്ടുണ്ട് . വർഷങ്ങളേറെ പഴക്കമുള്ള അമൂല്യ രത്നങ്ങൾ കണ്ട് പകച്ച് നിന്ന പ്രൊഫസറുടെ കഥ പോലെ …….. കൊച്ചിയുടെ അമൂല്യങ്ങളായ ചരിത്രങ്ങൾ , വിസ്മയങ്ങളുടെ ലോകത്തേക്കാണ് നമ്മെ…

കരി തേച്ച്മിനുക്കിയതറയിൽഉണ്ടുംഉറങ്ങിയുംകഴിഞ്ഞകാലത്തുംഇല്ലായ്മകൾപുരോഗതിക്ക്വഴിമാറിയനേരത്തുംനേരാംവണ്ണംഒന്ന്അടഞ്ഞുംചമഞ്ഞുംചടഞ്ഞുമിരിക്കാൻവീടുകളിലൊരുതടിയിൽതീർത്തപലകഅത്യന്താപേക്ഷിതംതന്നെയായിരുന്നു..പലകകളില്ലാത്തഒരൊറ്റ വീടുംപലകയിലിരിക്കാത്തഒറ്റ മനുഷ്യനുംകേരള നാട്ടിൽഒരിടത്തുംഉണ്ടായിരുന്നിട്ടുണ്ടാവില്ല..വീടുകൾമാറിയപ്പോഴുംഅടുക്കളയിൽ നിന്ന്പലകകൾപടിയിറങ്ങിയില്ല..ഇരുന്നുണ്ണാനുംവെറുതെയിരിക്കാനുംപലക തന്നെവേണം..കൂട്ടാൻനുറുക്കാനുംകുശിനിപ്പണിക –ളെടുക്കാനുംകുട്ടിയെകുളിപ്പിക്കാനുംപേൻ നോക്കിടാനുംഅങ്ങനെയോരോകുഞ്ഞു കുഞ്ഞുകാര്യങ്ങൾക്കുംപലക വേണം..ആസനം താങ്ങാൻപലകയില്ലെങ്കിൽപൊറുതി കേടാ-ണൊരു മാതിരി..കുട്ടികൾ തമ്മിൽപിടിവലിയാപലകക്കായ്പലപ്പഴും..തടിയിൽ തീർത്തപലകക്ക്രണ്ടു കാലാവുംചിലപ്പോൾനാലുകാലും..എങ്ങനെയായാലുംപ്രധാന ഇരിപ്പിടംപലക തന്നെ –യടുക്കളയിൽ..പലകമുട്ടിപ്പലകകൊരണ്ടിപലയിടത്തുംപല പേരുകളാ-ണിവന്..പലകകൾഇന്നുമുണ്ട്..പക്ഷെമറഞ്ഞു കൊണ്ടിരിക്കുന്നുതടിപ്പലകൾ..പകരമോഫൈബർപ്ലാസ്റ്റിക്പലകകൾകയ്യടക്കുന്നുഅടുക്കളകൾ…

ഇന്നലെ ഞാൻ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു:ഒരു വെംഗൽ സർഫ് ചെയ്യുക – അങ്ങനെ തന്നെ …ഒമോയിൽ ഞാൻ വിരൾ അമർത്തി :“സീറോ ബട്ടൺ ക്ലിക്കുചെയ്യുക ´!”ഓ ക്ലിക്ക് ഞാൻ ഒരു വിഡ്ഢിയാണ്!മോണിട്ടറിലെ മുട്ട സ്ലിപ്പുകൾഎന്നെ കൊഞ്ഞനം കുത്തിചുവന്ന മഷിയിൽ തെളിഞ്ഞ വാചകംഉടൻ വലത്…

എന്റെ നോവുള്ളിൽ ചുംബിക്കുന്നത് നിനക്കാനന്ദമെങ്കിൽകല്ലെറിഞ്ഞ് മുറിപ്പെടുത്തുകഎന്റെ ഭ്രാന്തിന് ചങ്ങലയാവുകപൊട്ടിയൊലിക്കുന്ന വ്രണങ്ങളിൽചുംബിക്കുന്നകണ്ണികളാവുകഇനിയുമെങ്ങനെയാണ്എന്റെ പ്രണയത്തെനിന്നിൽഞാനടയാളപ്പെടുത്തേണ്ടത്…പലപ്പോഴും നിന്റെ മൗനം ചാവേറുകളാണ്എത്ര നിശബ്ദമായാണ്എന്നിൽ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്നത്രണ്ട് ദിശകളിലേകൊഴുക്കുന്നപുഴകളാളെന്നറിഞ്ഞിട്ടുംഏതോ ഒരു കടലിന്റസംഗമസ്ഥാനം തേടുന്നുഇനിയുമെന്റെപ്രണയത്തെ നീ കല്ലെറിയരുത്ശ്വാസം മുട്ടിക്കരുത്പുറം കാലുകൊണ്ട് ചവിട്ടരുത്നിന്നിൽ നിന്നും അവനിറങ്ങി നടക്കുന്നത്ആ കാണുന്നതെമ്മാടിക്കുഴിയിലേക്കാണ്ജീവനോടെ നീ തന്നെമണ്ണിട്ടേക്കണംഒരിക്കലും തിരിച്ചു…