പാലപൂത്ത യാമം.
രചന : ബിനു. ആർ.✍ പാലപൂക്കുംയാമങ്ങൾതേടിഞാൻപാതിരാവിലൊറ്റയ്ക്കുച്ചെന്നെത്തിപാലമരത്തിൻ ചോട്ടിലൊരുദിനം!കണ്ടു,വെണ്മയെഴുംരാവിൻനീലിമയിൽവെൺകൊറ്റക്കുട ചൂടിനിൽക്കുന്നപലപ്പൂവിൻസുഗന്ധവാഹിയാകുംപാലമരം.പ്രണയകമിതാക്കൾതന്നിഷ്ടതോഴരാകുംനിറനിലാവിൽകണ്ടു,ഞാനവിടെയൊരുവെണ്മവാരിപുതച്ചുനിൽക്കുമൊരുകോമളാംഗിയാൾ,സുന്ദരിഹൈമവതി,വന്നെന്നൊടുചോദിച്ചു,തരുമോഒരുരാത്രി എന്നോടൊപ്പം ഈ നിശീഥിനിയിൽ.നിലാവെട്ടത്തിലതിഗൂഢമാമൊരുമന്ദഹാസവുമായ് പിന്നെയും ചൊന്നൂആ കോമളാംഗി,ഈരാത്രിയിൽപ്രണയ-കാവ്യമെഴുതുവാൻ തന്റെ സൗന്ദര്യംആവാഹിച്ചൊരഗ്നിനാളമായ് പടർത്തുവാൻനീയെന്നരികത്തു വേണമെന്നുനിനയ്ക്കുന്നു.ഏറെകുതൂഹലത്തോടെ ഞാൻമൊഴിഞ്ഞുഎൻചിത്രം നിൻമാനസത്തിൽ നിറച്ചുനിറുത്തിയാൽ, തരാം നിനക്കൊരുമലർമാല്യംഎന്നോർമ്മക്കായെന്നുംനെഞ്ചിലണിയുവാൻഈരാവിൻതരുണീമണിയെയേറെയെനി-ക്കിഷ്ടമെന്നുമോതീഞാൻ.ചിലങ്കതൻനാദം ചിലമ്പൊലിയിൽനിറയവേഅവളുടെപുഞ്ചിരിയിൽ നിവർന്നുവരുമിരു-കോമ്പല്ലുകൾ,ഈർക്കിലിമുല്ലമൊട്ടുകൾ പോലെ,കണ്ടു,യെങ്കിലും ഞാനെൻചിലമ്പിട്ടമതിഭ്രമം മറുപുഞ്ചിരിയാൽ നിർവീര്യമാക്കി.രാവുകഴിഞ്ഞ നേരത്തപ്പോളുണർന്നൂഞാൻഅതിഗൂഢമാം, പലമരത്തിഞ്ചുവട്ടിൽ,കണ്ടെത്തീയെന്നെ,…