വിനോദ്.വി.ദേവ്* കവിതയ്ക്ക് മുലമുറിച്ച്എറിഞ്ഞുകൊടുക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല.,അന്തർജ്ജനങ്ങളെപ്പോലെ,തടിച്ചുകൊഴുത്ത മുലയുംകാട്ടിഒതുങ്ങിനിന്നകാലത്തെങ്ങുംആരുംമുലക്കരം ചോദിച്ചിട്ടില്ല.,അന്ന് കവിതവെളുത്തുതുടുത്ത്,പോർമുലയിൽ കുങ്കുമംചാർത്തിലജ്ജാവനമ്രലോലയായിരാജാക്കൻമാരുടെ മുന്നിൽനിൽക്കുമായിരുന്നു.അന്ന് കവിതവയലിൽ പണിയെടുത്തിട്ടില്ല.,അടിമനുകം ചുമന്നിട്ടില്ല.,തെരുവിൽ അലഞ്ഞിട്ടില്ല.,കൂലിക്കുവേണ്ടി പിണങ്ങിയിട്ടില്ല.,കൊടിപിടിച്ചിട്ടില്ല.,സ്ഥിതിസമത്വസ്വപ്നങ്ങൾകണ്ടിട്ടില്ല.അന്ന് കവിതഅന്ത “ഹന്ത “യ്ക്കു പട്ടുംവളയുംവാങ്ങിച്ചുവെളുത്തുതുടുത്തുപ്രത്യേകംപണിയിച്ചഇരിപ്പിടത്തിൽ ഇരുന്നിരുന്നു.,അല്ല ,ആസനസ്ഥയായിരുന്നു.അന്ന്മുല തടിച്ചുകൊഴുത്തിരുന്നെങ്കിലുംകവിതയ്ക്ക് കരമൊടുക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ലവെട്ടിമുറിക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല.പിന്നീടാണ് കവിത കറുത്തുപോയത്.,വയൽപ്പാട്ടു പാടിയത്.,തെരുവിൽ അലഞ്ഞത്.,പട്ടിണി കിടന്നത് .,പൈപ്പുവെള്ളം മോന്തിയത്.,സമരഗീതികൾ പാടിയത്.,കൊയ്ത്തരിവാൾ…