ഒരോണപ്പൊട്ടൻ….. Kala Bhaskar
വർഷത്തിലൊരിക്കലെങ്കിലുമെന്ന്ഓർമ്മയിലെ സന്തോഷങ്ങളിലേക്ക്പിടിച്ചു കയറാൻ നോക്കുംപാതാളത്തിലേക്ക് വീണുപോയവിശ്വാസങ്ങൾ …ആനന്ദങ്ങൾ…എന്നിട്ടെന്താണ്,ചവിട്ടിത്താഴ്ത്തിയവൻതന്നെയാണ് ഇപ്പോഴുംഎല്ലായിടത്തുംപൂക്കള നടുവിലെഓണത്തപ്പനെന്ന്,മറവിയിലേക്ക് തന്നെകെട്ടിയിറക്കിയ അതേ കയറിൽതന്നെയാണിപ്പോഴുമിവിടെ ഊഞ്ഞാലെന്ന്,തലങ്ങും വിലങ്ങും നുറുങ്ങിഅരഞ്ഞും പൊടിഞ്ഞും തിളച്ചിട്ടുംജീവിതം പാകത്തിന് വെന്തില്ലെന്ന്വേദനകൾക്കുപ്പ് പോരെന്ന്സ്നേഹത്താലാസകലം പൊള്ളിക്കുടർന്നിട്ടുംനെഞ്ചിലിട്ട് വരട്ടിയെടുത്തിട്ടുംഎവിടെയും പ്രണയമധുരം കയ്ക്കുന്നെന്ന്ഒരംഗുലം ബാക്കി വെയ്ക്കാതെഉടലുമുയിരും പകുത്തിട്ടുംപോരാ പോരാഇനിയും ഇനിയുമെന്ന്എല്ലാരുമൊന്നുപോലെകലമ്പുന്ന പരാതികളുടെആർത്തികളുടെആഘോഷങ്ങളിലേക്ക്ഇനിയൊരിക്കലും വരില്ലെന്ന്ചിരിച്ചും…