Category: ടെക്നോളജി

കെടല്.

രചന : വിപിൻ ദാസ് ച്ചിരി പഴേ നാട്ടുഭാഷക്കവിതേണ്.. ന്തൂട്ട് കതയണ്ട്യേന്നമ്മാമ്മ ചോയിച്ചപ്പൊപയ്യാരാ കീച്ചിപ്പുണ്ട് മ്മള് ചിറിവെട്ടിതൊയിരല്ല്യാന്‍റെമ്മാമ്മേഎയിതരല്ല്യാന്‍റെമ്മാമ്മേകതയപ്പടി പര്‍ഞ്ഞാ തീരോന്ന്യ്ക്ക്ഒതയപ്പടി നെര്‍ഞ്ഞാ പോരുന്നോയ്ക്ക്മ്മള് സിതിപോയോണക്കം കുത്തിരിപ്പായിഅമ്മാമ്മ മൂക്കിലാവെരലും വെച്ചിരിപ്പായിവേലായി പൊതുക്ക്ണ്ടറീ നെന്നെണ്ട്ന്‍റെമ്മാമ്മേ, നടൂലും ചിറീലുംകള്ളാ മോന്ത്യാ ഭള്ളാ വരൊള്ളോപിള്ളേരേനേമെന്നീം കീറ്യാക്കൊള്ളോന്തണ്ട്യേ നെന്‍റെ…

ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വൻകരകളിൽ യാത്ര ചെയ്യുന്നവർ !

രചന : വി.ജി മുകുന്ദൻ. ഒറ്റപ്പെടലിന്റെ വൻകരകളിൽയാത്രചെയ്യുമ്പോൾ…,ശൂന്യതയുടെമണൽ പരപ്പിലൂടെയായിരിക്കുംനിശബ്ദതയുടെഅട്ടഹാസങ്ങളെ ഭേദിച്ചുള്ളമനസ്സിന്റെ യാത്ര.വെളിച്ചംകുടിച്ചുതീർക്കുന്നപകൽ,എപ്പോഴും ഇരുട്ടിലേക്കാണ്യാത്ര ചെയ്യുന്നത്.ഒറ്റപെടുന്നവന്റെയാത്രയുംഇരുട്ടിലേക്ക്തന്നെയായിരിക്കും!വെളിച്ചംചോർന്ന് പോകുമ്പോൾഇടവഴികളില്ലാത്തവഴിയിലൂടെയായിരിക്കുംയാത്ര തുടരേണ്ടിവരിക;വെളിച്ചം കടന്നുചെല്ലാത്തഅന്ധകാരത്തിന്റെഗർത്തങ്ങളിലേക്കായിരിക്കുംആ യാത്ര ചെന്നെത്തുക!ഇരുട്ടിന്റെആ പടുകുഴികളിൽ നിന്നും വെളിച്ചത്തിലേയ്ക്കുള്ള ദൂരംഅജ്ഞാതമാണ്;അജ്ഞതയുടെഓരോ നിമിഷങ്ങളുംമനസ്സിൽഓരോ പ്രകാശവർഷങ്ങളായിരിക്കും.

സ്നേഹം പഠിച്ചത് .

രചന : സുബിൻ കൈപ്പുള്ളി. അക്കത്തിലേറിടാൻചിത്രം വരച്ചിടാൻആദ്യ പടവായികല്ലുപെൻസിൽസൂക്ഷ്മതയോടെന്റകുഞ്ഞനാം പെട്ടിയിൽകാത്തുസൂക്ഷിച്ചു ഞാൻ കല്ലുപെൻസിൽഅക്കങ്ങളൊക്കെയുംകുത്തിക്കുറിച്ചുഞാൻഅക്ഷരമൊക്കെ വരച്ചു വച്ചുഅന്നെന്റെ നെറ്റിയിൽ കളിയോടെ കുറി തൊട്ടുചന്തമോടുള്ളോരാ കല്ലുപെൻസിൽആരുമയോടന്നു ഞാൻപൊട്ടിച്ചടർത്തി ഏകി നൽസൗഹൃദവാടികൾക്ക്നേടിഞാനങ്ങനെ സഹോദര്യത്തിലെപങ്കിട്ടെടുക്കുന്നൊരാത്മസുഖം.

കൊറോണ .

രചന : പ്രകാശ് പോളശ്ശേരി. കാൽച്ചിലമ്പിട്ടാ പെണ്ണിനെ കാണാതെകാത്തിരുന്നുകാത്തിരുന്നുമൂകനായിന്നു – ഞാൻകൊറോണയെന്നൊരു ഭീതിയാലവൾകാനൽ’ വെളിച്ചത്തിൽ നിന്നകന്നതാകുമോ എത്രയുമ്മകൾ വിരിയാതെ പോയിന്നിതാഎത്ര ചിരികളും മാഞ്ഞു പോയിന്നിതാവളരെയുറക്കെ ചിരിച്ചാലും ഭീതിയായ്വളരെയടുത്തെത്തി ആ മാരി’യെന്നോർത്തോ എനിക്കായി തുന്നിയ പ്രേമശലാകകൾനിനക്കായിന്നിതാ കവചങ്ങൾ നിർമ്മിച്ചുഇന്നു കൊതിപ്പൂ ,നിൻ്റെയാമണമുള്ളവല്ലാത്ത ഭംഗിയാം…

ഇപ്പോഴത്തെ എന്റെ കേരളം.

രചന :- ബിനു. ആർ. പറയുവാനെനിക്കുനാണമാകുന്നെന്റമ്മേ,പുലകുളികൾ കുളിച്ചുമടുക്കുന്നമിഥ്യാഭിമാനികൾ നിറഞ്ഞ കേരളം കണ്ടിട്ട്.നിലതെറ്റിയ ഭരണതെമ്മാടിക്കൂട്ടങ്ങൾ കട്ടുമുടിച്ചു ദരിദ്രയായകേരളം കണ്ടിട്ട്.മാനത്തേപൂക്കടമുക്കിൽ ജോലിക്കുതെണ്ടുന്നനാടായിമാറി, മുഴുവൻ സാക്ഷരമായവിവേകബുദ്ധികൾ നിറഞ്ഞ കേരളം കണ്ടിട്ട്.അയ്യോയെന്റെയമ്മേ പറയുവാൻ നാണമാകുന്നൂ,പെരുമഴയിൽമുങ്ങിപ്പോയ പാമരരാംമലയാളിമക്കൾക്കായെന്നപേരിൽ തെണ്ടിപ്പെറുക്കിയനാണയത്തുട്ടുകളിൽ കയ്യിട്ടുവാരി, ബന്ധുക്കൾക്കായിവാരിക്കോരികൊടുക്കുന്നപ്രബുദ്ധകേരളത്തിന്റെ നാണംകെട്ട വായ്ത്താരികൾ കേട്ട്.നാണമാകുന്നെന്റമ്മേ, അമ്മയെയും പെങ്ങളെയും…

ശരീരസമേതം.

രാജു കാഞ്ഞിരങ്ങാട് വറോനിക്ക ആത്മകഥയിലെഴുതിറുവാന്നിയ ആദ്യമായും അവസാനമായും –പറഞ്ഞു:ഒരുവൻ മരിച്ചു കഴിഞ്ഞാലാണ്അവൻ്റെ പെണ്ണിലേക്ക് അവൻ ശരീരസമേതം –കുടിയേറുന്നത് . മരണത്തിനുമുമ്പ് അവൻ ശ്വാസത്തിനായ് പിട-യുമ്പോൾആദ്യരാത്രിയിലെന്നപോലെ അവൾ ലജ്ജാലു-വായിഅപ്പാൾ, ആദ്യരതിക്കു മുന്നിലെ ചുംബനത്തി –ലെന്ന പോലെചൂടും, വിറയലുമുണ്ടായിരുന്നു അവൻ്റെ ചുണ്ടിന് അവൻമരിച്ച മാത്രയിലുണ്ടായി…

പുഞ്ചിരി.

രചന : മുത്തു കസു ഇറുക്കി പിടിച്ചൊരാദേഹമറിയാതെ..നീയുതിർത്ത പുഞ്ചിരി..തൻ.. കഥയറിയാതെ.ഒളി കണ്ണിലൊളിപ്പിച്ച..ശൃംഗാര താളമറിയാതെ.കാറ്റിന്റെ കൂടെ പായും..അവനറിയാതെ.പരതുന്ന..മിഴികളിൻ നേരറിയാതെ.അലയുന്ന ഓർമ്മകളിൽ.. എൻമനസ്സ് പായുന്നു ദിക്കറിയാതെ.ദ്രവിച്ചൊരാ ഭിത്തികൽ സാക്ഷി..ഇരുൾ പരന്നൊരാ മൂലയിൽ..ഉച്ചവെയിലിൻ കിരണങ്ങൾ..വെളിച്ചം പകർന്നതും..അരുതെന്ന യെൻ കെഞ്ചൽ..അറിയില്ലെന്ന് നടിച്ചതുംആർത്തിയോടെ നിൻ പേശികൾ..സഞ്ചാര വീഥിയിൽ കടന്നതും.ചുടുരക്തകൂട്ടിനെ…

ഇന്നിന്റെ കഥാകാരൻ കെ. എസ്. രതീഷ്.

ഷൈലാകുമാരി താനെഴുതുന്ന പുസ്തകങ്ങളുടെ പേരുകളിൽത്തന്നെ വ്യത്യസ്തത കൊത്തി വച്ച ഇന്നിന്റെ കഥാകാരൻ കെ. എസ്. രതീഷ്. ഞാവൽത്വലാക്കു൦,പാറ്റേൺലോക്കു൦ കടന്ന് ബർശല് ലെത്തി നിൽക്കുന്നു. എഴുത്തിന്റെ ലോകത്ത് പൊളിച്ചെഴുത്ത് നടത്തുന്ന രചനാവൈദഗ്ധ്യ൦,താൻ താണ്ടിയ വഴികളിലൂടെ തനിച്ചു നടക്കുന്നവൻ, ജീവിത൦ നൽകാത്തതൊക്കെയു൦ ജീവിതത്തോടു പിടിച്ചു…

പള്ളിപ്പറമ്പിന്റെ അരികിലൂടെ.

Kabeer Vettikkadavu പള്ളിപ്പറമ്പിന്റെ അരികിലൂടെ നടന്ന് പോകവേ പ്രിയതമയുടെ ചോദ്യം..ഏതാന് ഉപ്പയുടെ ഖബർ ?ആ മതിലിനോട് ചേർന്ന്‌ നിൽകുന്ന മീസാൻകന്ടോ ? അവിടെയാന് ,! എനിക്കറിയാം അവളുടെ വർഷങ്ങളായുള്ള ആഗ്രഹം ഒരിക്കൽ മാത്രം ഒന്ന് കാണണം സ്വന്തം പിതാവുറങ്ങുമിടം.വാനിലേക്ക് കൈകൾവിരിച്ചു പ്രാർത്ഥിക്കണം……

വേനൽ

രചന : ഗീത മന്ദസ്മിത കാലവർഷവും തുലാവർഷവും മകരമഞ്ഞിൻ കുളിരുംകാലങ്ങളായ് പെയ്തിറങ്ങിയൊരീ പുണ്യഭൂവിൽവിരിഞ്ഞിരുന്നൂ ഒരു നാളിലൊരായിരം വർണ്ണപ്പൂക്കൾവന്നിരുന്നൂ അതിൽ സ്നേഹത്തിൻ ചിറകടിച്ചൊരായിരംവർണ്ണക്കിളികളും നൽപ്പൂമ്പാറ്റകളും..!പൊന്നുവിളഞ്ഞൊരീ മണ്ണിൻ മാറിൽ തരിശു വിളയിച്ച മാനവൻമഴുവെറിഞ്ഞു നേടിയെടുത്തൊരീ ദേവഭൂമിതൻ മാറിൽമഴുവെറിഞ്ഞിന്നു മുറിക്കുന്നതിരിക്കും കൊമ്പാണെന്നറിക നാംമഴയൊഴിഞ്ഞൊരീ വേനൽച്ചൂടിൽ,മരമൊഴിഞ്ഞൊരീ പാതക്കരികിൽവിണ്ടുകീറിയ…