Category: ടെക്നോളജി

കവിത : ഷാജു. കെ. കടമേരി* ബസ്സിറങ്ങികോളേജിലേക്കുള്ളനടത്തത്തിനിടെമോനേയെന്നൊരു വിളിപിന്നിലൂടെ ഓടിക്കിതച്ചെത്തി.ഫുട്പാത്തിൽ അങ്ങിങ്ങായ്ചിതറിവീണ മഴത്തുള്ളികളിൽമേഘക്കാറ് കീറിമുറിച്ച്വെയിൽനാളങ്ങൾചിത്രം വരയ്ക്കാൻതുടങ്ങിയിരുന്നു.മാസ്ക്ക് ധരിച്ച മുഖത്തെതിളങ്ങുന്ന കണ്ണുകൾഎന്റെയടുത്തേക്ക്നടന്നടുത്തു.വറുതിയുടെ ചുണ്ടിൽകവിത പൂത്തിറങ്ങുന്നവെയിൽഞരമ്പുകളിൽകണ്ണീരടർന്ന പഠനകാലത്തിന്റെകനൽവഴികളിൽ കൈകാലിട്ടടിച്ചനിഴൽചിത്രങ്ങളിലേക്കിറങ്ങികൈപിടിച്ചുയർത്തിആകാശത്തോളം സ്നേഹംഅളന്നുതന്ന എന്റെ ടീച്ചറമ്മ.വിശേഷങ്ങൾക്ക് ചിറക് മുളച്ചുഞങ്ങൾക്കിടയിൽ വാക്കുകൾകെട്ടിപ്പിടിച്ച് സന്തോഷക്കണ്ണീർവാർത്തു.“പഠിപ്പിക്ക്യാണ് “ന്നെന്റെമറുപടിയിൽ ടീച്ചറുടെ കണ്ണുകളിൽആയിരം സൂര്യനാമ്പുകൾഓളം…

സുബി വാസു* തുടരുകയാണീ യാത്രയനസ്യൂതംതാണ്ടുവാനുണ്ട് കാതങ്ങളിനിയുംതുടരുമീ യാത്രയിൽ സഹയാത്രികരായ്വഴിയമ്പലങ്ങളിൽ കണ്ടുമുട്ടിപിരിഞ്ഞിടുന്നു.ഞാനെന്റെ വഴിയിലെ കാഴ്ചകൾകണ്ണിൽ നിറച്ചു മുന്നോട്ടു നടന്നുഭാണ്ഡങ്ങൾ നിറക്കുവാൻഉദരാഗ്നി ശമിപ്പിക്കാൻ ഓടുന്നജീവിതങ്ങൾമഴയെ വെയിലാക്കി മണ്ണിനെ പൊന്നാക്കുന്നുവെയിലിനെ കുടയാക്കി ജീവിതം തുന്നുന്നു ചിലർനീളുമീ യാത്രയിൽ ജന്മങ്ങളനവധിനിരവധി വേഷങ്ങൾ കെട്ടി കോലങ്ങൾ തുള്ളുന്നു.ജീവിത ശാലയിൽ…

ബീഗം * ആത്മഹത്യയല്ലെന്ന് തീർച്ചപോസ്റ്റുമാർട്ടം റിപ്പോർട്ടിൽകൊലപാതകംതെളിവെടുത്തപ്പോൾഎണ്ണിയാൽ തീരാത്ത ഘാതകർ……പിന്നിലേക്ക് ഊളിയിട്ടപ്പോളാണറിഞ്ഞത് ആത്മഹത്യയുടെ ഉടുപ്പ്പലതവണ അണിഞ്ഞിരുന്നെന്നുംഎത്ര വേദനയോടായിരിക്കാംസ്വയം ഹത്യക്ക് ശ്രമിച്ചത്………അവളുടെ പ്രണയ രസമൂറ്റിക്കുടിക്കാൻ നിദ്രയെ തള്ളിമാറ്റിയ രാവുകൾപകലിലും സൗന്ദര്യത്തെ –യുറ്റു നോക്കി മാറോട്ചേർത്തുറക്കിയിരുന്നു……എത്ര വേഗത്തിലാണവൾക്ക്ഭ്രഷ്ട് കല്പിച്ചത് …….തീണ്ടലായ് മാറ്റി നിർത്തിയത്പുത്തൻ സൗഹൃദങ്ങളുടെ കടന്നുകയറ്റത്തിൽ…

സമീർ വല്ലപ്പുഴ* അല്പനേരമൊന്ന് അന്തിച്ചിരുന്നാൽ ചിന്തിച്ചിരുന്നാൽകല്പിച്ചുകൂട്ടിയാൽ എന്തും പൊലിപ്പിച്ചെഴുതാം.ഓർമകൾ…ഓർമകൾ…ഓർമകൾക്കുണ്ടോ പഞ്ഞം..!വായനയ്ക്ക് സുഖം കിട്ടാൻ പാകത്തിൽഓർമകളെ കൂട്ടിയിണക്കാൻ കഴിയാഞ്ഞിട്ടല്ല.അറിയാഞ്ഞിട്ടല്ല. വേണ്ടാഞ്ഞിട്ടാണ്.ഒറ്റവരിയിൽ ഒതുങ്ങുന്ന പ്രണയം.രണ്ടുവരിയിലധികം പോവാതെ കാമം.മൂന്നുവരികളിൽ കവിയാത്ത വിരഹം.നാലുവരികളിൽ നാലുവിധം തോന്നിക്കുന്ന അവിഹിതം…അഞ്ചുവരികളിൽ..മരണം.!ആറ് വരികളിൽ ഒതുങ്ങാത്ത സൗഹൃദം,ഏഴുവരികളിൽ ചതി..എട്ടിൽ നീതി…പത്തിൽ പതി…ഒൻപതില്ല !ആ…

കവിത : മംഗളാനന്ദൻ* ആസന്നമൃത്യുവായ്, ഓർമ്മകളിൽ തട്ടിവീണുകിടക്കുന്നു യാത്രികനാം കവി.ആരിവനെന്നു തിരക്കവേ കേൾക്കുന്നുആരുമല്ലാതായ പോരാളിയാണിവൻ.മൃത്യു വന്നെത്തി കരങ്ങളെ താങ്ങുവാൻ,ഒത്തിരി നേർത്തൊരു ശ്വാസം നിലക്കവേ.വിസ്മയം പോലെ പരേതന്റെ മേനിയിൽവിസ്മൃതി പുത്തൻ ശവക്കച്ചയായിപോൽ.ചീന്തിയെടുത്തിവൻ ജീവിതത്തിൽ നിന്നുചോരപൊടിക്കും കവിതതന്നേടുകൾ.നേരിന്റെ ഗീതികൾ പാടിനടന്നൊരുപേരറിയാത്ത കവിയായിരുന്നയാൾ.കണ്ടു പരിചയമുണ്ടായിരുന്നവർമിണ്ടാതെ കാണാത്തപോലെ…

ആനന്ദ്‌ അമരത്വ* വരികരികെ വാക്കേ അക്ഷരക്കൂട്ടമേവരുക നിരയായി വരികളായ്‌ തഴുകൂപൂക്കളായ്‌ വേണ്ടെനിക്കക്ഷരങ്ങൾവാക്ക്‌ തീതുപ്പണം മാല കെട്ടീട്ടെന്ത്‌! വഴി തെറ്റി ഒഴുകുന്ന പുഴയൊഴുക്കാവണംവരികളായ്‌ പെയ്തവ ഹൃദയമുണർത്തണംഅഴകായി വിരിയുന്ന പൂന്തോട്ടമാവേണ്ടഅരികു ചേർന്നൂറുന്ന ഉറവയായ്‌ മാറണം. പ്രണയ പ്രപഞ്ചത്തിൻ വർണ്ണനകൾ വേണ്ടപ്രണയാർദ്രമായൊരു മൊഴി പോലുമരുതേവരിയിൽ കനൽ…

രാജ് രാജ്* മറവി ഒരുതരത്തിൽസ്വയം നിരാസമാണ്.ഓർമ്മകളുടെ ശവ കല്ലറകൾക്കുള്ളിൽജീവഛവമായി ഓർമ്മകൾക്കും അനുഭവങ്ങൾക്കു മിടയിൽ മരവിച്ചു കിടക്കുന്നു മറവി.ചിലപ്പോഴൊക്കെമറവി ഒരു ആശ്വാസമാണ്…ചുട്ടുപൊള്ളുന്നഅനുഭവങ്ങളുടെആത്മനൊമ്പരങ്ങളിൽ നിന്നും ഒരു ഒളിച്ചോട്ടമാണത്….ജീവിതത്തിന്റെ പിൻവഴികളിൽതളിർത്തും പൂത്തുംനിന്റെ നിന്നിരുന്ന അനുഭവങ്ങളുടെആത്മനിർവൃതി കളുടെ നിരാസമാണ്പലപ്പോഴും മറവി.ഋതുഭേദങ്ങളുടെകൊഴിഞ്ഞു വീണതൂവൽ ചിറകുകൾ പോലെ അടർന്ന് വീണ…

കവിത : അനിൽ മുട്ടാർ* മഴ പെയ്തുതോർന്നൊഴിഞ്ഞുപോയെങ്കിലുംഇല തുമ്പിലിന്നുംതങ്ങി നില്ക്കുന്നത്എന്റെകണ്ണീരെന്നുതിരിച്ചറിയുന്നുവോനീപ്രണയമേ…..നടന്ന വഴികളെമാഞ്ഞു പോയിട്ടൊള്ളുനമ്മുടെ ഗന്ധംഎന്നെയുംനിന്നെയുംതേടിയലയുന്നുണ്ട്പെരുവഴികളിൽ ….ഹൃദയം പിളർന്നഉഷ്ണ രാവിൽകണ്ണീരിനൊപ്പംഅടർന്നുവീണകൃഷ്ണമണികൾഎനിക്കിന്നുംതിരിച്ചുകിട്ടിയിട്ടില്ലാപ്രണയമേ…നിന്റെമിഴിതുമ്പു പിടിച്ചുനടന്ന ഞാൻഇന്ന്അനാഥനാണ്..

രചന – സതി സുധാകരൻ* നാട്ടുമാവിൻ കൊമ്പിലെ ചാഞ്ഞു നിൽക്കണ ചില്ലയിൽകാതിലൊരു കഥ പറഞ്ഞു ഊഞ്ഞാലാടി പോയതും,മധുരമുള്ളരോർമ്മ തന്ന നാളു നീ മറന്നുവോ ?പൊന്നിലഞ്ഞിച്ചോട്ടിൽ നിന്നും പൂ പെറുക്കിമാല കോർത്ത് മാറിലിട്ടു തന്നതും,നാണത്താൽ ചേല കൊണ്ട് മുഖം മറച്ചു നിന്നതും,പൂവുടൽ മേനി…

കവിത : മംഗളാനന്ദൻ* സ്മൃതിനാശത്തിന്നിരുട്ടറയിൽകടക്കുമ്പോൾമൃതിതൻ കരതല സ്പർശനമറിയുന്നു.മറവി, മനുഷ്യന്നുമരണത്തിലേക്കുള്ളപദയാത്രയിലിടത്താവളമൊരുക്കുന്നു.മറവി പുനർജ്ജനിയാകുന്നു,വാർദ്ധക്യങ്ങൾപിറവിയെടുക്കുന്നു പിന്നെയും ശിശുക്കളായ്.വലിയ ശരീരത്തെ പേറുവാൻകഴിയാതെ-വലയുന്നവർ രണ്ടാം ബാല്യത്തിലുടനീളം.മരണം വരിയ്ക്കുവാൻ ശുഭകാലവും കാത്തുശരശയ്യകൾക്കുമേൽശയിച്ചീടുന്നു ചിലർ.അയനസങ്ക്രാന്തിയിലോർമ്മതൻ കൂരമ്പുകൾഅവരെ വീണ്ടും കുത്തിവേദനിപ്പിച്ചീടുന്നു.ഒരുജന്മവും കൂടിയാടുവാൻ കഴിയില്ലീമൃതതുല്യമാം ജര ബാധിച്ച ശരീരത്തിൽ.ഭയമില്ലാതെ മൃത്യുവരിയ്ക്കും സ്വാസ്ഥ്യത്തിനെപറയുന്നല്ലോ നമ്മൾ മോക്ഷദായകമെന്നു.മറവി!…