കർമ്മാശ്രമം .
രചന : സുമോദ് പരുമല ✍ മൂത്ത് വിളഞ്ഞ് നിന്നാടിയൊരെരിക്കിൻ കായവളരെപ്പെട്ടെന്നാണ്കാറ്റിലേക്ക് പൊട്ടിത്തെറിച്ചത് .ഒന്നൊന്നായുയർന്നുപാറിയഅപ്പൂപ്പൻതാടികളുടെവിസ്മയക്കാഴ്ച .ഒരപ്പൂപ്പൻതാടിതാഴെപ്പതിയ്ക്കാതെതുടർകാറ്റിലുയർന്ന്പുഴകടന്ന്അക്കരെപ്പച്ചയിലൊരുമുൾമുനയിൽകൊരുത്തുനിന്ന്ചിറകടിച്ചു .അപ്പോൾ വന്നെത്തിയൊരു“സത്യാന്വേഷി ,”ഏവരും കാൺകെയത്മുൾമുനയിൽനിന്നടർത്തിസൂക്ഷ്മതയോടെനോക്കി .അയാളതിലെനാരുകളെണ്ണിപ്പെറുക്കി .മുൾമുനയുടെമൂർച്ചയറിഞ്ഞു .പുഴയുടെ വീതിയളന്നു.നിയതിയുടെനിശ്ചയമോർത്തയാൾഅത്ഭുതം കൂറി .കർമ്മസിദ്ധാന്തങ്ങളുടെരാപ്പകലുകളെനിയോഗങ്ങളുടെമുഴക്കോലുകൾ കൊണ്ടളന്ന്അർദ്ധസമാധിയുടെകാടുകയറി .അയാൾകാഷായമുടുത്തു .ആശ്രമംകെട്ടിആലിലത്തുമ്പിലെമഞ്ഞുതുള്ളിയിൽആത്മസത്യംതെരഞ്ഞു ..ശിഷ്യലക്ഷങ്ങളുടെദൈവമായിത്തീർന്നു .അയാളുടെനേത്രഗോളങ്ങളിൽഏവരുംപ്രപഞ്ചംകണ്ടു .അയാൾ നാടും കാടുംവിലയ്ക്കുവാങ്ങിആഡംബരക്കാറുകളിൽപാറിനടന്നു…