സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ആരറിയുന്നീ മന്നിൽ മാമക-ഹൃദയവിശാലതയെ,നേരുതിരും തൂമിഴികൾ നീട്ടി,നേരിലണഞ്ഞരികെ!ഒരു ചെറു പുഞ്ചിരിയെങ്കിലുമച്ചൊടി-യിണയിൽ വിടർത്തീടാൻ;കഴിഞ്ഞിടാത്തോർക്കെങ്ങനെയായിടു-മായതറിഞ്ഞീടാൻ!ഒരമ്മതന്നുദരത്തിൽ ജനിച്ചോ-രാണെങ്കിൽപോലും,പരസ്പരം പടവെട്ടിമരിപ്പതു-കാണുകയല്ലീനാം!ചിടയും നീട്ടിവളർത്തി കുടുംബം;പാടെയുപേഷിപ്പോർ,പടുതയൊടെത്തുന്നൂ, തറവാട്ടിൻഭാഗംവച്ചീടാൻ!ജൻമം നൽകിയൊരച്ഛനെ,യമ്മയെ,മറന്നിതെന്നെന്നുംകൻമഷമൊരു തെല്ലില്ലാതിന്നവർനേടുകയാണു ധനം!ഭോഗികളല്ലോ,ധനമാർഗങ്ങൾതേടി നടക്കുന്നു!യോഗികളായതറിഞ്ഞീടാനാ-യെന്തിനമാന്തിപ്പൂ!വേണം വിഡ്ഢികൾ ചുറ്റിനുമൊത്തിരി;ഖ്യാതി പുലർന്നീടാൻനാണമവർക്കില്ലാരുടെ മുന്നിലു-മൊരു ചെറുതരിപോലും!കഴലിണ കുമ്പിട്ടീടാനാളുകൾ,നിരവധിയുണ്ടാകാംഅതുകണ്ടൊട്ടു മദിച്ചീടുകിലോ;നിജ ജന്മം വിഫലം!സമസ്ത ജീവനുമൊരുപോലാത്മ-ശാന്തി പൊഴിക്കേണ്ടോർ;ഗുരുത്വദോഷം…