www.ivayana.com
രാജേഷ്.സി .കെ ദോഹ ഖത്തർ* തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവൻ…വിട്ടുപിരിയുകയാണ് ..ശരീരത്തിനെ ഇത്രയും കാലം ,ജീവിച്ച ശരീരത്തിനെ.കാക്ക കരയുന്നുണ്ട് .ബാലികാക്ക ഉച്ചത്തിൽ,തരൂ ബലിച്ചോർ .ജീവിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക്,കിട്ടാത്തത് കാക എൻ മക്കൾ..തരില്ല നിനക്കും .ഭാര്യയും മക്കളും ,കരയുന്നുണ്ട് എന്നാൽ,നോട്ടം സ്വത്തിലേക്കാണ്.എത്രയോകൊതിച്ചു വാങ്ങിയ.സ്വർണ രുദ്രാക്ഷമാലയും ,മോതിരവും…
കവിത : രഘുനാഥൻ കണ്ടോത്ത് 🙂 സമഗ്രാധിപത്യസമൂഹത്തിലെചിന്തകളെക്കൊന്നൊടക്കം ചെയ്തചുടുകാട്ടിലെ കുടികിടപ്പുകാരേ!സചേതനജഡജന്മങ്ങളേ! ഏണിപ്പടികളായ് ചാരിവെച്ചുനിങ്ങൾതൻ തോളെല്ലുകൾജനായത്തപ്പൊയ്മുഖധാരികൾകവർന്നൂ നാടിൻ ഭരണസാരഥ്യം! വെള്ളം തളിച്ചു കുതിർന്നമേനിവിറങ്ങലിച്ചു കുടയവേ,അതു സമ്മതമാക്കി വാളുകൾകൊയ്തതെത്ര ശിരസ്സുകൾ! സ്വയം ബലിമൃഗങ്ങളായ് നിങ്ങളേനിർണ്ണയിച്ചു കശാപ്പുകാരനെസമ്മതി ദാനമാക്കി ശിരസ്സറ്റുചിന്നിച്ചിതറീ കബന്ധങ്ങളായ്! അധികാരരഥചക്രങ്ങൾക്കിടയിൽചതഞ്ഞരഞ്ഞ ആർത്തനാദങ്ങൾബലികുടീരങ്ങളിൽ പല്ലിറുമ്മിഅവരുടെ…
ജനാർദനൻ കേളത്ത്* നമ്മൾഗർഭപാത്രത്തിലെഏകാന്തതയെ വിട്ട്പിരിയുന്ന കുഞ്ഞ്,അമ്മക്ക് നൽകിയപ്രാണവേദനയും,ശ്മശാനാനന്തതയിലേക്ക്പിരിയുന്ന അവ്യക്ത വാഴ്‌വ്സഹജീവികൾക്ക്നൽകിയ ക്ലേശവും,കുമ്പസാരക്കൂട്ടിൽമറച്ച്, പുകഴ് പാടി,നല്ലവരാക്കുന്നവർ!…………നമ്മൾ! നല്ലവരാക്കപ്പെട്ട്ചില്ലിട്ട കൂട്കളിൽചുമരിൽ തൂക്കിയഛായാ ശീർഷങ്ങൾദൈവങ്ങളായ-ദൃശ്യംകൊഞ്ഞനം കുത്തിനമ്മെ പരിഹസിക്കെ,ജീവിത യാത്രയിൽനിർദയ പരികർമാ-വശിഷ്ടങ്ങളുതിർത്തഅമാനുഷികതക്ക്വാഴ്ത്ത് പാടിനല്ലവരാക്കുന്നവർ!………..നമ്മൾ! വിരുന്നൊരുക്കി വിളമ്പിക്കൊടുക്കെഉപ്പില്ലെന്നും മുളകില്ലെന്നുംപരാതികൾ പറഞ്ഞ്അതിജീവനത്തിൻ്റെആത്മശേഷികളെകുറവാക്കിക്കാട്ടികൊറോണയുടെമഹനീയതകൾപാടുന്നവരെ പോലുംനല്ലവരാക്കുന്നവർ!………..നമ്മൾ!നല്ലവരാകാത്ത – വരെ,നല്ലവരാക്കപ്പെടുന്നപ്രഹേളികകളിലെരാഗം മറന്ന പാട്ടിൻ്റെ,താളം തെറ്റിയ…
കവിത : മോഹൻദാസ് എവർഷൈൻ* നമ്മളൊന്നായൊഴുകുവാൻ മോഹിച്ചൊരുഇന്നലെകൾ ഇന്നെത്ര അകലെയാണ്ഇനി നാളെ നാമൊന്നായി മാറുമെന്നോവ്രണിതമാനസ്സങ്ങൾചേർന്നൊഴുകീടുമോ.ഞാനെന്ന വാക്കിലെന്നെയാരോതളച്ചിട്ട്നേടുവാനേറെയുണ്ടെന്ന് ചൊല്ലിടുമ്പോൾസർപ്പവും നാണിച്ചുപോം വിധം ചീറ്റുവാൻവിഷമൂറിടുന്നു മനസ്സിന്നുറവകളിലിപ്പോഴുംകുളിരുകൾ പൂത്തോരുതണലുകളന്യമായ്കാമങ്ങൾ പൂക്കുന്ന കാടായി മാറിടുന്നുമദമിളകിയ ചിന്തകളിൽ വേനലുരുകീടവേഅനുകമ്പയുതിർന്നൊരുമിഴികളുമടയന്നുകടലോളം സ്നേഹമുള്ളിലുണ്ടെന്നാകിലുംകടുകോളം പകരുവാൻ കഴിയാതെയല്ലോമൗനപാശത്താലാരോബന്ധിച്ചന്യരായ്നില്പൂ നാം ഒരു ചുവടകലത്തിലങ്കത്തിനയ്അമൃതായ്നുണഞ്ഞൊരുമാതൃവാത്സല്യംമനതാരിൽ നിന്നെങ്ങോകളഞ്ഞ്…
രചന :- ടി.എം. നവാസ് വളാഞ്ചേരി * ഉത്ര , പ്രിയങ്ക . വിസ്മയ പട്ടിക നീളുകയാണ്. മഹാമാരി വന്നിട്ടും ഒന്നും പഠിക്കാത്ത മനുഷ്യ പിശാചുക്കൾ സ്ത്രീധനത്തിന്റെ പേരിൽകൊന്നുതള്ളിയ പ്രിയ സോദരിമാർ … (കവിത)വീണ്ടുമീ ഭൂവിതിൽ ഞെട്ടറ്റു വീഴുന്നുക്രൂരരാൽ ഗതികെട്ട് കയറിൽ…
ഷാജി നായരമ്പലം* അടുത്തതാരെന്നു ഭയന്നുവോ? മന-സ്സൊടുക്കമായെന്നു നിനച്ചുവോ? വെറുംനിലത്തിതേകനായ്ശരങ്ങൾ ശൂന്യമായ്അടുത്തിടുന്ന വൻ ഭയത്തിലാണ്ടുവോ?വെറുതെ വെന്തുവേർത്തൊടുങ്ങയോ ?വിധി-ക്കമരുമെന്നോർത്തു കുഴങ്ങിയോ? നിഴൽനിലച്ചു പോയപോൽനിശബ്ദതയ്ക്കുമേൽഅടയിരുന്നതിന്നൊടുക്കമെത്തിയോ?തിടുക്കമായെത്ര നടന്നുവോ? വഴിതെളിച്ച ചൂട്ടെത്രെയെരിച്ചെറിഞ്ഞുവോ,ഉഡുഗണങ്ങളിൽതെളിനിലാവിലുംവിമുഖമായ് പാദമുടക്കി വീണുവോ?നിരനിരന്നെത്തിയഗാധമാം ചുഴി-യെഴുന്നഴൽത്തിര തിമിർക്കവേ, ചിലർഅരൂപ രൂപികൾകടന്നു പോയവർ’നടന്നടുത്തെത്തി വിളിച്ചിടുന്നുവോ??പിടി തരാതെയിന്നൊളിക്കുവാൻപണിതുയിരൊളിപ്പിച്ചയിടങ്ങളിൽ, പനിവലിയ മുള്ളുകൾനരക വേരുകൾനിറയെയാഞ്ഞാഞ്ഞു…
സിജി സജീവ് 🐦 പുൽച്ചെടിത്തലപ്പതാ പുഞ്ചിരിപൊഴിക്കുന്നുപൂഴിയിൽ പറ്റിച്ചേർന്നു പുളകംകൊണ്ടീടുന്നുഇളംകാറ്റെതിരേറ്റു താളത്തിൽചാഞ്ചാടുന്നുഇളം വെയിലിലിതാ തലയുയർത്തീടുന്നുപച്ചനിറമാർന്നൊരു പുടവചമയ്ക്കുന്നുഭൂമി മാതാവിന്നത് ഭംഗിയായിഅണിയുന്നുചെറു ജീവജാലങ്ങൾക്കാവാസയോഗ്യമായിചെറു പുൽച്ചെടിയിതാ ചെറുവീടൊരുക്കുന്നുസസ്യഭുക്കുകളാകും പക്ഷിമൃഗാധികൾക്കുംഭക്ഷണമായിമാറുന്നു പാവമാംഇവരെന്നുംമണ്ണിൻ ഫലങ്ങളെ മണ്ണിലായ്സംരക്ഷിച്ച്വിളകൾ സമൃദ്ധമായൊരുക്കുന്നതുംഇവർപുല്ലുകളില്ലെന്നായാൽ മണ്ണിടംവിണ്ടു കീറുംജല നീരുകൾ വറ്റി പാർത്തലംവെണ്ണീറാകുംവന്മരക്കൂട്ടങ്ങൾക്ക് താഴത്തായ്പറ്റിച്ചേർന്ന്അഹമൊട്ടുമില്ലാതെ നിൽക്കുന്നു പുൽനാമ്പുകൾവന്മരച്ചില്ലകളെ കൊടുങ്കാറ്റെടുത്താലുംകുഞ്ഞനാം…
ദിജീഷ് കെ.എസ് പുരം.✍️ നോട്ടമെത്താ ദൂരം പരന്നുകിടക്കുന്നവലിയ വയലുകളുടെ ചതുർഭുജങ്ങൾ,ഒത്ത നടുവിലൊരു കുഞ്ഞു തുരുത്ത്,അവിടെയൊരു ചെറിയ വീട്,അതിലൊറ്റയ്ക്കൊരു യുവതിയുടെ താമസം.പാടാതിർത്തികളിൽ ഏതുകാലത്തുംവെള്ളത്താൽ ചുറ്റപ്പെട്ടുകിടക്കുന്ന ദേശങ്ങൾ.കർഷകർക്കിടയിൽ, നാട്ടുകാർക്കിടയിൽപ്രചുരപ്രചാരം നേടിയഅവളുടെ അത്ഭുത സത്യകഥകൾകഥകളിൽ, വീടിനു കാവലായ്,അവൾക്ക് കാവലായ്ജലാശയത്തിലൊരു ഭീമൻ മുതല!അവൾ മന്ത്രവിദ്യയാൽ രൂപംമാറിമുതലയായി നീന്തുന്നതാണെന്നുംഅതല്ല,…
കവിത : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ * അച്ഛൻ മരിച്ചാലെനിക്കെന്തുകിട്ടുംസ്വച്ഛന്ദമാ,യമ്മപോയാലുമൊപ്പം!എന്നൊന്നതേ,മക്കൾതന്നുള്ളിൽ നിന്നുംഎന്നും മുഴങ്ങീടുകെന്തെന്തു കഷ്ടം! കല്ലാക്കി മാറ്റുന്നിതുള്ളം മനുഷ്യൻ!കല്ലിന്നുമുണ്ടാർദ്ര ഭാവങ്ങൾ മന്നിൽഇല്ലാർക്കുമിന്നീ,മനുഷ്യത്വമോലും,ഫുല്ലസ്മിതംതെല്ലുപോലും മുഖത്തിൽ! നേരിന്റെ നെഞ്ചിൽ കൊലക്കത്തിവച്ചുംനേടുന്നുനമ്മൾ പുറംവാതിൽ തോറുംപാരിന്നതെല്ലാം പൊറുക്കേണമെന്നോ,ആരൊന്നതൽപ്പം നിനയ്ക്കുന്നുനിത്യം! ചേണുറ്റപൂക്കൾ വിടർന്നങ്ങുനിൽക്കേ;തേനല്ലിവേണ്ടൂ,സദാവണ്ടുകൾക്കായ്!തേനൊന്നുമുത്തിക്കുടിച്ചാലൊടുക്കംകാണില്ല,കണ്മുന്നിലാഭൃംഗവൃന്ദം! കാലം വരയ്ക്കുന്ന വൃത്തത്തിനുള്ളിൽകാലേയൊതുങ്ങുന്നു,സന്മാർഗചാരി!കാലത്തെമല്ലിട്ടു,മല്ലിട്ടു നീങ്ങാൻ,കോലങ്ങൾ കെട്ടുന്നു,ദുർമാർഗചാരി!…
കത്രീന വിജിമോൾ* ചുമരുകൾക്കുള്ളിലായമരുന്ന ഗദ്ഗദംഅന്യോന്യമൊന്നുമേചൊല്ലാതെ തന്നെഎല്ലാമറിയുന്നസമനോവിന്നുടമകൾപറയാതെ അറിയുവാൻ കഴിവുള്ള മിഴികൾ കടമകൾനന്നായിനിർവ്വഹിച്ചീടുവാൻകഴിയാതെപോയവരാണോ ഈ നമ്മൾഎവിടെയാണക്ഷരത്തെറ്റ് ഭവിച്ചത്എന്താണ്ചെയ്യാതിരുന്നതീ നമ്മൾ കൗമാരമോടിമറയുന്നതിൻ മുന്നേകല്യാണ ബന്ധൂര കൂട്ടിലായില്ലേഇല്ലായ്മയൊന്നുമേ മക്കളെയാരേയുംഅറിയിച്ചിടാതെ നുകം തോളിലേറ്റി ആവുംവിധം വിദ്യ നല്കി മക്കൾക്ക്ജീവിതം കെട്ടിപ്പടുക്കാൻ തുണച്ചുസ്വന്തമായ് സ്വസ്തമായ് അവരൊക്കെ ജീവിതസുഖസൗകര്യങ്ങളിലാഴ്ന്നങ്ങു പോയി…