Category: കവിതകൾ

ഉപഗുപ്തനുറക്കമോഉടനൊന്നുണരുമോഉയർത്തെഴുന്നേല്പിനുള്ള ശാന്തിമന്ത്രംഉരുവിടാനെത്തുമോ …..?ഉത്കൃഷ്ടനാംബുദ്ധഭിക്ഷുവിൻ്റെസാന്ത്വനം കാംക്ഷിയ്ക്കയാണിന്ന്മാനവരാകെയുംകബന്ധമായ് കിടന്നൊരുവാസവദത്തയ്ക്കരികിലെത്തിആത്മശാന്തിയേകിഅന്ത്യയാത്ര അയച്ചതല്ലേ ……..!ദത്തയെപോലെ ഒരാളും അനാഥരല്ലശ്മശാനത്തിലുമല്ല …..!കരചരണങ്ങൾ ഛേദിച്ച _കബന്ധവുമല്ല …..!പകരുന്ന വ്യാധിയാൽ മൃത്യുനാശം വന്ന് –ആതുരാലയത്തിൻ തിണ്ണയിൽ –കിടക്കുന്നു….!ഒരു നോക്കു കാണുവാനാരോരും വന്നില്ലകോടി പുതപ്പിക്കാൻ മിത്രങ്ങളെത്തീല്ലപതം പറഞ്ഞ് കരയാനായ് ഉറ്റവരേം കണ്ടില്ലആത്മശാന്തിയേകുവാനെത്താതെ –വഴിമാറുന്നു മത…

അവനും അവളുംമുഖപുസ്തകസുഹൃത്തുക്കളായി. ഉടൻ അവനവൾക്കുസന്ദേശമയച്ചു.കൂട്ടായി ചേർത്തതിന്നന്ദി പറഞ്ഞു. അവളും സന്തോഷത്തോടെപ്രതികരിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം മുതൽഅവർ സന്ദേശങ്ങൾകൈമാറികൊണ്ടിരുന്നു. ഒരു നാൾ അവൻ അവളോട് പറഞ്ഞു,നിന്റെ ചിരി എന്ത് ചന്തമാണ്‌കണ്ടാൽ കവിത വരുമെന്ന്. അന്നുമുതൽ അവൾമുടങ്ങാതെചിരിക്കുന്ന ചിത്രങ്ങൾഅയച്ചു കൊണ്ടേ- യിരുന്നു. പിന്നീട് ഒരു നാൾ…

ഏതോ സായംസന്ധ്യയിൽമഴത്തുള്ളികൾനൃത്തം ചവിട്ടവേസ്നേഹത്തിൻ പൂക്കൂടനീട്ടീയണഞ്ഞു നീ. വാകമരത്തിൻതണല്‍പ്പായയില്‍വാരി വിതറിയപരിഭവ പുഷ്പങ്ങൾനെഞ്ചോട് ചേർത്തൂപുണരവേ,സാന്ത്വനത്തെന്നലായ്നീ തന്ന സൗഹൃദം. മധുരമൊഴികളാല്‍തേന്മഴ പെയ്യിച്ച്മരുഭൂ കുളുർപ്പിക്കുംതെന്നലായ് മാറവേവസന്തം നൽകിയതളിർനാമ്പുകളാലെൻറെകരളിൽ കവിത കുറിച്ചുനിൻ പുഞ്ചിരി. ഓര്‍മ്മതന്‍ താരാട്ടിന്നീണമായ്സ്മൃതി മണ്ഡപങ്ങളിൽ നാളമായ്മായാതെ നില്‍ക്കുമെൻഹൃദയദളങ്ങളിൽതോരാതെ വർഷിച്ചസൗഹൃദത്തേൻ മഴ

മുത്തശ്ശിമാരില്ലാതുള്ളവീടുകളിൽ കാണാം, മുറ്റമടിക്കാതെ,മുഖവും തുടക്കാതെ,നാമജപങ്ങളും ചൊല്ലിടാതെ, കരയുന്ന മക്കളുടെകൊഞ്ചലില്ലാതെ,കൊത്തങ്കല്ലാടുവാൻകൂട്ടുകാരില്ലാതെ, മുറ്റത്തു ചിതറിയനെൽമണികൾ ചിക്കുന്നകോഴിക്കിടാങ്ങളെആട്ടിയോടിക്കാതെ, ദൈവനാമങ്ങളും,കഥകളും കേൾക്കാതെ,മടിപിടിച്ചെവിടെയോമുറികളിൽ മൂലക്ക്മുഖവും, മുടിയുംമിനുക്കാതെ മക്കൾ, മുഖമൊന്നുയർത്താതെ,വീട്ടുകാരറിയാതെ,മൂകമായ്കഴിയുന്നുണ്ടൊരുചതുരക്കൂടിനുകൂട്ടായി. ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️അനാർകോട്ടിൽ രാജൻ ❤️

മരിക്കാൻ പറഞ്ഞാലുംമറക്കാൻ പറയരുതേമറക്കണമെങ്കിൽ ഞാൻമരിക്കണമെന്നത്മറന്നു പോയീടല്ലേ അകലെയാണെങ്കിലുംഅരികിൽ നീയുണ്ടെന്നഅമൃതും നുണഞ്ഞേയിരിപ്പൂ ഞാൻ..ആശ മറ്റൊന്നില്ല,നിന്നെ ഞാനൊരു നോക്ക്കാണണമെന്നതല്ലാതെ ! ആദ്യമായന്നു നീഎൻപാട്ടു കേട്ടു, ഞാൻനിന്റേതു മാത്രമെന്നോതിയില്ലേ?എന്നിലേക്കാത്മാനുരാഗമൊഴുക്കിയില്ലേ? കവിത വിടരുന്ന നിൻകരളിൽ ഞാൻ മറ്റൊരുകവിതയായ് പൂത്തുവല്ലോഒരു പ്രണയകവിതയായ് പൂത്തുവല്ലോ മിഴിനനഞ്ഞൊഴുമ്പോൾപിടയും മനസ്സിനെതഴുതിട്ടു ഞാനിരിക്കുന്ന രാവിൽഅറിയാതെ…

കീറി മുറിഞ്ഞൊരാടപോൽഓട്ടവീണുള്ളൊരീ,ജീവിതപന്ഥാവിൽപദയാത്ര ചെയ്യവേ, അഴലുകളൊട്ടുമില്ലാത്ത മോഹന മോഹിത സൗഹൃദംതുള്ളിത്തുളുമ്പുന്നെൻ ചേതസ്സിലായ്! മൃദുലചിന്തയാൽ സ്വച്ഛന്ദമായൊരാഭൂതകാലമാണെന്നിലെ വസന്തം! സ്നേഹമൊഴിയാലെൻ ഹൃദയദർപ്പണത്തിലായ്,കളമെഴുതിയതും കലഹമില്ലാ മാനസം തന്നിലായ് നിർമ്മല സ്നേഹം പകുത്തതും, അന്നാളിലെന്നിലെ കനവുകൾ പൂത്തുലഞ്ഞതും, ഓർക്കുന്നുവോ മൽസഖി നീ! ഈറൻ മുടി കോതിയ പോൽചാരുതയാർന്ന ദലമർമ്മരങ്ങൾ…

ജോസ് ചേട്ടന്റെ കടയിൽ നിന്ന്പഞ്ചസാര പൊതിഞ്ഞു കിട്ടിയകടലാസിൽപ്രധാനമന്ത്രിയുടെ ചെറുപുഞ്ചിരി ഇന്ദിരഗാന്ധീന്ന് കൂട്ടിവായിച്ചപ്പോൾരണ്ടാം ക്ലാസ്സും സുരേഷും മൈനയുംസ്ക്കൂൾ മുറ്റത്തെ കാറ്റാടി മരവുംതിരിഞ്ഞു തിരിഞ്ഞു നോക്കി അഞ്ചാം ക്‌ളാസ്സിലെ സയൻസ് മാഷ്പുസ്തകത്തിലില്ലാത്ത ഒരു ചോദ്യം മുൻപിലിരിക്കുന്നവരാരുംഒന്നും മിണ്ടുന്നില്ല പുസ്തകത്തിലുള്ളത് കണ്ടിട്ടേയില്ലാത്തൊരുത്തൻമൂന്നാമത്തെ ബെഞ്ചിൽ നിന്ന്പതുക്കെ എണീറ്റു…

ചന്ദ്രശേഖര ഭസ്മലേപിതചാരുമോഹന രൂപനെചിത്തത്തിലെന്നും വിളങ്ങി നില്ക്കുംവേളോർവട്ടത്തപ്പനെ വിശ്വ രക്ഷയ്ക്കായ് കാളകൂടത്തെപാനം ചെയ്ത ഭഗവാനെനീലകണ്ഠവണങ്ങുന്നു നിന്നെവേളോർവട്ടത്തപ്പനെ ചന്ദ്രചൂടന്റെ നട തുറക്കവെചന്ദ്രബിംബം വിളങ്ങും പോൽ !ചാഞ്ചല്യമൊക്കെ മാറ്റണെ ദേവവേളോർവട്ടത്തപ്പനെ നല്ല ശർക്കരപ്പാനക പ്രിയ്യനന്ദികേശ വാഹനനൻമകളേകും നാടിന്റെ നാഥവേളോർവട്ടത്തപ്പനെ ഇന്നത്തെ മഹാദോഷങ്ങൾക്കെപ്പോൾഅന്തമുണ്ടാകും ശംഭുവെദുരിതകാല മകന്നു പോകണെവേളോർവട്ടത്തപ്പനെ.

കൂട്ടരേ ഞാനീ കൊറോണ അണഞ്ഞപ്പോൾ തീർത്തൊരു കൊച്ചു കൃഷിതൻ തോട്ടം.ദൂരേക്ക് പോകാതെ കാലത്തും വൈകിട്ടുംഞാൻ ചമച്ചെന്റെയീ കൊച്ചു തോട്ടം.കപ്പയും, ചേനയും ചേമ്പുമീ കാച്ചിലുംഒക്കെയൊരുക്കി ഞാനീ തോട്ടത്തിൽ.മഞ്ഞൾ തടത്തിനരികിലായ് ഞാൻ നട്ടുകച്ചോലവും പിന്നെ കാന്താരിയും.ഇഞ്ചി തഴച്ചു മദിച്ചു വളരുന്നുചന്തത്തിൽ കുമ്പളം പൂത്തീടുന്നു.മാവുണ്ട്, പ്ലാവുണ്ട്,…

ദുരിതക്കടൽ മുറിച്ചു നീന്തിമുറിവുകളെ വസന്തമാക്കി സ്വപ്നങ്ങളിൽ ബലിയിട്ട്മുങ്ങി നിവരുമ്പോൾ ദൈവംഅയാളെ വീണ്ടുംചതിച്ചുആയുസ്സിൽ രണ്ട് ജന്മദിനങ്ങൾ സമ്മാനിച്ച്! കണ്ടുമുട്ടുമ്പോഴെക്കെചെകുത്താൻഅയാളെഓർമിപ്പിച്ചിരുന്നുദൈവത്തെ സൂക്ഷിക്കണമേ എന്ന്! ഒരു വർഷംആയുസ്സിൽ നിന്ന്രണ്ടു മുയൽ കുട്ടികൾഅയാൾക്ക് നഷ്ടമാവുന്നു ഉലത്തീയിൽപഴുപ്പിച്ച കണ്ണീർത്തുള്ളിയിൽഅയാൾകവിതയുടെ മൂർച്ച കൂട്ടി ഉരുൾപൊട്ടിയഇരുണ്ട രാത്രികളുടെ വേരുകളിൽജീവിതത്തെ തുന്നി വെച്ചു…