മരണപ്പുഴ
രചന : സുധി മാറനല്ലൂർ ✍ പേപിടിച്ചുലഞ്ഞിടുംമഴയഴിച്ചുവന്നിടെചുഴലിപോലെചൂഴ്ന്നതാകൈയ്യുകാലുകിഡ്നിയുംകടലിലേക്കെറിയുവാന്‍പാറയറ്റുമാറിയുംഗര്‍ജ്ജനംതൊടുത്തതാമഴയഴിച്ചെറിഞ്ഞിടുംചേലപോലഴിച്ചതാതിളച്ചതുള്ളിചീറ്റിടുംതാണ്ഡവമറുത്തെറിഞ്ഞുജീവനെപറിച്ചുമാറ്റിഎടുത്തെടുത്തുടച്ചതാകുലുക്കമോടെയെത്തിടുംമഴയരിഞ്ഞുഭ്ഭൂമിയെതുരന്നുപോകയാണതാഅച്ഛനമ്മമൂത്തവര്‍മുത്തൂപോലെമക്കളുംഭേദമില്ലയാരിലുംഞെരിച്ചെറിഞ്ഞുജീവനെപറിച്ചെടത്തുമാറ്റിടുംമഴയഴിഞ്ഞുഴിഞ്ഞുഒഴുകുവാന്‍മാത്രകള്‍തകര്‍ത്തെറഞ്ഞുപോകയായ്മണ്ണുമാന്തിമൂടിടുംഭൂമിയെചുഴറ്റിടുംതുടച്ചെടുത്ത ഗന്ധവുംപുതച്ചുപുല്കിധരയിലെരാവറുത്തുപകലെടുത്തുകുടുകുടെകുടഞ്ഞെറിഞ്ഞുപീഠഭൂമിയാക്കിയോപരന്നഭീതിയുല്‍ക്കപോല്‍ജീവനെതുടച്ചുഴുതുമാറ്റുവാന്‍മണ്ണിനുള്ളിലാഴ്ത്തിയുംഒളിച്ചുസ്പന്ദമാകെയുംഅറുത്തറുത്തുമാറ്റുവാന്‍തുടച്ചുതുണ്ടുതുണ്ടുപോല്‍ചിതറിയാകെമൂടി യുംകഠോരമായ്കവര്‍ന്നതാതേങ്ങലിളല്‍കൈ കൂപ്പിഞാനിതാവിണ്ടിടുന്നഹൃത്തുമായ്മൃത്യുവിന്‍റെകൂനയില്‍കണ്ണുനട്ടിരിക്കയായ്കാലമറ്റൊരാദിനംചീഞ്ഞുലഞ്ഞുവീര്‍ത്തതാവാപിളര്‍ന്നുഗഹ്വരംഭീതിയാല്‍ഭയാനകംപിശാചുപോലെഭീകരംമരണമേറ്റയീപുഴ