Category: കവിതകൾ

അളന്ന് തൂക്കിയാലുമളവില്ലാത്തൊരുആഴിതൻ പരപ്പാണിന്നെന്റെ ചിന്തകൾആശയോടടുക്കുന്ന മനുഷ്യകോലങ്ങളിൽഅള്ളിപിടിച്ചിതിയി ബീജത്തിൻ വേരുകൾഎന്തു ഞാൻ ചിന്തിപ്പൂ ഓരോരോ രാത്രിയുംഏന്തിവലിഞ്ഞൊരാ വയസ്സന്റെ കണ്ണുകൾഎങ്ങലടിക്കുമെൻ നെഞ്ചത്തു പതിയുന്നഎത്ര മറച്ചാലും മറയാത്തയീ നഗ്നതഅത്രയും സൗന്ദര്യം പാരിലിന്നപമാനംമടിക്കുത്തിനരുകിലെ പൊക്കിൾചുഴിയിലുംമഴനനഞ്ഞൊട്ടിയ നാരിതൻമേനിയുംമാടി വിളിക്കാതെ കമകണ്ണ് ഇഴയുന്നുഒളിക്കേണ്ടതെന്തെയീ മനസ്സിന്റെ നഗ്നതഒളികണ്ണിട്ടുതിരയുമീ കണ്ണിന്റെകാമത്തെഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചപ്പോൾ ഒടുങ്ങാത്തൊരാവേശംഒക്കെയും കാണുമ്പോൾ…

ബേബിസബിനക്ക് ഈ വായനയുടെയും കവിയരങ്ങിന്റേയും സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ജന്മദിനാശംസകൾ.. ഓരാതെ നിന്നൊരാ നാളി-ലേറ്റം,വിരാജിതയാ-യെന്നുടെ വല്ലികയിൽവാസന്തം പുല്കിയവാരുറ്റ സൗകുമാര്യമേ!താരിളം വല്ലിയിലാ-ശിച്ചൊരാ പല്ലവം നീ,ഉദയാർക്ക കാന്തിയാൽപുളകിതയായ കാമിനിയും!അനുപമയാം,നിന്നുടെശീതളഛായയിൽഉന്മത്തനായൊരുദ്രുണമതും വന്നു ചാരേ!അരുണിമയൊത്ത നിൻ കപോലം,അപസ്വരമോടെമുത്തി,മുത്തി വികൃതമാക്കിയല്ലോ! നിന്നുടൽക്കാന്തിയും കവർന്നല്ലോ!താരുണ്യമാം നിന്നുടെ കിനാച്ചീളുംനിലം പതിച്ചല്ലോ!ചപലത മാനസം പകച്ചും,മോഹവും…

കാലം തെറ്റി വന്നൊരാ ‘കാലവർഷ’ത്തിൻകാൽപ്പാദങ്ങൾ പിന്തുടർന്നൊരെൻ ചിന്തകൾകാടും പടലവും കയറി കൂരിരുൾ നിറഞ്ഞു പോയ്…പാതി പെയ്തൊഴിഞ്ഞൊരാ ‘ഇടവപ്പാതി’യിൽപാതി വഴിയിലെങ്ങോ വെച്ചു മറന്നു ഞാനതിൻ പാതിയും…കണ്ടതില്ലെങ്ങുമേ അതിൻ തുണ്ടുകൾ പോലുമിന്നു ഞാൻ…തുയിലുണർത്തുന്നൂ ഇന്നെൻ ചിന്തകളെരാവും പകലുംതുലാസിലിട്ടളന്നു പെയ്യുന്നൊരീ‘തുലാവർഷ’ സന്ധ്യകൾ…‘തുലാവർഷമേ’ നിനക്കേകുന്നൂതുലാസ്സിലിട്ടളക്കാതെയെൻചിന്തകളാലൊരു ‘തുലാഭാരം’..!

കാലത്തിൻ്റെ മധുരനോവ്ഇന്നെനിക്ക് വിരസതയേകിസാഗരം കണക്കേ,ആർത്തിരമ്പുകയായെന്നുള്ളംചുഴിയുടെ കുത്തൊഴുക്ക്ആനന്ദമേകിയ നേരംകുഞ്ഞോളങ്ങൾക്കുമീതെമണിത്തെന്നലായ് നീയുംകൂമ്പെടുക്കുന്ന മാദകസ്വപ്നംഊളിയിട്ടപോലെയും,മധുരാനുഭൂതിയൊടെയാമടിത്തട്ടിൽ വിഹരിച്ചും,പാതികൂമ്പിയ മിഴികളൊടെആ സ്വപ്നനിമിഷംരാഗാനുഭൂതിയാൽ നിന്നുടെമടിത്തട്ടിലേറിയും,കര കടലോടടുത്തനേരംനേർത്ത നൂലിനാൽ ഇടറുംപാദങ്ങളൊടെ ഞാനും✍ ബേബിസബിന

പട്ടsച്ചാരം പറന്നു ചിതറുന്നമൃത്യുനിലയമോ നിൻ ഹൃദയം?കറുത്ത നിറമാർന്ന പെൺകുട്ടീ…..കറുത്ത പെൺകുട്ടീ…. പറയൂവെറുത്തുവെന്നോ നീവെട്ടം?അകലേ , മാമലച്ചെരിവിൽ പുലരിഅകാല ചരമമടഞ്ഞല്ലോ…ക്ഷണഭംഗുരമീ ജീവിതംക്ഷണഭംഗുരമേ യൗവനം…അസ്വസ്ഥമാമെൻ നിദ്രയിലെന്തിന്അണഞ്ഞു തോഴീ നീ കനവായ്…?പറയാനിനി മുതിരേണ്ട,മൊഴികൾവൃഥാവിലാക്കിക്കളയേണ്ട…പരിചിതമാണാ മാനസംപരിചിതമാ ഹൃദ്സ്പന്ദനം….പൊലിഞ്ഞ സൂര്യോദയങ്ങളെന്തിന്,നമുക്കു വെൺമതി മതിയല്ലോ…

പതിവുതെറ്റിതുടങ്ങുന്ന നേരത്ത്പതിരായി പോകുന്നുജീവന്റെ വിത്തുകൾകുന്നോളമാശകൾകൂട്ടിനിറച്ചൊരുഇഷ്ടങ്ങളൊക്കെദൂരെ മറഞ്ഞുപോയ്നുരഞ്ഞുപൊങ്ങുന്നലഹരിയിൽ മയങ്ങവെഉടഞ്ഞ ജീവിതംകാൽപന്തുപോലെയായ്നൊന്തുപെറ്റമ്മയെകണ്ണീർ കടലാക്കിതെറ്റിന്റെ പാതയിൽസഞ്ചരിച്ചീടുന്നുകൂടപ്പിറപ്പിനെകുത്തിനോവിക്കുന്നുകെട്ടിയ പെണ്ണിനെകണ്ണീരിലാഴ്ത്തുന്നു.എന്തിനാണിങ്ങനെപാപികളാകുന്നുസ്നേഹിച്ചുജീവിയ്ക്കകൂട്ടരേ എപ്പോഴും.Lisha Jayalal

ഇന്നലെ കണ്ട ആകാശത്തിൻ്റെ വെളുപ്പ്ഭൂമിയുടെ പകലിൻ്റെ നിറംഇന്നലെ ചരിഞ്ഞ ആനയ്ക്ക്കാടിൻ്റെ നിറംമാവിൻ്റെ വേരുകൾഭൂമിയെ പ്രാപിച്ചതിനെക്കാൾഎത്രയോ വേഗത്തിലാണ് ഇത്തിളുകൾവേരുകളാഴ്ത്തിയത്ഉരിയാടാനാവാത്തവരുടെപാട്ടിൻ്റെ ഭംഗി എത്ര പറഞ്ഞാലും തീരില്ല.ഉടമസ്ഥരില്ലാത്ത പറമ്പുകൾപട്ടികൾ പ്രസവിക്കാൻ തെരഞ്ഞെടുക്കുന്നു.കീരികൾ പാമ്പിനെയന്വേഷിക്കുന്നു.ചിലയിടത്ത് ചീട്ടുകളിചിലയിടത്ത് കൈയ്യേറ്റംമകുടിയുമായി രണ്ടു പാമ്പാട്ടികൾകച്ചേരി പാടുന്നുആടിയ പാമ്പ് കൂടയിൽ വിശ്രമിക്കുന്നു.‘ഇവിടെ മൂത്രം…

കരിങ്കിനാവുകൾ പുതച്ചമൗനത്തിന്റെ വളവിലെവിടെയോമറന്ന് വച്ച മുഖമായിരുന്നുഅവന്റേത്.കോളേജിലേക്ക് പോകുംവഴിപതിവായ് കണ്ട്മുട്ടാറുള്ളവെയില് കൊത്തി കരിഞ്ഞ്വരഞ്ഞ നിഴൽചിത്രം.ക്ലാസ്സ്‌ കഴിഞ്ഞ്കടമേരി യിലേക്കുള്ളബസ്സ് കാത്ത് നിന്ന നട്ടുച്ച.ചാറ്റൽമഴ നനഞ്ഞ്ആൾക്കൂട്ടത്തിനിടയിലൂടെഇളംകാറ്റ് തണുത്ത കയ്യാൽവിരലുകളോടിച്ചു.കലങ്ങി തിളച്ചനോവുകൾക്കിടയിലൂടെഏങ്ങലടിച്ച് വിശന്ന നിഴലുകൾകൊണ്ട് നട്ടുച്ചയുടെ നെഞ്ചിൽകുഞ്ഞ് മിഴികൾ കൊണ്ട്ആകാശം വരയ്ക്കാൻശ്രമിക്കുകയായിരുന്ന അവൻഎന്റെ നേരെ കൈ നീട്ടി.സ്വപ്നവും,…

(മഹാകവി അക്കിത്തത്തിനുപ്രണാമം അർപ്പിച്ചുകൊണ്ടുസമർപ്പിക്കുന്നു. )തോമസ് കാവാലം കണ്ണേ !നീയെൻ കാഴ്ചയല്ലേ?അകതാരിലുദിക്കും തെളിച്ചമല്ലേ?ഇരുളിനെ വെളുപ്പിക്കും സൂര്യൻ നീയേനിന്നെ ചുറ്റുന്ന ഭൂമി ഞാനും.കണ്ണിലുദിക്കുന്നയെൻ സൂര്യനെന്നുംമണ്ണിനെ വിണ്ണുമായ്‌ കോർത്തിണക്കിനിഴലുകൾ പടർത്തും പ്രപഞ്ചമാകെവിടർത്തും ചിറകുകൾ മയിലുപോലെ.കാട്ടിലും മേട്ടിലും നഷ്ടമാകുമെൻപാതയും പൂർണതയും നിന്നിലല്ലോഎന്റെ ആത്മാവിനെ തൊട്ടെടുക്കുംഉൾക്കണ്ണിൻ ചൈതന്യം നീതാനല്ലോ.കണ്ണേ!…

ഭ്രാന്തു പൂക്കും കിരാതയാമങ്ങളിൽജീവനെച്ചുറ്റി നീണ്ട നേരാണവൾ….കാത്തിരിപ്പിൻ കറുത്ത പൂവാക മേലെന്നെ നോക്കിച്ചിരിച്ച നോവാണവൾ….ഉള്ളു നീറ്റും വിരൂപതാളങ്ങളെ-ച്ചുണ്ടു നീട്ടിത്തടുത്ത മഞ്ഞാണവൾ…..പാപപുഷ്പങ്ങൾ മാത്രം വിരിഞ്ഞൊരെൻചെമ്പകത്തിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പാണവൾ……ഏറെയൊന്നും കുറിയ്ക്കുവാനില്ലെനിയ്-ക്കെന്റെ ഗന്ധം തിരഞ്ഞു പോകട്ടെ ഞാൻ…..ജാതകച്ചീളു ചിന്തേരിടാതെയും,പ്രേതമൗഢ്യം വിയർക്കുന്ന കോണിലെ-ത്തെറ്റു മൂടുന്ന തായ് വേരു തേടിയും,വീണ്ടുമെന്നിൽ കുരുങ്ങി…