www.ivayana.com
രചന : ജനാർദ്ദനൻ കേളത്ത് ✍ ആർത്തി മൂത്ത സ്വാർത്ഥതകൾകാടുകയറുന്ന നാട്ടുവഴികളിൽകാടിറങ്ങുന്ന മൃഗീയതകളുടെവിശപ്പടക്കാനുള്ള വ്യാപൃതികൾ! ഉപജീവനത്തിൻ്റെ പങ്കപ്പാടുകളിൽപോരാട്ടത്തിൻ്റെ ചിന്നം വിളികൾക്ക്വിലക്കുകളെ ഉടച്ചെറിയാനുയർത്തിയമേയ്ദിന മുദ്രാവാക്യങ്ങളുടെ പ്രതിധ്വനി! സംസ്കൃതിയുടെ സാമന്തരേഖകളിൽസഹജീവനസാരൂപ്യനിഷ്ക്രിയത്വംനവമാധ്യമങ്ങളുടെ തീൻമേശകളിൾവിഭവസമൃദ്ധം കുന്നുകൂടി കിടന്നു! ചക്കയും, കപ്പയും, തേങ്ങയും കട്ട്പട്ടിണി തീർത്ത കാലത്തുപോലുംപൂട്ടിക്കിടന്ന പലചരക്കു…
രചന : പട്ടം ശ്രീദേവിനായർ ✍ പൊട്ടിയ കുമിളകൾ പോലെന്റെ ഗാനങ്ങൾപൊങ്ങിയും താണും ശ്രുതിമുറിഞ്ഞുആദിമഗാനങ്ങൾ എന്നു‍ള്ളിലന്നൊരുഅന്തിമഗാനമായ്‌ ചമഞ്ഞു മീട്ടിയ വീണതൻ നാദമെനിക്കപ്പോൾഘോരകഠോരമാം നാദങ്ങളായ്‌മിന്നുന്ന ദീപങ്ങൾ എന്നുള്ളിൽ വീണ്ടുംമിന്നലേകും ഭയം കാട്ടിയപ്പോൾ നാദധ്വനികളാം പക്കമേളങ്ങൾഘോരതപം ചെയ്യും തപസ്വിനിയായ്‌നീളുന്ന കൺകളിൽ കണ്ടു ഞാനാദ്യമായ്‌മാലയാം സദസ്സിൻ…
രചന : സെഹ്റാൻ✍ ഒടുവിൽ വ്യർത്ഥതയുടെനെടുവീർപ്പുകൾ ബദ്ധപ്പെട്ട്നിയന്ത്രണത്തിലാക്കി അവൾപറഞ്ഞുതുടങ്ങുന്നു;ഏകാന്തതയുടെ ഈർപ്പംതങ്ങിനിൽക്കുന്ന ഭിത്തികളിൽപടർന്നുകയറുന്ന പച്ചനിറപ്പായലുകൾ…കാലുകൾ കുഴഞ്ഞുപോകുന്നവിഷാദത്തിന്റെ ചതുപ്പുനിലങ്ങളിലെഏകാന്തനടത്തങ്ങൾ…വിളറിയ പകലുകളുടെ ഉഷ്ണപ്പെരുക്കത്തിലേക്ക്ഊളിയിട്ടാണ്ടു പോകുന്നഓർമ്മകളുടെ പരൽമീനുകൾ…തലകീഴായ മരവേരുകളിൽഊഞ്ഞാലാടുന്ന മതിഭ്രമക്കാഴ്ച്ചകളുടെസൂചിമുഖിപ്പക്ഷികൾ…ഇരുൾക്കോട്ടകൾ ചവിട്ടിമെതിക്കുന്നഉറക്കില്ലാക്കണ്ണുകളുള്ളകറുത്ത കുതിരക്കുളമ്പടികൾ…അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ…മനോരോഗ ചികിത്സകന്റെ കോട്ടുവാ.അസഹനീയ വായ്നാറ്റം.അവളുടെ വാക്കുകൾക്ക് നേരെ തുറന്നുപിടിച്ചഅയാളുടെ കാതുകൾ.അവൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ടേ…ആശുപത്രിയുടെ ജാലകത്തിലിരുന്നപൂച്ച…
രചന : പ്രവീൺ സുപ്രഭ✍ ചിറകുകൾ മുറിഞ്ഞു ഞാൻ പെറ്റുവീണത്മതവിഷം കൂർപ്പിച്ച വാളുവീശിപരസ്പരംവെട്ടിമുറിഞ്ഞുനീറിഅലർച്ചകൾകൊണ്ട് കാതുപൊള്ളുന്ന,ഒന്നെന്ന സ്നേഹം ഞരമ്പുകളിൽഇന്നലെവരെ ഒഴുകിയവരുടെചിതറിവീണചോരകൊണ്ട്ചുടലപോലും തണുക്കുന്ന ,ഉയിരോടെതീയിട്ടപച്ചമാംസം കരിഞ്ഞപുകശ്വാസനാളിയിൽകൂടിക്കടന്നുശ്വാസകോശത്തെ ഞെരുക്കുന്നകറുത്തിരുണ്ടൊരു രാവിലായിരുന്നു.ശുഷ്കശൽക്കംപൊടിഞ്ഞുഅതിലേറേ ദ്രവിച്ചുഅര്ദ്ധ മൃതമായോരെന്നെദുരിതകാലത്തിൻറെബാലകാണ്ഡം കടത്തിയോർ ,പട്ടിണിക്കനലുകൾ പാകിയവിഭജനമുറിവുകളിൽപുതുവെളിച്ചത്തിന്റെതീ വിത്തുപാകിയോർ ,ബഹുവിശ്വാസത്തിൽവികർഷിച്ചു പോകുമ്പോഴുംഒന്നെന്നസ്വത്വബോധത്തിൽഒന്നായിഇറുകിപ്പുണർന്നിരുന്നവർ നമ്മൾ,ബഹുശതവർഷങ്ങൾക്കുശേഷംഎനിക്കിതാപിന്നെയും ശ്വാസം മുടങ്ങുന്നു…
രചന : ശിവരാജൻ കോവിലഴികം, മയ്യനാട്✍ അരികത്തണഞ്ഞു നിന്‍, ശിരസില്‍ തലോടവേനീയെന്റെ കൈകളില്‍ മുറുകെപ്പിടിക്കുകകനലുചിന്തുന്നൊരാ കനവിന്റെയോര്‍മ്മകള്‍മറവികൾക്കേകി നീ മകനേ മയങ്ങുക. ഇരുള്‍വീണ വീഥിയില്‍ പാഥേയമില്ലാതെജഠരാഗ്നി നിദ്രയെയാട്ടിയോടിച്ചതുംനോവിന്‍കരിമുകില്‍ മിഴികള്‍ക്കുഭാരമാ-യടരാതെനിന്നതും മകനേ മറക്കുക. കാലങ്ങളശ്രുകൊണ്ടെഴുതേണ്ട നിൻകഥഅരുതിന്‍ചിതയ്ക്കുള്ളിലുരുകേണ്ട മനസ്സ്രുധിരം തിളപ്പിച്ച രുദ്രതാളങ്ങളാല്‍തമസ്സിന്‍കരിമ്പായ ചേര്‍ത്തുവയ്ക്കേണ്ട നീ മൌനപാത്രങ്ങളിലെരിയുന്ന…
രചന : മനോജ്‌ കാലടി✍ നിന്റെ കൂടെയുറക്കമുണരുവോൾനിന്റെ കൂടെ ഉറങ്ങാതുറങ്ങുവോൾ.നിന്റെ ശയ്യക്കരികിൽ ശയിക്കുവോൾനിൻ കരസ്പർശമേറ്റു നടക്കുവോൾ. ഏതു ശൈത്യവും, ചൂടും, മഴയിലുംഅലസതയൊട്ടും തീണ്ടിടാത്തോളിവൾനീ ഉണരുവാനല്പം വൈകിയാൽനിന്നെയെന്നും വിളിച്ചുണർത്തുമിവൾ. നിൻ രഹസ്യങ്ങളെല്ലാമറിഞ്ഞവൾനിന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പായി മാറിയോൾ.നിന്റെ ലോകം പതിയെ തിരുത്തിയോൾനിന്റെ സമയം കവർന്നെടുത്തോളിവൾ. തന്റെയുള്ളിലെ…
രചന : ശിവരാജൻ, കോവിലഴികം മയ്യനാട്✍ നേരമൊരുങ്ങുന്നിരുട്ടിനെ വേല്ക്കുവാൻഅന്തിത്തിരി തെളിച്ചില്ലയിന്നമ്പിളിആരൊരാൾ കാവലിന്നിട്ടെന്നറിയില്ല മൗന-ത്തിനെ തെല്ലുനേരമായിങ്ങനെ . വിറയാർന്നുനിന്നെരിയുന്നൊരു പാട്ട-വിളക്കിനിയേറെയില്ലായുസ്സതെന്നപോൽനേർത്തുനേർത്തൊടുവിൽ പിണങ്ങിപ്പിരിഞ്ഞൊരാതേങ്ങൽ മറന്നുറങ്ങുന്നൊരു പൈതൽ തൻമണിമുത്തിനെ നെഞ്ചോടണച്ചമ്മനെറുകയിലുമ്മകളേകുന്നിടയ്ക്കിടെഉഴറുംമനസ്സിലെയസ്വസ്ഥചിന്തകൾഅശ്രുവായ്ത്തൂകിയിന്നമ്മതൻ മിഴികളിൽ മിന്നലിടിവാളുമായ് വന്നു, കരിമുകിൽമിന്നാമിനുങ്ങുകൾ പേടിച്ചകന്നുപോയ്കലികൊണ്ട കാറ്റത്തൊടിഞ്ഞുവീണു പടു-വൃദ്ധനാം മുറ്റത്തെ മൂവാണ്ടൻമാവ് . ഞെട്ടിപ്പിടഞ്ഞെഴുന്നേറ്റു…
രചന : എസ്.എൻ.പുരം സുനിൽ✍ ഒടുവിൽ പൊടിഞ്ഞ മഴയിൽ കുതിർന്നമനമേറും വേഴാമ്പലെന്ന പോലെഒരുവരിച്ചന്തമുറവ പൊട്ടീടുവാൻമഴയെത്തി, മാമയിൽ നൃത്തമാടി. തനു തണുത്തുള്ളം തുളുമ്പും തെളിനീരി-ലുറയുന്ന മോഹന വർണ്ണജാലംപകരുന്ന കാമനയിക്കിളിക്കൂട്ടിലെകിരുകിരുപ്പിൻ സർഗ്ഗ മധു പൊഴിച്ചു. വിരിയുന്നതൊക്കെയും പ്രണയമാണപ്പൊഴുംപ്രണയിനി കാണാക്കരയിലെങ്ങോനിനവിൻ പുതപ്പിലെ ചൂടേറ്റു തേടുന്നപ്രണയാസവത്തിലെ ചേരുവകൾ…
രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി✍ ഒരു വസന്തദ്യുതിയുണർത്തി നീയൊരുങ്ങുമ്പോൾഅരികിൽ വന്നൊന്നോമനിയ്ക്കാനാഗ്രഹിച്ചൂ ഞാൻഅധരമിത്ര മധുരമായി പുഞ്ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾമധുരിത, മധു ബിന്ദുവൊന്നു, കണ്ടു ഞാനവിടെതില പുഷ്പസമമാകും നാസിക തന്മേൽതിളങ്ങുന്ന, മൂക്കുത്തി കണ്ടു നില്പൂ ഞാൻവരമഞ്ഞൾ കണക്കുള്ള മുഖപത്മത്തിൽവിരിയുന്ന ഭാവഹാവ വീചികൾ മുന്നിൽകരങ്ങളെക്കൂപ്പിയങ്ങു നമിച്ചു നില്ക്കുംകതിരവൻ…
രചന : ബാബുഡാനിയല്‍ ✍ അകലെ വിഭാകരന്‍പൂശുന്നു ചായം വാനില്‍പക്ഷികള്‍ ചിലയ്ക്കുന്നുപുലരി വിടരുന്നു നിദ്രവിട്ടുണര്‍ന്നു ഞാന്‍നോക്കുന്നു നാലുപാടുംചാരത്തായുറങ്ങുന്നു-ണ്ടിപ്പോഴും സഹോദരന്‍ പാടത്തു പണിചെയ്യാന്‍പോയതാണെന്നമ്മയുംമാടത്തില്‍ കിടാങ്ങള്‍ക്ക്ജീവനോപായം തേടി. കാളുന്ന വയറിന്‍റെഅത്തലൊന്നടക്കുവാന്‍ആളുന്ന മനവുമായ്തുറന്നൂ കഞ്ഞിക്കലം അടിയില്‍ക്കിടക്കുന്നു-ണ്ടിത്തിരിപ്പഴഞ്ചോറുംതൊടിയില്‍ മുളച്ചോരുപഴുത്ത കാന്താരിയും കൊച്ചുകിണ്ണത്തിലായീകോരിയെടുത്തു ഞാനാഉപ്പുനീര്‍ തൂകിയൊരാവറ്റുമായ് നിന്നീടവേ ഞെട്ടിയുണര്‍ന്നിട്ടെന്നെനോക്കുന്നു…