Category: കവിതകൾ

രചന : സെഹ്റാൻ🌺. ഭൂമിയിലെ വെടിയുണ്ടകളെല്ലാംതീർന്നുപോയ കാലത്താണ്തോക്ക് തന്റെ ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ച്കവിതകളെഴുതാൻ തുടങ്ങിയത്.സ്വത്വമെന്ന പരികൽപ്പനയ്ക്കകത്ത്നിലനിൽക്കുമ്പോൾത്തന്നെമറ്റുപല അസ്തിത്വങ്ങളുടെയുംപ്രകാശനകർമ്മം ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവരുന്ന ജൻമോദ്ദേശ്യങ്ങളെകുറിച്ചോർത്ത് അതത്ഭുതം കൂറി.ഉണ്ടയില്ലെങ്കിൽ താൻ വെറുമൊരുതോക്ക് മാത്രമാണെന്ന് ഏറെദു:ഖത്തോടെയത് മനസ്സിലാക്കി.മടുപ്പ് ഒരു തേരട്ടയെപ്പോലെതന്റെ ലോഹദേഹത്തേക്കിഴയാൻതുടങ്ങിയ നാളുകളിൽ തോക്ക്ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ച്ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.വിഷം കഴിച്ച് അന്ത്യശ്വാസംവലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേഅരികിൽ നിന്നിരുന്നചില്ലുകുപ്പിയോട് തോക്ക്…

രചന : റാണി റോസ്* നീയില്ലായ്മയുടെ ശൂന്യതകനത്തുവരുമ്പോൾഎല്ലാ ചിന്തകളിലുംഞാൻ ഊർന്നുവീഴുന്നത്നിന്റെ നെഞ്ചിലേക്കാണ്!പിണക്കത്തോടെ പടിയിറങ്ങിപ്പോയിട്ടുംഎന്നെ പിന്നെയും പിന്നെയുംകൊളുത്തിവലിക്കുന്ന അതേയിടത്തേക്ക്ഞാനെത്ര പിണങ്ങിമാറിയാലുംതിരിച്ചുവരുമെന്ന്നീ ആവർത്തിച്ചാവർത്തിച്ചുകൊത്തിവെച്ച അതേയിടത്തേക്ക്കുഞ്ഞുപരിഭവങ്ങൾ നിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക്ഇറക്കിവെയ്ക്കും മുൻപേനീ ആവേശത്തോടെ കെട്ടിപ്പുണരുമ്പോൾതീവ്രമായി ചുംബിക്കുമ്പോൾഞാൻ ഇങ്ങനെയാവും ചിന്തിക്കുക!ഓരോ പിണക്കവും ഇണക്കമായിമാറുമ്പോൾ കൂടുതൽ തീക്ഷ്ണമായിനീയെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നനിമിഷങ്ങൾ മോഹിച്ചുഇനിയും…

രചന : അജികുമാർ* രാത്രിമഴയ്ക്കെന്തു കുളിരാണ്കരളിന്റെയിരുളിൽ നിനവുകൾകിനാവുകണ്ടുണരുന്ന യാമങ്ങൾ …നിലാവൊളിയുടെ മിഴിയിണയിൽനിഴലുകൾ നിശബ്ദമായ് തനുവിൽഈറൻ തംബുരു മീട്ടുന്നു…ചന്നംപിന്നം പെയ്‌തലിയുന്നപേരറിയാ ഭംഗിയുടെ മയിലാട്ടങ്ങൾഹരിതങ്ങളെ ആർദ്രമാക്കുന്നഹിമകണംപ്രണയമെഴുതിയ പുരികങ്ങൾ …പലവുരു ഇളകിയാടിയ ഇളംകാറ്റിൽഉടയാടകൾ ക്രമംതെറ്റി വികൃതികാട്ടികടന്നു പോകുമ്പോൾ നനഞ്ഞൊട്ടി. .നഗ്നമാക്കപ്പെട്ട വള്ളിക്കൊലുസുകൾ !നാണം കൊണ്ട് നമ്രശിരസ്സുമായികടക്കണ്ണുകൂമ്പിയടയുന്ന…

രചന : മംഗളാനന്ദൻ* അമ്മേ,യവിടുത്തെയുള്ളിലെ കണ്ണാടി-തന്മേൽ പ്രതിഫലിച്ചീടുകയായിടാംഎന്മുഖമണ്ഡലം എന്നിൽ വളരുന്നൊ-രന്തരം കാലമൊരുക്കിയ പാടുകൾ.ഒട്ടും വയസ്സെനിക്കില്ലാഞ്ഞ നാൾമുത-ലൊട്ടേറെയായാരു നാൾവരേയും,പിന്നെഒട്ടൂം വയസ്സു വളർത്താത്ത നാളുമാഹൃത്തിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതില്ലയോ?ഭൂമുഖം ഞാൻ കണ്ടതിൻ മുന്നേയമ്മയെൻതേന്മുഖം കണ്ടു മയങ്ങി മദ്ധ്യാഹ്നത്തിൽഓലപ്പുരയുടെ കോലായിൽ, നിദ്രയിൽമൂടിക്കിടന്നു ഞാൻ ജീവസ്ഫുരണമായ്.അത്തിരുമെയ്യിന്റെ രക്തവും മാംസവുംഒത്തിരി…

രചന : രഘുനാഥൻ കണ്ടോത്ത്* കോവിഡുകാലക്കവിത. സ്വയംഭൂവായ്സർവ്വവ്യാപിയായ്വായുരൂപനായ് വന്നസൂക്ഷ്മാണുസംഭവൻതൂണിലും തുരുമ്പിലുംഅധിനിവേശ‐ദന്തമുനകളാഴ്ത്തവേ,നിരങ്കുശംനിഗൂഢഗുഹാമുഖങ്ങളിൽസമാധിസ്ഥരായ് ദൈവങ്ങൾ!!(നിസ്സംഗ,നിർമ്മമബ്രഹ്മങ്ങ‐ളവരല്ലാതെന്തുചെയ്യും?)കൊറോണപട്ടടയിൽക്കിടത്തിയജഡങ്ങളിൽ നിന്നുംകുടിയൊഴിക്കപ്പെട്ട ദേഹികൾഅകലംപാലിച്ച്വിറങ്ങലിച്ചു നിന്നൂ!കണ്ണീരിൽക്കുതിർന്നചുംബനപ്പക്ഷികളെഅംബരേ പറത്തിവിട്ട്അന്ത്യചുംബനമേകികൈവീശി വിടചൊല്ലി,മക്കളും(കൈതവമറിയാ‐ശൈശവത്തിലെ,പൈതലിൻ ശീലമതുകൈവിടാനൊക്കുമോ?)ഭക്തർ തീണ്ടാപ്പാടകലെ!ഏകപുരോഹിതഭജന‐കുർബാന നിസ്ക്കാരങ്ങൾ!(സ്വയം പുരോഹിതരാവുക,എന്തി‐നായൊരിടനിലക്കാരൻ സൃഷ്ടിക്കും സൃഷ്ടാവിനിടയിലായ്)മാറാരോഗികളെന്ന്മസ്തിഷ്ക്കപ്രക്ഷാളനം നടത്തിരാസവളം മരുന്നെന്നൂട്ടി‐ക്കൊഴുത്ത ധനാർത്തിക്കറുതിയായ്!തീൻമേശകളിലൊടുങ്ങുവാൻതീറ്റയ്ക്കായലറുന്നുഉച്ഛിഷ്ടമുണ്ട് കൊഴു‐ത്തൊരുങ്ങേണ്ട പന്നികൾ(നിഷ്ക്രിയമല്ലോഎച്ചിൽ ബഹിർഗ്ഗമിനികളാംഭോജനശാലകൾ)സഞ്ചാരദുർവ്യയമില്ലക്രഡിറ്റ് കാർഡുകളുരഞ്ഞ്വിയർത്തടുക്കിയ കറൻസികൾതേഞ്ഞുമാഞ്ഞില്ല!മഹാമാരിതൻ കുരുതിക്കളങ്ങളിൽപൊരുതുമായിരങ്ങൾതൻനിശ്ചയദാർഢ്യം കേൾപ്പൂ,,സഹജരക്ഷയ്ക്ക്…

രചന : മംഗളാനന്ദൻ * മലയെ നമ്മൾ തിരിച്ചു പിടിയ്ക്കണംശിലകൾ വെട്ടി മുറിക്കുവാനല്ലാതെ.പണമിനിയും കുഴിച്ചെടുത്തീടുവാൻപുതിയ പാറമടകൾ തുറക്കാതെ,മലയെ നമ്മൾ തിരിച്ചു പിടിക്കണംമരതകപ്പച്ച വീണ്ടും വിരിക്കുവാൻ.മുറിവു പറ്റിയ പാറക്കുരുന്നുമേൽമൃതസഞ്ജീവനി തൈലം പുരട്ടുവാൻ.ഹരിതമോഹങ്ങൾ പൂത്തുലയുന്നൊരുപരവതാനി പുതച്ചു കൊടുക്കുവാൻ.ഉദയസൂര്യനൊളി പരത്തീടുമീഗിരിനിരയിലെഴുന്നുള്ളി നില്ക്കുവാൻ.ദുരിതപർവ്വങ്ങൾ പെയ്തിറങ്ങുമ്പൊഴുംകുടനിവർത്തി പിടിയ്ക്കണം മാമല.പുഴയെവീണ്ടും…

രചന: മണികണ്ഠൻ എം* 1തൻകുഞ്ഞിനെയമർത്തി കൊല്ലുന്നവൻപിന്നിടിഴുകിച്ചേർന്ന ബന്ധമറുത്തോടുന്നവൻപൊഴിയിൽ താഴ്ന്ന ശവമോതാത്തവനിയമഹസ്തങ്ങളിൽ തങ്ങിപ്പൊങ്ങിവരുന്നൂബീജാവാപത്തിൽ അണ്ഢസ്വീകാരൃതയിലന്നേനീ സംശയിച്ചിരുന്നുവോ കുഞ്ഞേ നീയിതുസ്വീകരിക്കാൻ പിറപ്പെടുത്തോ, ഇനിയുമീലൈംഗികതകൾ ശപിക്കപ്പെട്ടതാകട്ടെയെന്നോനിൻ ദുരന്തത്തിലൊരിറ്റു കണ്ണീരുമുണരുന്നില്ലഅഭിശപ്തമാം തപ്ത ജീവിതങ്ങൾ നയിക്കുന്നൂജീവിതാനുഭവങ്ങളാം മരുഭൂവിൽ സ്വയമനാഥമാംമരീചികകൾ നാം വിണ്ടകന്ന വയൽ വൃക്ഷങ്ങൾ.. ആരാണിവൻ 2 തോൾപ്പട്ടകൾ…

സ്വപ്നഅനിൽ അമ്മതൻ ഉദരത്തിൽ മയങ്ങിക്കിടന്നുദിനരാത്രങ്ങൾ തള്ളിനീക്കവേപുതുമഴ പെയ്തൊരാ നേരത്ത്മിഴികൾ തുറന്നു നോക്കിടുമ്പോൾഅമൃതായ് വീണൊരാ മഴത്തുള്ളി നുണഞ്ഞുഅമ്മതൻ ഗർഭപാത്രത്തെ പകുത്തുമാറ്റി.ഇരുഹസ്തവുമുയർത്തി പിറന്നുവീഴവേകിഴക്കുദിച്ചൊരാ ദിനകരൻഇമവെട്ടാതെ നോക്കിടും നേരത്ത്കിളിർത്തൊരാ എന്നിലേ പുതുനാമ്പുകൾകാറ്റിന്റെ താളത്തിൽ തത്തികളിച്ചുംകിളികൾതൻ കളകൂജനം കേട്ടുംകാലത്തിനൊത്തു സഞ്ചരിക്കെഎന്നിലേ കൗമാരം ജ്വലിച്ചുനിൽപ്പുസുഗന്ധമലരുകൾ വിരിഞ്ഞിടും നേരത്ത്വണ്ടുകൾ പറവകൾ…

രചന : നെവിൻ രാജൻ* ഏതൊരു സീമോല്ലംഘ-നത്തിലേകനായ് ,അവൻതീർത്തതൊരു കവചംകുരുക്ഷേത്ര പ്രഭഞ്ജനത്തിൽ.അവന്റെ ജീവാസ്രം ധരണിയി-ലൊഴുകിയതൊരോർമ്മ;അവന്റെ കിനാക്കൾ വലിച്ചിഴയ്ക്ക-പ്പെട്ടതൊരുപിടിയന്നത്തിനായ്.സ്നേഹചുംബനം നൽകാനേറെക്കൊതിച്ചൊരാകാടിന്റെ പുത്രൻ,പീടികയിൽനിന്നെടുത്തതൊരുപെൺകുഞ്ഞിൻ മുഖമുള്ള പാവയെ.അന്നയാളേറെക്കിനാവുകണ്ടിട്ടുണ്ടാവാം പുത്രിയെ,അന്നയാളേറെ മധുരചുംബന-മേകിയപ്പാവതൻ തിരുനെറ്റിയിൽ.രണ്ടു കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ നിലത്തുവീണുടഞ്ഞതറിയാതെ നിന്നയാൾ,ചിന്തതൻ ജാലകത്തിലൂടൊരുകാറ്റു വന്നറിയാതെ തലോടും വരെ.മൗനം നിറഞ്ഞു നിന്നാ…

രചന : ദിജീഷ് കെ.എസ് പുരം. മനംപുരട്ടുന്ന ഈ ഏകാന്തതയാണ്,കടുംവിഷാദക്കയ്പ്പിലാണ്ടയെനിക്കായ്നിന്റെയോർമ്മകളുടെ കിടക്കവിരിച്ചത്.എത്രനേരമാണ് നമ്മളിങ്ങനെസ്നേഹത്തെ കണ്ണുകളിലൂടെകൈമാറ്റംചെയ്യുന്നത്.നീ മാടിയൊതുക്കുമ്പോൾമുടിക്കാടുമുഴുവനും പൂക്കുന്നു.ചെവികളിലേക്കു തേൻകവിതയിറ്റിച്ച്നാവിനാൽ തിരിച്ചെടുക്കുന്നമായാവിനിയുടെ മാന്ത്രികപരതയിൽ,ഉള്ളിലെ രോമാഞ്ചത്താലുടൽ തരിക്കുന്നു.പാദങ്ങളുടെ പ്രണയപൂജാരിണീ..,ഇത്രയുമചഞ്ചലമായ ഭക്തിയിൽഞാനെപ്പോഴേ പ്രസാദിച്ചിരിക്കുന്നു.പിറന്നരൂപത്തിലേക്കുള്ള ശുദ്ധീകരണംഅവധാനപരമായ ഒരു കലയാണ്.ആ യാത്രയിൽ, ഞാൻ ശ്രദ്ധയോടെതിരഞ്ഞെടുത്തണിഞ്ഞിരുന്നചേർച്ചയുള്ള അടിവസ്ത്രങ്ങളിലെകുഞ്ഞുകുഞ്ഞു പൂക്കളെപ്പോലുംസശ്രദ്ധംകണ്ടെത്തിയോമനിക്കുന്നപലനിറപ്പൂമ്പാറ്റകളുടെ അധിപയാണു…