Category: കവിതകൾ

രചന : നെവിൻ രാജൻ* ഏതൊരു സീമോല്ലംഘ-നത്തിലേകനായ് ,അവൻതീർത്തതൊരു കവചംകുരുക്ഷേത്ര പ്രഭഞ്ജനത്തിൽ.അവന്റെ ജീവാസ്രം ധരണിയി-ലൊഴുകിയതൊരോർമ്മ;അവന്റെ കിനാക്കൾ വലിച്ചിഴയ്ക്ക-പ്പെട്ടതൊരുപിടിയന്നത്തിനായ്.സ്നേഹചുംബനം നൽകാനേറെക്കൊതിച്ചൊരാകാടിന്റെ പുത്രൻ,പീടികയിൽനിന്നെടുത്തതൊരുപെൺകുഞ്ഞിൻ മുഖമുള്ള പാവയെ.അന്നയാളേറെക്കിനാവുകണ്ടിട്ടുണ്ടാവാം പുത്രിയെ,അന്നയാളേറെ മധുരചുംബന-മേകിയപ്പാവതൻ തിരുനെറ്റിയിൽ.രണ്ടു കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ നിലത്തുവീണുടഞ്ഞതറിയാതെ നിന്നയാൾ,ചിന്തതൻ ജാലകത്തിലൂടൊരുകാറ്റു വന്നറിയാതെ തലോടും വരെ.മൗനം നിറഞ്ഞു നിന്നാ…

രചന : ദിജീഷ് കെ.എസ് പുരം. മനംപുരട്ടുന്ന ഈ ഏകാന്തതയാണ്,കടുംവിഷാദക്കയ്പ്പിലാണ്ടയെനിക്കായ്നിന്റെയോർമ്മകളുടെ കിടക്കവിരിച്ചത്.എത്രനേരമാണ് നമ്മളിങ്ങനെസ്നേഹത്തെ കണ്ണുകളിലൂടെകൈമാറ്റംചെയ്യുന്നത്.നീ മാടിയൊതുക്കുമ്പോൾമുടിക്കാടുമുഴുവനും പൂക്കുന്നു.ചെവികളിലേക്കു തേൻകവിതയിറ്റിച്ച്നാവിനാൽ തിരിച്ചെടുക്കുന്നമായാവിനിയുടെ മാന്ത്രികപരതയിൽ,ഉള്ളിലെ രോമാഞ്ചത്താലുടൽ തരിക്കുന്നു.പാദങ്ങളുടെ പ്രണയപൂജാരിണീ..,ഇത്രയുമചഞ്ചലമായ ഭക്തിയിൽഞാനെപ്പോഴേ പ്രസാദിച്ചിരിക്കുന്നു.പിറന്നരൂപത്തിലേക്കുള്ള ശുദ്ധീകരണംഅവധാനപരമായ ഒരു കലയാണ്.ആ യാത്രയിൽ, ഞാൻ ശ്രദ്ധയോടെതിരഞ്ഞെടുത്തണിഞ്ഞിരുന്നചേർച്ചയുള്ള അടിവസ്ത്രങ്ങളിലെകുഞ്ഞുകുഞ്ഞു പൂക്കളെപ്പോലുംസശ്രദ്ധംകണ്ടെത്തിയോമനിക്കുന്നപലനിറപ്പൂമ്പാറ്റകളുടെ അധിപയാണു…

രചന : ശിവരാജൻ കോവിലഴികം ,മയ്യനാട്* വിസ്മയാധീനരായ് നമ്മളെത്തി പണ്ടേരക്തപാനോത്സവയാഗവേദിതന്നിൽഏതോ പുരാതക്ഷേത്രത്തിലെന്നപോൽസ്‌തംഭിച്ചുനില്പ്പൂ ശിലാശില്പമായ് നാം !വാളും ചിലമ്പും കിലുക്കിക്കിതച്ചുകൊ-ണ്ടാളുംകനൽക്കളം തട്ടിത്തെറിപ്പിച്ചു,മഞ്ഞളിലാടിത്തിമർത്തുമലറിയുംയാഗാഗ്നിതൻനടുവിലമരാമുരുക്കളായ്.ഉപ്പാംവിയർപ്പിലും ഉണ്മതൻ കൈപ്പിലുംഉൽക്കണ്ഠിതങ്ങളുടച്ചുവാർക്കാം.അന്ധമാം മിഴിനീട്ടിവായിക്കുവാനിനിശോകരാമായണം മെല്ലെത്തുറന്നിടാം.അസ്ഥികൊണ്ടസ്തിവാരങ്ങൾ പണിഞ്ഞ’തിൽഅസ്തിത്വമൊക്കെ മറന്നുവയ്ക്കാമിനി.വേദനയ്ക്കുള്ളിലും വേരോടിയെത്തുന്നവേദാന്തതീർത്ഥത്തിനായ്‌ക്കരം നീട്ടാം.ദിഗ്ഭ്രമം ബാധിച്ചു, പാഞ്ഞുപോകുന്നോരുയാഗാശ്വമാകുകിൽ പിന്നെന്തു ജീവിതം !സാരസ്വതത്തിന്നുമാകില്ലതോർക്കുകസാമോദമേകിടാൻ വാഴ്വിൽ നിരന്തരം.

രചന : ശ്രീരേഖ എസ്* പൂനിലാവേറ്റു വിരിഞ്ഞ സ്വപ്നങ്ങൾക്കുപ്രണയത്തിൻ നിറമല്ല, മോഹമല്ല.തെരുവിന്റെ മക്കളൊത്തത്രയും മധുരമായ്വർണ്ണശലഭങ്ങളായ് ചിറകുവീശി.ആകാശച്ചോട്ടിലെ ചെടികളെല്ലാം പുഷ്പിണിയായ് കുട ചൂടിനില്പൂ!പട്ടുനൂലിഴപോൽ മഴത്തുള്ളികൾമുത്തുപോലെങ്ങും കുളിരുപെയ്തു.പഞ്ഞമില്ലൊട്ടും, പരാതിയില്ലസ്നേഹം ചമച്ചൊരു വർണ്ണലോകം!നിർമ്മലസ്നേഹനിമിഷങ്ങളൊക്കെയുംമാരിവില്ലഴകായ് വിരിഞ്ഞ ലോകം!കിളികൾതൻ കളകളം കേട്ടനേരംഇമകൾ തുറക്കവേ പുലരിവെട്ടം!എന്തൊരു രസമായിരുന്നുവെന്നോനന്മകൾ പൂക്കുമാസ്വപ്നലോകം!

രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* കച്ചമുറുക്കി ഞെളിഞ്ഞു വരുംകൊച്ചു രാമന്റെ കഥയറിഞ്ഞൊകൊച്ചിലെ യിച്ചിരി കള്ളുകുടിച്ചല്പം രസിച്ചു കഴിഞ്ഞു പോന്നുവളരവെ ജോലി ചെയ്തുവൊപ്പംവളർന്നു പോയ് മദ്യപാന ശീലംകൈവന്ന കാശേറെ മദ്യപിച്ചുകൈമോശം വന്നു പോയ് നല്ല ബുദ്ധികെട്ടിയ പെണ്ണിനോടൊക്കുകില്ലകുട്ടികളോടു മിണക്കമില്ലവീട്ടുകാര്യങ്ങളിൽ നോട്ടമില്ലപെട്ടെന്നു പൊട്ടിത്തെറിയ്ക്കും…

രചന : രഘുനാഥൻ കണ്ടോത് * അന്യമൊരാകാശത്തിൻ ചോട്ടിൽകൊന്നകളില്ലാമരുഭൂവിൽപ്രവാസമോർപ്പൂ കൗമാരത്തിൻകൗതുകമാർന്ന വിഷുക്കാലം!ആ നാളുകളെത്തിരഞ്ഞുവീണ്ടുംതിരിഞ്ഞുപോകാൻ മനം കൊതിപ്പൂഇല്ലില്ലിനിയൊരു ബാല്ല്യം;ജീവിതരഥമിതു പിന്നോട്ടിനിയില്ലൊട്ടും!ധരണിക്കു പീതപ്രസൂനങ്ങളാലെങ്ങുംതോരണം ചാർത്തിയ കർണ്ണികാരങ്ങളേ!മകരം കൊയ്തൊഴിയുമ്പോൾമീനം തിളയ്ക്കുമ്പോൾമേടപ്പിറവിയ്ക്കു സദ്യയൊരുക്കുവാൻവെള്ളരിക്കായ്കൾ നിറഞ്ഞിടുമ്പോൾമരതകക്കാടിനെ മണവാട്ടിയാക്കുന്നുമഞ്ഞക്കണിക്കൊന്ന മാലചാർത്തി!മഞ്ഞിൻ കുടമേന്തി നീളേനിരക്കുന്നുകൊന്നപ്പൂവിതളുകൾ ചന്തമോടെ!മഞ്ഞുകണങ്ങളും മഞ്ഞബിന്ദുക്കളായ്മന്ദഹസിക്കും പ്രഭാതമെങ്ങുംമഴയില്ലാത്തെളിവാനംമനതാരിൽക്കുടചൂടികൊന്നപ്പൂച്ചെണ്ടുകൾ ചാർത്തിനിൽക്കും!കർണ്ണികാരങ്ങൾ വിതാനിച്ച…

കവിത : നിഷാദ് സെഹ്റാൻ* വികലമായ എന്റെ ആശയങ്ങളും,പിഴച്ചുപോയ എന്റെ മുൻധാരണകളും,വ്യക്തതയില്ലാത്ത എന്റെ കാഴ്ച്ചപ്പാടുകളുമെല്ലാം മാറ്റിവെച്ച്നിങ്ങളെ ഞാനൊരിക്കൽഅഭിസംബോധന ചെയ്ത്സംസാരിക്കും. പ്രഭാഷണശേഷം വിരസതയോടെആളുകൾ പിരിയുമ്പോൾനെടുങ്കൻപാത കീറിമുറിച്ച്ഞാനവളുടെ വീട്ടിലേക്ക് നടക്കും.വിസ്മയം നിറഞ്ഞ കണ്ണുകളോടെഅവളെന്നെ സ്വീകരിക്കും.ചുണ്ടുകളാൽ ഞാനവളുടെമുലക്കണ്ണുകൾ ദൃഢപ്പെടുത്തും.നാവിൻതുമ്പിനാൽ അവളുടെയോനീദളങ്ങളിൽ കവിത രചിക്കും.ഇരുപത്തഞ്ച് വർഷങ്ങളുടെഅക്ഷമയൊരു സ്ഫോടനംകണക്കെ…

രചന : ജോയ് പാലക്കാമൂല* ഇതൊരുഷ്ണകാലംസ്നേഹ മഴ കൊതിച്ചവരണ്ട മനസ്സുകളുടെനോവുകാലംപിഞ്ചു കുഞ്ഞിൽരതി ദാഹം തീർക്കുന്നവികൃത മനസ്സുകളുടെഭീകര കാലംഅക്ഷരത്തിലങ്കം വെട്ടിഭാഷകൾക്കതിരിടുന്നസ്വാർത്ഥ ചിത്തരുടെഅഹന്തയുടെ കാലംഅധികാര ചിന്തയിൽമൂല്യങ്ങൾ മറന്നാടുന്നമേലാളൻമാരുടെഅത്യുഷ്ണകാലംഒരിക്കലും പെയ്യാത്തമഴയോർത്ത് മരിച്ചവരുടെശവപറമ്പിൻവിലാപ കാലം.

രചന : ജെയിൻ ജെയിംസ്* മുത്തശ്ശൻ മരമായിരുന്നുപഴഞ്ചൊല്ലുകൾ നിറയുംശക്ത ശാസനകളാൽകുടുംബത്തിന്റെ അസ്ഥിവാരംവരെയെത്തി വാത്സല്യനിറവോടെപൊതിഞ്ഞ് സൂക്ഷിച്ച ആൽമരംഉമ്മറക്കോലായിലിരുന്ന്ഒറ്റനോട്ട നിരീക്ഷണത്താൽവീടകമ്പുറംസുരക്ഷയൊരുക്കിയിരുന്നകാവൽമരംമുത്തശ്ശി അതിന്റെ വേരുംവയസറിയിച്ചഅറിവില്ലാ ചെറുമകളുടെമനസ് വരെ പടർന്നു ചെന്ന്ചോദ്യങ്ങളില്ലാതെയവളെവായിച്ചറിഞ്ഞ്… കരുതലുകളാൽഅവൾപ്പോലുമറിയാതെയവളിൽഅപമാനത്തിന്റെ കറ വീഴാതെ കൂട്ടുകാരിയെപ്പോലെ കാത്തഉൾക്കാഴ്ച്ചയുടെ വേര്…കൗമാരത്തിൽലക്ഷ്യംത്തെറ്റിപ്പറക്കുവാൻവെമ്പുന്ന ചെറുമകന്റെയുള്ളിലെചോരത്തിളപ്പിൻ കളകളേചുവടോടെ പിഴുതുമാറ്റിഅവിടെ നന്മയുടെ വിത്തുകൾപാകി…

Kala Bhaskar* സാറയൊത്തിരിയൊത്തിരിസ്നേഹിച്ചാരുന്നേ മനുഷ്യരെ .നടക്കടീന്ന് പറഞ്ഞപ്പംഓട്ടം പിടിച്ചതുംഇരിക്കടീന്ന് പറഞ്ഞപ്പംമുട്ടേലെഴഞ്ഞതുംഅവടെ നിക്കടീന്ന്അലറിപ്പറഞ്ഞപ്പംനിന്ന് പെടുത്തതുംതമ്പുരാനാണെ അതേലിച്ചരെസ്നേഹം കൊണ്ടാര്ന്നേ !എന്നിട്ടെന്നിട്ട്ഏണീമ്മേക്കേറുമ്പോലെസ്നേഹം കേറിക്കേറിവന്നതുമാരുന്നേ !ഒന്നിനേം കിട്ടീല്ലേലുംനാലഞ്ച് പെറ്റതാന്നേ ,ഇനീമങ്ങ് പ്രേമം കൂടിയാസ്വർഗത്തെത്തും പെണ്ണെന്ന്അയലോക്കത്തെ അന്നമ്മച്ചേടത്തീംവാക്കീള്ള മാളോരുംപറഞ്ഞേപ്പിന്നാന്നേകുര്യച്ചൻ തടി കൊണ്ട്പെരക്കൊരു തട്ടടിച്ചത്.മിച്ചം വന്ന തുലാത്തേലൊന്ന്,നീയിനിയിതും കെട്ടിപ്പിടിച്ച് കെടന്നോടീമഹാറാണീന്നവക്കിട്ട്…