അഹം ബ്രഹ്മാസ്മി
രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ ✍ ഞാനെന്ന ഭാവത്തെയുള്ളിലുറപ്പിച്ചു-ഗാനങ്ങളോരോന്നു പാടീടാംഗാനങ്ങളോരോന്നുംപാടീ,നിരന്തരം‘ഞാനെന്നഡംഭ’മകറ്റീടാംഞാനെന്ന ഡംഭമകറ്റിയനന്തമാംഞാനെന്ന ദൈവത്തെവാഴ്ത്തീടാംഞാനെന്ന ദൈവത്തെ വാഴ്ത്തി,സ്വയംനമു-ക്കാനന്ദചിത്തരായ് മാറീടാംഞാനില്ലയെങ്കിലാ’ദൈവ’മില്ലെന്നുള്ളൊ –രാ,നാൻമറപ്പൊരുളോർക്കാതെ,താനിരുൾ മൂടിത്തപിക്കുന്നതെന്തിനേ,താനേ മനസ്സിനെപ്പുണ്ണാക്കി!ഞാനാരെന്നുളെളാരാ,ജ്ഞാനമുദിക്കുകിൽ,ഞാനുമാ,ദൈവവുമൊന്നായി!ഞാനുമാ,ദൈവവുമൊന്നായാൽ പിന്നെ;ഞാനെന്ന വാക്കിനെന്തുളെളാരർഥം!ധ്യാനത്തിലാണ്ടിരുന്നൊന്നുനാം ചിന്തിപ്പു,ഞാനെന്നബോധം പിഴയ്ക്കാതെഞാനെന്നബോധത്തിൽ നിന്നിതല്ലോവിശ്വ-മാനങ്ങളുള്ളിലായുദ്ഗമിപ്പൂ!ഞാനെന്നബോധവും നഷ്ടമായീടിലോ,‘ഞാനില്ല’,ഞാനില്ലേതൊന്നുമില്ലേ….!