www.ivayana.com
Naren Pulappatta അകം പൊള്ളിച്ചുപോവുന്നഓര്‍മ്മകളെ വേറെന്തു പേരിട്ടുവിളിക്കും…കനത്ത് കൈച്ച് ചങ്കിലോളം എത്തികണ്ണിലേക്ക് കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നകണ്ണീരിനും ഒരു പേര് കണ്ടെത്തണം…ഊതിയുരുക്കി വച്ച ഒരിക്കലുംനടക്കാന്‍ വഴിയില്ലന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടുംഓമനിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നസ്വപ്നങ്ങളെ വിളിക്കാന്‍ പേരെന്തുണ്ട്….കരളില്‍ കാച്ചിക്കുറുക്കി കടുപ്പത്തിലാറ്റിയെടുത്തകവിതയെ എന്താണ് വിളിക്കെണ്ടത്…..ദുരിതം പേറി നൊണ്ടിയും കിതച്ചുംവിയര്‍ത്തും വിറച്ചും തീര്‍ക്കുന്നജീവിതത്തിന് മറ്റെന്തുപേരുണ്ട്…..ഒന്നേ അറിയൂനിലക്കാത്ത…
ജോളി ഷാജി… അന്നും ആ മൺകുടിലിൻഉമ്മറത്ത് കത്തിയെരിയുന്നമണ്ണെണ്ണ വിളക്കുമായി അമ്മവഴിക്കണ്ണുമായി കാത്തിരുന്നു..കാലം ഏറെയായ് തുടങ്ങിയആ കാത്തിരുപ്പ് ജീവിതസായന്തനത്തിലും തുടരുന്നു..ദൂരെ നിന്നും കാണുന്നചൂട്ടുകറ്റ വെളിച്ചം അടുത്തുവരുമ്പോൾ ഉച്ചത്തിൽ മുഴങ്ങികേൾക്കുന്നു തൊണ്ടകുത്തിപുറത്തുവരുന്ന ചുമയുടെ ശബ്ദം..ആറു പെറ്റു മക്കളെയെങ്കിലുംആറും അവരെ തനിച്ചാക്കിപോയി..പകലന്തിയോളം പാടത്തുംപറമ്പിലും മാട്പോൽ പണിതിട്ടുകിട്ടുന്ന…
വി.ജി മുകുന്ദൻ ✍️ കത്തിതീർന്ന പകൽവീണുടഞ്ഞു;വെയിലേറ്റു വാടിയതെരുവിന്നോരങ്ങളിൽവിശപ്പുതിന്ന് തളർന്നകണ്ണുകൾഓർമകൾ പുതച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്..!ദുഃഖം കടിച്ചുതൂങ്ങുന്നമുഖവുമായിരാത്രിപടിഞ്ഞാപ്പുറത്തുനിന്നുംതെരുവിലേക്കിറങ്ങുന്നു;പകൽ കൊഴിഞ്ഞ വീഥികൾഇരുൾ മൂടി മയങ്ങാനൊരുങ്ങുന്നു.ഓടിക്കിതച്ച്യാത്ര തുടരുന്ന ജീവിതംകടം പറഞ്ഞ ജീവനുമായ്എരിഞ്ഞു തീരുന്ന പകലിനൊപ്പംവെയിൽ വിരിച്ച് വിയർപ്പാറ്റിഏങ്ങി വലിച്ച്പടികടന്ന് വരുന്നുണ്ട്..!മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെതിരിനീട്ടികാത്തുനിൽക്കുന്നതിരിയണഞ്ഞ കണ്ണുകൾശ്വാസം നിലച്ച പുകയടുപ്പൂതി-കത്തിയ്ക്കുവാൻകാത്തിരിയ്ക്കുന്നു,കണ്ണിലും മനസ്സിലുമിത്തിരിവെട്ടം തെളിയട്ടെവിശപ്പിന്റെ നഗ്നത…
ജി.രാജശേഖരൻ* തൽക്ഷണമെത്താൻതയ്യാറുള്ളൊരതിഥിക്ഷണനേരദൂരത്തു കാത്തിരിപ്പുണ്ട്. വിളിക്കുകിൽ കേൾക്കുംമുമ്പെത്തുമതിഥി,വിളക്കിൽ പുത്തൻതിരികൾ കൊളുത്തീടും. പൂർണ്ണപ്രകാശം പതിയാത്തലൗകികാലൗകികപ്രതലങ്ങൾ കാണുമാറാകും! എങ്ങും പുഞ്ചിരി പൂക്കുംനിത്യവസന്തം.തേങ്ങലിൻ നേർത്തൊരുസ്വരമെങ്ങുമില്ല. ശാന്തിതൻ മൗനമഹാസമുദ്രങ്ങളിൽമുക്തിതൻ സ്വർഗ്ഗീയതാളലയ സ്വസ്തി! വിശപ്പും വിഷാദവും കാമം ദാഹവുംവിരക്തിയും തൃപ്തിയുംജഡസംജ്ഞകൾ! അറിയാൻ വൈകുംലൗകികസത്യമിതു,അറിവിൻ യന്ത്രംഅതിമന്ദം ചലിപ്പൂ. അതിനാലനുഭവിപ്പൂവതിദുഃഖംആദ്യാവസാനമീ ജന്മംമനുഷ്യന്മാർ! മുൻപിന്നറിയാത്തൊരജ്ഞാതകാലത്തി…
മംഗളാനന്ദൻ* ( 1919-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് പട്ടാളം ജാലിയൻ വാലാ ബാഗിൽ (അമൃത് സർ) നടത്തിയ കൂട്ടക്കൊലയുടെ ദൃക്സാക്ഷി യായിരുന്നു ഉദ്ദം സിംഗ് എന്ന യുവാവ്. അന്ന് പ്രായം 19വയസ്. കരിനിയമങ്ങൾക്കെതിരേ സമാധാനപരമായി പ്രതിഷേധം രേഖപ്പെടുത്താൻ പതിനായിരങ്ങൾ തടിച്ചു കൂടിയ ജനക്കൂട്ടത്തിനു നേർക്ക്…
അശോകൻ പുത്തൂർ* കവിതയിലെനായാടിയാണ് ഞാൻ.ഒടുവിലെ പന്തിക്ക്അവസാന ഇലയെങ്കിലും ഇടുകസദ്യയുംമോറിക്കമഴ്ത്തലും കഴിഞ്ഞ്ചിറിതുടച്ച്നിങ്ങൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾപൊന്തമറഞ്ഞ് വയറ്റത്തടിച്ച്കവിതയിലെ തമ്പ്രാക്കളെഎന്റെ കവിതേ എന്റെ കവിതേയെന്ന്ചങ്കുപൊട്ടുംകവിതയിലെ കോമാളി.വെട്ടിമൂടുന്നതെങ്കിലും തരികഎച്ചിലുതിന്ന് ചത്തവനെന്ന്പേരുദോഷംവരാം…… സാരമില്ലകേൾവിക്കാരില്ലെങ്കിലുംകവിതചൊല്ലാൻ ഇഷ്ടമാണ്.കവിതയെനിക്ക്ജീവന്റെ കടകോൽ.ചാവുകടലിൽനിന്ന്പ്രാണലേക്കുള്ള പാലം.ചങ്കിലുടഞ്ഞ നിലവിളി.വിണ്ടകലത്തിലെ വറ്റ്……….ഞാൻകെട്ട ആത്മാവിലെതെറിച്ച വിത്ത്.മുറിഞ്ഞകൊമ്പിലെ കൂട്.വേരുകളില്ലാ വൃക്ഷത്തിലെ പൂവ്.കണ്ണേറ്റ കോലം.തീക്കിളി രാപ്പാർക്കും…
രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* പിന്നോട്ടു പാറുന്ന പക്ഷിയേത്പൂന്തേൻ നുകരുന്ന തേൻകുരുവിപിന്നോട്ടു പോകുന്ന ജീവിയേത്മൺകുഴിയ്ക്കുള്ളിലെ കുഴിയാനആനതൻ മൂക്കിന്റെ പേരെന്താണ്അയ്യേയറിയില്ലേ ” തുമ്പിക്കൈയ്യ് “എങ്കിലണപ്പല്ലിൽ പേരു ചൊല്ലൂഒന്നുമറിയില്ലെ “ആനക്കൊമ്പ് “തച്ചനെപ്പോലെ മരത്തിലാര്കൊച്ചു മരംകൊത്തിയല്ലെയത്അപ്പൂപ്പൻതാടി പറക്കുന്നെന്തെവിത്തു വിതയ്ക്കുവാൻ പോകയാണ്നർത്തനമാടുന്ന പക്ഷിയേത്പീലിവിടർത്തി മയിലല്ലയൊപാട്ടുകൾ പാടിത്തിമർക്കുന്നതൊകേട്ടറിവില്ലെ…
സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ‘അമ്മപറഞ്ഞെൻ മകനേ,യെന്നുംനന്മകൾ മാത്രം ചെയ്‌വൂനീനന്മകൾ ചെയ്‌തതി മാനുഷനായി-ട്ടുണ്മയ്ക്കുള്ളുയിരാകൂനീ’പുലരിപിറന്നാലോരോനിമിഷവു-മീലോകത്തിൻ ചെയ്തികളെ,എതിർത്തുതോൽപ്പിച്ചീടാനായ് നിജ,പാതകൾവെട്ടിത്തെളിപ്പുനീഅപ്പൊഴുമാ,മനതാരിൽ മകനേ-യുൾപ്പുളകംപൂണ്ടോർത്തീടൂ,ജന്മം നൽകിയൊരാ,ജഗതീശ്വര-കർമ്മത്തിൻ സുരുചിരഭാവം!ഓർക്കുന്നൂ,ഞാനിപ്പൊഴുമത്തിരു-വാക്കുകളാർദ്രമനന്തംഹാനിർമ്മമ ചിന്താധാരയിൽ മുങ്ങി,ചിന്മുദ്രാങ്കിതനായമലേ!നമുക്കുചുറ്റും കാണ്മതു നിത്യംമനുഷ്യമുഖമാണെന്നാലും,അതിന്റെയുൾമുഖമറിയാനായ്നാംനിതാന്ത ജാഗ്രതയോടേവം;തളർന്നിടാതനുരാഗപ്പൂങ്കുളിർ,ചൊരിഞ്ഞതീന്ദ്രിയ ഭാവനയാൽ,ഉണർന്നെണീപ്പൂ,നവകാവ്യാങ്കുര-ഗാനശതങ്ങളുമായിമുദാ.നിറഞ്ഞ ഹൃദയത്തോടിപ്രകൃതിയെ-യറിഞ്ഞു കാലംനീക്കീടാൻ,അമ്മപറഞ്ഞ വചസ്സുകളോർത്തോർ-ത്തുൻമുഖമങ്ങനെ നടകൊൾവേൻ!
മോഹൻദാസ് എവർഷൈൻ* ജന്മങ്ങളിനിയുമാശിപ്പതെന്തിന്ന് നീ –സോദരാ,ജന്മങ്ങൾ കർമ്മാതിഷ്ടിതം.ഈ ജന്മമെ വ്യർത്ഥമാക്കീടവേ,സ്വർഗ്ഗംകിനാക്കളിൽ നിനച്ചുറങ്ങുന്നവൻ നീ.നേരിന്റെമാർഗ്ഗമെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചൊരോഗൂഡതന്ത്രം തിരഞ്ഞിങ്ങുഴറവെ അന്യമായീടുന്നരികിലുള്ളൊരു സൗഭാഗ്യമെങ്കിലു-മറിയാതെ മഹാശുന്യതയെ പുല്കുന്നു നീ.കുരുതിക്കളമൊരുക്കി കാത്തിരിക്കവേശത്രുസംഹാരമല്ലാതെന്തുണ്ട് ഹൃത്തിൽവേദാന്തസാഗരം നീന്തികടന്നവരെങ്കിലുംശാന്തിതീരത്തണയുവാനാകാതെയല്ലോ.പ്രണയപിശാചുക്കൾ ചുടുനിണം തേടിഅലയുമൊരു ഭ്രാന്താലയത്തിൽ, കാമംകാവൽ നില്കുന്നു ചെന്നായ്ക്കളെപോൽഹൃദയം തുറക്കാതെ കാതരെ മടങ്ങുകനീമധുരഭാഷണമിത് പാഷാണമെന്നറിയുകസ്നേഹചിരാതുകളൂതികെടുത്തുവാൻഊഴം…
കലാകൃഷ്ണൻ പൂഞ്ഞാർ* എന്റെ സ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്തിനു കയറിനീ ചുമ്മാ ചുമ്മാദൃശ്യപഥത്തിൽ സസ്യശതങ്ങളിൽകണ്ടുനിൻ പ്രേമ തേജസ്ഫുലിംഗങ്ങൾഅബ്ദശതങ്ങൾക്കു ,മപ്പുറം നിന്നുംഎയ്തു വരുന്നെന്റെ യാത്മരഥത്തിൽഎന്നെ ത്രസിപ്പിക്കുമിന്ധനമായിഇല്ലയറിഞ്ഞില്ല യില്ലതിൻ മൂല്യംഅതുമിതുമൊന്നാകെയാലേ,ഇന്നറിയുന്നു അതിൻ മഹാമൂല്യംഎന്തിനിറങ്ങിപ്പോയി വഴിയോരം,വിട്ടിട്ടു ജീവിതരഥവേദിയെഎന്റെസ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്നിനി കയറും നീ ചുമ്മാ ചുമ്മാ ?കാലമില്ലാത്തതാം ദൂരേക്കു ദൂരെപായുന്ന…