Category: കവിതകൾ

രചന :- ബിനു. ആർ. ഓർമ്മയിൽ ജ്വലിക്കുന്നൂഒളിമങ്ങാത്ത കൗതുകംവിശാലമാം താമരപ്പാടത്തിൻവിസ്തൃതമാം ഇങ്ങേച്ചെരുവിൽതറ്റുടുത്തുനിൽക്കുമാതെങ്ങിൻതോപ്പിനുനടുവിൽമുത്തശ്ശൻതീർത്തൊരാനാലുകെട്ടിൻ പ്രൗഢമാംഎൻതറവാട്ടിൻമൗനചിത്രം.അതിന്നെലുകയിൽകൈയാട്ടിനിന്നാർത്തു-ചിരിക്കുന്നൂ വേലിപ്പരുത്തിയുംകടലാവണക്കും ചേലുള്ളതൂക്കം ചെമ്പരത്തിയുംകൊങ്ങിണിയും നല്ലവടുകപ്പുളിയൻ നരകവും.ഉണ്ടുഞങ്ങളഞ്ചാറുതായ്‌ –വഴിക്കാർ സമാനകളിടതൂർന്നബാല്യത്തിൻതുള്ളൽമനങ്ങൾകളിയാട്ടക്കാർ റബ്ബർപന്തുപോൽതൊത്തിച്ചാടുന്നവർതാമരവിടരുംപാടത്ത്കാത്തിരിക്കുന്നൂ, തെറ്റാലിയിൽഉരുണ്ടകല്ലുമായ്, വന്നിരിക്കുംഇരണ്ടകളെ പിടിക്കാൻ.ചില്ലറവായ്‌നോട്ടക്കാർമുത്തശ്ശൻതൻപിണിയാളുകൾവന്നുനിന്നുകിന്നാരംപറയാറുണ്ടെപ്പോഴുംപാടത്തെവെള്ളത്തിൽമത്സ്യത്തേരോട്ടങ്ങൾനടക്കാറുണ്ടെപ്പോഴുമെന്ന്ചൂണ്ടയിടലിൽ വിദഗ്ദ്ധരാകുംകൊസ്രാക്കൊള്ളികൾചട്ടംകേറ്റും ഞങ്ങൾവാലില്ലാ മരംകേറികളെ.മുത്തശ്ശനെന്നനാമഥേയത്തിൻപരാക്രമശാലിയെ പൂട്ടാൻമത്സ്യങ്ങളെപ്പിടിക്കരുതെന്നകല്പനയെ കല്ലേൽപ്പിളർക്കാൻഞങ്ങൾ വാല്യക്കാരെ-യിളക്കാൻ കച്ചകെട്ടിയിറങ്ങി-യവർ കോലാട്ടക്കാർ.തൊടിയിൽ താഴത്തേതിൻചാരേവിളങ്ങീടും…

ഓ ഹരിശങ്കരനശോകൻ* കുഞ്ഞ് വീട്ടിൽ വന്ന്നിക്കറൂരിയപ്പൊൾഇളംതുടകൾക്ക് കുറുകെകരിനീലപ്പാടുകൾഎന്താ കുഞ്ഞേഎന്ന് ചോദിച്ചപ്പൊൾമിസ് തല്ലി എന്ന് പറഞ്ഞുഏത് മിസാ കുഞ്ഞേ തല്ലിയെഎന്ന് ചോദിച്ചപ്പൊൾസോഷ്യൽ മിസ് എന്ന് പറഞ്ഞുസോഷ്യൽ മിസെന്തിനാ കുഞ്ഞേ തല്ലിയെഎന്ന് ചോദിച്ചപ്പൊൾപുതിയ ഹാജർ ബുക്കിൽപേര് കാണാത്ത കൊണ്ടാന്ന് പറഞ്ഞുപഴയ ബുക്കെവിടെ പോയ്എന്ന് ചോദിച്ചപ്പൊൾഅത്…

Shihabuddin Purangu* പിറക്കാതെ പോയവനേഉമ്മയുടെ മടിത്തട്ടിനെ ,അവളുടെ കരുതലാഴങ്ങളെഅറിയാതെ പോയവനേനോവുപർവ്വങ്ങളേറെയാംഗർഭം ചുമന്നൊടുവിലായ്നിൻ കുഞ്ഞുകരച്ചിലിൽ വിരിയേണ്ടു-മമ്മ തൻ ആത്മനിർവൃതിയാമിളംനിലാവിനിടം നൽകാതെ പോയവനേമരുഭൂമിയുടെ താപവുംമരുപ്പച്ചയുടെ ആർദ്രതയുമുള്ളഎന്റെ നെഞ്ചുകൂടിൻചൂടും ചൂരുമേറ്റുറങ്ങാൻവിധിക്കാതെ പോയവനേഎന്റെ മരുയാത്രകൾക്ക്തണലും തണുപ്പുമാകാൻകനിയാതെ പോയവനേനിൻ ചിരിക്കൊഞ്ചലുകൾക്കായ്നോമ്പുനോറ്റിരുന്ന മാനസങ്ങളിൽനിത്യനോവിൻ നീരദംപടർത്തി മറഞ്ഞു പോയവനേനിമിഷാർദ്രങ്ങൾ പോലുമരുളാതെഗർഭപാത്രത്തിനിരുട്ടിൽ നിന്ന്ഖബറിനിരുട്ടിലേക്ക്നേരെ…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* എന്നോ,തുടങ്ങിയ യാത്രതന്നന്ത്യമി-ങ്ങെന്നെന്നറിഞ്ഞിടാതേവം;ഏതോവിദൂരമാം തീരത്തിലേക്കെന്റെചേതസ്സുയർന്നേറിടുന്നു!സൃഷ്ട്ടിതന്നുൾപ്പൊരുളെന്തെന്നു ചിന്തിച്ചുദൃഷ്ടി മിഴിച്ചഹോ,നിൽക്കേ;ഞെട്ടറ്റുപൂവിന്നുമുൻപേ പൊഴിയുന്നമൊട്ടുകളെത്ര ഞാൻ കണ്ടു !ഞാനെന്ന ബോധത്തിൽ നിന്നുയിർപ്പൂ സർവ-മാ,നർമ്മഗീതികൾ പാടി!ആവുന്നതാർക്കതിന്നാന്തോളനങ്ങളെ-യാവോ,നിഷ്പന്ദമാക്കീടാൻ?ജീവന്റെ ഭാവപ്പകർച്ചകളോരോന്നു-മാവിലമേതും മറന്നേൻഓർക്കുന്നിതത്യത്ഭൂതപ്രേമസൗരഭംഓർത്തിടാനാവുകില്ലേലും!കാലമച്ചങ്ങലക്കണ്ണികൾകൊണ്ടെന്നു-കാലുകൾബന്ധിച്ചിടുന്നോ,അന്നോളമീയെന്റെയാത്രയഭംഗുരംമന്നിലീഞാൻ തുടർന്നീടുംജീവിതമാം നിലക്കണ്ണാടിയിങ്കലെൻ,പാവന സ്വപ്നങ്ങളൊന്നായ്,ബിംബിച്ചുനിൽക്കുന്നിതാത്മസമാഗമ-കാംബോജി രാഗങ്ങൾ മീട്ടി!ആരേ,നിയോഗിച്ചു,ഭൂമിയിൽ വിശ്വൈക-സാരങ്ങളോരുവാൻ നമ്മെ?ആയതിൻ മുന്നിലായാദരവോടതി-കായരായ്തന്നെനാം നിൽപ്പൂഒന്നേ,യറിഞ്ഞിടാനുള്ളു,നമുക്കുള്ളി-ലൊന്നിന്നമൂർത്ത സങ്കൽപ്പം!ഇന്നിൻ വിഹായസ്സിൽ പാറിപ്പറന്നതു,നന്നായറിവു,നാമാർദ്രം.

ശിവരാജൻ കോവിലഴികം* ഓർത്തെടുക്കുവാൻ മാത്രമായിന്ത്യയിൽവന്നുപോകുന്നു ഗാന്ധിജയന്തികൾഓർമ്മയില്ലിന്നു ഭാരതപുത്രനെ,നമ്മൾകേട്ടുകേട്ടു മറന്നുപോയെപ്പൊഴോ !ഇത്രമേലാഴത്തിലിന്ത്യതന്നാത്മാവുതൊട്ടൊന്നറിഞ്ഞവരാരാരുമുണ്ടോ ?ഇന്ത്യനെന്നോതുവാനിത്രമേലർഹനാ-യില്ലില്ലയാരുമേ ചൊല്ലാം നിസ്സംശയം .ഒരു വട്ടക്കണ്ണട,യതിന്നുള്ളിൽ സൗമ്യതഒറ്റമുണ്ടും വടിയും ഗാന്ധിതൻ വേഷം !എൻജീവിതംതന്നെ എന്റെ സന്ദേശമതുചൊല്ലുവാൻ ഗാന്ധിയല്ലാതാരു പാരിതിൽ ?വിപ്ലവത്തിൻ പുതുമാർഗ്ഗ,മഹിംസയെ-ന്നാ വിശ്വയോഗി പഠിപ്പിച്ചു നമ്മളെഗ്രാമങ്ങളിൽനിന്നുതന്നെ തുടങ്ങണംനാടിൻവികസനം കേട്ടില്ലതാരുമേഒരു പുഷ്പചക്രത്തിന്നുള്ളിൽക്കുരുക്കിട്ടു…

സലീം മുഹമ്മദ്‌.* സൂര്യന്റെചിരി തെളിഞ്ഞ മുഖത്തുനിന്ന്മധു നിറഞ്ഞ വാക്കുകൾഅരുവിപോലൊഴുകി.കരങ്ങൾകുളിർ കാറ്റായി തലോടി.നോക്കൊരു ബാലാർക്കനായിതഴുകി.ഒഴുക്കിലേക്കവൾനഗ്നയായിഒതുക്കുകളിറങ്ങി.ആസകലംനനഞ്ഞുകുളിർന്നു.നിർവൃതിയുടെ പരകോടിയിൽനിമീലിതയായി.സ്ഫടികതുല്യജലാശയത്തിനടിയിൽഇളകിയാടുന്ന സൂര്യനെഅവൾ ഉള്ളത്തിൽപ്രതിഷ്ഠിച്ചു.ഉച്ചിയിൽ സൂര്യൻജലകേളികഴിഞ്ഞ്ദയാരഹിതംപടിഞ്ഞാട്ടിറങ്ങി.സൂര്യന് തന്നെപ്പോലൊരുഹൃദയമുണ്ടെന്നു നിനച്ചത്അബന്ധമായിഎന്നറിയുമ്പോളേക്കുംഅവൾക്കു ചുറ്റുംഇരുട്ട് പരന്നിരുന്നു.

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* എഴുതാൻ മറന്നൊരു കവിതയാണോമൽനീഎഴുതാതിനി,യെനിക്കൊട്ടുവയ്യതഴുകാൻ മറന്നൊരു കനവാണെനിക്കുനീതഴുകാതിരിക്കാനുമൊട്ടുവയ്യജന്മാന്തരങ്ങൾതൻ കർമ്മബന്ധങ്ങളാൽനമ്മളിരുമെയ്യായ് പിറന്നു!ഉണ്മയാർന്നുന്മുഖമാത്മസൗഗന്ധിക-പ്പൊൻപുലർപൂക്കളായ്നിന്നു!എത്രകാലം പ്രേമസുരഭിയായ് സൗവർണ്ണ-ശില്പങ്ങളുള്ളിൽമെനഞ്ഞു!ഇപ്രപഞ്ചത്തിൻ നിഗൂഢസത്യങ്ങളെ-യുൾപ്പൂവിലിട്ടുകടഞ്ഞു!എത്രകാലം നമ്മൾ രണ്ടുദിക്കിൽ രണ്ടുവള്ളത്തിലേറിത്തുഴഞ്ഞു!എന്നാലുമാത്മാവുകൊണ്ടുനാം തങ്ങളിൽഒന്നെന്നഭാവമറിഞ്ഞു!ജീവന്റെയോരോമിടിപ്പിലും ഞാൻകേൾപ്പു,ആ വശ്യസൗന്ദര്യഗീതം!ആനന്ദഭൈരവീരാഗം തുളുമ്പുന്നൊ-രാ,നവ്യഭാവസംഗീതം!നിർമ്മമ ചിന്താതരംഗങ്ങളാലെത്രസർഗ്ഗസ്സപര്യകൾ നാം തെളിച്ചു!അദ്വൈത ഭാവവിഭൂതിചൊരിഞ്ഞെത്ര;അജ്ഞാത ചിത്രങ്ങൾ നാം രചിച്ചു!ഇനിനിന്മൊഴികളി,ലെൻജീവരേണുക്കൾകിനിയട്ടൊരുഷസ്സന്ധ്യയായ് പ്രിയേ,ഞാൻഇനി,നിന്മിഴികളിൽ വനജ്യോൽസ്‌നയായ് പുലർ-ന്നനവദ്യദർശനമേകട്ടെ ഞാൻഅറിവിന്റെയമരപദമേറിപ്പറക്കിലും,അറിയുന്നുഞാൻ…

ജയശങ്കരൻ ഒ ടി (എല്ലാ പെൺകുഞ്ഞുങ്ങൾക്കും വേണ്ടി) രാജകുമാരി രാജകുമാരിരാക്കുയിൽ പാടി മയങ്ങിനാട്ടു വെട്ടത്തിൻ കുളമ്പടി നേർത്തു പോയ്കാട്ടു ദൈവങ്ങളുറങ്ങി.ആറ്റുമണലിൻ ചിരിയിൽ മയങ്ങിയപാതിരാക്കാറ്റുമൊതുങ്ങിരാജകുമാരി രാജകുമാരിരാജകുമാരനിങ്ങെത്തുംകാറ്റിൻ സുഗന്ധം കഥകൾ പറയുമ്പോൾകാതിനെന്തിമ്പമാണെന്നോകാത്തിരിപ്പിൻ്റെ വിശേഷങ്ങളോതുവാൻനാവിനെന്തൂറ്റമാണെന്നോരാജകുമാരി രാജകുമാരിരാജകുമാരനിന്നെത്തുംപാദസരങ്ങൾ കിലുങ്ങിയും കണ്ണുകൾപാതിയടഞ്ഞും തുറന്നുംകാട്ടുഞാവൽ തേൻ കിനിയുന്ന ചുണ്ടിലെപാട്ടിൻ പദങ്ങൾ…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* കെട്ടുപോയല്ലോകാലം,കഷ്ടമെന്തുചൊന്നിടാൻദുഷ്ടശക്തികൾ മദി-ച്ചൊട്ടുവാഴുന്നൂ,നീളെ!അമ്മതൻ മുലപ്പാലു-ണ്ടൊരുനാൾ തഴച്ചവർചെമ്മെയ,മ്മാറിൽ കത്തി-യേറ്റിയട്ടഹസിപ്പൂ!അമ്മഹാമനീഷിയാംവാല്മീകിയഹോപാടി,ധർമ്മ വിധ്വംസനംക-ണ്ടൊരുനാൾ കണ്ണീരിറ്റി!‘മാനിഷാദ’യെന്നുച്ചൈ-സ്തരാമാവചസ്സേവം,കാനനാന്തരഗഹ്വ-രോദാരസമസ്യയായ്!വേദനതൻ മുൾക്കുരി-ശേന്തിനിൽക്കുന്നൂ,ലോകംചേതനയെന്തെന്നില്ലാ-തുഴലുന്നഴൽപേറി!വേദവാക്യങ്ങൾ കാറ്റിൽപറത്തിക്കൊണ്ടേ ചിലർ,ഖ്യാതിപൂണ്ടുയർന്നിടാൻവെമ്പൽകൊള്ളുന്നൂ,നിത്യം!മതങ്ങൾ മനുഷ്യന്റെമനസ്സിൽ കുടിയേറി,ചിതതീർക്കുന്നൂ,രക്ത-ബന്ധങ്ങൾ മറന്നയ്യോ!ഇത്തിരിക്കാലം മണ്ണിൽജീവിച്ചുമരിക്കേണ്ടോർ,ഹൃത്തടമെന്തേ,യാറ്റം-ബോംബാക്കി മാറ്റീടുന്നു!മതത്തിൻ പേരിൽ പിടി-ച്ചടക്കുന്നുനാംഭൂമി,മതത്തിൻ പേരിൽ തളയ്-ക്കുന്നതിൽ ദൈവങ്ങളെ!മർത്യനെ,മർത്യൻ കൊല-ചെയ്തിടുന്നതിക്രൂരംമസ്തകം മതഭ്രാന്തിൻതീച്ചൂളയാക്കിപ്പിന്നെ!സൃഷ്ടിതന്നപാരമാംഭാവവൈശിഷ്ട്യങ്ങളെ,ദൃഷ്ടികൾ തുറന്നൊട്ടുസ്പഷ്ടമായ് കാണ്മൂ നമ്മൾചിന്തയിൽ നിന്നുംസ്വയ-മൂർന്നെത്തിടട്ടേ ജീവ-സ്പന്ദനമായ് വിശ്വൈക-സത്യത്തിൻ…

Naren Pulappatta അകം പൊള്ളിച്ചുപോവുന്നഓര്‍മ്മകളെ വേറെന്തു പേരിട്ടുവിളിക്കും…കനത്ത് കൈച്ച് ചങ്കിലോളം എത്തികണ്ണിലേക്ക് കിനിഞ്ഞിറങ്ങുന്നകണ്ണീരിനും ഒരു പേര് കണ്ടെത്തണം…ഊതിയുരുക്കി വച്ച ഒരിക്കലുംനടക്കാന്‍ വഴിയില്ലന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടുംഓമനിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നസ്വപ്നങ്ങളെ വിളിക്കാന്‍ പേരെന്തുണ്ട്….കരളില്‍ കാച്ചിക്കുറുക്കി കടുപ്പത്തിലാറ്റിയെടുത്തകവിതയെ എന്താണ് വിളിക്കെണ്ടത്…..ദുരിതം പേറി നൊണ്ടിയും കിതച്ചുംവിയര്‍ത്തും വിറച്ചും തീര്‍ക്കുന്നജീവിതത്തിന് മറ്റെന്തുപേരുണ്ട്…..ഒന്നേ അറിയൂനിലക്കാത്ത…