Category: കവിതകൾ

ജോളി ഷാജി… അന്നും ആ മൺകുടിലിൻഉമ്മറത്ത് കത്തിയെരിയുന്നമണ്ണെണ്ണ വിളക്കുമായി അമ്മവഴിക്കണ്ണുമായി കാത്തിരുന്നു..കാലം ഏറെയായ് തുടങ്ങിയആ കാത്തിരുപ്പ് ജീവിതസായന്തനത്തിലും തുടരുന്നു..ദൂരെ നിന്നും കാണുന്നചൂട്ടുകറ്റ വെളിച്ചം അടുത്തുവരുമ്പോൾ ഉച്ചത്തിൽ മുഴങ്ങികേൾക്കുന്നു തൊണ്ടകുത്തിപുറത്തുവരുന്ന ചുമയുടെ ശബ്ദം..ആറു പെറ്റു മക്കളെയെങ്കിലുംആറും അവരെ തനിച്ചാക്കിപോയി..പകലന്തിയോളം പാടത്തുംപറമ്പിലും മാട്പോൽ പണിതിട്ടുകിട്ടുന്ന…

വി.ജി മുകുന്ദൻ ✍️ കത്തിതീർന്ന പകൽവീണുടഞ്ഞു;വെയിലേറ്റു വാടിയതെരുവിന്നോരങ്ങളിൽവിശപ്പുതിന്ന് തളർന്നകണ്ണുകൾഓർമകൾ പുതച്ചിരിക്കുന്നുണ്ട്..!ദുഃഖം കടിച്ചുതൂങ്ങുന്നമുഖവുമായിരാത്രിപടിഞ്ഞാപ്പുറത്തുനിന്നുംതെരുവിലേക്കിറങ്ങുന്നു;പകൽ കൊഴിഞ്ഞ വീഥികൾഇരുൾ മൂടി മയങ്ങാനൊരുങ്ങുന്നു.ഓടിക്കിതച്ച്യാത്ര തുടരുന്ന ജീവിതംകടം പറഞ്ഞ ജീവനുമായ്എരിഞ്ഞു തീരുന്ന പകലിനൊപ്പംവെയിൽ വിരിച്ച് വിയർപ്പാറ്റിഏങ്ങി വലിച്ച്പടികടന്ന് വരുന്നുണ്ട്..!മണ്ണെണ്ണ വിളക്കിന്റെതിരിനീട്ടികാത്തുനിൽക്കുന്നതിരിയണഞ്ഞ കണ്ണുകൾശ്വാസം നിലച്ച പുകയടുപ്പൂതി-കത്തിയ്ക്കുവാൻകാത്തിരിയ്ക്കുന്നു,കണ്ണിലും മനസ്സിലുമിത്തിരിവെട്ടം തെളിയട്ടെവിശപ്പിന്റെ നഗ്നത…

ജി.രാജശേഖരൻ* തൽക്ഷണമെത്താൻതയ്യാറുള്ളൊരതിഥിക്ഷണനേരദൂരത്തു കാത്തിരിപ്പുണ്ട്. വിളിക്കുകിൽ കേൾക്കുംമുമ്പെത്തുമതിഥി,വിളക്കിൽ പുത്തൻതിരികൾ കൊളുത്തീടും. പൂർണ്ണപ്രകാശം പതിയാത്തലൗകികാലൗകികപ്രതലങ്ങൾ കാണുമാറാകും! എങ്ങും പുഞ്ചിരി പൂക്കുംനിത്യവസന്തം.തേങ്ങലിൻ നേർത്തൊരുസ്വരമെങ്ങുമില്ല. ശാന്തിതൻ മൗനമഹാസമുദ്രങ്ങളിൽമുക്തിതൻ സ്വർഗ്ഗീയതാളലയ സ്വസ്തി! വിശപ്പും വിഷാദവും കാമം ദാഹവുംവിരക്തിയും തൃപ്തിയുംജഡസംജ്ഞകൾ! അറിയാൻ വൈകുംലൗകികസത്യമിതു,അറിവിൻ യന്ത്രംഅതിമന്ദം ചലിപ്പൂ. അതിനാലനുഭവിപ്പൂവതിദുഃഖംആദ്യാവസാനമീ ജന്മംമനുഷ്യന്മാർ! മുൻപിന്നറിയാത്തൊരജ്ഞാതകാലത്തി…

മംഗളാനന്ദൻ* ( 1919-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് പട്ടാളം ജാലിയൻ വാലാ ബാഗിൽ (അമൃത് സർ) നടത്തിയ കൂട്ടക്കൊലയുടെ ദൃക്സാക്ഷി യായിരുന്നു ഉദ്ദം സിംഗ് എന്ന യുവാവ്. അന്ന് പ്രായം 19വയസ്. കരിനിയമങ്ങൾക്കെതിരേ സമാധാനപരമായി പ്രതിഷേധം രേഖപ്പെടുത്താൻ പതിനായിരങ്ങൾ തടിച്ചു കൂടിയ ജനക്കൂട്ടത്തിനു നേർക്ക്…

അശോകൻ പുത്തൂർ* കവിതയിലെനായാടിയാണ് ഞാൻ.ഒടുവിലെ പന്തിക്ക്അവസാന ഇലയെങ്കിലും ഇടുകസദ്യയുംമോറിക്കമഴ്ത്തലും കഴിഞ്ഞ്ചിറിതുടച്ച്നിങ്ങൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾപൊന്തമറഞ്ഞ് വയറ്റത്തടിച്ച്കവിതയിലെ തമ്പ്രാക്കളെഎന്റെ കവിതേ എന്റെ കവിതേയെന്ന്ചങ്കുപൊട്ടുംകവിതയിലെ കോമാളി.വെട്ടിമൂടുന്നതെങ്കിലും തരികഎച്ചിലുതിന്ന് ചത്തവനെന്ന്പേരുദോഷംവരാം…… സാരമില്ലകേൾവിക്കാരില്ലെങ്കിലുംകവിതചൊല്ലാൻ ഇഷ്ടമാണ്.കവിതയെനിക്ക്ജീവന്റെ കടകോൽ.ചാവുകടലിൽനിന്ന്പ്രാണലേക്കുള്ള പാലം.ചങ്കിലുടഞ്ഞ നിലവിളി.വിണ്ടകലത്തിലെ വറ്റ്……….ഞാൻകെട്ട ആത്മാവിലെതെറിച്ച വിത്ത്.മുറിഞ്ഞകൊമ്പിലെ കൂട്.വേരുകളില്ലാ വൃക്ഷത്തിലെ പൂവ്.കണ്ണേറ്റ കോലം.തീക്കിളി രാപ്പാർക്കും…

രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* പിന്നോട്ടു പാറുന്ന പക്ഷിയേത്പൂന്തേൻ നുകരുന്ന തേൻകുരുവിപിന്നോട്ടു പോകുന്ന ജീവിയേത്മൺകുഴിയ്ക്കുള്ളിലെ കുഴിയാനആനതൻ മൂക്കിന്റെ പേരെന്താണ്അയ്യേയറിയില്ലേ ” തുമ്പിക്കൈയ്യ് “എങ്കിലണപ്പല്ലിൽ പേരു ചൊല്ലൂഒന്നുമറിയില്ലെ “ആനക്കൊമ്പ് “തച്ചനെപ്പോലെ മരത്തിലാര്കൊച്ചു മരംകൊത്തിയല്ലെയത്അപ്പൂപ്പൻതാടി പറക്കുന്നെന്തെവിത്തു വിതയ്ക്കുവാൻ പോകയാണ്നർത്തനമാടുന്ന പക്ഷിയേത്പീലിവിടർത്തി മയിലല്ലയൊപാട്ടുകൾ പാടിത്തിമർക്കുന്നതൊകേട്ടറിവില്ലെ…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ‘അമ്മപറഞ്ഞെൻ മകനേ,യെന്നുംനന്മകൾ മാത്രം ചെയ്‌വൂനീനന്മകൾ ചെയ്‌തതി മാനുഷനായി-ട്ടുണ്മയ്ക്കുള്ളുയിരാകൂനീ’പുലരിപിറന്നാലോരോനിമിഷവു-മീലോകത്തിൻ ചെയ്തികളെ,എതിർത്തുതോൽപ്പിച്ചീടാനായ് നിജ,പാതകൾവെട്ടിത്തെളിപ്പുനീഅപ്പൊഴുമാ,മനതാരിൽ മകനേ-യുൾപ്പുളകംപൂണ്ടോർത്തീടൂ,ജന്മം നൽകിയൊരാ,ജഗതീശ്വര-കർമ്മത്തിൻ സുരുചിരഭാവം!ഓർക്കുന്നൂ,ഞാനിപ്പൊഴുമത്തിരു-വാക്കുകളാർദ്രമനന്തംഹാനിർമ്മമ ചിന്താധാരയിൽ മുങ്ങി,ചിന്മുദ്രാങ്കിതനായമലേ!നമുക്കുചുറ്റും കാണ്മതു നിത്യംമനുഷ്യമുഖമാണെന്നാലും,അതിന്റെയുൾമുഖമറിയാനായ്നാംനിതാന്ത ജാഗ്രതയോടേവം;തളർന്നിടാതനുരാഗപ്പൂങ്കുളിർ,ചൊരിഞ്ഞതീന്ദ്രിയ ഭാവനയാൽ,ഉണർന്നെണീപ്പൂ,നവകാവ്യാങ്കുര-ഗാനശതങ്ങളുമായിമുദാ.നിറഞ്ഞ ഹൃദയത്തോടിപ്രകൃതിയെ-യറിഞ്ഞു കാലംനീക്കീടാൻ,അമ്മപറഞ്ഞ വചസ്സുകളോർത്തോർ-ത്തുൻമുഖമങ്ങനെ നടകൊൾവേൻ!

മോഹൻദാസ് എവർഷൈൻ* ജന്മങ്ങളിനിയുമാശിപ്പതെന്തിന്ന് നീ –സോദരാ,ജന്മങ്ങൾ കർമ്മാതിഷ്ടിതം.ഈ ജന്മമെ വ്യർത്ഥമാക്കീടവേ,സ്വർഗ്ഗംകിനാക്കളിൽ നിനച്ചുറങ്ങുന്നവൻ നീ.നേരിന്റെമാർഗ്ഗമെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചൊരോഗൂഡതന്ത്രം തിരഞ്ഞിങ്ങുഴറവെ അന്യമായീടുന്നരികിലുള്ളൊരു സൗഭാഗ്യമെങ്കിലു-മറിയാതെ മഹാശുന്യതയെ പുല്കുന്നു നീ.കുരുതിക്കളമൊരുക്കി കാത്തിരിക്കവേശത്രുസംഹാരമല്ലാതെന്തുണ്ട് ഹൃത്തിൽവേദാന്തസാഗരം നീന്തികടന്നവരെങ്കിലുംശാന്തിതീരത്തണയുവാനാകാതെയല്ലോ.പ്രണയപിശാചുക്കൾ ചുടുനിണം തേടിഅലയുമൊരു ഭ്രാന്താലയത്തിൽ, കാമംകാവൽ നില്കുന്നു ചെന്നായ്ക്കളെപോൽഹൃദയം തുറക്കാതെ കാതരെ മടങ്ങുകനീമധുരഭാഷണമിത് പാഷാണമെന്നറിയുകസ്നേഹചിരാതുകളൂതികെടുത്തുവാൻഊഴം…

കലാകൃഷ്ണൻ പൂഞ്ഞാർ* എന്റെ സ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്തിനു കയറിനീ ചുമ്മാ ചുമ്മാദൃശ്യപഥത്തിൽ സസ്യശതങ്ങളിൽകണ്ടുനിൻ പ്രേമ തേജസ്ഫുലിംഗങ്ങൾഅബ്ദശതങ്ങൾക്കു ,മപ്പുറം നിന്നുംഎയ്തു വരുന്നെന്റെ യാത്മരഥത്തിൽഎന്നെ ത്രസിപ്പിക്കുമിന്ധനമായിഇല്ലയറിഞ്ഞില്ല യില്ലതിൻ മൂല്യംഅതുമിതുമൊന്നാകെയാലേ,ഇന്നറിയുന്നു അതിൻ മഹാമൂല്യംഎന്തിനിറങ്ങിപ്പോയി വഴിയോരം,വിട്ടിട്ടു ജീവിതരഥവേദിയെഎന്റെസ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്നിനി കയറും നീ ചുമ്മാ ചുമ്മാ ?കാലമില്ലാത്തതാം ദൂരേക്കു ദൂരെപായുന്ന…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ‘ഒരു വിപ്ലവതാരകകൂടിപ്പൊലിഞ്ഞുപോയല്ലോ,ചിരകാലസ്വപ്നശതങ്ങൾക്കുണർത്തുപാട്ടോതി!ഇനിയിതുപോലുണ്ടാകില്ലൊരു മാനുഷകുലജാതതനിമയെഴും മലയാളത്തിൻ മധുരവചസ്സായി’…പട്ടിണികൊണ്ടുഴലും മാനവനൊരുകൈത്താങ്ങേകാൻകൊട്ടിയടച്ചോരാ,വാതിൽതഴുതുപൊളിച്ചേവം;സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൻവെൺശംഖധ്വാനവുമായിവിടെആദർശ ശുദ്ധിപകർന്നടരാടിയ മാതാവേ;ഏകുന്നൂ,ഞങ്ങളൊരായിരമാദരപുഷ്പങ്ങൾആ ദിവ്യസ്മരണയിലശ്രുകണങ്ങൾ പൊഴിച്ചാവോജന്മിത്തംകൊടികുത്തിക്കൊടുവാളോങ്ങിയ നേരം,നിൻ സിരകൾ തിളച്ചുമറിഞ്ഞതു കണ്ടവരല്ലീനാംഒരു കൈത്തിരി വെട്ടം തേടിനടന്നോർ ഞങ്ങൾക്കായ്,അവിടുന്നുപകർന്നതു സൂര്യവെളിച്ചമതൊന്നത്രേ!നിൻചിതയിൽ കത്തിക്കാളുമനശ്വരചിന്തകളീ-ജന്മങ്ങൾക്കവികലശക്തി പകർന്നുയിർകൊള്ളട്ടെആ ധീരോജ്വല കർമ്മത്തിൻ സരണിതെളിച്ചീടാൻആവട്ടെ നിന്നുടെപിൻതലമുറകൾക്കെന്നെന്നുംവിയദങ്കണവീധിയിലൊരുപുതു വിപ്ലവതാരകയായ്ഉദയപ്പൊൻ കതിരുപൊഴിച്ചേ,യുണരുകയെന്നോനീ!ജാതിമതപ്പാഴിരുളലകൾ പാടെയകറ്റീടാൻ,ഏതിരവുംപകലുകളാക്കി…