കാലം
രചന : ബാബു ഡാനിയേൽ ✍ മണ്‍ചിരാതുകള്‍ കത്തിച്ചു ഞാനെന്‍മണ്‍കുടിലിന്‍റെയുള്ളിലായിപ്പൊഴുംമണ്‍മറഞ്ഞൊരു കാലത്തെയോര്‍ത്ത്നിര്‍ന്നിമേഷനായ് മൂകമായ് നില്‍പ്പു. മണ്‍മറഞ്ഞവര്‍ എന്റെ പിതാമഹര്‍കണ്‍നിറഞ്ഞു വയറൊട്ടിനിന്നവര്‍വെണ്‍മയോലുന്ന സംസ്കാരസഞ്ചയംവെണ്‍നിലാവായ് തന്നിട്ടുപോയവര്‍ അഴകൊഴുകുന്നോരെന്‍ പുഷ്പവാടികള്‍അഴലുമാത്രമാണിന്നതിന്‍സൗഭഗംകഴുകു്, കാകനും പാറുന്നു വാനിലായ്കഴുമരങ്ങളും നില്‍ക്കുന്നു ചുറ്റിലും കലികപോലുള്ള പിഞ്ചിളംപൂവൂടല്‍കൊത്തിയാര്‍ക്കുന്നു കാലന്‍, കഴുകുകള്‍കണികയോളവും ഇല്ലില്ല സ്നേഹവുംകരുണവറ്റാത്ത…