www.ivayana.com
രചന : ജോർജ് കക്കാട്ട്✍ ഇപ്പോഴും മന്ത്രിക്കുന്ന വേനൽപച്ചയും ശരത്കാലത്തിന്റെസുന്ദരമായ സ്വർണ്ണവുംനമ്മുടെ ഇരുണ്ട ഭൂമിയിൽ ഇവിടെനിന്ദ്യമായി കുലുങ്ങുന്ന ആകാശത്തിന്അറുതി വരുത്താൻ അസാധാരണമായയോജിപ്പിൽ ശ്രമിക്കുന്നു.ശക്തമായ ആഘാതത്തിൽശിഥിലമാകുന്ന മേഘങ്ങൾ,അവർ സ്വയം സഹതാപത്തിലേക്ക്ഉരുകുകയാണെന്ന പ്രതീതി നൽകുകയുംഎന്റെ കൺമുന്നിലെ എന്റെ വികാരങ്ങളിൽനിന്ന് വരാനിരിക്കുന്ന മൂടുപടംനീക്കം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നു.ചില…
രചന : അനിയൻ പുലികേർഴ്‌ ✍ കാലമെത്ര നടന്നു തീർത്തുകാര്യങ്ങളെത്ര നടന്നു വേഗാൽകാലത്തിൻ വേഗത്തിനപ്പുറത്ത്കാണുവാൻകണ്ണ്കൂർപ്പിക്കേണ്ടനേർക്കാഴ്ച മുന്നിലൂള്ളപ്പോൾപോരാട്ടത്തിൻ്റെ യാസദ്ഫലങ്ങൾകേരളമാർജിച്ച ഉന്നതങ്ങൾചേർത്തു പിടിച്ചൊന്നു നോക്കൂകിൽകാണാമതിലൊക്കെ കൈയൊപ്പ്നിറമില്ലാത്തൊരാ ബാല്യത്തിൽകുടിച്ച തൊക്കെ യുംകൈപ്പു നിര്പതറിയില്ലൊട്ടും യാത്രയിങ്കൽജീവിതത്തെ തൊട്ടറിഞ്ഞല്ലോമണ്ണിൽ കനകം വിളയിക്കുന്നോർമണ്ണിനെക്കാൾ താണ ജീവിതത്തിൽമണ്ണിൻ മക്കളെ തൊട്ടറിഞ്ഞുഅടിമകൾ തോൽക്കും…
രചന : പിറവം തോംസൺ ✍ ഏറെയിനിയും പറയുവാനുണ്ടെനിക്ക്!കേൾക്കുവാൻ സമയമില്ലയല്ലോ നിനക്ക്!പണ്ടു നമ്മൾ നട്ട ചമ്പകം പൂത്തതുംരണ്ടിണക്കുരുവികൾ പറന്നു വന്നതിൽകൊക്കുരുമ്മി കളി പറഞ്ഞിരുന്നതുംതൊട്ടടുത്തു നിന്ന മുല്ലവള്ളിയതിൽപടർന്നു കേറി വരിഞ്ഞു പുണർന്നതുംകണ്ടു നിന്നു ഹാ ഞാൻ വിങ്ങിക്കരഞ്ഞതുംപിന്നെ നിന്നെയോർത്തങ്ങനെയിരുന്നതുംപകൽ ക്കിനാക്കളാണിന്നെന്നിരിക്കിലുംമറക്കുകില്ലോമനേ മരിക്കുവോളംഞാനതൊരിക്കലും….കൈത പൂത്ത…
രചന : ഹരിദാസ് കൊടകര✍ മഴക്കാലമാണ്..നിഴൽക്കൂവകൾ,കാണുന്നതെല്ലാം,ഖനനം നടത്തി;തോൽച്ചെപ്പിലാക്കി-തൻ-ഇഷ്ടം പുതച്ചു. സമഷ്ടിവാദം-കുഴിയെടുക്കുവോർചോദ്യങ്ങളെല്ലാം,കൊത്തിപ്പറുക്കി-പുൽക്കൂനയിട്ടു.ഈർപ്പം തുരത്തി;തടം തോരാനിരുന്നു. പ്രത്യയദർശനം..നിത്യവഴുതന;തെങ്ങറ്റമെത്തി.നീൾക്കൂടുകെട്ടി,ഭൂതലിപികളിൽ-എഴുത്തോല പാകി. കരിനിഴലായ്കൊത്തിയാളുന്നപക്ഷികൾകന്മതിൽച്ചാടികനലരികിലെത്തി.ബാക്കി പ്രാണൻ-വിശന്നു. മുറിച്ചൂട്ടിലെത്തീ-മന്ദാര മൂകത;മനം തൊട്ടുഴിഞ്ഞും,മൃതി ചാരി നിന്നു.കാലറ്റ വീടുകൾ-പ്രാകിക്കൊഴിച്ചും;നിലതെറ്റിയെന്ന്-കൈവിട്ട ലോകം. അധിനിവേശകർ..പരക്കുന്ന കാലം;നാല്പാമരങ്ങൾ,തണൽ ദേശമാക്കി.മണ്ണും മരങ്ങളുംജലനിശ്ചയത്താൽഹരിത വിംശതിപാകാനെടുത്തു. ഓർമ്മപ്പതിവുകൾമൺമേനിയാക്കി.നിഴൽക്കൂവ സർപ്പം,ഇഴയാനുറച്ചു.സൂക്ഷിച്ച്..കീഴെ കല്ലിളകിയിട്ടുണ്ട്.
രചന : മോഹനൻ താഴത്തേതിൽ അകത്തേത്തറ✍ കുഞ്ഞൻപൂച്ച കുട്ടിക്കുറുമ്പൻപൂച്ചകുഞ്ഞുനാളിലേയെന്റെ വീട്ടിൽവന്നുഅമ്മയെക്കാണാതെ തേടിയലഞ്ഞവൻഎന്റെമുന്നിൽ നിന്ന് നിലവിളിച്ചു കണ്ണിലെ ഭീതിയും വയറിലെ നീറ്റലുംകണ്ടപ്പോളെന്നുള്ളം പിടഞ്ഞുപോയിപതിയെപ്പതിയെ അവനടുത്തുവന്നുഎന്റെ ഭാഷയുംവേഷവുമിഷ്ടപ്പെട്ടു ചിരട്ടയിലിത്തിരിപ്പാലൊഴിച്ചതും നോക്കിപേടിയോടെയവൻ മിഴിച്ചുനിന്നുപൂച്ചതൻഭാഷ പഠിച്ചപോലെഞാൻആംഗ്യവുംശബ്ദവും പുറത്തെടുത്തു മെല്ലെമെല്ലെയവനടുത്തുവന്നു പിന്നെപാലുനുണഞ്ഞെന്നെയൊളിഞ്ഞു നോക്കിതൊട്ടടുതടവിഞാൻ പേടിമാറ്റി അന്ന്കുഞ്ഞനെന്നവനൊരു പേരുമിട്ടു ആരോമൽക്കുഞ്ഞിനെപ്പോലെയവനെ…
രചന : കല ഭാസ്‌കർ ✍ 🤭🤭ഒന്നോർത്താൽഒരു ചിതയും ഒരു കാലത്തും അണയുന്നില്ല.!🥴🥴ആയിരക്കണക്കിനു വർഷം മുമ്പ് ,രാജാവായിട്ടും ശ്മശാന കാവൽക്കാരനായിരിക്കാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടസത്യവാനായ ഒരു മനുഷ്യൻ കൊളുത്തിയചിതാഗ്നിയുടെ തുടർച്ചയായാണ്ഓരോ ചിതയും കൊളുത്തപ്പെടുന്നതെന്ന്കേട്ടിട്ടുണ്ട്.എങ്കിൽ മനുഷ്യരുള്ള കാലം വരെയുംചിതകൾ കത്തിക്കൊണ്ടിരിക്കും.അഗ്നിനാവുകളുടെ ആർത്തിനിങ്ങളുടെ കള്ളവും കന്മഷവുംഇല്ലാതാക്കുകയും നിങ്ങൾസത്യത്തിലേക്ക്…
രചന : ചെറുകൂർ ഗോപി✍ ഹൃദയം തുറന്നൊരുകവിതപോലെഎഴുതുന്നു മനസ്സിലെസ്‌മൃതികളാലെ. എന്നെ ഉണർത്തുന്നപുലരിപോലെമെല്ലെ തലോടുന്നതെന്നൽ പോലെ. പാടും കിളികൾ തൻനാദം പോലെഒഴുകും പുഴയുടെഗീതം പോലെസംഗീതം പോലെ. മലരിൻ ചൊടിയിലെമധു പോലെനുകരുന്ന പ്രണയത്തിൻതുള്ളി പോലെ. മഴപെയ്ത മണ്ണിന്റെഗന്ധം പോലെപകരാത്ത ചുംബനരാവുപോലെ. വേർപെടും മാനസംനൂലു പോലെവേർപെട്ട…
രചന : സുമോദ് പരുമല ✍ വിശന്ന് ചാവാറായ ഒരു മനുഷ്യക്കുഞ്ഞ്കൂരിരിട്ടിലൂടെ നീന്തിനീന്തിചിതറിത്തെറിച്ച അമ്മഹൃദയത്തിൻ്റെചോരത്തണുപ്പിലഭയം തെരയുമ്പോൾ ….ആക്രമണശേഷി എത്ര ക്രൂരമായാണ്സർഗ്ഗാത്മകതയായി വിലയിരുത്തപ്പെടുന്നത് …!നട്ടുനനച്ച് തൊട്ടുതലോടി മരങ്ങളാക്കിയവകടപറിച്ചെറിയുന്ന അവനവൻബോധങ്ങൾഞാൻ ജയിച്ചുവെന്നാർക്കുമ്പോൾ ,ഭൂമിയും ആകാശവും കാലടിച്ചോട്ടിലെഅമ്ലജലവുംമാഞ്ഞുപോയോരേ…നിങ്ങളുടെ നിശ്വാസങ്ങൾ പോലുംവെടിയുണ്ടകളായിത്തീരുമ്പോൾ ..കാലമെന്താണ് പറയേണ്ടത് ?നിസ്സഹായതയുടെപ്രിസങ്ങളിലൂടെസ്നേഹം കടത്തിവിടുമ്പോൾകാരുണ്യത്തിൻ്റെ…
രചന : ഡോ, ബി, ഉഷാകുമാരി ✍ ഞാൻ പോലുമറിയാതെൻ തൈറോയ്ഡ് ഗ്ലാൻഡേ, നീയിന്നീവിധം വളർന്നെന്നോ? ഘോരമായ് പടർന്നെന്നോ?നോക്കി ഞാൻ സ്‌കാനിങ് റിപ്പോർട്ട്‌, ഞെട്ടിപ്പോയ് പക്ഷേ നീയുംഎൻ മെയ്യിന്നൊരു ഭാഗം തന്നെയായിരുന്നല്ലോ!ഓർക്കുകിൽ നീയെന്നോട് കാരുണ്യം കാട്ടി,ശബ്ദനാളത്തെ ഞെരുക്കീലെൻ പാട്ടിനെ വിലക്കീല !പാടുവാതിരിക്കുവാനാവില്ലയെനിക്ക്,…
രചന : ജയരാജ്‌ പുതുമഠം.✍ ഒരു പരസ്യവാചകങ്ങൾക്കുംനിന്റെ അമൂല്യ കാന്തിയെപോഷിപ്പിക്കുവാൻഅക്ഷരാരാമങ്ങൾവിടർന്നിട്ടില്ലെന്നറിയുമ്പോൾവെറുതെ ഞാനെന്തിനതിൻനിഘണ്ടുസദനങ്ങൾചികഞ്ഞു തളരണംപ്രണയശലഭമേ ഒരു ചിത്രക്കൂട്ടിലും നിന്റെനിഗൂഢലാവണ്യചേതനതുളുമ്പി കയറാറില്ലെന്നറിയുമ്പോൾവെറുതെ ഞാനെന്തിനതിൻഅമൂർത്തധാരയിൽമിഴികളെറിയണംസഹനവിഷാദമേ ഒരു പൂങ്കുയിലിനുംനിന്റെ ഋതുഭേദസഹജനാദങ്ങൾക്കപ്പുറംപാടാനാകില്ലെന്നറിയുമ്പോൾവെറുതെ ഞാനെന്തിനുനിരർത്ഥകമായ കിനാവിൻകൂജനങ്ങൾക്കായ്കാതോർക്കണം കാലമേ തളർന്ന സ്വപ്‌നങ്ങൾപിഴുതെടുത്ത് വരിഞ്ഞുകെട്ടിചിറകുകൾ തളരാത്തഭാവനാശൈലങ്ങളിൽ,തരളിതമായനിൻനളിനദളങ്ങളിൽഅധരനിവേദ്യങ്ങൾഅവിരാമം ചൊരിഞ്ഞെന്റെമരണകാവ്യങ്ങൾഞാനെഴുതട്ടെ, വെറുതെ!