www.ivayana.com
കുഞ്ഞിളം കാറ്റിൻതലോടലിൽ പൂവിൻകവിൾപ്പൂ ചുവന്നുപോയല്ലോ! വണ്ടൊന്നു മൂളിയെ-ത്തുമ്പൊഴേയ്ക്കായതിൽതേൻകുടം തുള്ളിത്തുളുമ്പി! തങ്കനൂൽ പാവുന്നസൂര്യന്റെ നേർക്കതിൻഗന്ധം നിവേദിക്കയായി! പയ്യെ കിളിപ്പാട്ടുകേൾക്കെമദോന്മത്തയായിട്ടുനൃത്തംചവിട്ടി! ചന്ദ്രികാലോലമാംയാമം വിളിക്കവേതന്നെ സമർപ്പിക്കയായി! കണ്ടൂ പ്രഭാതത്തി –ലാവർണ്ണ പൂർണ്ണിമകാറ്റിൻകരത്തിൽ സുഗന്ധം…..( എന്നാൽ മിഴിക്കോൺവഴിഞ്ഞെന്നമട്ടിലാണത്രേ പ്രഭാതം ചിരിച്ചൂi). ഹരികുങ്കുമത്ത്.
കാണുന്ന മാത്രയിൽ തന്നെ ആരെയും കണ്ണീരണിയിക്കുന്ന ചിത്രമാണിത്. മരിച്ചുകിടക്കുന്ന തന്റെ പ്രാണനാഥന്റെ അരികിലായ് വാവിട്ട് നിലവിളിക്കുന്ന ഒരു ഇണക്കിളിയുടെ ചിത്രം…നിസ്സഹായയായ ആ പക്ഷിയുടെ സങ്കടം അവിടെയാകെ അലയടിച്ചിട്ടുണ്ടാവും. … അവൻ പകർന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ അവളുടെ നെഞ്ചു തകർത്തിട്ടുണ്ടാവും.ഒന്നായ് കണ്ട സ്വപ്നങ്ങളെല്ലാം…
യുദ്ധം നടക്കുന്നു.വീടിന്റെയുളളിൽ ,ചുവരിൽപലയിടത്തായിവിള്ളലുകൾ,പൊട്ടിയടരുവാൻവെമ്പുന്ന നിറങ്ങളുംകണ്ണുനീർ വീഴ്ത്താതെകരയുന്ന ചുമരും. അഹങ്കരിച്ചിരുന്നുഎത്ര ഉറപ്പാണെൻചുമരുകൾക്ക് ,ഭാരം ചുമക്കുമെൻചുമലുകൾക്കും ..!ചായം പുരട്ടി മെരുക്കിയഅന്തർമുഖത്വമാംചിന്തകൾക്കും ,ചിന്തേരിട്ടുറപ്പിച്ചചിരികൾക്കും ,കെട്ടിപ്പുണർന്നുറങ്ങിയനാളുകൾ ,കുറയാതിരിക്കുവാൻമിനുക്കിയഭാവങ്ങൾക്കും. ! അതിരുകൾമാന്തുവാനെത്തുന്നുചിന്തകൾ ,അടിയുറപ്പുള്ളസ്നേഹത്തെയുരുക്കുന്നു.ആരോടുമെന്തെന്നുചൊല്ലുവാനാകാതെനീറിപ്പുകഞ്ഞുകരയുന്നെൻ മാനസം. ഇത് പൊയ്മുഖം.അടർത്തുവാനാശിച്ച –ടരാടിത്തളർന്നുഞാൻ.പായൽ വളരുന്നചിന്തയിൽ,ചിത കൂട്ടിയുറങ്ങുന്നുഞാനിപ്പോഴും .ഒരു വിതുമ്പൽഒരു ചൂണ്ടുവിരൽഒരു കണ്ണീർക്കണം ,ഒരു…
മിക്കപ്പോഴും മിണ്ടാതിരിക്കുന്നത്മറുപടി ഇല്ലാഞ്ഞിട്ടല്ല ..നീ തോൽക്കാതിരിക്കാനാണ് ! നീ രാജാവ്,പെരുംനുണകളുടെ ചീട്ടുകൊട്ടാരംപണിയുന്നവർക്കിടയിലെകരുത്തനല്ലാത്ത വിഡ്ഢിയായ രാജാവ്. ഹേ മൂഢനായ രാജാവേ,സത്യത്തിന്റെ ചെറുകാറ്റിൽ പോലു൦താഴെവീഴുന്ന ഈ ദുരന്തത്തിൽനിന്നു൦നന്മയുടെ തൂവൽസ്പർശവുമായി നേരിന്റെ പ്രകാശത്തിലേക്കിറങ്ങി വരൂ… നിന്നെ വാഴ്ത്താൻനിനക്കന്ന് കാവൽമാലാഖമാരുണ്ടാകുംനിനക്കു ജയ് വിളിക്കാനുംനിനക്കായി ഉയിര് നൽകാനുംപ്രജാസഹസ്രങ്ങളുണ്ടാകും. ഒരു…
നിഴലിനെ സ്നേഹിച്ചപെൺകൊടി ഒരുനാൾസൂര്യനെ നോക്കി തപസ്സിരുന്നു….തീക്കനൽ പായിച്ചസൂര്യന്റെ മാറിലെതേങ്കനി കൊണ്ടവൾ കൺ തുടച്ചു. കണ്ണുകൾ പിന്നെആർദ്രമായതിനുള്ളിൽആവാഹനങ്ങൾ തൻഅനുഗ്രഹമായ്.. അന്നുതൊട്ടിന്നവൾ നോക്കുംകിനാക്കൾ എല്ലാം കണ്മുന്നിൽ പുഞ്ചിരിച്ചു … !ഒരുനോക്കു കാണുമ്പോൾകാണുന്നകൺകളിൽസ്നേഹക്കടൽ ജ്വാലകൂട്ടിരിപ്പായ് വീണ്ടും ചിരിച്ചവൾ നിഴലിനെനോക്കി സ്നേഹക്കടലിൽഅവൻ പ്രകാശമായി…… ഒരുനോക്കു കണ്ടവൻപിന്നെ കണ്ടില്ല…..പിന്നെങ്ങോ…
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചെൻ്റെ വാക്കുകൾ കേട്ട നീപൊട്ടിക്കരയുന്നതെന്തിനാണ്തൊട്ടുതലോടിയ ഓർമ്മയിലിന്നു നീതൊട്ടാൽ പൊള്ളുന്നുവോ, തപിച്ചിരിക്കുന്നുവോ കെട്ടുകാഴ്ചകളൊക്കെ മിഥ്യയാണെന്നു ഞാൻതൊട്ടു തലോടി പറഞ്ഞതല്ലേപോകണം നാളെ, ഇവിടെ നിന്നെല്ലാരുംപോകുമ്പോ ഞാനും നിന്നെ കൊണ്ടു പോണോ ഓർമ്മിച്ചിടേണ്ട ഒരിക്കലും എന്നെ നീഓർക്കുക ശിഷ്ടമാം ജീവിതത്തെശിവമൊന്നു നേടട്ടെ എന്നാത്മാവു പോകട്ടെശിവാനന്ദനല്ല ഞാൻ…
നീയെന്ന പരാവാരത്തിലലിയാൻവെമ്പിയാർത്തൊഴുകിയെത്തുമൊരുപാവം കുഞ്ഞരുവിയല്ലോ ഞാൻ നാം കണ്ടറിഞ്ഞ നാളതു മുതലിന്നു വരെനിന്നെ മാത്രമോർത്തു ജീവിച്ചിടുന്നീപാരിതിൽ തുളസിക്കതിരിൻ വിശുദ്ധിയിൽ തുമ്പപ്പൂവിൻചാരുതയോടെ നിന്നിടുമ്പോഴതാ തെളിയുന്നുനിറദീപമായി നിന്മുഖമെന്നകതാരിൽ. ഒരു മന്ദസമീരനായെൻ കുറുനിരകളെ തഴുകിത്തലോടി മറയുമ്പോളറിയുന്നു നിൻ സാന്ത്വനഭാവം.പഞ്ചഭൂതങ്ങളായി പ്രകൃതിയാമ്മയെ തൊട്ടുഴിഞ്ഞു നിന്നീടുമ്പോളറിയുന്നുവല്ലോ നിൻ മാസ്മരഭാവം. എങ്ങു…
എന്റെ രക്തത്തിന്റെ ചുവപ്പിന്മഞ്ഞളിപ്പ് വന്നിരിക്കുന്നൂ അതിലെ രാസതന്മാത്രകൾക്ക് ഗുണം നഷ്ട്ടം വന്നിരിക്കുന്നൂ പകുത്തെടുത്തതലച്ചോറിൽ ഊതിക്കേറ്റിയ ചിന്തകൾഅടയിരുന്നു വലിയ വീരസ്യമടിച്ചിറക്കുന്നുമനുഷ്യാ നീ അറിയുന്നുവോ നിന്റെ യുഗംകഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നൂ… ഇത് കൃത്രിമബൗദ്ധികതയുടെ കാലം… ഊർജ്ജസ്വാപനത്തിന്റെ വിവിധ മേഖലകളിൽനിന്റെ തലച്ചോർ തല്ലിച്ചിതറിച്ചിട്ടിരിക്കുന്നത്കാണാം ഊതിവീർപ്പിച്ച ബലൂൺ പൊട്ടിച്ചി-തറിച്ചപോൽ നിന്റെ…
ഇറവെള്ളം ഇറ്റിറ്റി വീണൊരൻ വീടിൻ്റെ പൂമുഖം ഓർത്തിന്നിരുന്നു ഞാനും,പൂമുഖ കോണിൽ എരിയും നെരിപ്പോടിൻ ചാരത്തെൻ ബാല്യം പറിച്ചു വെച്ചു,അദ്ധ്യായനത്തിനായ് പോകുന്ന കൂട്ടരെ നിറകണ്ണാൽ നോക്കിയിരുന്ന നേരം,ഉള്ളെൻ തുടയിലന്നഛൻ തിരുമ്മിയപാടിതാ, ഇന്നും കറുത്തുനിൽപ്പു,കൂട്ടത്തിൽ ഏറ്റം മുതിർന്നവനായ നീ കൈതൊഴിൽ വേഗം പഠിക്കവേണംഇളയത് കുഞ്ഞുങ്ങൾ…
പറയുവാനേറെയുണ്ടാ കളിമുറ്റത്തുപഴമച്ചൊല്ലുന്നാ മണല്‍ത്തരികള്‍ക്കിന്നുപുതുമ മാറാതെ ഓര്‍മ്മയെപ്പുല്കുംഹൃദയകോവിലിലെന്നുമെന്നച്ഛന്റെരൂപം. തുളുമ്പിച്ചിരിക്കുന്ന അമ്പിളിമാമ്മനെകുഞ്ഞിക്കൈകളാല്‍വാരിയെടുക്കുവാന്‍കൊഞ്ചിക്കരയുന്ന കുഞ്ഞിന്‍റെ മുന്നില്‍ആനയായ്, കുതിരയായ് മാറുമെന്നച്ഛന്‍. നോവുകളാലുള്ളം വെന്തുരുകും നേരംപുഞ്ചിരിതൂകി നില്‍ക്കുമെന്നച്ഛനെഉപമിക്കാന്‍ വാക്കുകളില്ലല്ലോ!എന്റെയീ ജീവിതപുസ്തക താളിലും. വാടാത്ത സ്നേഹഹാരങ്ങളണിഞ്ഞുകാണിക്കവാങ്ങാതെ അനുഗ്രഹംച്ചൊരിയുന്നമാനസകോവിലിലെ നിത്യപ്രതിഷ്ഠയായികാരുണ്യദൈവമാണെന്നുമെന്നച്ഛന്‍ . കാലത്തിന്‍ പടവുകളേറെ താണ്ടിയാലുംതാതന്റെവാത്സല്യ സ്നേഹപ്പുതപ്പിന്റെചൂടേറ്റുവളരുന്ന മക്കള്‍തന്‍ മാനസംവാടാതെ, കൊഴിയാതെ,…