Category: കവിതകൾ

രചന : എസ്.എൻ.പുരം സുനിൽ ✍️ ഓലപ്പഴുതിലൂടൂളിയിട്ടെത്തുന്നനീല നിലാവിൻ നുറുങ്ങുവെട്ടംവട്ടം തെളിച്ചൊരാ പ്രേയസീമാർവ്വിടേപറ്റിപതിയുമാ യാമമിങ്കൽ ചെല്ലക്കരത്താലുഴിഞ്ഞുലഞ്ഞീടുന്നമുല്ലപ്പൂഗന്ധമിയലുന്ന തെന്നലിൻകള്ളത്തരങ്ങളറിയുകയാകിലോകാമിനി നിദ്രയിൽ പുഞ്ചിരിപ്പൂ…?! കോകില സൗഭഗ രാഗതീരങ്ങളായിമാകന്ദശാഖികളുല്ലസിക്കുംപാതിരാപ്പൊന്നിൽ തിളങ്ങുന്ന മഞ്ഞുപോൽസ്വേദമുറയുമാ മാറിടത്തിൽ പരതുന്ന കണ്ണിലെ പാരവശ്യങ്ങളെവിരുതോടെയേറ്റും വരികളെന്നുംപ്രണയം പനിച്ചു തുടിച്ചു തുളുമ്പിടുംപരിണാമശായിയായി പ്രോത്ജ്വലിക്കാൻ കറയറ്റ…

രചന : യഹിയാ മുഹമ്മദ്✍ കാക്കകറുത്ത ഒരുപക്ഷിതന്നെമേനി കറുത്തു പോയതിൻ്റെആകുലതകളോവ്യാകുലതകളോഅതിൻ്റെനോട്ടത്തിലോനടപ്പിലോപ്രകടിപ്പിക്കുന്നേയില്ലകൊക്ക്വെളുത്ത ഒരു പക്ഷിതന്നെഉടൽ വെളുപ്പിൻ്റെപൊങ്ങച്ചമോ? ധാർഷ്ട്യമോ?ചിറകടിത്താളത്തിലോപറക്കലിൻ്റെ ചടുലതയിലോ അവപ്രദർശിപ്പിക്കുന്നുമില്ലനേരം പുലർന്നാൽ കാക്ക പറന്നു വരുംപതിവുപോലെ കൊക്കുംതോട്ടുവക്കിലോ വീട്ടുവളപ്പിലോവല്ലതും ചികഞ്ഞ് ചികഞ്ഞ്കൊത്തിത്തിന്നുംവിശപ്പൊടുങ്ങിയാൽഅവ പറന്നു പോവുംഒരു കാക്കയും വെളുക്കാൻ വേണ്ടിഇന്നേവരെ കുളിച്ചിട്ടില്ലഒരു കൊക്കുംവെളുത്തത് കൊണ്ട്…

രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ ✍️ ആ മുളംതണ്ടുമായോടിയെത്തി,കോമള ബാലനിടയകൃഷ്ണൻആ മയിൽപ്പീലിയുംചൂടിയെത്തി,കാർമുകിൽ വർണ്ണനനന്ത കൃഷ്ണൻആനന്ദ നൃത്തച്ചുവടുമായി,ജ്ഞാനപ്പൂങ്കാറ്റിൻ കുളിരുമായി,തൂമഞ്ജുഹാസപ്പുലരിയായി,മാമകഹൃത്തിൻ വസന്തമായി,ആ വശ്യസൗന്ദര്യദീപ്തമായി,പാവന സ്നേഹപ്പൂമുത്തമേകി,ആദിയുമന്തവുമേതുമില്ലാ-താദർശചിത്തനായ് നിൽക്കയല്ലീ!സർവ പ്രപഞ്ചവുമുള്ളിലാക്കി,നിർവികാരാത്മനായ് നിൽക്കയല്ലീ!ജീവന്റെയോരോ തുടിപ്പിൽ നിന്നുംആ വേണുഗാനം ശ്രവിപ്പു,ഹാ ഞാൻ!ഈ വിശ്വചേതനതൻ മിഴിയിൽ,ആവോ,തെളിഞ്ഞതാ കാൺമു,കൃഷ്ണൻ!

രചന : ചാക്കോ ഡി അന്തിക്കാട് ✍ വരണ്ട ചുണ്ടുകളുമായിഅവൾ.ക്‌ളീൻ ഷേവിൽഅവൻ.ലിപ്സ്റ്റിക് നീട്ടി അവൻ:“ഇതു പുരട്ടിയശേഷംനിന്റെ ചുണ്ടുകൾഞാൻ കവർന്നെടുത്തോട്ടെ?…നിനക്ക്ഈ ലിപ്സ്റ്റിക് സ്വന്തം!”കിട്ടി…മുഖമടച്ചുള്ള അടി.ഒന്നാം പ്രണയം-കാമം ചീറ്റി!കാറിൽ നിന്നിറങ്ങി, ഒറ്റമരത്തണലിലേയ്ക്ക്അവളെ വലിച്ചടുപ്പിച്ച്മറ്റവൻ:“നിന്നെ ഞാൻകെട്ടിപ്പിടിച്ചോട്ടെ?”അവന്റെ കൈകൾഅവളുടെ കഴുത്തിൽപെരുമ്പാമ്പായി!“നിനക്ക് ഒരു ചുരിദാർ സ്വന്തം.”അവളുടെ ഇടംകാൽഅവന്റെ നാഭിയിൽ…രണ്ടാം…

രചന : അഭിലാഷ് സുരേന്ദ്രൻ ഏഴംകുളം ✍️ മുകളിൽ നീരദനിർഭരവാനവുംചുമരു ശോഭനപാദപജാലവുംപുരയിതുണ്ടൊരു ഭാഗ്യമതോർക്കുവിൻഅരുതു വേദനയല്പവുമുള്ളിലായ്പഴയതാളുകൾ നീർത്തിയ തിണ്ണയിൽഅഴലിൽ മുങ്ങിമയങ്ങുന്ന വേളയിൽപുരയിതുണ്ടൊരു ഭാഗ്യമതോർക്കുവിൻഅരുതു വേദനയല്പവുമുള്ളിലായ്(മുകളിൽ) പലനിറത്തിലെ സുന്ദരകാഴ്ചയാൽഒളി നിറച്ചിടുമീ ഗൃഹമെപ്പൊഴുംഅഗതിമാനസവേദനയീ വിധംതഴുകി മാറ്റിടുവാൻ സുരശില്പികൾഇവിടെ കൃത്രിമപങ്കകളെന്തിനായ്ഒഴുകിയെത്തിടുമുത്തമമാരുതൻപുരയിതുണ്ടൊരു ഭാഗ്യമതോർക്കുവിൻഅരുതു വേദനയല്പവുമുള്ളിലായ്(മുകളിൽ) വെയിലു പൂത്തിടുമിപ്പുര തന്നിലായ്മഴ…

രചന : ഹരിദാസ് കൊടകര✍ മരമെന്നതേ പേര്മരമല്ലമരത്തടിയുമല്ലഈടുറപ്പിനും ചേലിനുംചോദ്യങ്ങൾ മൂടുവാനുത്തരം പഴമുറകളെന്തുമാവട്ടെവാതിലെന്നാൽഅടപ്പും തുറപ്പുമല്ലേ കട്ടള, ജനൽ കാര്യമോ..തേക്ക് തോല്ക്കുംനോക്കി നില്ക്കുംമഹാഗണി ചക്ക നല്ലതാണ്എന്നാൽ..പ്ലാന്തടി കൊണ്ട്ഇടയാൻ വരല്ലേ..ഗുണദോഷമുണ്ടെന്നേഏതിനും.. ഇതും വിപണിയല്ലേ..പണമൊക്കെത്തന്നെ കാര്യംപിന്നെ..മരമെന്ന് വിളിപ്പേരിട്ടാൽനാളൊടുങ്ങും വരെകാത്തോളാം കാലാന്തരംകാരണഭൂതനായി..വഴിവിളക്കു കത്താൻവഴിയും വിധേയം.

രചന : വിനോദ്.വി.ദേവ്✍ അന്യർക്ക് പ്രവേശനം നിഷേധിച്ചഒരു കൂറ്റൻവാതിൽ ഞാൻഅടച്ചുസൂക്ഷിയ്ക്കുന്നുണ്ട്.അത്ര പരിചിതനല്ലാത്തസുഹൃത്തോ ,കാമുകിയോ,വേശ്യയോഅതിലൂടെ കടന്ന്ഇരുൾച്ചിത്രങ്ങൾ നിറഞ്ഞ,നിശബ്ദമായ ഇടനാഴികളിലേക്ക്ഒരിയ്ക്കലും പ്രവേശിച്ചിട്ടില്ല.കാരണം അപരിചിതരുടെഅറിയിപ്പുമണികളുടെ ഒച്ചഉള്ളിൽ മുഴങ്ങാറേയില്ല.ഉള്ളിലേക്ക് കടന്നാൽ,വിറകെരിയുന്ന ഒരടുപ്പ്കെടാതെ കത്തിക്കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്നുണ്ട്.അവിടെ പൊരിഞ്ഞ ഹൃദയത്തിന്റെ ,കണ്ണിന്റെ ,തലച്ചോറിന്റെപച്ചവെയിലിനെ വേവിച്ചതുപോലെയുള്ളഒരു ഗന്ധം തങ്ങിനിൽക്കുന്നുണ്ടാകും.കാട്ടുമൃഗത്തിന്റെ ചോരയിറ്റുന്ന മാംസംതൂങ്ങിനിൽക്കുന്നുണ്ടാകും .ഇരയാക്കപ്പെട്ടവരുടെ…

രചന : മധു നമ്പ്യാർ, മാതമംഗലം✍ കുംഭമാസത്തിലെ അശ്വതിനാളിൽസന്ധ്യാംബരത്തിന്റെ ഇളം ചൂടേറ്റുജാനകിതൻ തനയനായ്‌ ചിരിതൂകി-യിവനൊമ്പതാമനായ് ഈമണ്ണിൽഅവതാരം പൂണ്ടതിന്നോർമ്മകൾ! ഓർമ്മകൾ നിറഞ്ഞോരാ ബാല്യവുംകൗമാരക്കാഴ്ചകളും കണ്ടതിലേറെകൗതുകം നിറച്ചു കാലവും കുതിച്ചുമറഞ്ഞുപോയ് തിരികേ വരാതവണ്ണം! ജീവനോപാധിക്കായ്‌ വീടു വിട്ടതുംവീണിടം വിഷ്ണുലോകംപോലെവാണൊരാ ബാംഗ്ലൂർ ഡെയ്‌സുംപിന്നേ മദിരാശിക്കു പോയതും.…

രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ ✍ ഒരു താമരമൊട്ടു വിരിഞ്ഞാൽപരിമോഹന സൗരഭമല്ലോ!അതുപോൽനാം ജീവിതവനിയിൽ,അതിശീതള ഗന്ധംചൊരിവൂ നരനെന്നും നരനായൂഴിയി-ലരുമപ്പൂങ്കനവുകൾ കാൺമൂഹരിതാഭയിൽ മുങ്ങിമയങ്ങി;പുരുരാഗ സ്മൃതികളിലാഴ്‌ വൂ വിരഹത്തീക്കനലിലെരിഞ്ഞേ,മരണത്തെ പുണരാതനിശംഹരികാംബോജിയിലൊരു ഗാനംവിരുതോടഥ പാടീടുകനാം നിരുപമ ശ്രീയാർന്നുയരാനായ്കരളിൽ കളവരുതൊട്ടൊട്ടും,ഇരവിൽ പുതുവെട്ടംവിതറി,അരുതായ്മകൾ സർവമകറ്റൂ നിജ ജൻമം സുഖഭരമാക്കാൻ,വിജയത്തെളിതിലകം ചാർത്താൻപുലരിപ്പൊൻ…

രചന : പള്ളിയിൽ മണികണ്ഠൻ✍ കാറ്റിലുലഞ്ഞുകൊഴിഞ്ഞോരരയാ-ലിലകളിലൊന്നതെടുക്കാൻവെമ്പലുണർന്നെന്നുൾക്കോണിൽ ഞാ-നാലിലമെല്ലെയെടുക്കേ,അരുതരുതാലിലയവളുടെയണിവയ-റാണെന്നൊരുസ്വരമെന്റെഅകമേനിന്നശരീരികണക്കെ-യുയർന്നെൻ ത്വരയെ വിലക്കി.ചന്ദനലേപനമുടലുമുഴുക്കെ-യണിഞ്ഞതുപോലെൻ തൊടിയിൽ മഞ്ജിമയോടൊരു ചെമ്പകമങ്ങനെപൂത്തുനിറഞ്ഞുചിരിക്കേ,അവയിൽനിന്നൊരുപൂനുള്ളാൻ ഞാ-നൊരുനാൾ കൈ നീട്ടുമ്പോൾ“അവളുടെയുടലിൻ നിറമാണീപൂ –‘വ്വരുതെ”ന്നുള്ളു വിലക്കി.ഇടവഴിയോരത്തഴകോടൊരുചെ-ന്തെങ്ങിളനീർകുല കാൺകേഉള്ളിലെനിയ്ക്കൊരു കൊതിയായതിനുടെകവിളുകളൊന്നുതൊടാൻ.കയ്യെത്തുന്നൊരു ദൂരത്തെചെറു-തെങ്ങിളനീരുതൊടുംനേരം“അവളുടെ സ്തനമാണരുതെ”ന്നെന്നുടെഉള്ള് വിലക്കീ വീണ്ടും.എത്രമനോഹരമാണീഭൂവിലെ-യോരോ വസ്തുവുമെന്നാൽകൊതിയോടവകളിലൊന്നുതൊടാൻ ഞാൻപതിയെ ചെല്ലുംനേരം,“അവളുടെ കണ്ണാണവളുടെ ചുണ്ടാ-ണവളുടെ കവിളെ”ന്നൊക്കെഎന്നെവിലക്കുകയാണാവേളയി-ലെന്നകമേനിന്നാരോ.എന്തിതുകാരണമീവിധമിങ്ങനെചിന്തകളെന്നെ തടയാ-നെന്നൊരസ്വസ്വസ്ഥതയെന്നിൽനിറ-ഞ്ഞതിചിന്താഭാരത്തോടെ,ഞാനൊരുസന്ധ്യാനേരത്തലസത-യോടെ…