രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ഞാനന്നുമൊട്ടായിരിക്കെ,നീവന്നഹോനാണമില്ലാതെത്രമുത്തി!എന്നിരുന്നാലുമെൻ മാറോടണച്ചുഞാൻനിന്നെപ്പുണർന്നാർദ്രമായി!ഇപ്രപഞ്ചത്തിൻ വിലാസങ്ങളോരുന്ന-തത്രയെളുപ്പമല്ലേലും,ഒട്ടൊന്നറിയുവാ,നാകേണമീനമു-ക്കുറ്റ സൗഭ്രാത്രമാർന്നെന്നുംമൊട്ടായുണർന്നതിൻ മുന്നെയാ,വല്ലിയിൽതന്നെ ഞാനുണ്ടായിരുന്നു!ആയതിൻമുന്നെ ഞാ,നാത്മഭാവംപൂണ്ടു ,മായയിലാണ്ടങ്ങിരുന്നു!ഞാനുമീനീയു,മൊന്നെന്നറിയുന്നുഞാ-നീനൽ പ്രഭാതത്തിലാവോ!ഞാനില്ലയെങ്കിൽ നീയില്ല,നീയില്ലെങ്കിൽ;ഞാനില്ലയെന്നതേ സത്യം!ഞാനില്ലയെങ്കിലാ,ദൈവങ്ങളത്രയും,താനേ നിശൂന്യമാകില്ലേ!വേണ്ട,പരിഭവമൊട്ടുമേ,നമ്മളി-ലുണ്ടാകണം തത്വബോധംജീവന്റെയോരോ മിടിപ്പു,മറിയുവാ-നാവണമീനമുക്കെന്നുംആവില്ലയെങ്കിലീ,വാഴ് വിൻ സമസ്യകൾ-ക്കേവമെന്തർത്ഥം നിനച്ചാൽ!