കാശിത്തുമ്പകൾതൊഴുതുവലംവെച്ചുനിൽക്കുംപത്തുമണിപ്പൂക്കളുടെ വീട്
അശോകൻ പുത്തൂർ* സ്വപ്നങ്ങൾക്കുംഓർമ്മകൾക്കുമിടയിലൂടുള്ളകരിങ്കാല വരമ്പിലൂടെയാണ്നിറയെ പത്തുമണിപ്പൂക്കൾകുടചൂടിനിൽക്കുംഅവന്റെ വീട്ടിലേയ്ക്കുള്ള വഴി.പാതയ്ക്കിരുപുറവുംകവിതകളും പാട്ടുംപൂചൂടി കതിരിട്ടുനിൽപ്പുണ്ട്ഇന്നലെവരെകിനാക്കൾ തൊഴുതുവലംവച്ചെത്തുംതുമ്പികളുടെയും ശലഭങ്ങളുടെയുംകുളിക്കടവായിരുന്നു ഈ വീട്……….നീരുതരേണ്ടവൻ മരണപ്പെട്ടെന്നറിഞ്ഞ്തേങ്ങിക്കരഞ്ഞിരിപ്പുണ്ട് നാലുമണിപൂക്കൾ.പോസ്റ്റുമോർട്ടം കഴിഞ്ഞെത്തിയആംബുലൻസ്നോക്കിദെണ്ണിച്ചുനിൽപ്പുണ്ട് പടിക്കലെപ്ലാവ്.മഞ്ചയും കോടിയുംകണ്ട്കണ്ണിമയ്ക്കാതെ നോക്കുന്നുണ്ട്നന്ത്യാർവട്ടങ്ങൾ……….വിശപ്പ്സഹിക്കാതെഅതിരിലെ മാങ്കൊമ്പിൽബലികാത്തിരിപ്പുണ്ട്വൈലോപ്പിള്ളിയുടെ കാക്കകൾ.വാടിനിൽക്കും കരിംതെച്ചിയെകൃഷ്ണത്തുളസി തിരുമ്മിമാമൂട്ടുന്നുണ്ടൊരശോകംരാത്രി ഏറെയായിട്ടുംഅവനെക്കാണാഞ്ഞ്മുറ്റത്ത് മുട്ടുകുത്തിനടപ്പുണ്ടൊരു പിച്ചകത്തൈകരഞ്ഞു കണ്ണുകലങ്ങിയകണ്ണാന്തളികളെകണ്ണെഴുതിക്കുന്നു ചെണ്ടുമല്ലികൾമരണവീട്ടിൽചെമ്പരത്തിയാണ് ഇന്നരിവെപ്പുകാരി.ഒതുക്കലും തുടയ്ക്കലുമൊഴിയാതെവാടാമല്ലികൾ.പാതയോരത്തെചെടികളും…