Category: കവിതകൾ

അശോകൻ പുത്തൂർ* കവിതയിലെനായാടിയാണ് ഞാൻ.ഒടുവിലെ പന്തിക്ക്അവസാന ഇലയെങ്കിലും ഇടുകസദ്യയുംമോറിക്കമഴ്ത്തലും കഴിഞ്ഞ്ചിറിതുടച്ച്നിങ്ങൾ പടിയിറങ്ങുമ്പോൾപൊന്തമറഞ്ഞ് വയറ്റത്തടിച്ച്കവിതയിലെ തമ്പ്രാക്കളെഎന്റെ കവിതേ എന്റെ കവിതേയെന്ന്ചങ്കുപൊട്ടുംകവിതയിലെ കോമാളി.വെട്ടിമൂടുന്നതെങ്കിലും തരികഎച്ചിലുതിന്ന് ചത്തവനെന്ന്പേരുദോഷംവരാം…… സാരമില്ലകേൾവിക്കാരില്ലെങ്കിലുംകവിതചൊല്ലാൻ ഇഷ്ടമാണ്.കവിതയെനിക്ക്ജീവന്റെ കടകോൽ.ചാവുകടലിൽനിന്ന്പ്രാണലേക്കുള്ള പാലം.ചങ്കിലുടഞ്ഞ നിലവിളി.വിണ്ടകലത്തിലെ വറ്റ്……….ഞാൻകെട്ട ആത്മാവിലെതെറിച്ച വിത്ത്.മുറിഞ്ഞകൊമ്പിലെ കൂട്.വേരുകളില്ലാ വൃക്ഷത്തിലെ പൂവ്.കണ്ണേറ്റ കോലം.തീക്കിളി രാപ്പാർക്കും…

രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* പിന്നോട്ടു പാറുന്ന പക്ഷിയേത്പൂന്തേൻ നുകരുന്ന തേൻകുരുവിപിന്നോട്ടു പോകുന്ന ജീവിയേത്മൺകുഴിയ്ക്കുള്ളിലെ കുഴിയാനആനതൻ മൂക്കിന്റെ പേരെന്താണ്അയ്യേയറിയില്ലേ ” തുമ്പിക്കൈയ്യ് “എങ്കിലണപ്പല്ലിൽ പേരു ചൊല്ലൂഒന്നുമറിയില്ലെ “ആനക്കൊമ്പ് “തച്ചനെപ്പോലെ മരത്തിലാര്കൊച്ചു മരംകൊത്തിയല്ലെയത്അപ്പൂപ്പൻതാടി പറക്കുന്നെന്തെവിത്തു വിതയ്ക്കുവാൻ പോകയാണ്നർത്തനമാടുന്ന പക്ഷിയേത്പീലിവിടർത്തി മയിലല്ലയൊപാട്ടുകൾ പാടിത്തിമർക്കുന്നതൊകേട്ടറിവില്ലെ…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ‘അമ്മപറഞ്ഞെൻ മകനേ,യെന്നുംനന്മകൾ മാത്രം ചെയ്‌വൂനീനന്മകൾ ചെയ്‌തതി മാനുഷനായി-ട്ടുണ്മയ്ക്കുള്ളുയിരാകൂനീ’പുലരിപിറന്നാലോരോനിമിഷവു-മീലോകത്തിൻ ചെയ്തികളെ,എതിർത്തുതോൽപ്പിച്ചീടാനായ് നിജ,പാതകൾവെട്ടിത്തെളിപ്പുനീഅപ്പൊഴുമാ,മനതാരിൽ മകനേ-യുൾപ്പുളകംപൂണ്ടോർത്തീടൂ,ജന്മം നൽകിയൊരാ,ജഗതീശ്വര-കർമ്മത്തിൻ സുരുചിരഭാവം!ഓർക്കുന്നൂ,ഞാനിപ്പൊഴുമത്തിരു-വാക്കുകളാർദ്രമനന്തംഹാനിർമ്മമ ചിന്താധാരയിൽ മുങ്ങി,ചിന്മുദ്രാങ്കിതനായമലേ!നമുക്കുചുറ്റും കാണ്മതു നിത്യംമനുഷ്യമുഖമാണെന്നാലും,അതിന്റെയുൾമുഖമറിയാനായ്നാംനിതാന്ത ജാഗ്രതയോടേവം;തളർന്നിടാതനുരാഗപ്പൂങ്കുളിർ,ചൊരിഞ്ഞതീന്ദ്രിയ ഭാവനയാൽ,ഉണർന്നെണീപ്പൂ,നവകാവ്യാങ്കുര-ഗാനശതങ്ങളുമായിമുദാ.നിറഞ്ഞ ഹൃദയത്തോടിപ്രകൃതിയെ-യറിഞ്ഞു കാലംനീക്കീടാൻ,അമ്മപറഞ്ഞ വചസ്സുകളോർത്തോർ-ത്തുൻമുഖമങ്ങനെ നടകൊൾവേൻ!

മോഹൻദാസ് എവർഷൈൻ* ജന്മങ്ങളിനിയുമാശിപ്പതെന്തിന്ന് നീ –സോദരാ,ജന്മങ്ങൾ കർമ്മാതിഷ്ടിതം.ഈ ജന്മമെ വ്യർത്ഥമാക്കീടവേ,സ്വർഗ്ഗംകിനാക്കളിൽ നിനച്ചുറങ്ങുന്നവൻ നീ.നേരിന്റെമാർഗ്ഗമെല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചൊരോഗൂഡതന്ത്രം തിരഞ്ഞിങ്ങുഴറവെ അന്യമായീടുന്നരികിലുള്ളൊരു സൗഭാഗ്യമെങ്കിലു-മറിയാതെ മഹാശുന്യതയെ പുല്കുന്നു നീ.കുരുതിക്കളമൊരുക്കി കാത്തിരിക്കവേശത്രുസംഹാരമല്ലാതെന്തുണ്ട് ഹൃത്തിൽവേദാന്തസാഗരം നീന്തികടന്നവരെങ്കിലുംശാന്തിതീരത്തണയുവാനാകാതെയല്ലോ.പ്രണയപിശാചുക്കൾ ചുടുനിണം തേടിഅലയുമൊരു ഭ്രാന്താലയത്തിൽ, കാമംകാവൽ നില്കുന്നു ചെന്നായ്ക്കളെപോൽഹൃദയം തുറക്കാതെ കാതരെ മടങ്ങുകനീമധുരഭാഷണമിത് പാഷാണമെന്നറിയുകസ്നേഹചിരാതുകളൂതികെടുത്തുവാൻഊഴം…

കലാകൃഷ്ണൻ പൂഞ്ഞാർ* എന്റെ സ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്തിനു കയറിനീ ചുമ്മാ ചുമ്മാദൃശ്യപഥത്തിൽ സസ്യശതങ്ങളിൽകണ്ടുനിൻ പ്രേമ തേജസ്ഫുലിംഗങ്ങൾഅബ്ദശതങ്ങൾക്കു ,മപ്പുറം നിന്നുംഎയ്തു വരുന്നെന്റെ യാത്മരഥത്തിൽഎന്നെ ത്രസിപ്പിക്കുമിന്ധനമായിഇല്ലയറിഞ്ഞില്ല യില്ലതിൻ മൂല്യംഅതുമിതുമൊന്നാകെയാലേ,ഇന്നറിയുന്നു അതിൻ മഹാമൂല്യംഎന്തിനിറങ്ങിപ്പോയി വഴിയോരം,വിട്ടിട്ടു ജീവിതരഥവേദിയെഎന്റെസ്വപ്നരഥത്തിൻ തലോപരിഎന്നിനി കയറും നീ ചുമ്മാ ചുമ്മാ ?കാലമില്ലാത്തതാം ദൂരേക്കു ദൂരെപായുന്ന…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* ‘ഒരു വിപ്ലവതാരകകൂടിപ്പൊലിഞ്ഞുപോയല്ലോ,ചിരകാലസ്വപ്നശതങ്ങൾക്കുണർത്തുപാട്ടോതി!ഇനിയിതുപോലുണ്ടാകില്ലൊരു മാനുഷകുലജാതതനിമയെഴും മലയാളത്തിൻ മധുരവചസ്സായി’…പട്ടിണികൊണ്ടുഴലും മാനവനൊരുകൈത്താങ്ങേകാൻകൊട്ടിയടച്ചോരാ,വാതിൽതഴുതുപൊളിച്ചേവം;സ്വാതന്ത്ര്യത്തിൻവെൺശംഖധ്വാനവുമായിവിടെആദർശ ശുദ്ധിപകർന്നടരാടിയ മാതാവേ;ഏകുന്നൂ,ഞങ്ങളൊരായിരമാദരപുഷ്പങ്ങൾആ ദിവ്യസ്മരണയിലശ്രുകണങ്ങൾ പൊഴിച്ചാവോജന്മിത്തംകൊടികുത്തിക്കൊടുവാളോങ്ങിയ നേരം,നിൻ സിരകൾ തിളച്ചുമറിഞ്ഞതു കണ്ടവരല്ലീനാംഒരു കൈത്തിരി വെട്ടം തേടിനടന്നോർ ഞങ്ങൾക്കായ്,അവിടുന്നുപകർന്നതു സൂര്യവെളിച്ചമതൊന്നത്രേ!നിൻചിതയിൽ കത്തിക്കാളുമനശ്വരചിന്തകളീ-ജന്മങ്ങൾക്കവികലശക്തി പകർന്നുയിർകൊള്ളട്ടെആ ധീരോജ്വല കർമ്മത്തിൻ സരണിതെളിച്ചീടാൻആവട്ടെ നിന്നുടെപിൻതലമുറകൾക്കെന്നെന്നുംവിയദങ്കണവീധിയിലൊരുപുതു വിപ്ലവതാരകയായ്ഉദയപ്പൊൻ കതിരുപൊഴിച്ചേ,യുണരുകയെന്നോനീ!ജാതിമതപ്പാഴിരുളലകൾ പാടെയകറ്റീടാൻ,ഏതിരവുംപകലുകളാക്കി…

പള്ളിയിൽ മണികണ്ഠൻ* നീരിനായ് കേഴുന്നതാണ് വേഴാമ്പലെ-ന്നാരോപറഞ്ഞ കഥ ശ്രവിക്കേഒരുതുള്ളിനീരുപോലാർദ്രതയെന്നിലായ്വന്നതന്നെന്തുകൊണ്ടായിരിക്കാം.?ഇറയിൽനിന്നിറ്റിയ വെള്ളത്തിലൊരുകു-ഞ്ഞുറുമ്പ് പിടഞ്ഞൊരു കാഴ്ചകാൺകേകൈവിരൽനീട്ടിക്കൊടുത്ത് രക്ഷിക്കുവാൻതോന്നിച്ചതെന്തുകൊണ്ടായിരിക്കാം.?കൊക്കുരുമ്മും പ്രേമ വിഹഗത്തിലൊന്നിനെമൃത്യുപുണർന്നൊരു കാഴ്ചയെന്റെഹൃത്തടം വല്ലാതെ ചുട്ടുപൊള്ളിക്കുവാ-നെന്തൊരുകാരണമായിരിക്കാം.?ഒരു കാറ്റ് വന്നെന്റെയങ്കണത്തിൽനിന്നചെണ്ടുമല്ലിപ്പൂ കൊഴിച്ചനേരംഒരുകുഞ്ഞുതേങ്ങലെന്നിടനെഞ്ചിനുള്ളിലായ്വന്നതന്നെന്തുകൊണ്ടായിരിക്കാം.?മുറിവേറ്റ മനമുള്ളൊരപരന്റെ കണ്ണുനീ-രതുകണ്ട് കൂടെ കരഞ്ഞിടാനെൻമാനസമൊട്ടും മടിക്കാതിരിക്കുവാൻഎന്തൊരു കാരണമായിരിക്കാം.?നിത്യദാരിദ്ര്യം നിറഞ്ഞൊരെൻ ബാല്യമ-ന്നെന്നിലായ് സ്നേഹം നിറച്ചിരുന്നുഅക്കാരണത്തിനാലാസ്നേഹമെന്നുമെ-ന്നുള്ളിലിരിപ്പുണ്ടതായിരിക്കാം. !സ്നേഹിക്കുവാൻ…

സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* പൊൻ മുരളീരവമല്ലോ,കേൾപ്പൂ,എൻ ഹൃദയത്തിൻ വൃന്ദാവനിയിൽ!നീലോൽപലദലനേത്രൻ കൃഷ്ണൻ,ചാലേ കളിയാടുന്നവിടത്തിൽ!ആ മണിമഞ്ജുളഗാനംകേട്ടുൾ-കാമനയൊന്നായ് മായുകയല്ലീ!ആ വിധുമോഹന നൃത്തംകണ്ടെൻ,ഭാവന പൂവിട്ടെത്തുകയല്ലീ!നീരദനീലിമയോലും പൂമെയ്ഓരുന്നകമിഴിയാൽ ഞാനേവംആരുണ്ടറിവൂ,കൃഷ്ണാ നിൻപൊരുൾപാരിലപാരസ്‌മൃതികൾ തൂകി!ജ്ഞാനത്തേൻകനിയായെൻ മനസ്സിൽ,സ്നാനം ചെയ്യുമനശ്വരരൂപൻസ്നേഹത്തിൻ സുഖശ്രുതികൾ മീട്ടി,ദേഹിക്കാനന്ദക്കുളിർ ചൊരിവൂ!നീയാകുന്നനുരാഗപ്പൂമഴ,നീയാകുന്നനുഗാനത്തേന്മഴ!നീയൊന്നല്ലി,സമസ്തവുമോമൽ-കായാമ്പൂവഴകെഴുമെൻ കൃഷ്ണാ!നിർമ്മമചിന്താ തൽപ്പമൊരുക്കി,ധർമ്മത്തിൻ ശംഖൊലികൾ മുഴക്കി,നിർവാണപ്പൂഞ്ചിറകുവിരുത്തി,നിർദ്വൈതാമല കേശവനെത്തേ,പൊൻ മുരളീരവമല്ലോകേൾപ്പൂ,എൻ ഹൃദയത്തിൻ വൃന്ദാവനിയിൽ!നന്മകൾ…

ജയന്തി അരുൺ✒️ നാലാമത്തെസിസേറിയനിലേക്ക്ബോധം മറയുമ്പോൾമൂന്നുകുഞ്ഞുങ്ങളുടെയുംആദ്യത്തെ കരച്ചിൽഓർത്തെടുക്കാനവൾശ്രമിച്ചുകൊണ്ടേയിരുന്നു.അകത്തളത്തിൽ പാറുന്നമൂന്നുപെൺമാലാഖമാർ.മൂന്നാമത്തെയൂഴം കഴിഞ്ഞുകൂനാതെ നടക്കാൻ ശ്രമിച്ച്,വേദനകൊണ്ടു പുളഞ്ഞ്,ഇനിയുമൊരു സിസേറിയൻശരീരം താങ്ങില്ലെന്നുകേൾക്കാൻ കൊതിച്ച്ചെവികൾ രണ്ടുംഡോക്ടറുടെ ചുണ്ടിലേക്ക്വട്ടം പിടിച്ചു കിതച്ചു.പച്ചമാംസത്തിൽസൂചികൊരുത്തപോലെ,തുന്നിയ വയറിന്റെവേദന കടിച്ചിറക്കുമ്പോൾമരവിച്ച നിശ്ശബ്ദതപൊതിഞ്ഞ മുറിയിൽനാലാമത്തെസിസേറിയനുമവളെതൊണ്ടകീറിവിളിക്കുമെന്നവൾവയർപൊത്തിമുഖമൊളിച്ചു.നാലാമത്തെസിസേറിയനിലേക്കിന്ന്ബോധം മറയുമ്പോൾഇക്കുറിയൊരാൺമാലാഖതൊണ്ടകീറിയില്ലെങ്കിൽഉണർവെന്തിനെന്നവൾമൂന്നു പെൺമാലാഖമാരെമനസ്സിലേക്കടക്കം ചെയ്തു.ഉയിർക്കുമോ എന്തോ?

മീനാക്ഷി പ്രമോദ്* ആവേശപ്പൂത്തിര മായ്ചെൻ പൊന്നോണച്ചന്തമകന്നൂ,ആവൽ വീണ്ടും വരവായെന്നാത്മാവും തേങ്ങി വിമൂകംഎന്തെല്ലാം സങ്കടമുള്ളിൽ പെയ്യുമ്പോളും ചിലയിഷ്ടംനന്ത്യാർവട്ടങ്ങളിറുക്കാൻ ചിങ്ങത്തേരേറിവരുന്നൂ!മാറ്റങ്ങൾ കാലനിയോഗം, നാമെല്ലാം ചീനപടങ്ങൾകാറ്റേറ്റാലാഞ്ഞുപറന്നും നൂലറ്റാലാശുപതിച്ചുംസന്താപങ്ങൾക്കവസാനം കാണാ വാഴ്വേകിയ മണ്ണിൽഗന്തുക്കൾപോലെയലഞ്ഞും നീങ്ങുന്നൂ മാനവവൃന്ദംനാളേക്കെന്താണു നമുക്കായ് കല്പിച്ചീടുംഭഗവാനെ-ന്നെള്ളോളംചിന്തയൊരുക്കാൻ നമ്മൾക്കാകാത്ത ജഗത്തിൽസന്തോഷംതന്നെ ഭിഷജ്യം പാഥേയംപോലെ സുതൃപ്തംഅന്ത്യാന്ധ്യം വന്നുഭവിക്കുംനാളേക്കും…