Category: കവിതകൾ

പള്ളിയിൽ മണികണ്ഠൻ* മുമ്പൊക്കെ മുത്തശ്ശി പാടിത്തരാറുണ്ട്‘കർക്കടം ദുർക്കട’മാണുകുഞ്ഞേ…കഞ്ഞിമുട്ടിക്കുന്ന കർക്കടം നീങ്ങിയാൽവർണ്ണക്കുടചൂടി ചിങ്ങമെത്തും.മാമലനാട്ടിലലങ്കാരദീപമായ്ചാലവേ പൂക്കൾ വിരിഞ്ഞുനിൽക്കും.ചിങ്ങത്തിലാനന്ദമോരോ ദിനങ്ങളുംതുള്ളിക്കളിച്ചു കടന്നുപോകേകുഞ്ഞിളംപുഞ്ചിരി ചുണ്ടിൽനിറച്ചുകൊ‐ണ്ടത്തം പടികടന്നെത്തുമല്ലോ.അത്തത്തിലാമോദചിത്തരായ് കുഞ്ഞുങ്ങൾതെക്കേതൊടിയിൽ നിറയുമല്ലോ.പൂവേ പൊലിപൊലിയെന്നു പാടികൊണ്ട്പൂക്കളോരോന്നായിറുക്കുമല്ലോ.പൂക്കളിറുത്തു കിടാങ്ങൾ കഴുത്തിലായ്തൂങ്ങും പൂവട്ടിയിൽ ചേർക്കുമല്ലോ.ചാണകം തേച്ചുമിനുക്കും കളത്തിലാ‐പൂക്കളാൽ ചിത്രം വരയ്ക്കുമല്ലോ.തൂവർണ്ണഭംഗിയിൽ നാളുകൾ നീങ്ങവേപൊൻതിരുവോണ ദിനമടുക്കും.പുത്തനുടുത്തുകൊണ്ടെല്ലാരുമൊന്നിച്ച്തൂശനിലയ്ക്കുചാരേയിരിക്കും.കുത്തരിചോറിനോടൊപ്പമൊരഞ്ചെട്ടു-തൊട്ടുകറികളും…

മാധവ്.കെ.വാസുദേവ്. ഹരിതാഭമാർന്ന ഭൂമിതൻ മാറിൽമഴുവിൻ മുറിപ്പാടു വീഴ്ത്തി…ആകാശമേൽക്കൂര താങ്ങിനിർത്തുന്നവൻ മരക്കാലുകൾ വെട്ടിവീഴ്ത്തി.പച്ചക്കുടപ്പീലി നിവർത്തിപിടിക്കുന്നചോലമരങ്ങളെ പിഴുതെടുത്തു.കൊല്ലുന്നു നമ്മൾ നദികളെ പിന്നെയോപിഞ്ചിലെ നുള്ളുന്നു ജീവിതങ്ങൾ …നമ്മൾ മനുഷ്യരോ കാട്ടാള ജന്മമോസ്വാർത്ഥത തീണ്ടും കിരാതവർഗ്ഗം.കാടു നമുക്കെന്നും ജന്മഗൃഹമെന്നസത്യം മറന്നു വളർന്നവർ നമ്മൾ.ഭൂമി നമ്മൾക്കു പോറ്റമ്മയാണെന്നസത്വം മറന്നു…

കവിത : അശോകൻ പുത്തൂർ* നീഉറങ്ങാതിരിക്കുന്ന രാത്രികളിൽഇരുട്ടിനൊരു മുത്തംകൊടുക്കുക.നിശയിലേക്ക് ഒഴുക്കിവിടുന്നുഞാൻ ഉമ്മകളുടെ പാലാഴിഉമ്മകൾക്ക്ഉണ്ണികളുണ്ടാവുമെങ്കിൽനമ്മുടെ പേരിടണം.ശോകമില്ലാത്തവനെന്നുംഉപമയില്ലാത്തവളെന്നും.കഴിഞ്ഞവാരം നീയെഴുതിയിരുന്നുഉമ്മകളുടെമണം മറന്നുപോയെന്ന്……..കിനാവിന്റെ രവിറമ്പിലിരുന്ന്നീയീ കുറിമാനം വായിക്കുമ്പോൾഓർമ്മയുടെ ഏതോ നോവിറമ്പിലിരുന്ന്നീ നിന്നെക്കുറിച്ചെഴുതിയ കവിതയിലെഅവസാന വരിയിലേക്ക്ഞാൻ സങ്കടങ്ങളുടെ തഴപ്പാ വിരിക്കുമ്പോൾകവിതയിലെ ആദ്യത്തെ വാക്ക്നിന്റെമണമുള്ള ഒരു ഈണംകൊണ്ട്എന്നെ പുതപ്പിക്കുന്നുനിദ്രയിലേക്ക് ചായുംമുന്നേഇന്നുകിട്ടിയ…

കവിത : മനോജ് KC ✍️ ഇവളെൻ സതീർത്ഥ്യ…ചിരി മാഞ്ഞു പോയൊരാ വദനത്തിലാകെ കരിവാളഭാവം പടർന്നു നിന്നു…വിറയാർന്ന ചുണ്ടിന് പറയുവാനൊന്നും –ബാക്കിയില്ലാത്തൊരു…ഗതകാല ഹുങ്കിന്റെ തടവുപോലെ…കഷ്ടതമൂടിയ നേരമാണെങ്കിലുംവിട ചൊല്ലിടാനായി മടി പോലെ തോന്നിടും പഴയ അഹന്തതത്തിരുശേഷിപ്പുകൾ… മുഖദാവിലാകെത്തുടിച്ചു നിന്നു…ചിലരിങ്ങനെയാണാവോ…കഷ്ടത വന്നാലും മാരി പിടിച്ചാലും…വാശിയേം…

അശോകൻ പുത്തൂർ* സ്കൂൾ മുറ്റത്തുനിന്നുംകൗമാര വിസ്മയങ്ങളിൽനിന്നുംപൊതിഞ്ഞു കൊണ്ടുവന്നകളിചിരികളുടെ മണംഇപ്പോഴും ഇടയ്ക്കൊക്കെതുറന്നു മണപ്പിച്ച്വീണ്ടും പൊതിഞ്ഞുവയ്ക്കും…….ഓർമ്മകളിൽചില ചാവേറുകളുണ്ട്.ആൾതിരക്കിലോ നിശബ്ദതയിലോപതിയിരിക്കുന്നവ.രുചിയോ ഗന്ധമോ ആയികൊതിപ്പിക്കുന്നവ മോഹിപ്പിക്കുന്നവതീപോലെ കത്തുന്നവ……..അവസാനബഞ്ചിൽ വാടിത്തളർന്ന്കടുകും മുളകും പൊട്ടിതുടങ്ങുമ്പഴേഉപ്പുമാവിൻ മണത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങിയോടുംവിശപ്പോർമ്മകൾ………സ്നേഹം പകുത്തുണ്ണേണ്ട കാലത്ത്കനൽ വാരിത്തന്ന്പുളിവാറൽ ചുഴറ്റിമൗനത്തിലോട്ട് വഴിനടത്തിച്ചഅച്ഛനോർമ്മകൾ.സങ്കടങ്ങളുടെനിറുകയിൽ തിരുമ്മാൻസഹനങ്ങളുടെ രാസനാദി തിരഞ്ഞ്അയൽവീടുകളിൽതെണ്ടിത്തിരിയുന്നുണ്ട്എല്ലുംതോലുമായ ഒരു…

കവിത : ഹരിദാസ് കൊടകര* ഞാൻ പേരല്ല പേരഴകുമല്ലപേരിലെൻ പേരുമില്ല പരതാൻപേരറിവിനായ് പടിയിറക്കാംപാവുനൂൽ താരാപഥം കേൾ അമ്മമേഘം പെറ്റിട്ട ഗ്രാമത്ത്പേരഴകിനായ് പാകം നിവരുന്നുഉടൽക്കാലമേഘനിലകളിൽനാമം നിലാവെണ്ണ തൂവുന്നുഅഴകിൻ നേത്രം വരയുന്നുമന്ത്രാഖിലം ഉണ്മയൂറ്റുന്നുഉടൽക്കമ്പിലുണരുന്നു തേജം വിധിവൃത്തം കേൾക്കുകവാഴ്ത്തുക പേരുകൾ പേരിനായ്ആശ്ലേഷതുംഗം വഹിക്കുക പേരഴകിലെന്തിത്ര നന്മനംമുന്നിൽ…

വിഷ്ണു പകൽക്കുറി* ജാതിക്കോമരങ്ങൾഉറഞ്ഞുതുള്ളുംഈർച്ചവാളിൻതുഞ്ചത്തിരുന്നൊരുഉഗ്രതപസ്വിനിയുടെഭിക്ഷാടനംആൽത്തറവേരുകൾഅതിദ്രുതം വളരുമ്പോൾനീർപ്പോളകെട്ടിയകൺതടങ്ങളിൽരക്തപ്പുഴയൊഴുകിച്ചുവക്കുന്നുചമ്രവട്ടത്തിലിരുന്നവൾചതുരംഗപ്പലകയിൽകരുക്കൾ നീക്കിവച്ച്കോപാദ്ധയായിനെറികെട്ട കാലത്തെശപിച്ച്ചുടലഭസ്മവുംച്ചാർത്തിഒറ്റക്കാലിൽഋതുക്കൾ മാറിയതറിയാതെതപസ്സിരുന്നുകാലക്കേടിന്മിഴിതുറക്കവെമുന്നിലേക്കുവീണുരുണ്ടനാണയത്തുട്ടിലവൾഭിക്ഷയെറിഞ്ഞൊരുവൻ്റെജീവിതംകാൺകെ അട്ടഹസിച്ചവൾകൊടുവേനലിൽകാപാലവുമേന്തിചത്താലും തീരാത്തതീണ്ടലാണല്ലോമുക്കണ്ണാഒറ്റനാണയത്തിനുള്ളിലെന്നുച്ചൊല്ലിപിറുപിറുത്തു മൊഴിഞ്ഞുകലികാലമല്ലാതെന്ത്.

രാജേഷ്.സി .കെ ദോഹ ഖത്തർ* തിരിഞ്ഞു നോക്കി അവൻ…വിട്ടുപിരിയുകയാണ് ..ശരീരത്തിനെ ഇത്രയും കാലം ,ജീവിച്ച ശരീരത്തിനെ.കാക്ക കരയുന്നുണ്ട് .ബാലികാക്ക ഉച്ചത്തിൽ,തരൂ ബലിച്ചോർ .ജീവിക്കുമ്പോൾ എനിക്ക്,കിട്ടാത്തത് കാക എൻ മക്കൾ..തരില്ല നിനക്കും .ഭാര്യയും മക്കളും ,കരയുന്നുണ്ട് എന്നാൽ,നോട്ടം സ്വത്തിലേക്കാണ്.എത്രയോകൊതിച്ചു വാങ്ങിയ.സ്വർണ രുദ്രാക്ഷമാലയും ,മോതിരവും…

കവിത : രഘുനാഥൻ കണ്ടോത്ത് 🙂 സമഗ്രാധിപത്യസമൂഹത്തിലെചിന്തകളെക്കൊന്നൊടക്കം ചെയ്തചുടുകാട്ടിലെ കുടികിടപ്പുകാരേ!സചേതനജഡജന്മങ്ങളേ! ഏണിപ്പടികളായ് ചാരിവെച്ചുനിങ്ങൾതൻ തോളെല്ലുകൾജനായത്തപ്പൊയ്മുഖധാരികൾകവർന്നൂ നാടിൻ ഭരണസാരഥ്യം! വെള്ളം തളിച്ചു കുതിർന്നമേനിവിറങ്ങലിച്ചു കുടയവേ,അതു സമ്മതമാക്കി വാളുകൾകൊയ്തതെത്ര ശിരസ്സുകൾ! സ്വയം ബലിമൃഗങ്ങളായ് നിങ്ങളേനിർണ്ണയിച്ചു കശാപ്പുകാരനെസമ്മതി ദാനമാക്കി ശിരസ്സറ്റുചിന്നിച്ചിതറീ കബന്ധങ്ങളായ്! അധികാരരഥചക്രങ്ങൾക്കിടയിൽചതഞ്ഞരഞ്ഞ ആർത്തനാദങ്ങൾബലികുടീരങ്ങളിൽ പല്ലിറുമ്മിഅവരുടെ…

ജനാർദനൻ കേളത്ത്* നമ്മൾഗർഭപാത്രത്തിലെഏകാന്തതയെ വിട്ട്പിരിയുന്ന കുഞ്ഞ്,അമ്മക്ക് നൽകിയപ്രാണവേദനയും,ശ്മശാനാനന്തതയിലേക്ക്പിരിയുന്ന അവ്യക്ത വാഴ്‌വ്സഹജീവികൾക്ക്നൽകിയ ക്ലേശവും,കുമ്പസാരക്കൂട്ടിൽമറച്ച്, പുകഴ് പാടി,നല്ലവരാക്കുന്നവർ!…………നമ്മൾ! നല്ലവരാക്കപ്പെട്ട്ചില്ലിട്ട കൂട്കളിൽചുമരിൽ തൂക്കിയഛായാ ശീർഷങ്ങൾദൈവങ്ങളായ-ദൃശ്യംകൊഞ്ഞനം കുത്തിനമ്മെ പരിഹസിക്കെ,ജീവിത യാത്രയിൽനിർദയ പരികർമാ-വശിഷ്ടങ്ങളുതിർത്തഅമാനുഷികതക്ക്വാഴ്ത്ത് പാടിനല്ലവരാക്കുന്നവർ!………..നമ്മൾ! വിരുന്നൊരുക്കി വിളമ്പിക്കൊടുക്കെഉപ്പില്ലെന്നും മുളകില്ലെന്നുംപരാതികൾ പറഞ്ഞ്അതിജീവനത്തിൻ്റെആത്മശേഷികളെകുറവാക്കിക്കാട്ടികൊറോണയുടെമഹനീയതകൾപാടുന്നവരെ പോലുംനല്ലവരാക്കുന്നവർ!………..നമ്മൾ!നല്ലവരാകാത്ത – വരെ,നല്ലവരാക്കപ്പെടുന്നപ്രഹേളികകളിലെരാഗം മറന്ന പാട്ടിൻ്റെ,താളം തെറ്റിയ…