Category: കവിതകൾ

*”നദികളുടെ നെടുവീർപ്പുകൾ”*

രചന : ചാക്കോ ഡി അന്തിക്കാട്* നദികളായിരം…പേറുംചെറിയ-വലിയ ഓളങ്ങൾ ഓർമ്മകളുമായുള്ള ചങ്ങാത്തം!…ബാല്യത്തി,ലൂളയിടുമ്പോൾപൊടിമീൻ വായിൽ‘ഒളിത്താവളം’കണ്ടെത്തിയതും,ശ്വാസംമുട്ടി ചുമച്ചതും…ഛർദ്ദിച്ചതു വിഴുങ്ങാൻപാഞ്ഞു വരുംകരിമീനുകളുംവയമ്പുകളുംവരാലുകളും…തവളകളുമെല്ലാം…മഹാമാരികാലത്ത്പനിക്കിടക്കയിൽപ്രാണൻ നീട്ടി വലിക്കുമ്പോൾ,മങ്ങിയ ഓർമ്മകൾ മാത്രം!നദികളിൽവെയിൽ ലയിക്കുംനേരംഗ്രാമത്തിൻ സൗഹൃദത്തി,ന്നിളം ചൂട്…മെല്ലെ പരന്ന്…പുഴയോരത്തുനിന്നുംഇടവഴികളിലൂടെനിഴലുകളായ്‌…പൂവായ്…കായയായ്പൂമ്പാറ്റകളായ്…കാൽപ്പാടുകളായ്‌…കവിഹൃദയത്തെകൈമാടി വിളിക്കും!നദികളി,ലാമ്പൽവിരിയുംനേരംക്ലാസ്സ് മുറികളി,ലാദ്യ പ്രണയംഒളിക്കടാക്ഷങ്ങളിൽ…കനവിൻ നനവു തേടികൂടുവിട്ടു കൂടുമാറി,വീണ്ടുംനദികളിൽമുങ്ങിക്കുളിക്കും…ലയിച്ചു ചേരും!അപ്പോൾനദിക്കരയിൽചൂണ്ടയുമായി വരുന്നവർമണ്ണിരകളെയാദ്യം തലോടും…പിന്നീട്ചൂണ്ടക്കൊളുത്തിനുസമർപ്പിക്കും…കാത്തിരിക്കും!അപ്പോളൊരു…

🦋 ഏകാന്തതയുടെ കവിതകൾ 🦋

രചന : സെഹ്റാൻ🌺. ഭൂമിയിലെ വെടിയുണ്ടകളെല്ലാംതീർന്നുപോയ കാലത്താണ്തോക്ക് തന്റെ ഏകാന്തതയെക്കുറിച്ച്കവിതകളെഴുതാൻ തുടങ്ങിയത്.സ്വത്വമെന്ന പരികൽപ്പനയ്ക്കകത്ത്നിലനിൽക്കുമ്പോൾത്തന്നെമറ്റുപല അസ്തിത്വങ്ങളുടെയുംപ്രകാശനകർമ്മം ഏറ്റെടുക്കേണ്ടിവരുന്ന ജൻമോദ്ദേശ്യങ്ങളെകുറിച്ചോർത്ത് അതത്ഭുതം കൂറി.ഉണ്ടയില്ലെങ്കിൽ താൻ വെറുമൊരുതോക്ക് മാത്രമാണെന്ന് ഏറെദു:ഖത്തോടെയത് മനസ്സിലാക്കി.മടുപ്പ് ഒരു തേരട്ടയെപ്പോലെതന്റെ ലോഹദേഹത്തേക്കിഴയാൻതുടങ്ങിയ നാളുകളിൽ തോക്ക്ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ച്ചിന്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.വിഷം കഴിച്ച് അന്ത്യശ്വാസംവലിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കേഅരികിൽ നിന്നിരുന്നചില്ലുകുപ്പിയോട് തോക്ക്…

നീയില്ലായ്മ.

രചന : റാണി റോസ്* നീയില്ലായ്മയുടെ ശൂന്യതകനത്തുവരുമ്പോൾഎല്ലാ ചിന്തകളിലുംഞാൻ ഊർന്നുവീഴുന്നത്നിന്റെ നെഞ്ചിലേക്കാണ്!പിണക്കത്തോടെ പടിയിറങ്ങിപ്പോയിട്ടുംഎന്നെ പിന്നെയും പിന്നെയുംകൊളുത്തിവലിക്കുന്ന അതേയിടത്തേക്ക്ഞാനെത്ര പിണങ്ങിമാറിയാലുംതിരിച്ചുവരുമെന്ന്നീ ആവർത്തിച്ചാവർത്തിച്ചുകൊത്തിവെച്ച അതേയിടത്തേക്ക്കുഞ്ഞുപരിഭവങ്ങൾ നിന്റെ നെഞ്ചിലേക്ക്ഇറക്കിവെയ്ക്കും മുൻപേനീ ആവേശത്തോടെ കെട്ടിപ്പുണരുമ്പോൾതീവ്രമായി ചുംബിക്കുമ്പോൾഞാൻ ഇങ്ങനെയാവും ചിന്തിക്കുക!ഓരോ പിണക്കവും ഇണക്കമായിമാറുമ്പോൾ കൂടുതൽ തീക്ഷ്ണമായിനീയെന്നെ സ്നേഹിക്കുന്നനിമിഷങ്ങൾ മോഹിച്ചുഇനിയും…

രാത്രിമഴ!

രചന : അജികുമാർ* രാത്രിമഴയ്ക്കെന്തു കുളിരാണ്കരളിന്റെയിരുളിൽ നിനവുകൾകിനാവുകണ്ടുണരുന്ന യാമങ്ങൾ …നിലാവൊളിയുടെ മിഴിയിണയിൽനിഴലുകൾ നിശബ്ദമായ് തനുവിൽഈറൻ തംബുരു മീട്ടുന്നു…ചന്നംപിന്നം പെയ്‌തലിയുന്നപേരറിയാ ഭംഗിയുടെ മയിലാട്ടങ്ങൾഹരിതങ്ങളെ ആർദ്രമാക്കുന്നഹിമകണംപ്രണയമെഴുതിയ പുരികങ്ങൾ …പലവുരു ഇളകിയാടിയ ഇളംകാറ്റിൽഉടയാടകൾ ക്രമംതെറ്റി വികൃതികാട്ടികടന്നു പോകുമ്പോൾ നനഞ്ഞൊട്ടി. .നഗ്നമാക്കപ്പെട്ട വള്ളിക്കൊലുസുകൾ !നാണം കൊണ്ട് നമ്രശിരസ്സുമായികടക്കണ്ണുകൂമ്പിയടയുന്ന…

മാതൃപൂജ.

രചന : മംഗളാനന്ദൻ* അമ്മേ,യവിടുത്തെയുള്ളിലെ കണ്ണാടി-തന്മേൽ പ്രതിഫലിച്ചീടുകയായിടാംഎന്മുഖമണ്ഡലം എന്നിൽ വളരുന്നൊ-രന്തരം കാലമൊരുക്കിയ പാടുകൾ.ഒട്ടും വയസ്സെനിക്കില്ലാഞ്ഞ നാൾമുത-ലൊട്ടേറെയായാരു നാൾവരേയും,പിന്നെഒട്ടൂം വയസ്സു വളർത്താത്ത നാളുമാഹൃത്തിൽ പതിഞ്ഞു കിടക്കുന്നതില്ലയോ?ഭൂമുഖം ഞാൻ കണ്ടതിൻ മുന്നേയമ്മയെൻതേന്മുഖം കണ്ടു മയങ്ങി മദ്ധ്യാഹ്നത്തിൽഓലപ്പുരയുടെ കോലായിൽ, നിദ്രയിൽമൂടിക്കിടന്നു ഞാൻ ജീവസ്ഫുരണമായ്.അത്തിരുമെയ്യിന്റെ രക്തവും മാംസവുംഒത്തിരി…

സുക്ഷ്മാണുസംഭവൻ!!

രചന : രഘുനാഥൻ കണ്ടോത്ത്* കോവിഡുകാലക്കവിത. സ്വയംഭൂവായ്സർവ്വവ്യാപിയായ്വായുരൂപനായ് വന്നസൂക്ഷ്മാണുസംഭവൻതൂണിലും തുരുമ്പിലുംഅധിനിവേശ‐ദന്തമുനകളാഴ്ത്തവേ,നിരങ്കുശംനിഗൂഢഗുഹാമുഖങ്ങളിൽസമാധിസ്ഥരായ് ദൈവങ്ങൾ!!(നിസ്സംഗ,നിർമ്മമബ്രഹ്മങ്ങ‐ളവരല്ലാതെന്തുചെയ്യും?)കൊറോണപട്ടടയിൽക്കിടത്തിയജഡങ്ങളിൽ നിന്നുംകുടിയൊഴിക്കപ്പെട്ട ദേഹികൾഅകലംപാലിച്ച്വിറങ്ങലിച്ചു നിന്നൂ!കണ്ണീരിൽക്കുതിർന്നചുംബനപ്പക്ഷികളെഅംബരേ പറത്തിവിട്ട്അന്ത്യചുംബനമേകികൈവീശി വിടചൊല്ലി,മക്കളും(കൈതവമറിയാ‐ശൈശവത്തിലെ,പൈതലിൻ ശീലമതുകൈവിടാനൊക്കുമോ?)ഭക്തർ തീണ്ടാപ്പാടകലെ!ഏകപുരോഹിതഭജന‐കുർബാന നിസ്ക്കാരങ്ങൾ!(സ്വയം പുരോഹിതരാവുക,എന്തി‐നായൊരിടനിലക്കാരൻ സൃഷ്ടിക്കും സൃഷ്ടാവിനിടയിലായ്)മാറാരോഗികളെന്ന്മസ്തിഷ്ക്കപ്രക്ഷാളനം നടത്തിരാസവളം മരുന്നെന്നൂട്ടി‐ക്കൊഴുത്ത ധനാർത്തിക്കറുതിയായ്!തീൻമേശകളിലൊടുങ്ങുവാൻതീറ്റയ്ക്കായലറുന്നുഉച്ഛിഷ്ടമുണ്ട് കൊഴു‐ത്തൊരുങ്ങേണ്ട പന്നികൾ(നിഷ്ക്രിയമല്ലോഎച്ചിൽ ബഹിർഗ്ഗമിനികളാംഭോജനശാലകൾ)സഞ്ചാരദുർവ്യയമില്ലക്രഡിറ്റ് കാർഡുകളുരഞ്ഞ്വിയർത്തടുക്കിയ കറൻസികൾതേഞ്ഞുമാഞ്ഞില്ല!മഹാമാരിതൻ കുരുതിക്കളങ്ങളിൽപൊരുതുമായിരങ്ങൾതൻനിശ്ചയദാർഢ്യം കേൾപ്പൂ,,സഹജരക്ഷയ്ക്ക്…

മലയെ നമ്മൾ തിരിച്ചു പിടിയ്ക്കണം.

രചന : മംഗളാനന്ദൻ * മലയെ നമ്മൾ തിരിച്ചു പിടിയ്ക്കണംശിലകൾ വെട്ടി മുറിക്കുവാനല്ലാതെ.പണമിനിയും കുഴിച്ചെടുത്തീടുവാൻപുതിയ പാറമടകൾ തുറക്കാതെ,മലയെ നമ്മൾ തിരിച്ചു പിടിക്കണംമരതകപ്പച്ച വീണ്ടും വിരിക്കുവാൻ.മുറിവു പറ്റിയ പാറക്കുരുന്നുമേൽമൃതസഞ്ജീവനി തൈലം പുരട്ടുവാൻ.ഹരിതമോഹങ്ങൾ പൂത്തുലയുന്നൊരുപരവതാനി പുതച്ചു കൊടുക്കുവാൻ.ഉദയസൂര്യനൊളി പരത്തീടുമീഗിരിനിരയിലെഴുന്നുള്ളി നില്ക്കുവാൻ.ദുരിതപർവ്വങ്ങൾ പെയ്തിറങ്ങുമ്പൊഴുംകുടനിവർത്തി പിടിയ്ക്കണം മാമല.പുഴയെവീണ്ടും…

ഖണ്ഡകവിതകൾ.

രചന: മണികണ്ഠൻ എം* 1തൻകുഞ്ഞിനെയമർത്തി കൊല്ലുന്നവൻപിന്നിടിഴുകിച്ചേർന്ന ബന്ധമറുത്തോടുന്നവൻപൊഴിയിൽ താഴ്ന്ന ശവമോതാത്തവനിയമഹസ്തങ്ങളിൽ തങ്ങിപ്പൊങ്ങിവരുന്നൂബീജാവാപത്തിൽ അണ്ഢസ്വീകാരൃതയിലന്നേനീ സംശയിച്ചിരുന്നുവോ കുഞ്ഞേ നീയിതുസ്വീകരിക്കാൻ പിറപ്പെടുത്തോ, ഇനിയുമീലൈംഗികതകൾ ശപിക്കപ്പെട്ടതാകട്ടെയെന്നോനിൻ ദുരന്തത്തിലൊരിറ്റു കണ്ണീരുമുണരുന്നില്ലഅഭിശപ്തമാം തപ്ത ജീവിതങ്ങൾ നയിക്കുന്നൂജീവിതാനുഭവങ്ങളാം മരുഭൂവിൽ സ്വയമനാഥമാംമരീചികകൾ നാം വിണ്ടകന്ന വയൽ വൃക്ഷങ്ങൾ.. ആരാണിവൻ 2 തോൾപ്പട്ടകൾ…

ഭൂമിപെണ്ണ്.

സ്വപ്നഅനിൽ അമ്മതൻ ഉദരത്തിൽ മയങ്ങിക്കിടന്നുദിനരാത്രങ്ങൾ തള്ളിനീക്കവേപുതുമഴ പെയ്തൊരാ നേരത്ത്മിഴികൾ തുറന്നു നോക്കിടുമ്പോൾഅമൃതായ് വീണൊരാ മഴത്തുള്ളി നുണഞ്ഞുഅമ്മതൻ ഗർഭപാത്രത്തെ പകുത്തുമാറ്റി.ഇരുഹസ്തവുമുയർത്തി പിറന്നുവീഴവേകിഴക്കുദിച്ചൊരാ ദിനകരൻഇമവെട്ടാതെ നോക്കിടും നേരത്ത്കിളിർത്തൊരാ എന്നിലേ പുതുനാമ്പുകൾകാറ്റിന്റെ താളത്തിൽ തത്തികളിച്ചുംകിളികൾതൻ കളകൂജനം കേട്ടുംകാലത്തിനൊത്തു സഞ്ചരിക്കെഎന്നിലേ കൗമാരം ജ്വലിച്ചുനിൽപ്പുസുഗന്ധമലരുകൾ വിരിഞ്ഞിടും നേരത്ത്വണ്ടുകൾ പറവകൾ…

ആ ദിവസം.

രചന : നെവിൻ രാജൻ* ഏതൊരു സീമോല്ലംഘ-നത്തിലേകനായ് ,അവൻതീർത്തതൊരു കവചംകുരുക്ഷേത്ര പ്രഭഞ്ജനത്തിൽ.അവന്റെ ജീവാസ്രം ധരണിയി-ലൊഴുകിയതൊരോർമ്മ;അവന്റെ കിനാക്കൾ വലിച്ചിഴയ്ക്ക-പ്പെട്ടതൊരുപിടിയന്നത്തിനായ്.സ്നേഹചുംബനം നൽകാനേറെക്കൊതിച്ചൊരാകാടിന്റെ പുത്രൻ,പീടികയിൽനിന്നെടുത്തതൊരുപെൺകുഞ്ഞിൻ മുഖമുള്ള പാവയെ.അന്നയാളേറെക്കിനാവുകണ്ടിട്ടുണ്ടാവാം പുത്രിയെ,അന്നയാളേറെ മധുരചുംബന-മേകിയപ്പാവതൻ തിരുനെറ്റിയിൽ.രണ്ടു കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ നിലത്തുവീണുടഞ്ഞതറിയാതെ നിന്നയാൾ,ചിന്തതൻ ജാലകത്തിലൂടൊരുകാറ്റു വന്നറിയാതെ തലോടും വരെ.മൗനം നിറഞ്ഞു നിന്നാ…