നാഥൂറാം കരയുന്നു.
മാധവ് കെ വാസുദേവ്* ആരോ, മുട്ടിവിളിച്ചെന് വാതിലില്പാതിരാ മയക്കത്തില് നിന്നുണര്ന്നു-ഞാന് പൊടുന്നനെ.”എഴുനേല്ക്കുക, വേഗം നേരമായ്ഗാന്ധിപ്രതിമയില് ഹാരാര്പ്പണ സമയമായ്”.വാതില് തുറന്നഞാന് ഗോഡ്സെയേ കണ്ടുനിരാലംബനായ് നിര്വികാരനായ്. ”പകയില്ല മനസ്സിൽ,ചുണ്ടിൽ ഗാന്ധിനിഷേധമില്ല,മെയ്യിൽ കാവിയുടുപ്പില്ല,കൈയിൽ നിറത്തോക്കുമില്ല….അര്ദ്ധഫക്കീറായീ മുന്നിൽനില്ക്കുന്നു നാഥൂറാം.മെല്ലെച്ചിരിക്കുന്നു,പിന്നെപ്പതുക്കെ പറയുന്നു.”അറിയുമോകുഞ്ഞേ,നിനക്കു ഞാനാരെന്ന്”.ഏഴുപത്തിമൂനാണ്ടുകൾക്കപ്പുറംഈ കൈകളില് നിറതോക്കുമായിഇന്ത്യതന് ആത്മാവിലേയ്ക്ക്തീയുണ്ടപായിച്ചു ഞാന്.“ഹേ…