അട
രചന : ബിജു കാരമൂട് ✍ അരിവട്ടീലുമിയിട്ട്വെളുത്തുള്ളി ചതച്ചിട്ട്മുളങ്കമ്പുമൊടിച്ചിട്ട്പഴന്താക്കോൽ പലതിട്ട്അതിൻമീതെപെരുംപൂവൻചവിട്ടിയ പിടയിട്ടകുലുങ്ങാത്തപുതുമുട്ട യടുക്കിവച്ച്കെറുവിച്ചുനടക്കുന്ന പിടക്കോഴിയടപ്പെണ്ണെപിടിച്ചുവന്നടവയ്ക്കുംഇടയ്ക്കമ്മച്ചിചുനമാങ്ങ പഴുപ്പിക്കുമിരുട്ടത്തെമുറിമൂലയ്ക്കിടയ്ക്കിടെയവർചെന്നുപൊരുന്നിരിക്കുംസമയംപോലടക്കോഴിക്കരിമണി പെരുംഗോതമ്പെളുപ്പത്തിൽ കുടിക്കുവാൻചിരട്ടവെള്ളംദിനരാത്രമിരുപത്തൊന്നണയുമ്പോൾപുലർകാല പ്പുതുമുട്ടയുടഞ്ഞെത്തുംകിയോ കിയോകൾചിലതെല്ലാമിടനെഞ്ചിലടവച്ചുപിടിച്ചാലുംവിരിയാതെവിരിയാതെവെറും ചീമുട്ടവിരിഞ്ഞൊന്നായിറങ്ങിയകലപിലക്കുതൂഹലംതടുത്തുറ്റാൽകമഴ്ത്തിയങ്ങൊളിച്ചുവയ്ക്കുംഒളിച്ചാലും മറച്ചാലുംഅവയ്ക്കൊപ്പംവിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടൊരുവേട്ടച്ചതിക്കഥ തിരികെ റാഞ്ചാൻഒരു ചക്കിപ്പരുന്തുണ്ട്മഴച്ചോലക്കുറുക്കന്മാർപലരുണ്ട്മുളങ്കാട്ടിൽ മുഴങ്ങുന്ന മലമ്പൂച്ചച്ചിരിയൊച്ചപതികാലം പതുങ്ങുന്നയിണച്ചെങ്കീരിഉയിരോടെ വിഴുങ്ങുവാൻഫണം വിരിച്ചിരിക്കുന്ന കരിമൂർഖൻകലികാലച്ചതിച്ചെന്നായ്ക്കൾമുറിവുകൾക്കൊരുമരുന്നരച്ചിട്ടമരമഞ്ഞൾകുടംകൊട്ടിയുയിർപ്പിക്കുംപഴയ സൂത്രംഇതുപൂവനിതുപിട തിരിയുന്നവരെക്കാലംഅറിയില്ലകിളിയെത്ര പിഴച്ചു…