www.ivayana.com
രചന : അശോകൻ പുത്തൂർ ✍ മനസിൽകടൽ വരച്ച്ആകാശത്തിന്ഉമ്മ കൊടുക്കുന്നവൾ.കിനാവിന് കുടിക്കാൻകരളിലൊരു കണ്ണീർക്കിണർ.സങ്കടങ്ങൾക്ക് തണുപ്പാറ്റാൻജീവിതത്തിന്റെ പട്ടടഇങ്ങനെയൊക്കെകവിതയിൽ എഴുതി വയ്ക്കാംഇതൊക്കെ എഴുതുന്നവർസന്തോഷവാൻ മാരെന്ന്കരുതേണ്ടതില്ലഇല്ലാത്ത ഒന്നിനെകുറിച്ചുള്ളഓർമ്മയും തേടലും ആണ്സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാനുള്ളസൂത്ര വിദ്യകാല്പനികതയിലാണ്ജീവിതത്തിന്റെ കുതിപ്പും കിതപ്പും.നിങ്ങൾ കാത്തിരിക്കൂകാലം നിശ്ചലമല്ലഈ ഇരുൾ കാലവും കടന്നുപോകുംയേശുദാസിന്റെ പാട്ടോചങ്ങമ്പുഴയുടെ കാവ്യ…
രചന : എം പി ശ്രീകുമാർ ✍ എവിടെയാദ്യം വസന്തം വിടർന്നതുംഎവിടെ സംസ്കൃതി മുളച്ചുയർന്നതുംഎവിടെ ശാന്തിമന്ത്രമുയർന്നതുംഎവിടെയാർക്കും ശരണമായതുംഎവിടെ ഭൂമിതൊട്ടു വണങ്ങുന്നുഎവിടെ ഭൂമിപൂജകൾ ചെയ്യുന്നുഎവിടെ വിദ്യയെ പൂജിച്ചീടുന്നുഅവിടമാകുന്നെൻ മാതൃഭാരതം .എവിടെ നൻമകൾ പൂത്തു വിടർന്നതുംഎവിടെ ജ്ഞാനം തെളിഞ്ഞു ജ്വലിച്ചതുംദർശനത്തിൻ വസന്തം വിടർന്നതുംആശയങ്ങൾ പാശം…
രചന : ബേബി മാത്യുഅടിമാലി✍ കാലവും ലോകവുംപിന്നിട്ട വഴികളുംഓർമ്മയിൽ പുക്കുന്നമധു നൊമ്പരങ്ങളുംജനനവും മരണവുംപ്രണയവും വിരഹവുംസുഖ ദു:ഖ സമ്മിശ്രജീവ താളങ്ങളുംമാനവർ ഭൂമിയിൽനെയ്തു കൂട്ടുന്നൊരാഅഴകാർന്നകാമനക്കെണ്ണമുണ്ടോനാം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങൾമോഹക്കതിരുകൾസഫലമാകാത്തകിനക്കളെത്രഎല്ലാം മരീചികമാത്രമല്ലേപൂർണ്ണതയെന്നത്മിഥ്യയല്ലേവിശ്വ പ്രസിദ്ധകഥകളിൽ കവിതയിൽഎഴുതിയ വരികളുംഇവയല്ലയോവിരിയുന്ന പൂവുകൾകൊഴിയുന്ന ഇതളുകൾഉയിർകൊണ്ട പ്രാണന്റെആത്മഹർഷങ്ങളുംമണ്ണിലും മനസിലുംഇനിയും പിറക്കട്ടെമാനവ ഹൃത്തിന്റെനൊമ്പര ചിന്തുകൾ
രചന : സെഹ്റാൻ✍ മാലാഖയാണെന്നതിനാൽനിന്നെ ഗബ്രിയേലെന്നും,ചെകുത്താനാണെന്നതിനാൽനിന്നെ ലൂസിഫറെന്നും വിളിക്കാം.പക്ഷേ, നീ കടന്നുപോന്നദ്രവിച്ച പാലത്തിന്റെകറുത്ത ചരിത്രത്തെഎന്തിന് നീ ചുമലിൽപേറുന്നു?പാലത്തിനടിയിലെചുവന്ന വെള്ളത്തിന്റെകുത്തൊഴുക്ക്എന്തിനുനിന്നെഭയപ്പെടുത്തുന്നു?പാറക്കഷണങ്ങളും,തലയോട്ടികളും തമ്മിൽതിരിച്ചറിയാനാവാത്ത വിധംപുഴയിൽ നിറയുന്നത്എന്തിനുനിന്നെഅസ്വസ്ഥപ്പെടുത്തുന്നു?നഗ്നനായി നീനഗരത്തിലെത്തുമ്പോൾനിന്റെ ഉടയാടകളെവിടെയെന്ന്അവർ തിരക്കും.കളവുപോയെന്ന്മറുപടി പറയുക.തീർച്ചയായും നീ പറയുന്നമറുപടിയാവില്ല അവരുടെകാതുകളിലെത്തുക.വാളെടുത്ത് സ്വന്തംശിരസ്സറുത്തെടുത്ത്പീഠത്തിൽ വെയ്ക്കുക.തീർച്ചയായും അവർനിനക്കൊരു ആരാധനാലയംപണിയും.നിന്നിലെ കൊടുങ്കാറ്റിനെതേഞ്ഞുതീർന്ന നിന്റെപാദരക്ഷകൾക്കുള്ളിൽനിക്ഷേപിക്കുക.സൂര്യനുദിക്കും…
രചന : സഫൂ വയനാട്✍ മരിച്ചതിൽപിന്നെ മരണത്തിനായാലുംകല്ല്യാണത്തിനായാലും ഞാൻഅപ്പനേം കൂട്ടിയാണ് പോവാറ്.അന്നകൊച്ചിന്റെ മാമോദീസയ്ക്കുംപള്ളിപ്പെരുന്നാളിനച്ഛന്റെ പ്രസംഗംകേൾക്കാനും ഇടക്കൊന്നുകുമ്പസാരക്കൂട്ടിൽ മുട്ട് കുത്തുമ്പഴുംമറുത്തൊരക്ഷരം മിണ്ടാതെമൂപ്പര് ഒപ്പം കൂടും.മാസത്തിലൊന്നോ രണ്ടോ തവണകെട്ടിച്ചുവിട്ട വീട്ടിലേക്ക്കയ്യിലൊരു പലഹാരപൊതീംകൊണ്ട് കയറി വരേണ്ട മനുഷ്യൻഅണുവിടതെറ്റാതെ ഒപ്പംകൂടണത് കാണുമ്പോൾ മറ്റെല്ലാംമറന്ന് ഞാൻ കണ്ണ് നെറേ…
രചന : അൽഫോൻസ മാർഗരറ്റ് .✍ തെക്കേ തൊടിയിൽ അസ്ഥിത്തറയിലെമൺചിരാതണയാതിരിക്കാൻഇരുകയ്യും ചേർത്തു തടയുന്നു കാറ്റിനെ ,മിഴികളിൽ വേപഥു പൂണ്ടാളമ്മ …. ചലിക്കുന്നധരം ദേഷ്യഭാവത്തിൽ;കാററിനെ ഭർത്സിക്കയാവാം …..മിഴികളിൽ തെളിയുന്നു സ്നേഹവും കരുതലുംമൺചിരാതിൻ തിരിനാളം പോലെ ….. അച്ഛൻ മറഞ്ഞിട്ടിന്നിരുപതാണ്ടായതുംകാലത്തിൻ വേഗത്തിൽ വർഷങ്ങൾ പോയതുംമക്കൾ…
രചന : ജോർജ് കക്കാട്ട് ✍️ ദൂരെ, വിജനമായ സ്ഥലത്ത് ഏകാന്തതപുരാതനമായ ഒരു കാറ്റാടി മരമുണ്ട്ഇപ്പോഴും പുറജാതീയ കാലം മുതൽ,പിളർന്ന് പൊള്ളയായതും ചുളിവുകളുള്ളതും. ആരും അത് മുറിക്കുന്നില്ല, ആരും ധൈര്യപ്പെടുന്നില്ലകൂട്ടില്ലാത്തപ്പോൾ അതിലൂടെ കടന്നുപോകാൻ,ഉണങ്ങിയ ശാഖകളിൽ ഒരു പക്ഷിയും അവനോട് പാടുന്നില്ല. കിഴക്കും…
രചന : അശോകൻ പുത്തൂർ ✍ ഓർമ്മകളുടെ മുകളിൽമറവികളുടെ റീത്ത്.സ്നേഹത്തിന്റെ ചാരെപകയുടെ ശവപ്പെട്ടി.ജീവിതത്തിന്റെ നെഞ്ചിൽപ്രണയത്തിന്റെ പട്ടട.ഇതെല്ലാംകാലത്തിന്റെ കളിയാണ് സുഹൃത്തേകരിഞ്ഞെന്നു കരുതുന്നജീവിതത്തിന്റെ ചില്ലകളിൽകാലം കമ്പോട് കമ്പ്ഒളിപ്പിച്ചു വച്ചിട്ടുണ്ട്വിസ്മയങ്ങളുടെ ചിനപ്പുകൾ.നിങ്ങൾമരിക്കാതിരുന്നാൽ മാത്രം മതിഏതോ ഒരു മനുഷ്യൻനിങ്ങളുടെ വരവും കാത്ത്ഇരുട്ടിൽ ഉറക്കമിളച്ചിരിപ്പുണ്ട്കരുതലിന്റെ ഒരു വിളക്കുംസ്നേഹത്തിന്റെ ചിനപ്പുംനന്മയുടെ…
രചന : ബി.സുരേഷ് കുറിച്ചിമുട്ടം ✍ ഇന്നലെസന്ധ്യയിൽനൽകിയചുംബനമവൾക്കുചൂടേറിയിന്നുതണുത്തുറഞ്ഞുപോയിരുന്നു ഇന്നവൾതനിച്ചുറങ്ങുന്നുശീതമുറഞ്ഞൊരാനാൽച്ചുവരിനുള്ളിൽനീണ്ടനാസികക്കോണിൽമിന്നുംമൂക്കുത്തിചിമ്മിക്കരയുന്നു നോട്ടമേറെതന്നൊരാക്കണ്ണുകൾതള്ളിത്തുറിച്ചുനിൽപ്പൂകാത്തിരിപ്പിൻവാക്ക് തന്നവൾകാണാത്തലോകത്തിൽ ക്കടന്നു കണ്ടതേറയുംസ്വപ്നമെങ്കിലുംകാണുവതിതുസ്വപ്നമല്ലതുനിശ്ചയംചേരുവാനേറെക്കൊതിച്ചുനാമെങ്കിലുമീബന്ധമൊട്ടുച്ചേർത്തതില്ല ചേതനയറ്റു നീപിരിഞ്ഞുസഖീഎൻകണ്ണിൽചോരുംനിണമത്കാൺമതില്ലനീയൊട്ടുമേനിൻനിരയൊത്തചിരിഎനിക്കിന്നന്യമായല്ലോ നീ മറഞ്ഞൊരീലോകത്തിൽനിന്നോർമ്മകൾപ്പുൽകിനീറിത്തളർന്നുപോകവേഞാനുമീമണ്ണിൽലയിച്ചിടുന്നു ആറടിമണ്ണിലാണ്ടു നാംആത്മാക്കാളായൊന്നിച്ചിടാംആരുമെതിർത്തീടുകില്ലെന്ന്ആശയാലൊന്നായിടാംപ്രിയേ
രചന : കൃഷ്ണമോഹൻ കെ പി ✍ പുല്ക്കുടിൽ തന്നിൽ പിറന്നവനേപുണ്യവാനേ എന്റെ മിശിഹായേ…പുണ്യജന്മങ്ങൾ ജനിച്ചു മരിയ്ക്കുന്നപൂർണ്ണതയില്ലാത്ത ഭൂമിയിങ്കൽപന്ത്രണ്ടു ശിഷ്യരെക്കിട്ടിയ ഭാഗ്യവാൻപഞ്ചലോകത്തെയും സ്വന്തമാക്കീപരമ പവിത്രമാം ജീവിതവീഥിയിൽപരമോന്നതനായി നിന്ന നിന്നെപതിവിൻ വിരോധമായ്ക്കണ്ട പലരുമാപരിശുദ്ധ ജന്മം കുരിശിലേറ്റീപഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങളും സ്നേഹിക്കുവാനെന്നുപുഞ്ചിരിയോടങ്ങു ചൊന്ന നിന്നെപകയോടെ കണ്ട ജനത്തിന്റെ…