www.ivayana.com
ദിനീഷ് ശ്രീപദം* മകളേ പനിമതിപ്പുഞ്ചിരിയഴകേ,എൻ്റെ സ്വപ്നങ്ങൾതൻ ചിറകേ,എന്നിലുദിച്ച സൂര്യപ്രഭയേ…,എന്നാത്മസംഗീതലയമേ!നിൻ കളിചിരികളെന്നിൽആത്മഹർഷങ്ങളാം,പൂത്തിരികത്തിച്ചിടുന്നൂ…ഓമലേ നീയെൻ്റെ പവിഴമല്ലേ,മരതക വൈഢൂര്യഖനികളല്ലേ….നിൻമൊഴിയിൽ വിടരുംനാദലയങ്ങളെന്നിൽ…ഒരുവേണുഗാനമായ് ഒഴുകും….ഓമലേ നീ സ്നേഹ രാഗമല്ലേ….,വാത്സല്യത്തിരയിളക്കമല്ലേ…!
രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി* എന്തെന്തെല്ലാം വിശേഷങ്ങൾഇക്കാലത്തെന്നുടെ നാട്ടിൽ !കുറെയോണം വന്നെന്നാലും‘കൊറോണ’യോളമെത്തില്ല !കുറെയാളു കൂടുമപ്പോൾ‘കൊറോണ’ വരും പൊല്ലാപ്പായ്കുറെനാളു കഴിഞ്ഞിട്ടുംകൊറോണ വിട്ടുപോണില്ലകൈയ്യിൽ കരുതലില്ലെന്നുംകരുതലൊക്കെ പോയെന്നുംകൈകഴുകിയിരിയ്ക്കണേൽകൈമണി വേറെ വേണോന്നുംകാര്യം കളിയല്ലെന്നാലുംകരുതലിത്രേം പോരെന്നുംഇങ്ങനെ ചൊല്ലിയോരോന്നുനേരം കളയും നേരത്ത്അടുത്തു ചെല്ലാൻ പറ്റാതെആഹ്ലാദിയ്ക്കാൻ പറ്റാതെപുഞ്ചിരി കാണാൻ പറ്റാതെപാതിമുഖവും…
ഇസബെൽ ഫ്ലോറ* അരങ്ങൊഴിയാന്‍ ആരുടെയോഅനുവാദവും കാത്തു നില്‍ക്കുമ്പോള്‍രംഗപടം മങ്ങിത്തുടങ്ങുന്നു ….മുഖചായം പൊളിഞ്ഞടരുന്നു,,!!!അണിയറയില്‍ വേഷങ്ങള്‍ ബാക്കിയില്ലരംഗങ്ങളും അവശേഷിക്കുന്നില്ലഏകാംഗനാടകവും മൂകാഭിനയവും …വേഷം വല്ലാതെ മുഷിഞ്ഞു പോയിരിക്കുന്നു !!!ആസ്വാദകരുടെ മുഖമെനിക്കുകാണാനാവാത്ത അകലം സൂക്ഷിക്കുന്നു …അഭിനയിച്ചേ മതിയാവൂവെളിച്ചമെന്നിലേക്ക് മാത്രമാണല്ലോ …ഒരിടവേളയില്‍ ,ഏതോ നദീതീരത്തെചെടികള്‍ക്കിടയില്‍പതുങ്ങുന്ന കടുവയുടെ കണ്ണുകളാണ് ഞാന്‍അടുത്ത…
ഷിബു കണിച്ചുകുളങ്ങര* സൗന്ദര്യത്തികവിൽമതിമറന്നങ്ങനെഉല്ലസിച്ചിന്ന് അവൻതന്നെ രാജാധിരാജൻപണ്ഡിതനല്ലാ പണക്കാരനുമല്ലജീനുകൾ മുളപ്പിച്ചജീവകോശങ്ങൾഅടുക്കിവെച്ചഒരു മാതിരി സൃഷ്ടിയത്രേഭംഗിയേറ്റാൻപാദങ്ങൾക്കു മെതിയടിഅഭികാമ്യംചേലെന്നു കരുതുവാൻവിരലുകൾക്കും വർണ്ണങ്ങൾനിരവധിഉടലഴകിന് കാന്തിയേറ്റാൻചേലകൾ കൊണ്ടൊരുആർഭാടംപറയുക വേണ്ടആഭരണമാനന്ദമായ്കോർത്തിണക്കിയപ്പോൾഅവരേക്കാൾവലിയവൻ അവൻ തന്നെയെന്ന് അളവില്ലാ ഗർവ്വുംചിരിച്ചവരുടെ കൂടെയുംകരഞ്ഞവരുടെ കൂടെയുംകൂടിയപ്പോൾ അറിഞ്ഞീലഅവനും കരയിപ്പിക്കുമെന്ന്സൃഷ്ടിതൻ വ്യതിയാനമോവൈഭവമോവീണ്ടും ശൈശവം മാനസംപക്ഷേ ഉടലോകൈവിട്ടു കൈപ്പിടിയിലൊതുങ്ങാതെകഴുത്തിനുമുകളിൽതലയോ മുഴയോപല വഴി…
കവിത : ഷാജു. കെ. കടമേരി* പുതുവസന്തംഎത്ര മനോഹരമായാണ്ഒരു കുടക്കീഴിൽസൗരഭ്യം നിവർത്തിസ്നേഹത്തിന്റെ കടലാഴങ്ങളിൽകെട്ടിപ്പിടിച്ച് തഴുകുന്നകൈകളാൽ തണലേകുന്നവരെസുവർണ്ണ നിമിഷങ്ങളാൽമനസ്സിൽ അടയാളപ്പെടുത്തുക.നമ്മൾക്കിടയിൽ ഒരാൾഅടയാളപ്പെടുത്തപ്പെടുമ്പോൾഅയാൾ നമ്മളിലേക്ക്വലിച്ചെറിയുന്നസ്നേഹ കുളിർമഴക്കൂട്ടിനുള്ളിൽജാതിമത അതിർവരമ്പുകൾലംഘിച്ചൊഴുകുന്നതുടുതുടെ പെയ്ത്തിൽമുങ്ങി നിവരുമ്പോൾനമ്മളെ ചേർത്ത് പിടിച്ച്ചുറ്റിവരിയുന്ന ഉൾതുടിപ്പിൽനെഞ്ചിൽ അവരെഴുതിവയ്ക്കുന്നവരികളിൽലോകത്തെ മുഴുവൻഅടുക്കിപ്പിടിച്ച്അസമത്വങ്ങളെകടപുഴക്കിയെറിയുവാൻപടർന്നിറങ്ങുന്നചെറുതുടുപ്പുകൾക്കിടയിൽവെന്തുരുകുമ്പോൾഷഫീക്ക് … എന്നെയും നിന്നെയുംസൃഷ്ടിച്ചത് ഒരേ ദൈവംഎന്നിട്ടും…
സിജി സജീവ് 🌺 എന്റെകണ്ണുകൾഞാൻ തന്നുകൊള്ളാംനീയത്സൂക്ഷിച്ച് വെയ്ക്കണം,,ആ തീപ്പെട്ടി കൂടിനുള്ളിൽ……നീയെനിക്ക്നൽകേണ്ടതാ,,,തീപ്പെട്ടിക്കൊള്ളികളെയാണ്….ഒരു നാട്കത്തിക്കണം,,,,ഒരു നഗരംകത്തിക്കണം,,,,,ഒരു സാമ്രാജ്യംകത്തിക്കണം,,,,,കത്തിയമരുന്നകാഴ്ചകാണാതിരിക്കാൻ,,,ആ തീപ്പെട്ടി കൂട് നീമുറുക്കി അടച്ചിരിക്കണം,,മനസ്സലിവ്ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ മാത്രം….വെന്തു നീറി പിടയുന്ന,,പൊള്ളി അടർന്നു പായുന്നനരാധമന്മാരുടെദീനരോദനം കേൾക്കണം,,അത് എന്റെ കാതിന്ഇമ്പവും കുളിർമഴയായുംഭവിക്കും,,കണ്ണുകൾ മൂടിയനരാധമന്മാരുടെകാമവെറിക്ക് മുൻപിൽ,,കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ചഎന്റെ പ്രിയകുരുന്നുകൾക്കായി,,,ഞാൻ പെറ്റഎന്റെ പെൺമക്കൾക്കായിഒരു…
പള്ളിയിൽ മണികണ്ഠൻ* ദു:ഖങ്ങളും മോഹങ്ങളു‐മിടനെഞ്ചിൽ പകുത്തുകെട്ടിപഥികൻ ഞാനൊരു പ്രദോഷകാല‐ത്തൂഷരഭൂമിയിലൂടെ ചരിക്കവേ….മമമോഹവിത്തുകൾകൈവിട്ടു ഞാനാ‐തമസ്സിലും ജ്വലിക്കുമൂഷരഭൂമിയിൽ.തളിർക്കും ബാല്യംപുഴുകാർന്നയിതളുപോൽ,ജ്വലിക്കും കൗമാരംനരപടർന്നളകങ്ങൾപോൽ,വിധിച്ചൊരീ ജീവിതഭാരവുംപേറി‐യിനിയെത്രനാൾ,ഇനിയെന്തെൻ ദിനങ്ങൾനിനച്ചുഞാൻ നിൽക്കവേ……ത്യജിച്ചു ഞാനാ‐വന്ധ്യയാം ഭൂമിയിൽ‐ശേഷിച്ച‐ദുരിതജീവിത ദു:ഖത്തിൻ വിത്തുകൾ.മൃത്യുവിന്നിരുളാർന്ന‐കരാളഹസ്തങ്ങൾ‐മുന്നിലെ‐ഗർത്തത്തിൻ മുനമ്പിൽനിന്നെന്നെചാരേക്കു ക്ഷണിക്കുന്നു.“മടിച്ചുനിൽക്കുന്നുവോ മർത്യാ നിനക്കീ‐ജീവിതവാടിയിലശാന്തിയേ പൂവിടൂ.”‘ചിരിച്ചു’ ഗർത്തത്തിൻമുനമ്പിൽ നിന്നൊരാകറുത്ത ജന്മത്തിൻ ജൽപ്പനങ്ങൾമിഴിച്ചുകേട്ടുഞാനടുത്തുചെന്നുടൻപുണർന്നിടാൻ മനംതുടിച്ചുതുള്ളവേകഴിഞ്ഞുപോയൊരെൻകറുത്തനാളുകൾസ്മരിച്ചു വീണ്ടും…
ജോർജ് കക്കാട്ട്* ഒരു ചുംബനം എന്നിൽ ജീവൻ വച്ചുഎന്റെ ആഴത്തിലുള്ള വേദനയെ തൃപ്തിപ്പെടുത്തി.വരൂ, ഇരുട്ട്! സുഖമായി ഉറങ്ങാൻ,ആ പുതിയ ആനന്ദങ്ങൾ എന്റെ ചുണ്ടുകൾ വലിക്കുന്നു.അത്തരമൊരു ജീവിതം സ്വപ്നങ്ങളിൽ മുഴുകിയിരുന്നുഅതിനാൽ ഞാൻ എന്നെന്നേക്കുമായിസ്വപ്നങ്ങളെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കാൻ ജീവിക്കുന്നുമറ്റെല്ലാ സന്തോഷങ്ങളുടെയും മഹത്വത്തെ നിന്ദിക്കാൻ കഴിയും,കാരണം രാത്രിയിൽ…
രചന : ഷൈലകുമാരി* ഉച്ചയുറക്കത്തിലാണ്ട മനസ്സിനെ-ത്തട്ടിയുണർത്തിയെൻ കാവ്യസുന്ദരി,തൂലിക കയ്യിലെടുത്തു ഞാൻ മെല്ലെമൂളിത്തുടങ്ങി കവിതതൻ ശീലുകൾദുഃഖത്തിലത്താണിയായിരുന്നില്ലേ ഞാൻഎന്തിനുമേതിനും കൂടെനിന്നില്ലേ ഞാൻ!എന്നിട്ടുമെന്തേ മറന്നതെന്തെന്നെ നീഗദ്ഗദകണ്ഠയായ് ചോദിച്ചു കാമിനിനെഞ്ചകംപൊള്ളിക്കരയുന്ന പെണ്ണിലും,ഉള്ളിൽവിതുമ്പുന്ന ആണകം തന്നിലും,പ്രണയം തുടിക്കുന്ന മനസ്സിന്റെയുള്ളിലും,പിഞ്ചുകുഞ്ഞിന്റെ പഞ്ചാരച്ചിരിയിലുുംഎന്തേ പതിയുന്നില്ല നിൻ കണ്ണുകൾ?ഒട്ടൊരു സങ്കടത്തോടോതി ഞാൻഎങ്ങും ദുരന്തം,…
ഷാജി നായരമ്പലം* ഒരുതുള്ളി നീരൊഴുക്കില്ലാതെയറ്റുപോ-മുറവ കാണാതെ തപിച്ച മണ്ണുംപുഴയായ്പ്പുനർജ്ജനിച്ചുണരുന്നു, പുളിനങ്ങൾപുതുമുളപ്പിൻ പച്ച നീർത്തിടുന്നു.ദലമർമ്മരങ്ങൾ നിലച്ചൊട്ടു നഗ്നമാംശിഖരങ്ങൾ വീണ്ടും തളിർത്തു, വേനൽ-ക്കൊടിയ താപം കൊണ്ടു തല പൊക്കുവാൻ പോന്നകുട നിവർത്തീടും തരുക്കൾ കാൺക.തരളമായ് വീണ്ടും തലോടുന്നിളംകാറ്റു്പിടിതരാതാഞ്ഞൊന്നു വീശിയാലുംഝടിതി കോപം വിട്ടു ശാന്തമായ് ശീതള-ക്കുളിർ…