www.ivayana.com
അന്നാണ് ,സൂസിമോൾ അവസാനമായിദൈവത്തെ കണ്ടത് അന്നെന്ന് വച്ചാൽ …കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽസൂസിമോളുടെ മാമോദീസക്ക് പള്ളി വഴക്ക് വല്ലാതെ മൂർച്ഛിച്ചിരുന്നുഎതിർകക്ഷിക്കാരുടെകുർബാന കഴിയാൻസൂസിമോളുടെ അപ്പനുമമ്മയുംപള്ളിമുറ്റത്ത്കാത്തു നിന്നപ്പോൾ…അപ്പോഴാണ്ആളുകളുടെ ശബ്ദങ്ങൾ മറികടന്ന്സൂസിമോളുടെ കണ്ണ്അദ്ദേഹത്തിൽ പതിഞ്ഞത്സെമിത്തേരി മതിൽ ചാരിബീഡി വലിച്ചു നിൽക്കുന്നദൈവത്തെസൂസിമോൾ തൊണ്ണ് കാട്ടി ചിരിച്ചുബീഡി വലിച്ചെറിഞ്ഞ്ദൈവം അടുത്തേക്ക് വന്നു…
ഇടവേള കഴിഞ്ഞ്ഒരു സീനിലുംഇതിനെ കുറിച്ച്എന്തെങ്കിലുംനിങ്ങൾ (ഞാനും )എഴുതിയിട്ടില്ല കഥ, തുടരുമ്പോൾയുദ്ധ കാഹളങ്ങൾ,തേരോട്ടങ്ങൾകുരിശു യുദ്ധങ്ങൾചതുരംഗപ്പട., എല്ലാംഉണ്ടായിരുന്നു. പ്രണയംകുഞ്ഞുമഴകൾപെയ്യുന്നത്, കൃത്രിമവെള്ളപൊക്കങ്ങൾ…കൊടുങ്കാറ്റുകൾ, ആറിതണുത്തുപോകുന്നത് കന്യാവനങ്ങൾതരിശ്ശാക്കുന്നത്സഹന സമരങ്ങളെഅടിച്ചമർത്തുന്നത്വിവസ്ത്രയാക്കിയുള്ളകൂട്ട പീഡനനങ്ങൾ…. അലോസരങ്ങൾഒന്നുമില്ലാതെ കഥഇങ്ങനെ തുടരുമ്പോൾ,സാമൂഹ്യ പ്രതിബന്ധതഇല്ലാഞ്ഞതു കൊണ്ടാവും,ആരാരും ഒന്നുമൊന്നുംആവശ്യപ്പെടാതെ, ആരാലാവാം? !കഥാന്ത്യത്തിന് മുമ്പേ,വരികൾക്കിടയിൽഒരു മഹാവ്യാധിഇതോടൊപ്പം,ഇങ്ങനെ എഴുതിചേർക്കപ്പെട്ടത് !?.മാത്യു വർഗീസ്
സ്നേഹം,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ..?ബാല്യകാലത്തിലെമധുരോര്‍മ്മനാള്‍കളില്‍,പിടഞ്ഞുള്ളു നോവുന്നപ്രണയദൂരങ്ങളില്‍…സ്നേഹം,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ ..? ഇടനെഞ്ചിലിണയോടു്സല്ലപിക്കുമ്പൊഴും,രതിപുഷ്പമധുപാന-ശേഷതല്പത്തിലുംസ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ ..? മാറോട് മക്കള്‍ചേര്‍ന്നുങ്ങീടുമ്പൊ-ളുച്ചത്തിലൊറ്റയ്ക്കിടിക്കുംഹൃദന്തത്തില്‍സ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ …? പലരായ് പിരിഞ്ഞു , നാംനല്‍കിയ സ്വപ്നങ്ങള്‍തിരികെത്തികട്ടുമ്പോള്‍സ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ …? എവിടെയോ വ്യതിഥരായ്ഏകാന്തകോണിലായ്പതിയെപ്പതം ചൊല്ലിപരിതപിക്കുമ്പൊഴുംസ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ …? വരികയില്ലൊട്ടാരു-മെന്നറിഞ്ഞിട്ടുമാവഴിയെക്കൊതിച്ചങ്ങുകാത്തിരിക്കുമ്പൊഴുംസ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ ..? ഒരു ശവപ്പൂവിനെനെഞ്ചില്‍ വച്ചാരാരോകപടാശ്രു ചൊരിയുന്നവിശ്രാന്തവേളയില്‍സ്നേഹം ,ഒരനുഭൂതിയായിരുന്നില്ലേ…
വൈദ്യുതി പോസ്റ്റിന്റെഫേസ് ലൈനിലിരുന്ന് രണ്ടു കുരുവികൾപ്രണയിക്കുകയായിരുന്നു. കൊക്കുകളുരുമിയുംചിറകുകൾ വിടർത്തിയുംതീവ്രമായ പ്രണയം.അവരുടെ അനുരാഗത്തിന്റെഅനുരണങ്ങൾഅവിടെയാകെ വസന്തംവിടർത്തി.കാറ്റ് പ്രേമഗാനംമൂളി. പെട്ടെന്ന് ,മറ്റൊരു ആൺകുരുവിഅതേ പോസ്റ്റിന്റെന്യൂട്രൽകമ്പിയിൽ വന്നിരുന്നു.അവൻ ഈ കാഴ്ചകളെമാന്യതയോടെ ഒളിഞ്ഞുനോക്കി.ആവർത്തനവിരസതകൾക്കൊടുവിൽകുരുവികൾ ‘ മറ്റവനെ’ കണ്ടു. പെൺകുരുവി അവനെകണ്ണുകളാലൊരവലോകനം ചെയ്തു.കാമുകൻ ചൊടിച്ചു.മറ്റവനെ എതിരിട്ടു.കഠിനമായ യുദ്ധം.അവരുടെ യുദ്ധത്തിന്റെമാറ്റൊലിയാൽ അവിടെഗ്രീഷ്മം…
ഗംഗാ പുത്രൻ എന്നെപിരിയാവരം ചോദിച്ചഅരചനാം ശാന്തനുവോട് ചെയ്തവാഗ്‌ദത്തം തെറ്റി ഇനി കദാപിപഴുതില്ലയെന്നോതി അകന്ന്നദിയായപ്പോൾ,ഉറക്കെയൊന്നമർത്തി “അമ്മേ”എന്നു വിളിക്കാൻ കെൽപില്യാത്തഞാൻ ഗംഗേയനെന്നറിയപ്പെട്ടുപിന്നെ കാലംഭീഷ്മരെന്നഭിഷിക്തനാക്കികിടത്തി ശരശയ്യയിൽ … അഗ്രജ കൗന്തേയൻ കൗന്തേനെന്നറിയപ്പെടേണ്ടവൻഞാൻ സൂതപുത്രൻകർണനായവതരിച്ചു…പേടകത്തിലന്നെന്നെഒഴുക്കിയപ്പോൾതൻ കുലീന യൗവ്വനത്തിൻഅധീന നശ്വരതഎന്നിൽ നിക്ഷേപിച്ചന്നിന്നേക്കുംചട്ടങ്ങൾ നിർമിച്ചുവോതുടരാനിന്നും ആളുകൾ ഉണ്ടല്ലോ… ജ്യേഷ്ഠ കൗരവൻ…
ചെറിയ മോഹങ്ങൾ മാത്രമേ എനിക്കുള്ളൂ. സന്തോഷംവന്നാലും ,സങ്കടംതോന്നിയാലും. കടൽകണ്ടാൽ, വിശാലമായ ആഴിപ്പരപ്പിലേക്ക് നോക്കി കുറേനേരമിരുന്നാൽ മനസ്സും സ്വസ്ഥമാവും. ക്ഷോഭിച്ച കടൽ കാണുവാൻ ഈയിടെ ശംഖുമുഖത്തുപോയി. അപ്പോൾ മനസ്സിൽത്തോന്നിയ വരികളാണിത്. വീണ്ടുമൊരു വട്ടംകൂടെനിൻ ചാരത്ത്,ഓടിവന്നങ്ങണഞ്ഞീടുന്നു ഞാൻ.അരുതേയെന്നോതിടും വീചികളെന്നുടെ,ചുറ്റിലുമൊന്നാകെയലയടിക്കേ.. നിൻഭാവമാറ്റങ്ങൾ കണ്ടെന്‍റെ മാനസം,ചകിതമായങ്ങു ത്രസിച്ചിടുന്നു.തച്ചുടയ്ക്കാനായി…
(തിത്തിത്താരാ തിത്തിത്തൈ )കടവിലായോടമുണ്ട്ഓടമിൽ തുഴയുമുണ്ട്ഓടിവള്ളം തുഴയുവാൻഓമലാളുണ്ട്… കങ്കണങ്ങൾ നിറയുന്നകൈകൾമാടി വിളിയ്ക്കുന്നുകന്നൽകണ്ണി കാണാതെ ഞാൻപോവണമെന്നോ…… കുചരങ്ങളാകാശത്ത്കണ്ണുചിമ്മിയടയ്ക്കുന്നുകുതൂഹലം പൂണ്ടു ചന്ദ്രൻഎത്തിനോക്കുന്നു.്‌… കേതുവൊന്നതാകാശത്ത്കേവലമസൂയ പൂണ്ട്കോപത്തോടെ കത്തിജ്വലിച്ചുറ്റു നോക്കുന്നൂ ചന്ത്രകാന്തം നിറയുന്നുചെന്താമര വിരിയുന്നുചാരു ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നുകായലോളങ്ങൾ വെഞ്ചാമരം വീശി നിൽകുംനാളികേര നികുഞ്ചങ്ങൾപായൽ പച്ച നിറയുന്നകായലമൃതം ഞാനുമെന്റെ സഹചാരിഒത്തു…
ഞാന്‍ ആരാണ് എന്നുപോലും നീ.. അറിഞ്ഞിരുന്നില്ലേ ??സ്നേഹത്തിന്‍റെ പര്യായങ്ങള്‍…അറിയാതെ എന്‍റെ സ്നേഹം ..നിസ്സംഗതയിലാണ്ടപ്പോഴും,സ്നേഹിക്കാനായ് അണമുറിഞ്ഞൊഴുകാനായ്വിതുമ്പുമെന്‍മനം ആരറിയുന്നൂ….??സ്നേഹിക്കാനും സ്നേഹിക്കപ്പെടാനുംകഴിയാതെ ഉഴറുമീമനം ആരറിയൂ…??ആരുടെയും മോഹങ്ങള്‍ക്കൊരുമോഹഭംഗമാകാനോ???സ്വപ്നങ്ങളിലൊരു ദുസ്വപ്നമാകാനോ??ഞാനൊരു നിമിത്തമാകില്ല.ആരുടെയും വഴിമുടക്കാനാവില്ലെനിക്ക്.ആരെയും നോവിക്കാനുമറിയില്ലെനിക്ക്.മുറിവേറ്റപക്ഷിയാണുഞാന്‍.എന്‍റെ മുറിവുകളില്‍ …വേദനപോലുമില്ലാത്ത, നിര്‍വികാരതയിലാണുഞാന്‍.യാന്ത്രികമായ ചലനങ്ങളിലെഅനാഥത്വം മനസ്സാണ് .ആരോടും പരിഭവങ്ങളില്ലാതെ..എന്‍റെ സ്നേഹത്തെവഴിയിലുപേക്ഷിച്ച്എനിക്കായ് ഞാനൊരുക്കിയചിതയിലേക്ക് ഞാന്‍…
പൂത്തിലഞ്ഞി പൂക്കളിൽതേൻ നിറയാൻ നേരമായ്കാറ്റിനോടും കഥ പറഞ്ഞ്കുന്നിറങ്ങാൻ നേരമായ് കുറുമ്പു കാട്ടുംമണിക്കിടാവിനെഓമനിക്കാൻ നേരമായ് പിറകിൽ വന്നെന്റെകണ്ണുപൊത്തി കുറുമ്പ്കാട്ടും നേരമായ് ഓടി വന്ന് ഉമ്മതന്നിടും നേരത്ത്കിങ്ങിണികൾ കിലുക്കി മെല്ലെകുസൃതി കാട്ടി നടന്ന നാൾമെല്ലെ വന്ന് കെട്ടിപിടിച്ച് ആത്മഹർഷത്തിലാഴ്ത്തുമ്പോൾ കുഞ്ഞുകൈയിലെപൂക്കളിൽ കിന്നരി-ച്ചോമനിക്കും നേരത്ത് മിന്നി…
വിരസഗ്രീഷ്മത്തിന്‍റെ നരച്ചനിറംമായ്ക്കുന്ന ഹരിതാഭയുടെ മായാജാലംനിന്‍റെ പുഞ്ചിരിയിലുണ്ട്….! ആഴക്കയങ്ങളുടെ മരണത്തണുപ്പിലേക്ക്ആഴ്ന്നുപോകുമ്പോഴും കരനിരപ്പില്‍നില്ക്കുന്ന നിന്‍റെ കാലിടാറാ-തിരിക്കാന്‍ ഒരുവരം പ്രാണനെഈടുവച്ച് ഞാന്‍ തേടുന്നു, എന്‍റെ കണ്ണീരുപ്പുനുണഞ്ഞ്നീ ഭൂമിയുടെ നേരരിയുക! അനാദിയായ നിന്‍റെ വിശപ്പിലേക്ക്ഞാനെന്ന പാഥേയം സമര്‍പ്പിക്കപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോള്‍രുചിയറിഞ്ഞ്‌ നീയെന്‍റെ പ്രാണനെ ഉണ്ണണം എനിക്കൊപ്പം ഇത്തിരിദൂരം നടക്കുക,വഴികളല്ല പ്രധാനമെന്ന്…