www.ivayana.com
രചന : ദിവാകരൻ പികെ ✍ നിറങ്ങളാൽ പൊതിഞ്ഞലോകത്ത്നിറമില്ലാത്തവർആധാർ കാർഡിലുംനിറം മങ്ങിയവർ വിരൂപർനാലണയ്ക്ക് ഗതി യില്ലാത്തവർ.ചുവപ്പ് മഞ്ഞ പച്ച കാവിഇടകലർന്ന നിറങ്ങളുംചിലപ്പോൾചുവപ്പ് പച്ചയിലേക്കുംപച്ച മഞ്ഞയിലേക്കും ഇടകലർന്നുംവർണ്ണങ്ങൾ തീർക്കുംമായാ ലോകം.രൂപങ്ങളിൽ വേഷങ്ങളിൽഭക്ഷണത്തിലും സംസാരത്തിൽ പ്പോലുംവൈവിധ്യം തീർക്കുംവർണ്ണ വിസ്മയംകൈകോർത്തും കൊമ്പ് കോർത്തുംവാതോരാതെ വാഗ്ധോരണിമുഴക്കുന്നലോകം.ഉള്ളു പൊള്ളയായപുറമെ…
രചന : സെഹ്‌റാൻ ✍ അർദ്ധരാത്രിയിൽ ഒരുഫോൺകോൾ വരുന്നു.മറുവശത്തുനിന്ന് ആരോതാഴ്ന്ന ശബ്ദത്തിൽ ചൊല്ലുന്നു;“സുഹൃത്തേ, അയാൾ മരണപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു!”നെഞ്ചിൽ നിന്നുമൊരുദീർഘശ്വാസമുണരുന്നു.ജനൽത്തിരശ്ശീലകളെ,ജനൽച്ചില്ലുകളെ നീളത്തിൽകീറിമുറിച്ച് പുറത്തെയിരുളിലേക്ക്പറക്കുന്നു.ദൂരങ്ങൾ പിന്നിട്ട് അയാളുടെവീട്ടിലെത്തുന്നു.നെഞ്ചിലൊരു റീത്ത് സമർപ്പിക്കുന്നു.പിറകിലേക്കൊന്ന് ചുവടുവച്ച്മെല്ലെ മന്ത്രിക്കുന്നു.“നിങ്ങളുടെ തെറ്റുകളൊന്നും തന്നെഞാൻ പൊറുത്തിട്ടില്ല.ഇപ്പോഴും പഴയ അതേയളവിൽത്തന്നെനിങ്ങളെ ഞാൻ വെറുക്കുന്നു.മരണം ആരെയും വിശുദ്ധരാക്കുന്നില്ല…”ശേഷം…
രചന : പൂജ ഹരി (കാട്ടകാമ്പാൽ )✍ എൻ്റെ പാദത്തിനരികിൽ,ഒരു പഞ്ഞി തുണ്ടു പോലെ നീആജ്ഞകൾക്ക് കാതോർത്തു…കാരണം.നിനക്ക് ഞാൻ റാണിയാണ്നിൻ്റെ രാജ്യത്തിൻ്റെ ഭരണംഎന്നിൽ മാത്രമാണല്ലോ..ഏകാന്തമാം ദിനരാത്രങ്ങളിൽഎൻ്റെ കൈ കുമ്പിളിൽനീയുണ്ടായിരുന്നു..മൊഴികൾക്ക് കാതോർത്ത്,കഥകളിൽ മുങ്ങിത്താഴ്ന്ന്എൻ്റെ വാചാലതയിൽനീ മിഴിനട്ടിരിക്കാറുണ്ട്..എൻ്റെ ഭ്രാന്തുകളിൽകവിത പൂക്കുന്ന നിമിഷം,നിനക്ക് മാത്രമറിയുന്നസൃഷ്ടിപ്പിടച്ചിലിൽ,നിൻ്റെ മുട്ടിയുരുമ്മലുകൾ,എന്നിൽ…
രചന : അനീഷ് കൈരളി. ✍️ ഒറ്റപ്പെടുന്ന രാത്രിയിൽദൃശ്യപ്പെടുത്തലിൻ്റെ കലസ്വായത്തമാക്കിയാൽപ്രിയപ്പെട്ടവളേ,നീ ആരുടെ ചിത്രം വരയ്ക്കും ?നിൻ്റെ നോട്ടത്തിലെചോദ്യം ഞാൻ ഗ്രഹിക്കുന്നു,കാഴ്ചയ്ക്ക് പാത്രീഭവിക്കുന്നഒരു മാധ്യമത്തിലൂടല്ലാണ്ട്നിൻ്റെ രൂപവും, ശബ്ദവുംഎൻ്റെ മുന്നിലെ ചതുരപ്പെട്ടിയിൽതെളിയുമെന്ന് –ഞാനന്ന് പറഞ്ഞപ്പോൾ,നിനക്കുണ്ടായ അമ്പരപ്പിൽ –കവിഞ്ഞ് മറ്റൊന്നായി –ഞാനിതിനെ കാണുന്നില്ല.കെട്ടുകഥകളുടെ കെട്ടഴിക്കലാണ്ആധുനിക ശാസ്ത്രം…
രചന : ശാന്തി സുന്ദർ ✍ ചില പെണ്ണുങ്ങളങ്ങനാ ..മൊരിഞ്ഞും കരിഞ്ഞുംഇളകാത്ത ദോശക്കല്ലിലെദോശപോലെ..വീട്ടുകാരുടേം നാട്ടുകാരുടേംവാക്കിനിടയിൽ കൊരുത്ത്മുറിഞ്ഞും ചതഞ്ഞുംഅരഞ്ഞും കിടക്കുന്നപെണ്ണുങ്ങൾകുലസ്ത്രീയെന്നുസ്വയം പാട്ടുപാടിനടക്കുന്ന ശബ്‍ദമില്ലാത്തവായാടികൾ!ആർക്കോചവിട്ടാൻ പാകത്തിന്ചാണകം മുഴുകിയനടുമുറ്റങ്ങൾ!ചൂലാകാതെവീടിനു പുറത്തേക്കിറങ്ങാൻഉപേദ്ദേശിച്ചു കൊണ്ട്മുറ്റത്തു നിന്നൊരുസ്ത്രീശബ്‍ദം.പതുങ്ങിയിരുന്ന്പതിഞ്ഞ ശബ്ദത്തിൽഉറക്കെ ശബ്‍ദിക്കുന്നഇഷ്ടങ്ങളെ പ്രണയിച്ചുസ്വന്തം ആകാശത്തിൽവട്ടമിട്ടു പറക്കുന്ന സ്ത്രീയെഅഹങ്കാരിയെന്നുപലയാവർത്തി വിളിച്ചുകൊണ്ട്അടുക്കള മൂലയിൽനിന്നും മീൻകഴുകി…
രചന : ജയരാജ്‌ പുതുമഠം. ✍ (1) അക്ഷരമണ്ഡലങ്ങളിൽവിസ്മയസുകൃതം വിളമ്പിയമലയാളമണ്ണിൻ മഹാപ്രഭോഞങ്ങടെ വീരഗാഥപ്രഭയിൽമലകളും പുഴകളും പൂങ്കാറ്റിൻമർമ്മരങ്ങളും താഴ്വാരങ്ങളുംകാവ്യലോലമാം കതിരണിഞ്ഞവയലുകളും പറവകളുംമാത്രമായിരുന്നില്ലസ്വത്വമുദ്രാപൂമ്പൊടി തൂകിയഎം. ടി. എന്ന നിങ്ങളുംമേനി ചൊല്ലാനുണ്ടായിരുന്നു(2)ഭാവനാലതകളിൽ പൂത്തുലഞ്ഞനീലത്താമരയുടെ ഉദ്യാനവക്കിൽകഥാസുമങ്ങൾ കുളിരണിഞ്ഞറാന്തൽ വിളക്കിൻ കാന്തികതയിൽപുഴകൾ പലതും ഒഴുകിയെത്തിഅലകളായ് തിരികളായ് കഥകളായ്പിന്നെ വികാരമായ്…
രചന : ടി.എം. നവാസ് വളാഞ്ചേരി✍ കൈവിട്ട വാക്കും കല്ലും ഒരുപോലെ മൂർച്ചയേറിയതത്രെ. എല്ലില്ലാ നാവിൻ്റെ പരാക്രമങ്ങൾ വരുത്തി വെക്കുന്ന വിന ഭയാനകമത്രെ. നാവിനാൽ നാമൊരു വാക്ക് ചൊല്ലും മുമ്പ്ഒരു നൂറു വട്ടം മനസ്സോടുരക്കുകനാക്കിലെ പിഴവുകൾ നാറിക്കുമെന്നത്നമ്മളെല്ലാവരുമെപ്പെഴുമോർക്കുകഎല്ലില്ല നാവിൻ പരാക്രമങ്ങൾ കൊണ്ട്എല്ല്…
രചന : മംഗളൻ. എസ് ✍ കണ്ടുമുട്ടും ഞങ്ങൾ കാലത്തും വൈകിട്ടുംകണ്ടത്തിൻ ജലചക്രത്തിൻ ചാരെ നിത്യംകണ്ടുകാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞിരിക്കും പിന്നെകണ്ടത്തിൻ ജലചക്രമൊന്നായ് ചവിട്ടും!! കണ്ടാക്കൊതിവരുമാനെഞ്ചിൽ ഞാനെൻ്റെകാതൊന്നുചേർത്തപ്പോൾ കേട്ട സംഗീതംകടലല പോലുള്ളിലിളകും സ്വരംകരളിൽ തുടികൊട്ടും പ്രണയരാഗം!! കാലങ്ങളായെൻ്റെ മാനസ ചോരൻ്റെകൽക്കണ്ടം പോലുള്ള നെഞ്ചകത്തിൻകനിവേറും കരളിലുടുക്കു…
രചന : മോഹനൻ താഴത്തേതിൽ അകത്തേത്തറ. ✍ ചുവന്നതെങ്ങനെ…ചുവന്നുതുടുത്തതെങ്ങനെ?ചുവന്ന ചോര ചിന്തി നമ്മൾനടന്നതെങ്ങനെ?ചേർത്തതെങ്ങനെ കൈകൾകോർത്തതെങ്ങനെചോരമാത്രം ചുവന്നതെന്ന്അറിഞ്ഞതെങ്ങനെ?ഉയരെയല്ല കാൽച്ചുവട്ടിലാണ്സമത്വമോർക്കുകസമത്വമാണ് പ്രകൃതിതന്നപൊരുളതറിയുകമടക്കമാണ് സത്യമെന്നശാസ്ത്രമറിയുകമനുഷ്യനായി ജീവിച്ചു നീമണ്ണിലടിയുകമനുഷ്യനായി ജീവിക്കുവാൻമനസ്സു തുറക്കുകമനസ്സിലുള്ള മാലിന്യങ്ങൾപുറത്തു കളയുകപഴയ കാലമത്രേ മണ്ണിൽമികച്ചതറിയുകപുതിയ കാലേ നമ്മളുൾ —വലിഞ്ഞതറിയുകക്രൂരമായ തലമുറയെ വാർ–ത്തെടുത്തതാര്?ധീരരായ യോദ്ധാക്കളെ കൊന്നുതള്ളിയതാര്?കറുത്തതെങ്ങനെ?…
രചന : ദിവാകരൻ പികെ ✍ ഒടുവിലെന്നേക്കുമായി വേർപിരിയുംവേളയിൽചുണ്ടിൽ നേർത്ത ചിരിയുംകണ്ണിലൊളിപ്പിച്ച് നൊമ്പരക്കടലുമായ്തിരിഞ്ഞു നടക്കവെ മരവിപ്പ് മാത്രം.അഴിച്ചു തന്ന താലി ചരടൊരു ഓർമ്മചെപ്പായി സൂക്ഷിക്കാമിനി കൊട്ടുംകുരവയുമായി വലം കൈപിടിച്ചവൾഇന്നെനിക്കന്ന്യ എന്ന് മനസ്സിനെ പഠിപ്പിക്കണം.ശൂന്യത തളംകെട്ടും കിടപ്പറയിലവളുടെഗന്ധവും കാൽപെരുമാറ്റവും നിറഞ്ഞുനിൽക്കെ താലിചരട് കമ്പക്കയറായി,വരിഞ്ഞു…