www.ivayana.com
കവിത : മംഗളൻ കുണ്ടറ* മുതല:മുതല ഞാനൊരു ക്രൂരയെന്നുംമറ്റുംമുമുറുക്കുന്ന നാട്ടുകാരറിയണംകുഞ്ഞു മുതലയെ പെറ്റൊരുപെണ്ണുഞാൻകുഞ്ഞിനെ പൊന്നുപോലെവളർത്തി ഞാൻകുഞ്ഞിനന്നം തേടി ഞാൻ പ്പോയനേരമെൻകുഞ്ഞിനെക്കൊത്തി വിഴുങ്ങിയീവൻപക്ഷി.“കാത്തിരുന്നു ഞാൻ നീവരും-നാളിനായ്കാല യവനികയ്ക്കുള്ളിലാക്കാൻനിന്നെ.വീണ്ടുമൊരു കുഞ്ഞു മുതലയെപെറ്റു ഞാൻവീണ്ടുമെത്തി നീ വായിലാ-ക്കീടുവാൻവീണ്ടുമെന്റെയീ കുഞ്ഞിനെറാഞ്ചാതെവീഴുകെന്നുടെ വായിൽ നീഈക്ഷണം”.“ഈ പുഴയിലെ മീനുകളെത്ര നീഈവായിലാക്കി…
കവിത : ജനാർദ്ദനൻ കേളത്ത്* ഒരു വാക്കവസാനം മിണ്ടുവാനാളില്ലാതെസ്വന്തവും തേടി കോരൻ കുമ്പിളോടലയുന്നു.ഒരുവീർപ് ശ്വാസത്തിനായേങ്ങിവിങ്ങുന്നു നാമി ന്നാമസോൺ കാട്ടിൽ,ഓൺലൈൻ പരതുംവിരൽത്തുമ്പിൽ.പട്ടിണിപ്രവേശങ്ങൾപട്ടട തീർക്കും, കാലഗതിയാണിന്നീ നാട്ടിൻസംഭ്റമങ്ങളും, നോവും.വ്യോമ യാനങ്ങൾ വാങ്ങിഭൂപ്രദക്ഷിണം വെക്കും.മന്നർക്കോ പ്രജാക്ഷേമദർശനമേറെ ലുപ്തം.ഭൂതലമാളാൻ മർത്ത്യ – നാവതില്ലെന്നും സത്യശോചനമാണാരോഗ്യശാസ്ത്രവും ശീലായ്മയും.ഭൂമിയോ ഗോളാകാരവൃത്തത്തിൽ…
കവിത : സുദേവ്.ബി* “ജലാൽ കരിഞ്ചായ പകർന്നിട്ടേപുതയ്ക്കുവാൻ കമ്പിളി വേണമോ? തീകുറഞ്ഞുവോ കൊള്ളിയെടുത്തുനോക്കൂകിഴങ്ങു ഞാനിട്ടതു വെന്തു കാണും”ചുടുക്കനേ കോപ്പയിലൂതിയൂതികുടിച്ചവൻ ചുട്ടതുതിന്നിടുമ്പോൾചിരിച്ചവൾ, ചാരെയിരുന്നതിൻതോ –ലുരിച്ചു നൽകുന്നു, രുചിച്ചിടുന്നൂ” ജലാൽ നിനക്കെന്തൊരു ഭംഗിയാണീവെളിച്ചമീരാവു പുതച്ച പോലെ !മുസല്ലയേമാന്ത്രികമാക്കിടൂ വാപറന്നു പോകാമവിടേയ്ക്കു വീണ്ടും ““അലാവുദീനല്ല ജലാലിവൻ…
കവിത : കലാകൃഷ്ണൻപൂഞ്ഞാർ* അനന്തസമ്പൂർണ്ണതയിൽഅറിയാത്തവേളയതിൽഇടമില്ലാത്തീയിടത്തിൽഭ്രമണവിഭ്രമണത്തിൽഭ്രമണ കൽപ്പനകളിൽവീണുടക്കീ മാത്രകളിൽഞാനായ ഭാവനയതിൽഅറിയാതെ തേടുകയായ്അനന്തസമ്പൂർണ്ണതയേകമനീനിന്നിൽ ,ആകവേ ,കമനീ നീ വിട്ടു,പോകവേ !കവനൻ ഞാനെന്നബോധംഅനന്തപൂർണ്ണ ബോധംഅറിയാത്ത വേളകളിൽഇടമില്ലാത്തീയിടത്തിൽകവന വിഭ്രമണത്തിൽഭ്രമകാൽപ്പനികതയിൽവീണൊരുക്കീ മാത്രകളേഅനുഭവമാത്രകളിൽഅനുപമ ലാവണ്യംതൂലികത്തുമ്പി,ലൂടവേഅനുഭവ ലാവണ്യമേകവിതപ്പെണ്ണുടലാളേമനമധു ചഷകത്തിൽവരയുകയാണിവിടെനുകരുകയാണിവിടെ!
കവിത : രാജ് രാജ്* ഓർമ്മകളിൽ നിറഞ്ഞു പെയ്യുന്നമഴനൂലുകൾ പോലെനീ പെയ്തുനിറയുമ്പോൾഅതിൽ മതിയാവോളംനനയാനും ആകുളിരിൽ മയങ്ങാനും എന്ത്സുഖമാണ്…മഴയുടെ നിർവചിക്കാനാവാത്തഭാവങ്ങൾ പോലെയാണ്നിന്റെ പ്രണയം….ചിലപ്പോൾ നൃത്തംവയ്ക്കുന്നമഴനൂലുകളെ പോൽകൊതിപ്പിക്കും..മറ്റുചിലപ്പോൾതിമിർത്തുപെയ്യുന്നഇടവപ്പാതി പോലെതോരാതെ പെയ്തുതപിപ്പിക്കും…ചിലപ്പോൾകർക്കിടകത്തിലെചന്നം പിന്നം പെയ്യുന്ന മഴപോലെഎന്നിൽ അലിഞ്ഞിറങ്ങും…നിനച്ചിരിക്കാതെഇടിവെട്ടി പെയ്യുന്നതുലാ മഴപോലെഉള്ളുപൊള്ളിക്കുംചില നേരം…പലപ്പോഴും ഒരുപുതുമഴയുടെസാന്ദ്ര സംഗീതം പോലെ…
കവിത : ജെസ്റ്റിൻ ജെബിൻ* ഒന്നിച്ച് ലയം ചേർന്നൊഴുകുമീയഴകിനെഒന്നുമല്ലെന്ന് –നടിക്കുന്നൂ കല്ലുകൾഅയ്യോ യീ ഭാരതഗഹരിയിലിന്നുംമരവിച്ച രൂപങ്ങളായ്സതതം നിൽക്കവെചിറക്ഒന്നൊതൊക്കി –യിരിപ്പുണ്ടല്ലോഅതിൻമേലെണ്ണമറ്റകരിഗൃധ്രന്മാർവളഞ്ഞൊരാകൊക്കുംചിഹ്നമായ് തോന്നവേഅവരിലുമുണ്ടൊരുചോദ്യത്തിനാകൃതിഎന്തിനീ പുഴകൾഇത്രയും ഭൂമിയിൽഒന്നായ്ക്കിടന്നാലുംവംശങ്ങൾ പലതല്ലേചോദ്യങ്ങൾ ഒക്കെയുംകഴുകനിഴലാകയാൽഉത്തരനിഷേധങ്ങൾക്ക്ശവക്കച്ചവീഴുന്നു.
കെപി എസി വിൽസൺ* ആകയാൽ,ഇനി നമുക്ക്വെളിപാടിൻ്റെ പുസ്തകം വായിക്കാം.പവിഴപ്പുറ്റുകളുടെസ്ഫടികദ്വീപുകളിൽ അശാന്തിയുടെവിശുദ്ധപശുക്കൾ മേയാനിറങ്ങുന്നത് കാണാം.രണ്ടായിരമാണ്ടുകൾക്ക് ശേഷവുംഇന്ദ്രപ്രസ്ഥത്തിലെ കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നുംഡൊമീഷ്യൻ ചക്രവർത്തിയുടെകല്പനകൾ കേൾക്കാം.ഞാനാണ് രാജ്യം …!ഞാനാണ് ദൈവം..!പുണ്യം വറ്റിപ്പോയ മഹാനദികളിൽപുഴുവരിച്ചൊഴുകുന്നമൃതശരീരങ്ങളെ മോക്ഷത്തിലേയ്ക്ക്വലിച്ചിഴയ്ക്കുന്ന നായ്ക്കൾഅതുകേട്ട് ഉറക്കെ ഓരിയിടുന്നത് കേൾക്കാം…ഞാനാണ് രാജ്യം..!ഞാനാണ് ദൈവം..!മതങ്ങളുടെ വിജയഭേരിയിൽമനുഷ്യരുടെ വിലാപങ്ങളമർന്ന് പോകുന്നത്…
കവിത : യൂസഫ് ഇരിങ്ങൽ* കരിഞ്ഞുണങ്ങി ഇലകൾപൊഴിഞ്ഞു തീർന്നാലുംവേരുകളിൽ വളമിട്ട്നനയ്ക്കാൻ തോന്നുംചില്ലകളിൽ വീണ്ടുംപച്ച നിറമുള്ളചിരി മടങ്ങി വന്നാലോഒരു തരിപോലുംബാക്കിയില്ലാതെചാമ്പലായിപ്പോയാലുംഒരു വട്ടം കൂടെചിക്കിച്ചികയുംതീ വിഴുങ്ങിആളിപ്പടരാതെഒരു തുമ്പെങ്കിലുംവീണ്ടെടുക്കാനായാലോഏത് മൗനത്തിന്റെകോട്ട വാതിലുകളിലുംപിന്നെയും പിന്നേയുംമുട്ടി വിളിക്കുംഎങ്ങാനുമൊരു മറുമൊഴിയുടെഓടാമ്പിൽ ശബ്ദം മുഴങ്ങിയാലോഏത് കൊടും വേനലിന്റെആകാശ സീമകളിലുംമേഘ മിഴികൾപരതുംഒരു വട്ടം…
കവിത : മംഗളാനന്ദൻ* നിറം പിടിപ്പിച്ച നുണകളെ, തിരി-ച്ചറിവില്ലാഞ്ഞനാൾ ചരിത്രമായെണ്ണി-പ്പഠിച്ചുപോയ് നമ്മൾ, മനസ്സിൽ തെറ്റായി-പതിഞ്ഞ പാഠങ്ങൾ പറിച്ചെറിയണം.സമയമായിനി തിരിച്ചറിവിന്റെപുതിയ പാഠങ്ങൾ പഠിച്ചറിയണം.ബലിപീഠങ്ങളിലുണങ്ങിയ ചോര-ക്കറകളിപ്പൊഴും തെളിഞ്ഞുകാണുന്നു.വറുതി വേനലായെരിഞ്ഞൊരു നാളി-ലിവിടെ നമ്മുടെ പഴംതലമുറവെടിയേറ്റു വീണ വെളിനിലങ്ങളുംപിടഞ്ഞുതൂങ്ങിയ കഴുമരങ്ങളുംവിചാരണയേതും നടക്കാതെ വെറുംതടവറയ്ക്കുള്ളിലൊടുങ്ങിപ്പോയോരും,ചുടുകാട്ടിനുള്ളിലെരിഞ്ഞൊടുങ്ങിയതിരിച്ചറിയാത്ത പലമുഖങ്ങളും,കരിന്തണ്ടൻ ചുരം കയറിപ്പോയതുംചതിതൻ…
രചന : സതിസുധാകരൻ* വീണിതയ്യോ കിടക്കുന്നു നീയിതാ,മഹാമേരുവിൻ മുടിയഴിച്ചിട്ടപോൽഇത്രനാളും തണലേകി നിന്ന നീപാരിടമാകെ കുളിർമഴ പെയ്യിച്ചുപൊന്നിലത്താലി ഇളകുന്ന പോൽ നിൻ്റെതളിരില ക്കൂട്ടങ്ങൾ തുള്ളിക്കളിച്ചതും;എത്രയോപക്ഷിക്കൂട്ടങ്ങൾക്കെപ്പോഴുംഅഭയം നല്കിയിട്ടൊരിടമായിരുന്നു നീ.കുയിലിൻ്റെ നാദവും കിളികൾ തൻ മേളവുംനിൻ മരച്ചില്ലയിൽ രാഗങ്ങൾ തീർത്തതുംകാറ്റു വന്നിക്കിളി കൂട്ടുന്ന മാത്രയിൽവെൺചാമരം പോലെ…