www.ivayana.com
രചന : വൃന്ദ മേനോൻ ✍ പ്രണയം നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ , പ്രണയിച്ച മനുഷ്യരെ നഷ്ടപ്പെടുമ്പോൾ ആത്മഹത്യ ചെയ്യുന്നവ൪. പ്രണയത്തിന്റെ പേരിൽ ജീവിതം അവസാനിപ്പിച്ചവ൪ എത്ര എത്ര പേ൪. അവരുടെ ഒരു നിത്യസ്മാരകമായി ഞാൻ മഹാഭാരതകഥയിലെ ഗ൦ഗ എന്ന കഥാപാത്രത്തെ നോക്കിക്കാണുന്നു. വിഷാദമായ്,…
രചന : അമൃത സാകേതം✍ നിനക്ക് വേണ്ടിയെന്നോർക്കാപ്പുറത്തൊരുകുഞ്ഞ് നാരങ്ങാ മിഠായിപ്പൊതി,നിന്നെ ഓർക്കുമ്പോഴെന്ന് ഒന്ന് രണ്ട് വരികൾ ,നിന്നെയൊന്ന് കാണാനായെങ്കിലെന്ന സ്നേഹപ്പൂതികൾ,നിന്റെ നിനവിലെന്ന് അറിയാതെ വിടർന്ന ചിരിച്ചാലുകൾ,നിന്നെ മോഹിച്ച് പടർന്നെന്ന കിനാവള്ളികൾ,നീ തന്നെ, നീ മാത്രമെന്ന നെഞ്ചുരുക്കങ്ങൾ,ഹാ… എത്രയെത്ര പ്രണയക്കൊതികളാണല്ലേ മനുഷ്യർക്ക്,,നീയെന്ന ചുഴികളെത്ര…
രചന : ശ്രീകുമാർ എം പി✍ കറുത്തമേഘംപൊഴിച്ച മഴയിൽകുളിർത്തു ഭൂമിപൂക്കുന്നുകറുത്ത രാവുതപം ചെയ്തല്ലെതുടുത്ത കാല്യംപിറക്കുന്നെകറുത്ത കണ്ണ-നുതിർത്ത ഗീതയുലകിൽ വെട്ടമേകുന്നുകനത്ത ദു:ഖംപടരുമ്പോളുള്ളിൽകരുത്തോടെയെന്നുംമുഴങ്ങുന്നുകൊടും തമസ്സിനെയകറ്റിടും സൂര്യപ്രഭ പോലതുവിളങ്ങുന്നു !കറുത്ത കുയിലിൻകണ്ഠമല്ലയൊകവിത പാടിയുണർത്തുന്നെ !കരിമനസ്സിന്റെചുമരിലായ് നമ്മൾകളിയായിപോലുംവരച്ചെന്നാൽകറുക്കുകില്ലൊന്നുംകറുക്കും നമ്മുടെമനസ്സിന്റെ നാലുചുമരുകൾമുൻവിധികളെ പിൻ –തുടരുകയെന്നാൽവരിച്ചിടുന്നതി-ന്നടിമത്തം.
രചന : സതി സതീഷ് ✍ നിഴലുകൾ മായുന്നതണ്ണീർത്തടങ്ങളിൽസുഗന്ധം പരത്തുന്ന പ്രണയത്തിന്നോർമ്മകൾമഴയായ് പെയ്യുമ്പോൾ …..ഞാനൊളിപ്പിച്ചനിന്നോടുള്ളപ്രണയത്തിന്നോർമ്മകൾചുട്ടുപൊള്ളിക്കുന്നു …..നിന്നിലെ ഞാനാണ്എന്നിലെ നീയാണ്നിൻ്റെ പ്രണയമാണ്ഞാനെന്നറിവുകൾഎന്റെ പ്രണയമാണ്നീയെന്നറിവുകൾ …..ഓർമ്മകളായ്പെയ്തൊഴിയുമ്പോൾ ….നാം കണ്ട സ്വപ്നങ്ങൾ …വറ്റിയകണ്ണീരുറവകൾ ….നീറുന്ന മനസ്സുകൾജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു !വരില്ലെന്നറിവിലുംആരെയോ തിരയുന്ന കണ്ണിന്റെയുള്ളിലുംനിനയാതെയറിയാതെനീ മറഞ്ഞപ്പോൾ …..ആരുമറിയാതൊളിപ്പിച്ചുവെച്ചോരുവേദനയിൽനിൻ്റെ രൂപം…
രചന : വിഷ്ണുപ്രസാദ് കുട്ടുറവൻ ഇലപ്പച്ച ✍️ പെരുന്തൽമണ്ണയിൽ നിന്ന്പട്ടാമ്പിയിലേക്കു പോകുന്ന ബസ്സിൽഡ്രൈവറുടെ എതിർവശത്ത്നാലു പേർക്കിരിക്കാവുന്ന സീറ്റിൽമുഴുക്കൈ നീല ബ്ലൗസും നീലസാരിയുമണിഞ്ഞ്പ്രേമം നിറഞ്ഞൊരു പെൺകുട്ടി തനിച്ചിരിക്കുന്നു.അവളുടെ കണ്ണുകൾക്ക്ഈ പ്രപഞ്ചത്തെ മുഴുവൻഊറ്റിക്കുടിക്കാനുള്ള കെൽപ്പുണ്ട്.അവളൊന്ന് നോക്കിയിരുന്നെങ്കിൽബസ്സിലെ മുഴുവൻ ആളുകളുംപറന്നു വന്ന്അവളുടെ കണ്ണുകൾക്കുള്ളിലേക്ക്അപ്രത്യക്ഷമായേനേ…ഭാഗ്യവശാൽ അതുണ്ടായില്ല.(ഇടയ്ക്കെപ്പോഴോ വൃദ്ധനായ…
രചന : ഷാഫി റാവുത്തർ ✍ ഒരിക്കലും നിലച്ചിടാതുറക്കെനീ… കുതിക്കണംഅമരഹൃദയമൂർജ്ജമാക്കിഅവനിതന്നിലുയരണംഅടിച്ചമർത്തിയവഗണിക്കു-മാളുകൾക്കു മുന്നിലായ്അടിമമാനസം തകർക്കു-മാത്മസത്യമറിയണംചൂഷണത്തിനമ്പുകൾതൻമുനയടിച്ചൊടിയ്ക്കണംകാരിരുമ്പിൻ ചങ്ങല-ത്തളപ്പറുത്തെറിയണംവേട്ടനായ്ക്കളെതിരിടുമ്പോൾവേദന മറക്കണം…ദ്വേഷസാഗരത്തിരയ്ക്ക്തടയണയൊരുക്കണംദീപമായ് ജ്വലിക്കണം നീകൽത്തുറുങ്കിരുട്ടിലും..അക്ഷരങ്ങൾ നേരിലേക്കുപാലമായ്പ്പണിയണംആശയത്തെയാത്മമായ്-പ്പുണർന്നു നേരെനീങ്ങണംസങ്കടത്തലയ്ക്കുമേലെപുഞ്ചിരിപൊഴിക്കണംമണ്ണിനെന്നും മധുരമൂറുംനന്മതന്നെയേകണംജീവനുള്ള നാൾ വരേക്കുംതലയുയർത്തിനിൽക്കണം.
രചന : മംഗളൻ എസ് ✍ തുമ്പീ തുമ്പീ ഓണത്തുമ്പീതുമ്പപ്പൂക്കൾ പറിക്കാൻവായോതുമ്പപ്പൂക്കൾ പറിക്കുന്നേരംതുമ്പപ്പൂവിൻ മധുവുണ്ണാല്ലോ..! തുമ്പപ്പൂക്കൾ പറിച്ചു വരാണേൽതുമ്പപ്പൂവാൽ കളമെഴുതാല്ലോതുമ്പച്ചെടിയിൽ തുമ്പിയിരുന്നാൽതുമ്പത്തുമ്പീയെന്നു വിളിക്കാം..! തുമ്പികൈയ്യില്ലാത്ത നിനക്ക്തുമ്പീയെന്നെങ്ങനെ പേരായിതുമ്പികൈയ്യുള്ളാനയെപ്പോലുംതുമ്പീയെന്നു വിളിക്കാറില്ല..! പൊന്നോണത്തിൻ പുടവയുടുത്ത്പൊന്നോണത്തിരുവാതിരനൃത്തംപൊൻവെയിലെത്തുമുൻപുതുടങ്ങാംപൊൻതിരുവോണപ്പുലരിയിലണയൂ..! കണ്ണാടിച്ചിറകാൽ പ്രഭ ചൊരിയുംകണ്ണഞ്ചിക്കും പ്രേമവർണ്ണങ്ങൾകണ്ണിന് കുളിരാണോണത്തുമ്പീകണ്ണാണ് നീയെനിക്കോമൽ തുമ്പീ..!…
രചന : ബേബി മാത്യു അടിമാലി✍ ഇടറുന്നു ഹൃത്തടം പിടയുന്നു നെഞ്ചകംകാലം നിശബ്ദമായ് തേങ്ങിടുന്നുഒരു തരി നെൻമണി തേടി അലയുന്നുചിങ്ങമാസത്തിൽ വയൽ പക്ഷികൾപൊന്നാര്യൻ പാടത്തെ കൊയ്തു പാട്ടിന്നില്ലസമ്പൽ സമൃദ്ധിയും ഓർമ്മകളായ്ഊഷ്മളമായുള്ള കാലവും മാറുന്നുഎങ്ങും നിറയുന്നലോസരങ്ങൾവയലുകൾ പൂക്കുന്ന ഗ്രാമങ്ങളാകവേനഗരങ്ങളാകുവാൻവെമ്പിടുന്നുഅതിലൂടെയൊഴുകുന്ന പുഴയിന്നു കരയുന്നുമാലിന്യ വാഹിയായ്…
രചന : എം ബി ശ്രീകുമാർ ✍ വണ്ടിയിൽ, ഉച്ചത്തിൽ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നപാലാപ്പള്ളി തിരുപ്പള്ളി പാട്ട് ….നേർത്ത് നേർത്തു നിശബ്ദതയിൽ ആയി.ഇനി കാട്ടിലേക്ക് പ്രവേശിക്കുകയാണ്,ഏതു നിമിഷവും ആക്രമണം ഒഴുകിയെത്താംമൃഗങ്ങളല്ലേ എന്ന്ചെറുതാക്കാനും വലുതാക്കാനും ഞാനില്ല.ഇങ്ങോട്ട് ആക്രമണം ഉണ്ടാകുന്നതിനുമുൻപ്അങ്ങോട്ട് തയ്യാറായിരിക്കുക.” നിങ്ങൾക്ക്‌ചെയ്യേണ്ടത് എന്തെങ്കിലുമുണ്ടെന്ന്നിങ്ങൾക്ക് തോന്നുന്നുവെങ്കിൽ,അതിനോട് നിങ്ങൾക്ക്…
രചന : ശന്തനു കല്ലടയിൽ ✍ ഒരിടവഴിയിൽവേലിപ്പൂക്കളുടെ താലപ്പൊലിപതിവായി കാണാംവ്യത്യസ്ത നിറങ്ങളിൽമണങ്ങളിൽ വരെ .കാലാന്തരങ്ങളിൽ പൂത്തുംതളിർത്തുംകരിഞ്ഞും അവ നിൽക്കുന്നു .വളവും തിരിവുമുള്ളഇടവഴി എപ്പോഴും നടന്നുകൊണ്ടേയിരിക്കും.വളവിനപ്പുറം ചിലപ്പോൾകളഞ്ഞുപോയൊരുപൂർവ്വവസന്തത്തെകണ്ടുമുട്ടിയെന്നു വരും.വഴിമുറിഞ്ഞ പോലെ ഓർമ്മകൾ നിൽക്കും ,പിന്നെ ഉള്ളൊന്നു പിടയും.!ഇടവഴിയിലെ കൊടുംവളവിൽഈ വാരം ബ്ലയിഡ്കാരൻ മുന്നിൽപെടല്ലേയെന്ന്…