Category: സിനിമ

നിറമുള്ള സ്വപ്‌നങ്ങൾനൈലോൺനൂലുകൊണ്ടു കെട്ടികാറ്റിൽ ആടിയുലയുന്ന പട്ടംപോലെഎങ്ങോ ലക്ഷ്യമില്ലാതെ ചലിക്കുന്നുപകലിന്റെ അന്ത്യയാമങ്ങളിൽപാറിപറന്നെത്തിയ പക്ഷികളുംശിഖിരങ്ങളിൽ ചേക്കേറിടുമ്പോൾപരിഭവം പറഞ്ഞു കലപിലകൂട്ടുന്നുനിശാസഞ്ചാരികൾ കൂടുവിട്ടകലുന്നുഇരതേടി പോകുന്നു തോട്ടങ്ങൾതോറുംജീർണിച്ച ശവങ്ങളെ തിരയുന്നുചില നരഭോജികൾആടിയുലയുന്ന മരച്ചില്ലകൾഭയത്തിൻകറുത്ത ശീലകെട്ടുന്നുശീതികരിച്ച കാറ്റുകൾഹുങ്കാരമോടെ പാഞ്ഞിടുന്നുലക്ഷ്യം തേടിയുള്ളയാത്രയിൽലക്ഷ്യമെത്താതെങ്ങോ അസ്തമിക്കുന്നു. (സ്വപ്ന അനിൽ )

ജനലഴികൾതുറന്നിട്ടിരിക്കുകയായിരുന്നുകാറ്റിന്റെ ചിറകേറിവന്നൊരുവശ്യഗന്ധം നാസികയിലൂടെഅരിച്ചിറങ്ങിമിഴികളിൽ മെല്ലെയൊരുമയക്കം വന്നു മൂടി..മയക്കം വിട്ടുണർന്നതൊരുകാവിലായിരുന്നുപാല നിറയെ പൂത്തിരുന്നു..ഇലകൾ കാണാത്തത്രത്തോളംകാവിലെ കൽവിളക്കുകളിൽദീപജ്വാലകൾ പരസ്പരംചുംബിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു..ഒരിളം കാറ്റ് ചൂളമടിച്ചകന്നുപോയ്‌വശ്യമായൊരു തണുപ്പ്ഉടലിനെ പൊതിഞ്ഞുആരെയോ കാത്തെന്നപ്പോൽഹൃദയം തുടിച്ചുഇണചേരുന്ന നാഗങ്ങളുടെസീൽക്കാര ശബ്ദങ്ങൾഉയർന്നു താഴ്ന്നുകേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നുഉണങ്ങിയ കരികിലകളിൽപതിഞ്ഞൊരു കാൽപെരുമാറ്റംകേട്ടുവോ…പിടക്കുന്ന മിഴികളുംവിറകൊള്ളുന്നദരങ്ങളുംഎന്റെ ഗന്ധർവ്വന്റെവരവറിഞ്ഞുവോ…?ഉണരാത്ത ഉറക്കത്തിലേക്ക്ആഴ്ന്നിറങ്ങുന്നപോലൊരുസ്വപ്നമോ…. സത്യമോ….

ഉളളിലുറങ്ങും നമ്മുടെയിഷ്ടങ്ങളെനമ്മളറിയാതെ തൊട്ടുണർത്തീടുവാൻനമുക്കൊരു കൂട്ട് ദൈവം തന്നീടുംപകിട്ടുള്ളൊരു ബന്ധത്തെ നൽകീടുംനിർവചനങ്ങളതിനേകുവാനാകില്ലപേരിട്ടതിന്റെ മേന്മ കുറക്കുവാനാകില്ലസഹർഷമത് മനസ്സിനെ പുളകമണിയിക്കുംപൂരകമായത് നമ്മളിൽ നിറഞ്ഞുനിന്നീടുംജീവിതമെന്നൊരു ഇത്തിരിവട്ടത്തിൽഒത്തിരി വെട്ടമായത് നമ്മളിൽ നിറഞ്ഞീടുംആരുമറിയാതാരോടും ചൊല്ലീടുവാനാകാതെഎന്നന്നേക്കുമത് പ്രിയങ്കരമായ് മാറീടും.

ചിന്തകളിലെ അതിശയോക്തി കൊണ്ടുമാത്രം കടൽകൊട്ടാരത്തിന്റെ അധിപയായൊരുവൾക്ക്‌, സ്നേഹത്തിന്റെ യുക്തികൊണ്ടുമാത്രം കടൽ നിർമ്മിച്ചു നൽകുന്ന ഒരുവൻ വാക്കുകളുടെ സഞ്ചാരസ്വാതന്ത്ര്യം മാത്രമെടുത്ത്‌ ഇരുവരും ചേർന്ന് കടലിനു നീലനിറം നൽകുന്നു. കൊട്ടാരത്തിന്റെ ഓരോ കല്ലിലും നീലനിറം പ്രതിഫലിച്ച്‌ അവൾ ആകാശത്തിന്റെയും അധിപയെന്നു തോന്നിക്കുന്നു. അവളുടെ സാമ്രാജ്യം…

അയാൾ ഗസല് പാടുന്നു ..ഇടുങ്ങിയിടുങ്ങിയടഞ്ഞതൊണ്ടക്കുരലിൽ നിന്ന്സ്വരങ്ങൾമാത്രംപുറത്തേയ്ക്കൊഴുകിയില്ല .ചുരുക്കംചിലമുരളൽമാത്രംതെറിച്ചു .അവസാനഗാനത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പാണ്ഓറഞ്ചുനിറത്തിൽഒരഗ്നിനാളം പോലെസദസ്സിന്റെ മുൻനിരയിൽ അവൾപറന്നുവന്നുപറ്റിയത് .പൊരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന തബലയുംകേണുകൊണ്ടിരുന്നതന്ത്രികളുംമുഖത്തോടുമുഖം നോക്കിവിതുമ്പി ,നിശ്ശബ്ദം …അയാളുടെ ഹാർമ്മോണിയത്തിന്റെകറുത്തകട്ട ശിവരഞ്ജിനിയുടെകോമളഗാന്ധാരത്തിലൂടെഒരു നീണ്ടരോദനമായിഹൃദയങ്ങളിലേയ്ക്ക് പടർന്നു .അവസാനഗാനത്തിന് തൊട്ടുമുമ്പാണ്അവളെത്തിച്ചേർന്നത് .ഇളകുന്നജനസമുദ്രത്തിൽ നിന്ന്ഓറഞ്ചുനിറത്തിൽ ഒരഗ്നിത്തുരുത്ത്അയാളിലേയ്ക്കൊഴുകിയൊഴുകിയടുത്തു .അപ്പോൾ അന്തരഗാന്ധാരംകരഞ്ഞുവിളിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു .മേല്പുര നഷ്ടപ്പെട്ട്ആകാശമായിത്തീർന്നഅവരുടെ കാഴ്ചകളിലേയ്ക്ക്ഇടുങ്ങിയ…

എത്ര നാളായ് കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻകുഞ്ഞിക്കാൽ പിച്ചവച്ചോടുന്ന കാഴ്ച കാണാൻ.ഓരോ ദിനങ്ങളും എണ്ണിയെണ്ണിഉണ്ണിതൻ വരവിനായ് കാത്തിരുന്നു.മനതാരിൽ പുന്നാര സ്വപ്നങ്ങളാൽതാലോലിച്ചമ്മ നടന്നിരുന്നു.എൻ്റെ പൊന്നോമനക്കൊന്നുംവരുത്താതെ മാനസാപ്രാർത്ഥിച്ചിരുന്നവളുംഎന്നുണ്ണിക്കണ്ണനു ചോറു കൊടുക്കുവാൻഗുരുവായൂർ നടയിൽ പോയിടേണംനേർച്ചകളോരോന്നുനേർന്നവളും,മാസങ്ങളോരോന്നുതള്ളി നീക്കി.കുട്ടിയുടുപ്പിട്ടുതുള്ളിക്കളിക്കുന്ന,കുഞ്ഞിനെ ഓർത്തവൾ സ്വപ്നം കണ്ടു.പത്തു മാസം തികഞ്ഞ മുഹൂർത്തത്തിൽപൊന്നോമൽ കുഞ്ഞിനെപെറ്റവളും.അമ്മിഞ്ഞപ്പാൽ മണം നുകരുന്നതിൻ…

കാർത്തിക ദീപങ്ങൾ തെളിഞ്ഞുമനസ്സിൻ്റെ പുണ്യമാംമൺചിരാതിൽകാർത്തിക ദീപങ്ങൾ തെളിഞ്ഞൂ…. സ്നേഹാർദ്രമാംകാർത്തികദീപങ്ങൾ തെളിഞ്ഞൂ….(കാർത്തിക )എൻ പ്രിയതോഴി നീതെളിയിയ്ക്കും ദീപങ്ങൾഎത്രമനോഹരമെന്നോ…..എത്ര തരളിതമെന്നോ….ഇളങ്കാറ്റിലാളാതെകത്തുമീ ദീപങ്ങൾഎത്ര പ്രശോഭിതമെന്നോ- നിൻ്റെമനസ്സുപോൽ സുന്ദരമല്ലോ…(കാർത്തിക)അകലെയിരുന്നു ഞാൻകാണുന്നു നിൻ സ്നേഹവായ്പിനാൽ തെളിയുമാ ദീപങ്ങൾ –നിൻ്റെസ്വപ്നങ്ങളാം നറുദീപങ്ങൾ!!മണ്ണിൽ കളം വരയ്ക്കുംവർണ്ണഭാവങ്ങൾ……!!(കാർത്തിക )…………………….ദിനീഷ് വാകയാട് ❤

അച്ഛനുറങ്ങുന്നയാറടിമണ്ണി-നടുത്തുഞാനൊരുനേരമോർത്തു നിന്നൂ..അച്ഛനും ഞാനുമൊരിയ്ക്കലുമ കലാത്ത,മണ്ണിൻ്റെഗന്ധം നുകർന്നുനിന്നൂ..ആറടി മണ്ണിലൊതുങ്ങാത്തൊരോർമ്മകൾ,ആൽമരംപോലെ വളർന്നിരുന്നൂ..ആരുമറിയാതെയന്നു ഞാനൊത്തിരി,കാര്യങ്ങളച്ഛനോടോതിനിന്നൂ..ഉമ്മറക്കോലായിൽ ചാരുകസേരയിൽ,അച്ഛനിരിക്കുന്നതോർത്തുനിന്നൂഅന്നേരമരികത്തുചേർന്നിരുന്നൊരുപാടു –കഥകളറിഞ്ഞതുമോർത്തുനിന്നൂകൈവിരൽ മെല്ലെപ്പിടിച്ചാദ്യമക്ഷര-മാലകളെഴുതിച്ചതോർത്തുനിന്നൂആദ്യമായച്ഛൻ്റെ കൈത്തുമ്പിലൊപ്പമായ്,പിച്ചവയ്പ്പിച്ചതുമോർത്തുനിന്നൂ..അച്ഛനെയോർക്കുമ്പോളെൻ്റെ മനസ്സിലായ്,ഓടിയെത്തുന്നൊരെൻ പുണ്യകാലം..അമ്പത്തിയേഴിൻ്റെ മുറ്റത്തു നിൽക്കിലും,അന്യമായ്ത്തീരാത്ത ബാല്യകാലം..എന്നിലെയാനന്ദമെല്ലാമറിഞ്ഞന്നെൻ,എന്നോടുചേർന്നുകളിച്ചകാലം..എല്ലാമറിഞ്ഞെൻ്റെയുള്ളം കുളിർക്കുവാൻ,എന്നാളുമെൻതണലായകാലം..എങ്ങോ മറഞ്ഞുപോയെങ്കിലുമോർമ്മയിൽ,എന്നടുത്തുണ്ടെന്നൊരാത്മഹർഷം..എങ്ങുപോയാലുമാജീവിതസ്പന്ദനം,എന്നിൽത്തുടിക്കുന്നു മോഹവർഷം… = ശ്രീലകം വിജയവർമ്മ =

കൂട്ടുകാരീ ..ഈ നിമിഷത്തിന്നിൻ്റെഞരമ്പാണ്ഈ നിമിഷത്തിനു ഞാൻനിൻ്റെപേര് ചാർത്തുന്നുനീഒരേ സമയത്തിൽശീതോഷ്ണങ്ങളുടെരണ്ട്കൈകളാണ്എൻ്റെ അളവുമാപിനിയിൽനീപനിയുടെ പ്രണയകാലത്തെരണ്ട്ധ്രുവങ്ങളായൊഴുക്കുന്നുപകൽ തീരുംമുമ്പേകൂട്ടുകാരീ ,എന്നെയൊന്ന്നിൻ്റെതണുത്ത കൈവിരലാൽസ്പർശിക്കുകവ്യതിയാനങ്ങളുടെഉച്ചിയിൽ തൊട്ട്എനിക്കിന്ന്നിൻ്റെഞരമ്പുകളിൽഒന്ന്പനിച്ച് കിടക്കണം ജെസ്റ്റിൻ ജെബിൻ

നിന്റെ ഓർമ്മകൾ.നെഞ്ചിൽ നിറയുമ്പോൾആർത്തിരമ്പുന്നപെരുമഴക്കാലത്തിലേക്ക്കുത്തിഒലിക്കുകയാണ് ഞാൻനടന്നകലുന്ന വഴികളിൽകണ്ടുമുട്ടാറുള്ള ഇടങ്ങളിൽവയലറ്റു പൂക്കൾ നിറഞ്ഞവലിയ മരച്ചില്ലയിൽകണ്ണുകളുടക്കി നില്ക്കാറുണ്ട്കൊക്കുരുമ്മിയിരുന്നകിളികളെ നോക്കികുശലം പറഞ്ഞ ഇന്നലെകൾപാതയിൽ ഉതിർന്നു വീണപൂക്കളെണ്ണിയിരുപ്പുണ്ടിപ്പഴുംഒരു വേള നമുക്കായ് പൂത്തവയലറ്റ് പൂക്കളെല്ലാംതഴുകിയെത്തുന്ന കാറ്റിൽനമ്മുടെ പ്രണയഗന്ധമറിയാതെനമ്മളെത്താറുള്ള ആ ഒറ്റയടിപ്പാതയിൽവയലറ്റു പൂക്കൾ നിറഞ്ഞ വഴികളിൽനമ്മുടെ പാദങ്ങൾ തേടി ചിതറികിടപ്പുണ്ട് ✍…