അന്നുമിന്നും.
രചന:Biju Karamoodu നിന്നെച്ചിരിപ്പിക്കെയൊപ്പം ചിരിച്ചു ഞാൻഎണ്ണിക്കടന്നെത്രനൊമ്പരങ്ങൾ …നിന്നെയൊളിപ്പിച്ചകത്തേക്കൊഴുക്കി ഞാൻപൊള്ളുന്ന കണ്ണുനീരെത്ര തുള്ളി..നീവന്നിരിക്കവേചേലിട്ട ചില്ലകളാകെയുലഞ്ഞു പൂങ്കാറ്റിലന്നുംവെള്ളിടിവീണതൊളിപ്പിച്ചു തായ്മരം ചോലവിരിച്ചു ചിരിച്ചു നിന്നു.എങ്ങും പട൪ത്തുവാനാകാതെ കത്തുന്നതെന്തൊക്കെയാണെന്നറിഞ്ഞതില്ല…ചെന്നടുത്തീടുവാനാകാത്ത ചൂടിലുംചന്ദനംപോലെ തണുത്തതെന്തോനമ്മെപ്പൊതിഞ്ഞതും ചുറ്റും പരന്നതുമിന്നലെയാണെന്നറിഞ്ഞൊരിന്നുംഎന്നോ മരിച്ച മണങ്ങളിൽ നിന്നൊരുചെമ്പകപ്പൂമണം ഞാനെടുത്തുഇല്ല പൂച്ചെമ്പകമല്ലാഅതുനമ്മളൊന്നിച്ച സൗഗന്ധമായിരുന്നു..പണ്ട് വായിക്കവേനമ്മെത്രസിപ്പിച്ചസുന്ദരകാവ്യങ്ങെളെങ്ങുപോയിഓരോ കവിതയും തിന്നുതിന്നങ്ങനെകാവ്യമായ്ത്തീരുന്ന…