അവൾ …. Rajesh Ambadi
ഭ്രാന്തു പൂക്കും കിരാതയാമങ്ങളിൽജീവനെച്ചുറ്റി നീണ്ട നേരാണവൾ….കാത്തിരിപ്പിൻ കറുത്ത പൂവാക മേലെന്നെ നോക്കിച്ചിരിച്ച നോവാണവൾ….ഉള്ളു നീറ്റും വിരൂപതാളങ്ങളെ-ച്ചുണ്ടു നീട്ടിത്തടുത്ത മഞ്ഞാണവൾ…..പാപപുഷ്പങ്ങൾ മാത്രം വിരിഞ്ഞൊരെൻചെമ്പകത്തിന്റെ നെഞ്ചിടിപ്പാണവൾ……ഏറെയൊന്നും കുറിയ്ക്കുവാനില്ലെനിയ്-ക്കെന്റെ ഗന്ധം തിരഞ്ഞു പോകട്ടെ ഞാൻ…..ജാതകച്ചീളു ചിന്തേരിടാതെയും,പ്രേതമൗഢ്യം വിയർക്കുന്ന കോണിലെ-ത്തെറ്റു മൂടുന്ന തായ് വേരു തേടിയും,വീണ്ടുമെന്നിൽ കുരുങ്ങി…