www.ivayana.com
ഒരു മകന്‍റെ അമ്മയാണ് ഞാൻ …പക്ഷേ ഞാനൊരു സ്ത്രീയാണ് എന്നു പറയാനാണ് ഇഷ്ടം .ഞാൻ പ്രസവിച്ചതുകൊണ്ടാണ് സ്ത്രിയായത് എന്നല്ല …മറിച്ച് ഞാനൊരു ദലിത് സ്ത്രിയാണ് എന്നു പറയുന്നതാണ് ശരി… ജീവിതവും സമൂഹവും രണ്ടും രണ്ടാണ് ദലിത് സ്ത്രികൾക്ക് … കവിയും എഴുത്തുകാരിയും…
ബേബിസബിനക്ക് ഈ വായനയുടെയും കവിയരങ്ങിന്റേയും സ്നേഹം നിറഞ്ഞ ജന്മദിനാശംസകൾ.. ഓരാതെ നിന്നൊരാ നാളി-ലേറ്റം,വിരാജിതയാ-യെന്നുടെ വല്ലികയിൽവാസന്തം പുല്കിയവാരുറ്റ സൗകുമാര്യമേ!താരിളം വല്ലിയിലാ-ശിച്ചൊരാ പല്ലവം നീ,ഉദയാർക്ക കാന്തിയാൽപുളകിതയായ കാമിനിയും!അനുപമയാം,നിന്നുടെശീതളഛായയിൽഉന്മത്തനായൊരുദ്രുണമതും വന്നു ചാരേ!അരുണിമയൊത്ത നിൻ കപോലം,അപസ്വരമോടെമുത്തി,മുത്തി വികൃതമാക്കിയല്ലോ! നിന്നുടൽക്കാന്തിയും കവർന്നല്ലോ!താരുണ്യമാം നിന്നുടെ കിനാച്ചീളുംനിലം പതിച്ചല്ലോ!ചപലത മാനസം പകച്ചും,മോഹവും…
വളപട്ടണം സ്റ്റേഷന്റെ പിറകിലാണ് എസ .ഐ .കുട്ടികൃഷ്ണമേനോന്റെ ശവകല്ലറ ഉള്ളത്.അറിയില്ലേ കുട്ടി കൃഷ്ണമേനോനെ ..1940 september 15 പ്രതിഷേധ ദിനമായി ആചരിക്കാന്‍ K P CC ആഹ്വാനം ചെയ്തു.അന്ന് കീച്ചേരിയില് കര്‍ഷക സമരം നടത്തുവാനും തീരുമാനിച്ചു. വളപട്ടണം പോലീസ് സ്റ്റേഷന്‍ എസ്…
കുഞ്ഞിളം നാവിലിന്നുകുന്നോളം സ്നേഹത്തോടൊന്നു കുറിച്ചു ആദ്യാക്ഷരംഇത്തിരി തേൻ തൊട്ടപോലൊത്തിരി സ്നേഹമായ്ആ തളിർച്ചുണ്ടിൽ വിരിഞ്ഞൊത്തിരിപ്പുഞ്ചിരിയുംഇല്ല കരഞ്ഞില്ല, ചെഞ്ചുണ്ടുവിതുമ്പിയില്ല ചേട്ടൻ –തൻ വിദ്യ കണ്ടതല്ലേഎഴുത്തു വിരൽ തൊട്ടുഅരി മണി തന്നിലായ്എഴുതിത്തുടങ്ങി ഓങ്കാരവുംകൊഞ്ചും മൊഴിയിലാഅക്ഷരം ചൊല്ലുമ്പോഎമ്പാടുവിരിയുന്ന പൂക്കൾ കണ്ടുഏറെ പ്രതീക്ഷയുണ്ടുണ്ണീനിന്നിലെന്നാത്മഗദംഏറെ ഉയരുന്നെല്ലാർക്കുമേകന്നിയെഴുത്തിൻ്റെ കൗതുകംപേറിയ, പോന്നോമനയുംപുളകിതഗാത്രയായിഉള്ളങ്ങൾ നിറഞ്ഞാ-മോദമോടവെ,…
പാടിപതിഞ്ഞപ്പോഴെല്ലാം, കേട്ടതെല്ലാംമായക്കാഴ്ചകളായിരുന്നീടവേഅയോദ്ധ്യാധിപതിയുടെവീരകഥകളിലെവിടെ യോവന്നുചേർന്നൊരുകൈവല്യപ്പിഴവിൽ,കാലവുംകഥയും മാറിമറിഞ്ഞപ്പോൾ,തകർന്നഹൃദയവുമായ് രാജാ ദശരഥൻപ്രിയപുത്രരേയും ജനകജയെയും വന –വാസത്തിന്നയച്ച പീഡിതകഥയിലെ അഭിരമിക്കലുകൾ, മനസ്സിനകത്തളങ്ങളിൽചീന്തേരുപൊടികൾ പോൽ പാറിനടന്നു..പൂജിതകഥയിൽ മഹാറാണിയാം കേകയപുത്രിയിൽ,പ്രേമവും കാമവും വർണ്ണവും വൈചിത്ര്യവും ചേർന്ന മാനസവാടികയിൽ,മതിമറന്നകാലത്തിൽവന്നുചേർന്നൊരാസുരാസുരയുദ്ധത്തിൽ,അയോദ്ധ്യാധിപതിയുടെ മനവുംമാനവും വിജയവുംതന്റെ വിരൽത്തുമ്പിനാൽ നേടിയെടുത്ത പ്രിയഭാജനത്തിന്റെ ചേതോഹരമാം പ്രണയത്തിൽ,മതിമറന്നുനൽകിപ്പോയ രണ്ടുവരങ്ങൾഇടിത്തീപോൽ ഹൃദയവാതായനങ്ങളിൽചെന്നുപതിച്ചൂപോയ്…ആടിയുലഞ്ഞുപോയൊരാ…
വഴിയരുകിലുറങ്ങും കിനാക്കളേ നിങ്ങളെൻമനസ്സിൽ കുടിയേറുമോ അൽപ്പനേര൦ …തളിരിടു൦ മോഹങ്ങൾക്ക് കൂട്ടിരിക്കാം…നിറമുള്ള കാഴ്ചകൾ കണ്ടുറങ്ങാം…മധുമാസരാവുകൾക്കു വിരുന്നൊരുക്കിവേദനകൾക്കെല്ലാ൦ വിടചൊല്ലീടാ൦ …പ്രേമഹാര൦ കൊരുത്തുവെയ്ക്കാമിനിപ്രണയവർണങ്ങളായ് പാറിപ്പറക്കാ൦ ..ലജ്ജയിൽ കൂമ്പിയ മിഴികളിൽ വന്നു നീഇത്തിരി നേര൦ ചേർന്നിരിക്കൂ …നിലാമഴ പെയ്യുമീ നേരത്തെൻ ചാരത്തുതാള൦ പിടിക്കുന്ന പാരിജാതപ്പൂക്കൾകിനാക്കളേ, നിങ്ങളെന്നരികിലിരുന്നാൽപ്രണയവസന്ത൦ പൊഴിക്കാമീരാവിൽ…
ഭയം നിർഭയമെൻ മനോരഥത്തിൽനിർദ്ദയം തേരുതെളിച്ചീടുന്നുമരണകയക്കരെ നിർത്തി ചാരെനരകഗർത്തത്തെ കാട്ടിടുന്നു.സ്വർഗ്ഗമെവിടെയെന്നെൻ മനമോതുന്നുശാന്തിതേടി ഞാൻ കണ്ണു യർത്തിതലമീതെ ഡെമോക്ലെസിൻ വാളുപോലെഭയം കണ്ടാത്മാവ് നടുങ്ങിടുന്നു.റോഡുകൾ തോടുകൾ കെട്ടിടങ്ങൾഎവിടെല്ലാം ക്രൂര മനുഷ്യരുണ്ടോഅവിടെല്ലാം ജീർണിച്ച ഭയശവങ്ങൾകൊറോണയെപോലെ ഒളിച്ചിരിപ്പൂ.ഹസ്തി പോൽ തുമ്പികൈ ഉയർത്തിപോത്തിൻപുറമേറി വാളെടുത്തുകത്തിയും കഠാരയും നിണമണിഞ്ഞുവിഷസർപ്പം പോൽ ഭയംപത്തിപൊക്കി.മലമ്പാമ്പു…
ണിംണിംണിംണിംണിം……All of youStand Up !വിക്ടര്‍ ഹ്യൂഗോയുടെകാല്‍പ്പാടുകള്‍ക്ക്അരികെ,എഴുന്നേല്‍ക്കവേ,അറ്റുവീണ പനിനീര്‍പൂ…തലയറ്റുപോയഒരു ചോക്ക് കഷണമായിക്ളാസ് മുറി,വാള്‍തലപ്പുകള്‍വിറ്റുപോകുന്നബെഞ്ചില്‍,ഊതിക്കെടുത്തിയഒരു വിളക്ക്….ഇരുട്ടിലൂടെ നടന്നുവരുന്നനവോത്ഥാനങ്ങള്‍ക്ക്കാല്‍തെറ്റി വീഴാതിരിക്കാന്‍,ആ ശിരസ്സ്,ഓടയിലേക്ക് തട്ടിമാറ്റാനായി,മുടന്തിയിറങ്ങിയത്,വ്രണങ്ങളുടെരോഗക്കിടക്കയ്ക്കരികെഅഴിച്ചുവെച്ച,നാവുകളുടെ നനവു പുരണ്ടഒരു ചെരുപ്പ്….സൂര്യാസ്തമയത്തിനു മുന്‍പ്എരിഞ്ഞടങ്ങാനാവാതെ,തീ തേടുന്ന നാട്ടുവരമ്പ്..വോള്‍ട്ടയര്‍…?ആബ്സന്റ് !റൂസ്സോ…?ആബ്സന്റ് !മൊണ്ടസ്ക്യൂ..?ആബ്സന്റ് !ബോദ്ലെയര്‍..?ആബ്സന്റ് !പോള്‍ വലേറി..?ആബ്സന്റ് !വിക്ടര്‍ ഹ്യൂഗോ..?നോ, സര്‍…!Sit downLet…
ഒടുവില്‍ മുംബൈയില്‍ നിന്നും നാട്ടിലേക്കുളള വണ്ടിയില്‍ പോകാനായ് അയാളൊരു ടിക്കറ്റ് വാങ്ങി. കഴിഞ്ഞ ഇരുപത്തഞ്ച് കൊല്ലത്തോളം അയാള്‍ ജീവിച്ച നഗരമാണ് മുംബൈ. ജനങ്ങളും സംസ്കാരവുമെല്ലാം ഏറ്റവും സ്വന്തമായ ഇടം.ആരോഗ്യപ്രവര്‍ത്തകര്‍ നല്കിയ നിര്‍ദ്ദേശങ്ങളെല്ലാം അയാള്‍ ശ്രദ്ധിച്ചുകേട്ടു. എല്ലാം അക്ഷരംപ്രതി അനുസരിച്ചോളാമെന്നയാള്‍ അവര്‍ക്ക് വാക്കുകൊടുത്തു.…
കാലം തെറ്റി വന്നൊരാ ‘കാലവർഷ’ത്തിൻകാൽപ്പാദങ്ങൾ പിന്തുടർന്നൊരെൻ ചിന്തകൾകാടും പടലവും കയറി കൂരിരുൾ നിറഞ്ഞു പോയ്…പാതി പെയ്തൊഴിഞ്ഞൊരാ ‘ഇടവപ്പാതി’യിൽപാതി വഴിയിലെങ്ങോ വെച്ചു മറന്നു ഞാനതിൻ പാതിയും…കണ്ടതില്ലെങ്ങുമേ അതിൻ തുണ്ടുകൾ പോലുമിന്നു ഞാൻ…തുയിലുണർത്തുന്നൂ ഇന്നെൻ ചിന്തകളെരാവും പകലുംതുലാസിലിട്ടളന്നു പെയ്യുന്നൊരീ‘തുലാവർഷ’ സന്ധ്യകൾ…‘തുലാവർഷമേ’ നിനക്കേകുന്നൂതുലാസ്സിലിട്ടളക്കാതെയെൻചിന്തകളാലൊരു ‘തുലാഭാരം’..!