വൃത്തം-വിയോഗിനിമുഴുശോകതമസ്സുമാഞ്ഞുപോയ് ,തെളിയുംനീലനിലാവുപോലെ നീ ,തരളാംബുജനേത്രമോടെയീവഴിയോരംവരികെങ്കിലോമനേ..മമരാഗനഭസ്സുപൂത്തതാംവരതാരാഫലവും നിറഞ്ഞുമേമതിമോഹവസന്തകാലമായ്ചിരിയാകും പുതുപൂവുതേടിടാൻ.നറുതേൻമൊഴി നിന്റെയോർമ്മയിൽ ,മൃദുരാക്കാറ്റുമലിഞ്ഞു പാടവേ,ഘനനീലനിലാവിനാൽ വനംകനകാംഭോജമുയിർത്തപോലെയായ്.നിറതാരുണി രാഗലോല നിൻ,നിറയെപ്പൂത്ത മനോരഥത്തിലീ,കനിവോടു വരിച്ചുചേർക്കടോകറകയ്ക്കും മമ നാമധേയവും.പ്രണയാന്ധതപസ്സുചെയ്തുഞാൻപരമോൽകൃഷ്ടപദാന്തമെത്തുവാൻ ,വനഭംഗിയിൽ കാമരൂപിപോൽമറയാനെന്തു., ? മഹാമരീചിയായ് .നെടുതാമഴൽ സാഗരോപമം,കൊടിപാറുന്നുയിരുണ്ടരാത്രിതൻ,കുളിരുംനറുതിങ്കളെങ്ങുപോയ്ഉരുകുന്നൂമമമേനിയങ്ങനെ …!മുഴുശോകമിരുട്ടിൽമാഴ്കിടുംവിരഹാർത്തന്റെ പതിഞ്ഞപാട്ടിലായ്നലമോടു പതിയ്ക്ക, പുണ്യമാംവരഗംഗാനദിധാരയായി നീ …!വിനോദ് വി.ദേവ്.