രചന :- ബിനു. ആർ* ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെനടന്നുപോയീടവേഒറ്റയായിപോകുന്ന-തറിയുന്നൂ മനമെല്ലാം.ചിന്തകളെല്ലാം നമ്ര-ശിരസ്കരായീടവേ,കാണുന്നതെല്ലാംപൊള്ളിയടർന്നചന്തമില്ലാത്തചിതറിത്തെറിച്ചവർണ്ണങ്ങളാകുന്നൂ..ലോകത്തിൽ സ്വയം-പ്രഭനാകണമെന്നുനിനച്ചീടിൽസ്വാർഥതയുടെമീനച്ചൂടിൽവെന്തുരുകീടണം.അകലങ്ങളിൽ നീലാകാശത്തിൽകാണുന്ന നുറുങ്ങിയവെണ്മേഘങ്ങളെല്ലാംഅകമേ ഉരുണ്ടുകൂടുന്നഏകാന്തചിന്തകളായിരിക്കാം..ഒറ്റയടിപ്പാതയുടെ ഇരു-വശങ്ങളിലുമുള്ളഒറ്റതിരിഞ്ഞപൊന്തകളിൽസ്വാർത്ഥതപോൽഒറ്റതിരിഞ്ഞ കുശലരാംകുറുക്കന്മാരാകാം.നന്മനിറഞ്ഞ മനസ്സി-ന്നുടമയാകണമെങ്കിൽനല്ല വിശാലമാം വീഥിയിലൂടെശാന്തമായ് നടന്നീടണംസ്വപ്നങ്ങളെല്ലാംവിരിഞ്ഞീടണമെങ്കിൽഉലകിൽ തപ്തമാംനീലവിഹായസ്സുകണ്ടീടണം,അതിൽ ചെറുശകലങ്ങൾപോൽ, വെൺമേഘങ്ങൾചിറകു വിടർത്തിപറ –ന്നീടുന്നതുകാണുമാറാകണം..അതിനിടയിലൂടെവെൺ കൊറ്റികൾപ്രഭാകിരണനാൽവെള്ളിനിറമാർന്ന്അകലങ്ങളിൽ നിരനിര –യായിപോകുന്നതുകണ്ടുമനസ്സുനിറഞ്ഞീടണം.ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെഅനേകം കാതങ്ങൾനടക്കാമെന്നാകിലുംവിശാലമാം കാഴ്ചപ്പാടുക-ളുണ്ടാകണമെങ്കിൽവീതിയേറിയ വീഥികളിൽചെന്നീടണം.