www.ivayana.com
അനിൽ പി ശിവശക്തി* ഒരു നേർത്ത സ്വപ്നമായന്നു നീവന്നെൻറെ മാനസജാലകം തൊട്ടുണർത്തി .ഒരു മാത്രപോലും പിരിയാൻ മറന്നുനാംഎന്നിട്ടുമെന്നെ നീയേകയാക്കി.നിൻ നറുനിലാ പുഞ്ചിരി നുകരുമെൻസ്മേരത്തിൻ നിറദീപമായ് നീ വന്നതല്ലേ .വയലിൻന്റെ തന്ത്രികൾ ഞാന്നെന്നു ചൊല്ലി നിൻവിരലുകൾ മാന്ത്രിക സ്പർശമിട്ടു .ഇരുകൈകൾ കോർത്തു നാം…
ശിവൻ മണ്ണയം* പതിവുപോലെ, അതിരാവിലെ അഞ്ച് മണിക്ക്, അലാറം അലറി അലറി രമേശനെ ഉണർത്തി.അപ്പോ പുരപ്പുറത്ത് മഴ മൃദംഗം കൊട്ടുകയായിരുന്നു.ഉണർന്ന രമേശൻ അലാറത്തിനെ നോക്കി ‘എന്തൊരു ശല്യമാണീ പഹയൻ’ എന്ന അർത്ഥം വരുന്ന ഒരു കരാംഗ്യവും ,ചുണ്ടാലുള്ള ഒരു അശ്ലീല ഗോഷ്ടിയും…
Shihabuddin Purangu* പിറക്കാതെ പോയവനേഉമ്മയുടെ മടിത്തട്ടിനെ ,അവളുടെ കരുതലാഴങ്ങളെഅറിയാതെ പോയവനേനോവുപർവ്വങ്ങളേറെയാംഗർഭം ചുമന്നൊടുവിലായ്നിൻ കുഞ്ഞുകരച്ചിലിൽ വിരിയേണ്ടു-മമ്മ തൻ ആത്മനിർവൃതിയാമിളംനിലാവിനിടം നൽകാതെ പോയവനേമരുഭൂമിയുടെ താപവുംമരുപ്പച്ചയുടെ ആർദ്രതയുമുള്ളഎന്റെ നെഞ്ചുകൂടിൻചൂടും ചൂരുമേറ്റുറങ്ങാൻവിധിക്കാതെ പോയവനേഎന്റെ മരുയാത്രകൾക്ക്തണലും തണുപ്പുമാകാൻകനിയാതെ പോയവനേനിൻ ചിരിക്കൊഞ്ചലുകൾക്കായ്നോമ്പുനോറ്റിരുന്ന മാനസങ്ങളിൽനിത്യനോവിൻ നീരദംപടർത്തി മറഞ്ഞു പോയവനേനിമിഷാർദ്രങ്ങൾ പോലുമരുളാതെഗർഭപാത്രത്തിനിരുട്ടിൽ നിന്ന്ഖബറിനിരുട്ടിലേക്ക്നേരെ…
സിജിൻ വിജയൻ* ലൈംഗീക ചേതന ഉണ്ടാവുമ്പോഴാണ് പുരുഷന്മാരുടെ ലിംഗം ദൃഢമാകുന്നത് എന്ന് സുവോളജി മാഷ് പറഞ്ഞപ്പോ, ക്ലാസ്സിലെ കുട്ടികൾ ഒന്നടങ്കം ഉറക്കെ പൊട്ടി ചിരിച്ചു,ആർത്തവത്തെ പറ്റി തികച്ചും സയന്റിഫിക് ആയ വിശദീകരണം കൊടുക്കുന്ന സമയത്ത് പെൺകുട്ടികളിൽ ചിലർ നാണം കൊണ്ട് ചൂളി…
റഫീഖ് ചെറവല്ലൂർ* വറ്റുന്നതിൻ മുമ്പേവറ്റിക്കുന്ന കായലിൻ,വണ്ടുവരമ്പിലുണ്ടൊരുവമ്പനാമിഞ്ചൻതറ !പനങ്കുറ്റിയുമോലയും,പിണഞ്ഞു കിടന്നിട്ട്മണ്ണും മനവുമായ്…പിറന്നൊരിഞ്ചൻതറ !ചെറു ചാറ്റൽ മഴയിലുംകുളിരുന്ന കാറ്റിലുംപെട്ടിമ്പറ മുരളുന്നപഴഞ്ചനാമൊരിഞ്ചൻതറ.പെട്ടിമ്പറ മോന്തയിൽമൂട്ടിയ വലയിലായ്,മീൻ മുട്ടി നിറയുന്നപെരുന്തോട്ടിലെയിഞ്ചൻതറ.കല്ലുത്തിയും കോലാനുംപരൽമീനും, പൂട്ടയുംകൊട്ട നിറയുന്ന കുണ്ടാച്ചിക്കൂട്ടവുംചിക്കിത്തിരയുന്നൊരീശരൻ കേശവൻ!പെരുമീശ പിരിക്കുന്നാ…പെരുവിരലിപ്പൊഴുംപേടിയുടെ പെരുമീനായ്,കാവലുള്ളൊരിഞ്ചൻതറ.വാറ്റു മോന്തുന്നവർഅന്തിക്കു കൂട്ടുമായ്,തല പെരുത്തിരുന്നൊരുഇരുളാണ്ടൊരിഞ്ചൻതറ.
സോമരാജൻ പണിക്കർ* നമ്മൾ ഓരോരുത്തരുടെയും ജീവിതം ഓരോ അത്ഭുതം ആണ് , അല്ലെങ്കിൽ നിരവധി അത്ഭുത സംഭവങ്ങളുടെ പരമ്പര ആണ് . ഒരു പക്ഷെ യാദൃശ്ചികമായി സംഭവിച്ച പല സംഭവങ്ങൾ ആയിരിക്കും . ചിലപ്പോൾ അവ നല്ലതും ചിലപ്പോൾ ദുരന്തവും ആകാം…
ഷൈലജ ഓ കെ* പുത്തനുടുപ്പും പുള്ളിക്കുടയുമായിപുതുമഴയോടൊപ്പം തുള്ളികളിച്ചുംവിദ്യാലയാങ്കണത്തിലെത്തേണ്ടമക്കൾ ഓൺലൈനിലായി..ആശ്ചര്യമെന്നല്ലാതെന്തു പറയാൻകളി ചിരിയോടെ പാടി പഠിക്കേണ്ടപാഠങ്ങളോരോന്നുമൊ –റ്റയ്കിരുന്നല്ലോ പഠിക്കുന്നു.കാലത്തിനൊത്തു നീങ്ങാനവനുംബാല്യത്തിൽത്തന്നെ പഠിക്കുന്നുവഴിയോര കാഴ്ചകളും ചാറ്റൽമഴയുമൊക്കെ അന്യമാകുന്നുവോശിഷ്യരെ വരവേൽകാനായിട്ടൊ-രുങ്ങിയ സരസ്വതി ക്ഷേത്രമോനിർജീവമായി നിസ്സബ്ദമായിനിഷ്കളങ്ക ബാല്യത്തിൻപൊട്ടിച്ചിരിയും പിണക്കവുംകാണാനാകാതെ തേങ്ങുന്നു..മാതൃ വാത്സല്യവും വിജ്ഞാനവുമേകാൻഅധ്യാപികയെയൊന്നു തൊടാൻപിഞ്ചിളം മനസ്സ് വെമ്പുന്നു..മാറട്ടെ…
രജിത് ലീല രവീന്ദ്രൻ* മരിച്ചു പോയിട്ടും ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ഒരു മാധ്യമപ്രവർത്തകനുണ്ട് കേരളത്തിൽ. കെ ജയചന്ദ്രൻ എന്നാണയാളുടെ പേര്. മാതൃഭൂമിയിലും പിന്നീട് ഏഷ്യാനെറ്റിലെയും മാധ്യമപ്രവർത്തകനായിരുന്നു. മാതൃഭൂമിയിൽ വയനാട് ലേഖകനായിരുന്ന കാലത്ത് പട്ടിണിമരണം സഹിക്കവയ്യാതെ ആത്മഹത്യ ചെയ്ത ബത്തേരിക്കടുത്ത ആദിവാസി യുവതിയുടെ കഥ പൊതുസമൂഹത്തിനു…
രചന~ഗീത മന്ദസ്മിത ഉത്സപ്പറമ്പുകളിൽ നിന്ന് ഉത്സവപ്പറമ്പുകളിലേക്ക്നീണ്ടു പോയി അവളുടെ ജീവിതയാത്രകൾ…വർണ്ണങ്ങൾ വാരിവിതറിയ കുപ്പിവളകളുമായ്വർണ്ണങ്ങളേതുമില്ലാത്ത വഴിത്താരകളിലൂടെ…അവൾ കണ്ടില്ല ഉൽസവങ്ങളൊന്നുമേഅവളണിഞ്ഞില്ല കുപ്പിവളകളൊന്നുമേശോഷിച്ച കൈവിരലുകളാൽ അവളണിയിച്ചുഘോഷങ്ങൾ കാണാൻ വന്ന പെൺകിടാങ്ങൾ തൻ കൈകളിൽസപ്തവർണ്ണങ്ങളെഴും കുപ്പിവളകൾഒരു തപ്തനിശ്വാസത്തിൻ അകമ്പടിയാൽവിലയേറിയ വാഹനങ്ങളിൽ വന്നിറങ്ങിയവർവിലപേശി വാങ്ങുന്നു ഈ വർണ്ണപ്പൊട്ടുകൾവിലപേശിയില്ലവളാരോടുമേവിലയില്ലാത്തവൾ അവളെന്നറിഞ്ഞവൾകിട്ടിയ…
സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ* എന്നോ,തുടങ്ങിയ യാത്രതന്നന്ത്യമി-ങ്ങെന്നെന്നറിഞ്ഞിടാതേവം;ഏതോവിദൂരമാം തീരത്തിലേക്കെന്റെചേതസ്സുയർന്നേറിടുന്നു!സൃഷ്ട്ടിതന്നുൾപ്പൊരുളെന്തെന്നു ചിന്തിച്ചുദൃഷ്ടി മിഴിച്ചഹോ,നിൽക്കേ;ഞെട്ടറ്റുപൂവിന്നുമുൻപേ പൊഴിയുന്നമൊട്ടുകളെത്ര ഞാൻ കണ്ടു !ഞാനെന്ന ബോധത്തിൽ നിന്നുയിർപ്പൂ സർവ-മാ,നർമ്മഗീതികൾ പാടി!ആവുന്നതാർക്കതിന്നാന്തോളനങ്ങളെ-യാവോ,നിഷ്പന്ദമാക്കീടാൻ?ജീവന്റെ ഭാവപ്പകർച്ചകളോരോന്നു-മാവിലമേതും മറന്നേൻഓർക്കുന്നിതത്യത്ഭൂതപ്രേമസൗരഭംഓർത്തിടാനാവുകില്ലേലും!കാലമച്ചങ്ങലക്കണ്ണികൾകൊണ്ടെന്നു-കാലുകൾബന്ധിച്ചിടുന്നോ,അന്നോളമീയെന്റെയാത്രയഭംഗുരംമന്നിലീഞാൻ തുടർന്നീടുംജീവിതമാം നിലക്കണ്ണാടിയിങ്കലെൻ,പാവന സ്വപ്നങ്ങളൊന്നായ്,ബിംബിച്ചുനിൽക്കുന്നിതാത്മസമാഗമ-കാംബോജി രാഗങ്ങൾ മീട്ടി!ആരേ,നിയോഗിച്ചു,ഭൂമിയിൽ വിശ്വൈക-സാരങ്ങളോരുവാൻ നമ്മെ?ആയതിൻ മുന്നിലായാദരവോടതി-കായരായ്തന്നെനാം നിൽപ്പൂഒന്നേ,യറിഞ്ഞിടാനുള്ളു,നമുക്കുള്ളി-ലൊന്നിന്നമൂർത്ത സങ്കൽപ്പം!ഇന്നിൻ വിഹായസ്സിൽ പാറിപ്പറന്നതു,നന്നായറിവു,നാമാർദ്രം.