രചന : സുദർശൻ കാർത്തികപ്പറമ്പിൽ ✍ വാടിവീണ പൂവെടുത്തൊരുമ്മനൽകിയക്കവി,പാടിയാത്മ നൊമ്പരത്തൊടന്നൊരുറ്റഗീതകം!ആ മഹത്വമാർന്ന ശീലുകൾക്കുമുന്നിലായിതാ,സീമയറ്റുനിൽക്കയല്ലി മൻമനം സദാപിഹാ!ജീവിതം നമുക്കുമുന്നിലായ് വരച്ചുകാട്ടിയ,ഭാവചിത്രമാണതൊട്ടു ചിന്തചെയ്കിലൽഭുതം!വേദസാരദീപ്തമായ് തെളിഞ്ഞിടുന്നതിപ്പൊഴുംസാദരം നമിച്ചുനിൽപ്പു,ഞാനതിന്റെ മുന്നിലായ്!ഏതുകാല,മേതുദേശ,മേതു ഭാഷയാകിലുംഖ്യാതിപൂണ്ടെഴേണ,മത്യഭൗമമാർന്നൊരാശയംആഴമാർന്ന വർണ്ണനകൾ കൊണ്ടലങ്കരിച്ചതി-ന്നേഴഴകുമാർദ്രമായ് തെളിച്ചിടേണമഞ്ജസാഭാവബന്ധുരാഭയാർന്നുകാൺമു,വീണപൂവിനെ;കേവലത്വമല്ലതിന്റെ പിന്നിലുളെളാരാശയം!ജീവിതത്തെയത്രകണ്ടു ബിംബകൽപ്പനകളാൽ,ആ വിയത്തൊടൊപ്പമങ്ങുയർത്തിയാത്മനിഷ്ഠമായ്,പാടിയേകസത്ത കൈവിടാതെയമ്മഹാകവി,കാടുകേറിടാതെ നൈതികത്വബോധനങ്ങളാൽ!ആയതിൻ മഹത്വമൊന്നു കണ്ടറിഞ്ഞിടാൻ ചിരംആയപോൽ…