രചന : പ്രവീൺ സുപ്രഭ കണ്ണത്തുശ്ശേരിൽ✍ ഉച്ചിയിൽകത്തുന്നഓർമ്മച്ചിതയുമായ്ഞരമ്പുകളിലൂടെഒരു തീവണ്ടി പാഞ്ഞുപോകുന്നു .ബോധാന്ധകാരത്തിൽഇന്നലെകളെയെല്ലാംഒരുവെള്ളിടിവെട്ടംകൊണ്ട്രണ്ടായിപ്പകുത്തിടുന്നു .ഒരുപകുതിയിൽപൊയ്ക്കാലിലാടുന്നവേരുനഷ്ടപ്പെട്ടവർനിഴലുകൊണ്ടുതാങ്ങാകാമെന്നുഉറക്കെവിളിച്ചുപറയുന്നു .,ചതിനിറഞ്ഞ കറുത്തമുഖത്തെവെളുത്തചിരികൊണ്ടുമറച്ചവർകരുതാക്കരുതലിന്റെവ്യർത്ഥസാന്ത്വനപ്പാട്ടുകൾ പാടുന്നു.,പകവിഷം മൂർച്ഛിച്ചവർപ്രലോഭനങ്ങളുടെ നാവുനീട്ടിഇരുൾമറവുകളിൽ ഒളിച്ചിരിക്കുന്നു ,.മറുപകുതിയിൽവാരിക്കുഴിയിൽനിന്നുവലിച്ചുകേറ്റിയവർദയയുടെ നാറുന്ന ഉച്ചിഷ്ടം നീട്ടിഅടിമയുടെ കുപ്പായംതുന്നിത്തരുന്നു .,വാക്കുകളുടെ തടങ്കലിലായവൻമൗനംകൊണ്ട് വസന്തത്തെതടഞ്ഞുനിർത്തുന്നു .,മൂർദ്ധാവിൽ വാലുകുത്തിയിറക്കിയവൻആത്മാവിലൂറിയിറ്റിയവിഷത്തിൽഅനുക്രമം നീലിച്ചു ചാകുന്നു .കണ്ടകാഴ്ചകളിലെ പുതുമതീരുമ്പോൾമറവിയുടെ…